مکمل پلاسما ماسل Plasma Muscle محصول شرکت ماسل تک با ترکیب خاص خود یکی از برترین و قوی ترین مکمل های پیش از تمرین است. پلاسما ماسل Plasma Muscle با ویژگی ترکیب جدید Peak ATP و OptiNOs ، یک مکمل موثر در زمینه عضله سازی می باشد و مناسب برای آن دسته ورزشکاران مشکل پسندی است که همواره به دنبال جدیدترین و موثرترین راه های عضله سازی و افزایش توان عضلات بدن خود می گردند.
اگر تا به حال قبل از تمرینات خود از مکمل های حاوی Peak ATP استفاده نکرده اید بدانید که یکی از جدید ترین متد های عضله سازی و افزایش راندمان تمرینات را از دست داده اید . Peak ATP یک حالت از ماده آدنوزین تریفسفات دی سدیم می باشد و در واقع در مورد آن می توان گفت که مهمترین و قدرتمندترین ماده عضله ساز برای افراد پیش از شروع تمرینات است. در حالت عادی ATP در عضلات بدن شما به صورت درون سلولی وجود دارد و می توان گفت که سوخت اولیه سلول های عضلانی است. همان طور که ATP درون سلولی از اهمیت فراوانی برخوردار است، ATP خارج از سلولی نیز اهمیت فراوانی در ساخت عضله دارد.
مطالعات علمی گوناگون نشان می دهد که افزایش سطح ATP در خون به افزایش جریان خون کمک می کند و همین مسئله به افزایش توان و استقامت عضلات ختم می شود. ضمن اینکه در عین حال سیگنالینگ آنابولیک را افزایش می دهد و آن از طریق فعال کردن مسیر mTOR صورت می گیرد. بررسی های مختلف نشان می دهد که استفاده از مکملی هایی که حاوی Peak ATP می باشند به همراه انجام تمرینات سخت و منظم منجر به افزایش رشد توده عضلانی می شود.
بسیاری از مکمل های پمپاژ خون فروشگاه های مکمل های بدن سازی تنها مکمل هایی هستند که بیشتر روی سیستم اعصاب مرکزی تاثیر می گذارند و روی فرایند عضله سازی شما تاثیری ندارند. تنها پودر ها و کپسول های پیش از تمرین کمی وجود دارند که با ایجاد فرایند های فیزیولوژیک شما را در فرآیند عضله سازی و افزایش توان عضلات بدون رساندن عوارض بیشمار یاری کنند.
ویژگی های مکمل پلاسما ماسل Plasma Muscle :
- به دست آوردن 8.8 پوند ( تقریبا 4 کیلوگرم ) عضله خالص
- افزایش 96 % در ضخامت عضلات
- افزایش استقامت 147% نسبت به قبل از استفاده
- افزایش قدرت 30%
- توان انجام 4 بار تکرار بیشتر
- افزایش باورنکردنی عضلات 100 % خالص با کمک Peak ATP و OPTINOS
- افزایش تکرار، پمپاژ خون ، استقامت عضلات و مقاومت در برابر خستگی
- مواد اصلی تشکیل دهنده آن از تحقیقات علمی و دانشگاهی به دست آمده است.
- کپسول های آن به گونه ای می باشد که غیر قابل کپی و غیر قابل تقلب هستند.
چگونگی فعالیت PEAK ATP در بدن انسان :
دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که پیک آ تی پی از طریق 3 فعالیت جداگانه در بدن کار می کند و هر کدام 1 بخش مهم از قدرت شما را به بهترین نحو ممکن اجرا می کند و بدین وسیله از امکان رشد عضلات شما پشتیبانی می کند.
- PEAK ATP باعث افزایش سیگنالینگ آنابولیک می شود که همین مسئله به رشد عضلات بسیار کمک می کند و با هموار کردن مسیر پیک آ ت پ و mTOR در سنتز پروتئین و در نتیجه عضله سازی موثر واقع می شود .
- مکمل Plasma Muscle کمپانی ماسل تک تجمع کلسیم را در عضله های اسکلتی بدن افزایش می دهد. فراموش نکنید که در هنگام خستگی بر اثر انجام تمرینات سطح اکسیژن و تجمع کلسیم در عضلات اسکلتی پایین می آید و همین مسئله در کیفیت فعالیت های شما اثر می گذارد و روند انجام با کیفیت فعالیت ها را کند می کند. نکته ای که اهمیت دارد این است که مکمل های حاوی ATP سطح کلسیم در عضلات بدن را در تعادل نگه می دارد و به خاطر همین در کیفیت انجام فعالیت ها بسیار موثر می باشد.
- PEAK ATP گشاد شدگی رگهای خونی ورزشکاران را تقویت می کند و از این طریق جریان خون را افزایش می دهد و از همین طریق به شما این امکان را می دهد که در تمرینات تکرار های بیشتری انجام دهید.
-
- اپتینوس (OPTINOS ) ترکیبی منحصربه فرد و تشکیل شده از عصاره های سیسوس، زردچوبه، و زنیان است. بعد از آزمایش های مختلفی که روی مردان مختلف انجام دادند این مسئله ثابت شد که OPTINOS باعث افزایش استقامت عضلات فرد می شود و روند ریکاوری عضلات را بسیار سریع تر می کند.
تکنولوژی فیوژن PLASMACAP
پلاسما ماسل Plasma Muscle صرفاً قویترین و بهترین مواد تشکیل دهنده را برای شما به ارمغان نمی آورد. با استفاده از تکنولوژی فیوژن پلاسما کپسول ما یک گام بیشتر برداشته -ایم. این فناوری جدید و جالب کپسول مایع، کپسولهای مشخصی میسازد که قبل از آنکه شما حتی در بطری را باز کنید، مانند مدل قدیمی، نمی شکند و از هم وا نمی رود. به علاوه کپسولها: یک تکه ای، غیرقابل دستکاری، ضدنشت، و مهر و موم شده اند. تکنولوژی فیوژن پلاسما کپس، در حالیکه انتشار سریع ماده را ارائه می دهد، از مواد تشکیل دهنده حساس بکار رفته در پلاسما ماسل Plasma Muscle محافظت می کند.
ویدیویی در مورد این مکمل غذایی مشاهده کنید :
منبع
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
اکدیسترون یا بتا اکدیسترون Beta Ecdysterone یا هیدروکسی اکدیسترون-20 عصاره یا استرول گیاه می باشد که گاه نیز به نام اکدیستروئید نیز شهرت دارد. این ماده از راپنتیکام کارتامویدس به دست می آید. بتا اکدیسترون Beta Ecdysterone در گیاهانی مثل راپنتیکام لوزی و سیانوتیس وجود دارد. بیش از 100 نوع اکدیستروئید در گیاهان و حشرات کشف شده است. تاریخچه این ماده به روسیه باز می گردد. روسی ها، این ماده را پیش از مسابقه به ورزشکاران می دادند تا عملکرد آنها به دلیل استروئیدها افزایش یابد. شماری از پژوهشها نشان داده اند که اکدیسترون یک عامل آنابولیک بسیار قدرتمند است که می تواند موجب افزایش سنتز پروتئینها و نگهداری نیتروژن و در نتیجه حجیم شدن ماهیچه ها بشود. این مکمل دارای چند مکمل کوچک با چندین گزینه است. این محصول با اولین ورود به بازار با استقبال فراوانی مواجه شد اما محبوبیت خاصی نیافت. به همین دلیل امروزه نیز از قیمت بالایی برخوردار نمی باشد. با این حال باید دانست محصولاتی که منجر به سنتز پروتئین می شوند، برای افزایش رشد ماهیچه ها ضروری اند.
مزایای استفاده از بتا اکدیسترون Beta Ecdysterone :
- افزایش سنتز پروتئین
- افزایش نگهداری نیتروژن
- کمک به کم کردن چربی
- کمک به کم کردن کلسترول
سنتز پروتئین و نیتروژن چیست و چرا برای رشد ماهیچه‌ها ضروری است؟
در طی سنتز پروتئین، ماهیچه ها ساخته می شوند. نیتروژن یکی از ترکیبات پروتئین می باشد و به تعادل پروتئین در بدن افراد کمک می کند. به این تعادل، تعادل مثبت یا منفی می گویند. در صورت بیشتر بودن میزان نیتروژن در بدن، رشد ماهیچه ها تضمینی است. اما کمبود آن منجر به شرایط کاتابولیکی ای می شود که کمبود بافت ماهیچه ای را به دنبال دارد. بنابراین اگر بتوانیم از نیتروژن بیشتری نگهداری کنیم، شرایط را برای رشد ماهیچه فراهم می آوریم.
نتایج تحقیقات
پژوهشهای اولیه توسط محققان روسی با نام‌های سیروی و کورموکو(Syroy & Kumukov)، این نتیجه را در برداشت که بتا اکدیسترون فعالیت آنابولیکی دارد و سنتز پروتئین را افزایش می دهد. مطالعات روی حیواناتی مثل موش و بلدرچین ژاپنی صورت گرفته بودند که مهر تاییدی بر افزایش فعالیت آنابولیکی و سنتز پروتئین زدند. تحقیق دیگری در روسیه صورت گرفت که به قیاس فعالیتهای مربوط به ایجاد ماهیچه متاندروستنولون که آنابولیکی استروئیدی است با اکدیسترون پرداخت. نتیجه این بود که اکدیسترون فعالیت آنابولیک بیشتری روی پروتئینهای قابل انقباض انجام می دهد. در همان سال محققان روسی دیگری، مصرف بتا اکدیسترون را در کنار یک رژیم غذایی پر پروتئین بررسی کردند. نتیجه این بود که حجم ماهیچه ها 6 الی 7 درصد افزایش و چربی بدن 10% کاهش پیدا کرده است. نتیجه دیگر تحقیقات این بوده است که بتا اکدیسترون میزان گلوکز خون را بدون تغییر در میزان انسولین، کاهش می دهد. در مطالعه ای جدید، مشخص شد که بتا اکدیسترون میزان قند خون را وقتی 5.5m.mol/l یا متعادل 11.1-16.7 m.mol/l باشد، افزایش میدهد. اما در صورتی که میزان قند خون بالا باشد، 22m.mol/l تاثیری بر آن ندارد. بنا بر این می توان از این ماده برای درمان دیابت نوع دو و چاقی نیز استفاده کرد. بتا اکدیسترون دارای ویژگی‌های ضد تومور است و خواص آداپتوژن و آنتی اکسیدانی دارد.
منبع : تن ورز
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
در سالهای گذشته، استفاده از روشهای طبیعی برای بهبود سلامتی طرفداران بیشتری پیدا کرده است. زیرا این روشها به اندازه داروهای شیمیایی اثر دارند اما عوارض جانبی ندارند. این شیوه ها سلامت را بهبود می بخشد و در دسترس همه قرار دارد. متاسفانه بیماریهای جدی و مزمن با این راههای طبیعی قابل درمان نیستند اما برای مشکلات ساده تر می توان به از این روشها بهره برد. این متن به ترکیب سالم روغن زیتون و لیمو ترش اختصاص دارد. هر کدام از این دو ماده، یکی از درمانهای طبیعی برای بهبود سلامتی هستند. از ترکیب این دو ماده، یک داروی خانگی حاصل می شود که مواد مغذی بسیاری را به بدن می رساند و بدون عوارض جانبی خواص درمانی دارند.
- ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش برای از بین بردن یبوست : مصرف این ترکیب فوق العاده که حاوی چربی سالم با ارزش غذایی و ویتامینهاست، یبوست و مشکلات گوارشی را برطرف می کند. روغن زیتون مانند یک ملین عمل می کند و لیمو ترش التهابات بدن را از بین می برد و حرکات روده ها را راحت می کند. اگر مشکلاتی چون : گاز، ورم شکم و اسید زیاد معده دارید، از این ترکیب استفاده کنید. روغن زیتون و لیمو ترش ، سم زدا و تصفیه کننده بدن هستند. هنگامی که این دو ماده در کنار هم قرار می گیرند، موجب دفع سموم می شوند و عملکرد کبد و کیسه صفرا را فعال می کنند. ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش به مقابله با رادیکالهای آزاد نیز می پردازد پس از بسیاری از بیماری ها، جلوگیری می کند.
- ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش کلسترول خون را کنترل می کند : چربی های سالمی که در روغن زیتون وجود دارند، چربی خون را به طرزی عالی، تنظیم می کنند و از تشکیل پلاک در رگها جلوگیری می کنند. اگر به طور مرتب و متعادل از روغن زیتون استفاده کنید، میزان چربی بد خون شما کنترل می شود و چربی خوب افزایش می یابد. مصرف ترکیب روغن زیتون و لیمو نیز به کنترل میزان تری گلیسیرید می انجامد.
- ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش برای تسکین درد مفاصل : مصرف یک قاشق از ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش در ناشتا باعث کنترل التهاب بدن می شود و همین مساله موجب تسکین دردهای روماتیسمی و مفاصلی است.
- ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش موجب سلامت پوست و مو و ناخن می شود : این ترکیب ساده یک داروی طبیعی برای محافظت از ناخنهای ضعیف، خشک و شکننده است. می توانید از این ترکیب به طور مستقیم روی ناخنها استفاده کنید تا ناخنها مرطوب شوند و کوتیکول آنها تغذیه شود. به علاوه ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش به دلیل خاصیت قابض و ضد عفونی کننده، برای مشکلات پوستی و شوره سر مفید است. مصرف این داروی طبیعی، به دلیل داشتن اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین E، و همچنین ویتامین C ، باعث شفافیت و تمیزی پوست می شود.
- ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش برای از بین بردن چربی شکمی : چربی های شکمی نه تنها تناسب اندام را از بین می برند بلکه برای سلامتی نیز مضر هستند. ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش یک چربی سوز قوی نیست اما می تواند یک مکمل برای تسریع روند لاغری در افرادی که چند کیلو اضافه وزن دارند تلقی شود. خواص این ترکیب موجب بهبود عملکرد کبد و کیسه صفرا می شود. همانطور که می دانید این دو ارگان در هضم چربی ها و فعال کردن متابولیسم بدن نقش دارند. مواد موجود در این ترکیب در دراز مدت موجب تجزیه چربی های انباشته شده در شکم می شود و از ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی جلوگیری می کند.
- ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش برای بهبود جریان خون : روغن زیتون خواصی دارد که از لخته شدن خون جلوگیری می کند. در نتیجه جریان خون بهبود می یابد و مسدود نخواهد شد. مالیدن این ماده روی پوست نیز موجب افزایش جریان خون می شود و از بروز واریس جلوگیری می کند.
- روغن زیتون و لیمو ترش برای کنتزل فشار خون : استفاده ناشتا از این ترکیب موجب کنترل فشار خون و ضربان قلب می شود زیرا دارای آنتی اکسیدان و مواد معدنی مناسب کاهش فشار خون است.
- روغن زیتون و لیمو ترش برای جلوگیری از پیری زودرس : مصرف روزانه یک قاشق از این ترکیب به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی و مواد مغذی، از پیری زودهنگام پیشگیری می کند. این ترکیب ویتامین E دارد که موجب کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و آرتریت است و از بروز چین و چروکهای پوستی جلوگیری می کند. این ترکیب دارای چربی غیر اشباع و مواد معدنی ای است که عملکرد ارگانهای حیاتی مانند کبد، کلیه ها و دستگاه گوارش را تحریک می کند.
- روش تهیه ترکیب روغن زیتون و لیمو ترش : این ترکیب یک مکمل غذایی است و نمی توان رژیم غذایی را بر پایه آن قرار داد. روش تهیه آن بسیار ساده است. توصیه می شود روزانه یک قاشق از این ماده را مصرف کنید چون زیاده روی درخوردنش، مانند هر ماده دیگری به نفع بدن نیست.
مواد لازم : روغن زیتون نصف قاشق معادل 8 گرم و آب لیمو ترش تازه، نصف قاشق معادل 5 میلی لیتر.
این دو ماده را با هم ترکیب کنید و نیم ساعت پیش از صبحانه مصرف کنید. می توانید هر روز یا سه بار در هفته از این ماده استفاده نمایید.
منبع : تبیان
سینتول چیست؟
یک بدنساز پیشین اهل آلمان به نام کریس کلارک سینتول اصلی را اختراع کرد. ایده کلارک بر این بود که بتواند محصولی تولید کند که عضلات را بزرگ‌تر سازد. یعنی با تزریق روغن به داخل آنها موجب توسعه آنها شود.
به طور معمول داروهای تزریقی موضعی، تشکیل شده‌اند از روغن و نوعی از بی‌حس کننده‌های موضعی که با تزریق این دارو به یک موضع شخص، آن بخش از عضله متورم شده و فرم پیدا میکند. عنصر رایج مورد استفاده در داروهای موضعی که به طور کلی از آنها به عنوان سینتول نام برده می‌شود، 85 درصد از تری گلیسریدی روغنی با زنجیره‌های متوسط، ۷٫۵ درصد آن نیز از داروی بی حس‌کننده موضعی موسوم به لیدوکائین و بالاخره ۷٫۵ درصد از آن نیز از «بنزیل الکل» تشکیل یافته است.
این دارو به صورت عضلانی و در عمق عضلات تزریق می‌شود. با تکرار تزریق این ماده در عضله مورد نظر حجم زیادی از مایع روغنی وارد عضله شده و با التهابی که در محل تزریق ایجاد میکند منجر به افزایش شدید و فوری حجم عضلانی می‌شود به گونه‌ای که گویا بالنی را از هوا پر کرده باشند، این حجم به وجود آمده ناپایدار بوده و در دراز‌مدت عوارض جبران ناپذیری برجای می‌گذارد. عکس‌العملی که بدن در برابر این تحریک از خود نشان میدهد عبارت است از تورم موضعی که به موجب آن، بافت ماهیچه عمل ذخیره‌‌سازی مایع را انجام میدهد. این مسئله به نوبه خود موجب افزایش قطر عضلات مورد نظر می‌شود و در نتیجه ورزشکاران پرورش اندام به ظاهر به نتیجه دلخواه می‌رسند. البته این تحریک میتواند باعث ایجاد ناراحتی شود، و از این جهت به آن لیدوکائین افزوده (از بین برنده درد) شده است تا درد ناشی از تزریق را کاهش دهد. اگر چه وجود این ماده میتواند درد حاصل از تزریق را تا حد زیادی مرتفع کند اما به هر حال، مصرف این دارو خطرات زیادی را به همراه دارد.
خطرات استفاده از سینتول
این روزها که بیشتر جوانان به پرورش عضلات و ماهیچه‌های بدن خود علاقمند شده‌اند و بسیاری از آنها بدون مشورت با پزشک یا متخصص و بدون آگاهی و مهارت کافی اقدام به مصرف مکملهای غذایی مختلف و تزریق‌های غیرمعمول کرده که خطرات ناشی از اینگونه اقدام‌ها را دوچندان کرده است.
وارد کردن عوامل خارجی و مخصوصا داروها و ترکیبات روغنی در درون عضلات همواره با مخاطراتی همراه بوده است. با توجه به اینکه این دارو در داخل عضلات مختلف از جمله بازو، کول، سینه و غیره تزریق شده و تزریق این دارو نیز اغلب نیز توسط خود ورزشکاران انجام می‌شود شاید بتوان گفت که خطرناک‌تر از خود دارو تزریقی است که انجام می‌شود.
با توجه به اینکه ورزشکاران عموما از موقعیت رشته‌های اصلی عصبی در بدن انسان آگاه نبوده و ممکن است که در حین تزریق دارو در داخل عضلات مختلف با برخورد سر سوزن با این رشته‌های بسیار حساس عصبی و با تبعات منفی شدید و کشنده از جمله با فلج اعضا مواجه شوند این دارو را می‌توان اصولا دارویی خطرناک به حساب آورد. گفته می‌شود که با تزریق نمونه‌هایی از این دارو آبسه‌های عفونی نیز در محل تزریق دیده شده است. این قبیل آبسه‌ها در صورتی که در بدن فرد دیده شود باید با اعمال جراحی از بدن فرد خارج شوند.
برخی از ورزشکاران که اطلاعاتی در مورد تزریق نداشته و اقدام به تزریق این دارو می‌کنند در برخی موارد دیده شده است که این دارو را به جای تزریق در عمق عضله به داخل سیاهرگ و یا حتی سرخ‌رگ خود تزریق کرده‌اند. زمانی که دارویی روغنی به داخل رگ تزریق می‌شود پس از ورود به داخل شش‌ها منجر به آمبولی ریوی در فرد می‌شود. این عارضه‌ای بسیار خطرناک بوده و در برخی موارد نیز با خطر مرگ فرد همراه است. این محلول روغنی در صورتی که وارد رگهای خونی قلب فرد شود با اختلال در کارکرد طبیعی قلب همراه شده و میتواند منجر به از کار افتادن قلب و ایست قلبی شود. گفته می‌شود که حتی ممکن است این داروی روغنی وارد مغز شده و فرد را برای همیشه فلج کند.
متاسفانه این داروها هر روز با زرق و برق جدید وارد کشور می‌شوند و هدفشان چیزی جز نابودی نیست. پس چرا بدنی را که از فقر اطلاعات ورزشی و فقر تغذیه رنج می‌برد را می‌خواهیم با میانبری به نام دوپینگ به سر‌انجام برسانیم که استفاده از آن چیزی جز جنون محض و رفتاری پرخطر و نامعقول نمی‌تواند باشد.
صحنه رقابت
در مسابقات بدنسازی که در چند سال اخیر برگزار گردیده برای خیلی از داورها، دست‌اندرکاران و مخاطبان ریزبین، این پرسش را با خود همراه داشته که تزریق موضعی دارویی بنام سینتول تداعی‌کننده چه جنبه‌ای از ورزش است؟؟؟ آیا مربیان کم دانش و ورزشکارنماها می‌خواهند بدین وسیله ضعف‌های عضلانی‌شان را که نمی‌خواهند برایشان زحمتی بکشند را یک شبه مرتفع سازند و یا نه بدست آوردن یک حکم قهرمانی برای این افراد به منزله دست زدن به هر حیله و ترفندی است تا به مقصود خودشان نایل شوند.
پیش‌ترها صحنه مسابقات به لحاظ رقابت بین ورزشکارها به مراتب در شرایط سالم‌تری برگزار می‌شد. ولی امروزه، مکر و حیله جای زحمت و دانش را گرفته و با دستاویز شدن به نسل جدید داروهای دوپینگ صحنه مسابقه هر روز سوال برانگیزتر می‌شود. امروزه داروهای موضعی که بدنسازها از آن استفاده می‌کنند تنوع بسیار زیادی پیدا کرده است و شرکت‌های زیادی این قبیل داروها را با نام مختص به خودشان تولید می‌کنند که برخی از آنها مثل Artecoll و سیلکون ۱۰۰۰ مصارف خاص پزشکی دارند و زمانی که در موضعی تزریق شوند تنها به وسیله جراحی قابل تخلیه هستند.
همانطور که گفتیم اگر به صورت تصادفی روغن به داخل یک رگ خونی تزریق شود، خیلی سریع به داخل شش‌ها فرستاده می‌شود و بدین‌ترتیب یا موجب بسته شدن ریه شده و یا در مغز گیر کرده و در نتیجه باعث سکته قلبی و آمبولی می‌شود اما حتی اگر این روغن به داخل عضله تزریق شود باز خطراتی را با خود به همراه دارد که از جمله می‌توان به دُمل، عفونت، فلج عضلانی و کشتن بافتهای عضلانی که نهایتاً می‌بایست به وسیله جراحی آنها را از بدن خارج کرد اشاره نمود.
مسئله دیگر در خصوص این قبیل روغن‌ها این است که آنها به وسیله شرکت‌های معتبر داروئی تولید نمی‌شوند و به همین خاطر استریلیزه بودن آنها پرسش‌برانگیز است. از موارد دیگر این قبیل داروها می‌توان به آسیب‌رسانی آنها به اعصاب بدن اشاره کرد. عضلاتی که به‌صورت مکرر توسط این داروها مورد استفاده قرار می‌گیرند از تمرکز بالای رشته‌های عصبی برخوردار می‌باشند. آسیب زدن به یک عصب باعث می‌شود که احساستان نسبت به آن بخش از دست برود که این امر میتواند به‌صورت همیشگی باشد و همین مسئله میتواند به خودی خود باعث تاریخ انقضایتان در بدنسازی شود.
تمرین کردن پس از تزریق موضعی یک موضوع مشکل‌ساز دیگر است. چون‌که عضله‌ای که تزریق بر روی آن صورت گرفته در حین تمرین به دلیل پمپ خون عضلانی به داخل آن بیش از حد متورم می‌شود خواه تمرین مستقیم بر روی آن عضله صورت گرفته شده باشد و یا به‌عنوان عضلات فرعی در اجرای حرکت درگیر شده باشد. تمرین پس از تزریق موضعی سینتول در قیاس با تزریق موضعی آنابولیک‌های استروئید بسیار دردآورتر می‌باشد. تأثیر ظاهری حاصل از طریق تزریق موضعی این روغن‌ها در بین افراد متفاوت است. برای مثال وقتی یک بدنساز به‌صورت موضعی این دارو را در جلوبازو تزریق میکند توسعه پیک عضله جلوبازو به‌صورت غیرطبیعی جلوه میکند که در موقع صاف بودن دست و کمی خم بودن آنها نماد بیشتری پیدا میکند و زمانی که عضله جلوبازو را کاملا می‌پوشاند و تفکیک بین این دو عضله از بین میرود از عضلات دیگری که تزریق موضعی در آنها خیلی سریع جلب توجه میکند می‌توان به سرشانه‌ها و ساق اشاره کرد. به‌طوری که در سرشانه‌ها با تزریق این دارو رشته رشته شدن یا همان خط‌های سرشانه محو می‌شود و تنها ظاهر گرد و باد کرده پیدا میکند و در خصوص ساق‌ها هم باید گفت که تزریق در این عضله باعث می‌شود که حتی در حالت ریلکس یا همان شل کردن عضله باز به‌صورت قلمبه شدن و در حالت فیگور گرفتن جلوه کنند.
یک موضوع دیگر که می‌طلبد در ارتباط با آن نیز بحث شود مسئله قضاوت و داوری است. آیا منصفانه است که با بازوهای ۵۶ سانتی در صف مسابقه بایستید در صورتیکه ۱۰ سانت آن را روغن تشکیل داده. در ورزشی که قضاوت آن بر پایه قیاس بدن‌ها در مقیاس عضله خالص است آیا جایی برای عناصر مصنوعی همچون سینتول که به مصرف کنند آن این امکان را میدهد که بدون هیچ زحمتی به سایز عضلانی بزرگ‌تری دست یابد وجود دارد؟ در صورتی که همگان می‌دانیم که برای دست‌یابی به یک چنین سایز عضلانی به سال‌ها تمرین سخت نیاز می‌باشد. حتی برای ساختن یک سایز کوچک عضلانی نیاز به ممارست و سعی و تلاش بسیار توأم با تحمل درجاتی از درد می‌باشد. دست‌یابی به این موفقیت آن هم با استفاده از نوک یک سوزن رویکردی است که فقط بازنده‌ها سراغ آن می‌روند.
مشاهده این قبیل موارد توسط هیئت داوری می‌بایست برای فرد تنبیه‌های سنگینی را در پی داشته باشد. انجام یک چنین کاری در مسابقات بدنسازی توسط بدنساز خاطی یعنی وارد کردن لطمه سنگینی به پیکره بدنسازی حقیقی که در آن تمامی تلاش صورت گرفته در جهت ساختن یک بدن متناسب و عضلانی خلاصه شدن است می‌باشد.
بدن یک بدنساز نمادی از سال‌ها فداکاری و رعایت رژیم‌های غذایی سخت و اجرای تمرینات طاقت‌فرسا می‌باشد. استفاده از داروهایی همچون سینتول در این رشته، یعنی از بین بردن تدریجی این رشته در بین علاقه‌مندان به این ورزش پر طرفدار…
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
شما می دانید که وقتی صحبت استروئید به میان می آید صحبت از دستاوردهای مهم برای بدنسازی است. ولی استروئیدها اثرات جانبی منفی زیادی دارند که بیشتر از فواید آنهاست. در این صورت تعداد زیادی از بدنسازان به SARM (selective androgen receptor modulators) روی آورده اند. مفهوم این عبارت : مدولاتور انتخابگر گیرنده آندروژن است. SARM ماده ای است که 200 بار قوی تر از تستسترون در عضله سازی است. یکی از سارم های معروف، LGD-4033 است که قصد داریم در مورد آن صحبت کنیم. سارم ها اثرات جانبی منفی کمتری نسبت به استروئیدها دارند. LGD-4033 یک سارم قوی است که به شما کمک می کند که به حداکثر پتانسیل خود برسید.
LGD-4033 یکی از جدیدترین سارم هاست که معرفی شده است. این یک سارم غیر استروئیدی خوردنی است که با گیرنده های آندروژن پیوند برقرار می کند که اثراتی مشابه استروئید تولید می کند ولی اثرات منفی استفاده از استروئیدها را ندارد. LGD-4033 قوی ترین سارم است در این مورد که شما را به بزرگترین سایز بدنی می رساند. LGD-4033 از گیرنده های آندروژن لیگاند (یونها یا مولکولهایی که به اتمهای فلزی با پیوندهای مختصاتی می چسبند) است که بافت مورد نظر خود را انتخاب می کند. LGD-4033 برای آسیبهای عضلانی ای خلق شده است که با بیماری های حاد و مزمن، افزایش سن و سرطان مرتبط است. LGD-4033 فواید تستسترون را بهبود می بخشد در کنار اینکه پروسه امنی دارد و نزد استفاده کننده نیز مقبول است چون فرآیند آن در مورد بافتها انتخابی است شیوه استفاده از این ماده، خوراکی می باشد.
LGD-4033 گیرنده های آندروژنی را انتخابی بهم وصل می کند. فعالیت آنابولیک را در استخوانها و عضلات به نمایش می گذارد، به جای اینکه موجب آسیب به پروستات و غدد سبابه بشود که اینها از مضرات مصرف استروئیدها هستند. یافته های کلینیکی نشان می دهند که که استفاده از LGD-4033 موجب : بالا رفتن استقامت بدنی، بزرگ شدن عضلات نحیف و کوچک، کاهش چربی بدنی، شفابخشی بدن می شود.
مقدار مصرفی :
برای پر حجم کردن عضلات پیشنهاد می شود که 5-10 میلی گرم در روز برای 8 هفته استفاده شود. در کنار این ماده، لازم است که رژیم پر پروتئین و پر کالری داشته باشید اگر می خواهید افزایش وزنی حدود 10 پوند یا بیشتر داشته باشید.
برای کات دادن عضلات لازم است از پکیج (GW-501516, S-4 and LGD-4033) استفاده کنید. این مقدار بازدهی بیشتری دارد و سایز و کات عضلات شما را همزمان بالا می برد. و 3-5 میلی گرم در روز برای 8 هفته .
اثرات جانبی منفی : LGD-4033 غیر سمی است و اثرات جانبی منفی بسیار کمی دارد. اگر قصد لاغر شدن و ساختن عضله دارید، مسلما استفاده از این ماده بسیار بهتر از استروئیدهاست. استفاده از این ماده به کبد آسیب نمی زند با این حال در حین مصرف، تست PCT بدهید.
منبع : sarmstore
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
Cardarine یا کاردارین یا GW1516 نوعی پپتید است. پیدا کردن GW1516 خالص کار سختی است وقتی پای تحقیقات علمی و پژوهشهای شیمیایی به میان می آید. تحقیقات روی GW1516 تحقیقات بسیار معروفی شدند به دلیل نتایجی که به بارآورند و همچنان به بار می آورند. این تحقیقات روی حیوانات انجام شده و نتایج پژوهش حاکی از بالا رفتن مقاومت و پایداری و کاهش چربی و کلسترول بدون اثرات جانبی است. بر اساس تحقیقات علمی انجام شده روی نمونه های حیوانی، GW1516 یا GW501516 یا GSK-516 موجب تحریک جذب گلوکز در عضلات می شود. در نتیجه GW1516 موجب معکوس شدن ناهنجاری های متابولیک در موشهای چاق آزمایشگاهی می شود. اثرات استفاده از این ماده روی حیوانات تقریبا آنی است و موجب افزایش استقامت بدنی و بالا رفتن متابولیسم بدنشان می شود. نیمه عمر این ماده تقریبا 16 ساعت است و باید در دمای اتاق نگه داری شود. اگر چه تحقیقات زیادی روی GW1516 انجام شده است اما باید خاطر نشان کرد که این تحقیقات همه علمی بوده اند و فقط روی حیوانات انجام شده اند. محیط انجام این آزمایشها نیز کنترل شده برای مثال آزمایشگاه یا مراکز پزشکی.
مزایای GW1516 : از طریق آزمایشهای انجام شده روی حیوانات مشخص شده است که GW1516 برای سلامتی، مزایایی نیز دارد. از آن جایی که این پپتید اساسا همان مسیرهای تابولیک را تحریک می کند مانند : ورزش و فعالیت، عوارض جانبی مفید آن از دست دادن چربی و افزایش استقامت است. از دیدگاه صرفا سلامتی، آزمایش کردن روی موارد حیوانی با GW1516 موجب شد که کلسترول بد خون پایین بیاید، کلسترول خوب بهبود بیابد حساسیت به انسولین بالا برود و نشانگرهای بیماریهای قلبی و عروقی کاهش بیایند.
اثرات جانبی احتمالی GW1516 : مانند هر آزمایش دیگری که روی پپتیدها انجام می شود، در مورد GW1516 نیز گزارشاتی در مورد اثرات جانبی البته نه از همه تحقیقات به دست آمده است که لازمه آن ملاحظاتی در محیط تحقیق است. نگران کننده ترین اثر جانبی ای که در رابطه با GW1516 می تواند وجود داشته باشد حدود و تعداد مسمومیت آن است که در مورد تستهای روتین و بلند مدت می تواند رخ دهد. این موضوع هنوز در حد یک تئوری است و هنوز اثبات نشده که : حدود و تعداد مسمومیتها در موشهای آزمایشگاهی موجب رشد سریع سرطان در اندامهای حیاتی و بافتهاست. با این در تحقیقات دیگر این اثرات جانبی یکسان گزارش نشده است و حدود و تعداد زیاد مسمومیت در پژوهشهای دیگر گزارش نشده است. GSK که شرکتی دارویی در انگلستان است، هنگامی که از فاز آزمایش روی حیوانات عبور کرد، این آزمایشها را به شکل کلینیکی روی انسانها انجام داد. در همین حین نتایج مربوط به سرطان به دست آمدند که تمام این نتایج را دور ریختند و اینگونه توجیه کردند که دوز مصرفی برای موشها 100 برابر دوز عادی برای یک فرد است و زمانی که موشها تحت این آزمایش قرار گرفتند 104 هفته پشت سر هم بوده است.
چگونگی تهیه GW1516 : هنگام خریدن این پپتید باید توجه کنید که جنس با کیفیت و خلوص آن بالای 99% باشد. در هنگام تحقیق لازم است که از لباس و دستکشهای محافظ استفاده کنید.هرگز با چشم و پوست تماس پیدا نکند و باید در آزمایشگاهها و محیطهای کنترل شده و تنها برای تحقیقات استفاده شود.
متاسفانه افراد بسیاری در سطح دنیا از این ماده استفاده کردند و می کنند که حتی ورزشکار حرفه ای نبودند و نیستند. در المپیک 2008 با استفاده از آزمایش ادرار توانستند این ماده را شناسایی کنند و آژانس آنتی دوپینگ جهانی استفاده از این دارو را ممنوع کرد.
منابع :
https://www.elitefitness.com/articles/gw-1516-peptide
https://www.peptideswarehouse.com//
ورزش شنا یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها در بین اقشار مختلف مردم است. فردی که شنا میکند، نه تنها از این طریق احساس راحتی و نشاط میکند بلکه در اثر شنا کردن قابلیت‌های جسمانی خود را از قبیل استقامت دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت، سرعت و انعطاف پذیری مفاصل شانه و مچ پا افزایش میدهد.
ورزش شنا ورزشی است که از سن نوزادی تا سن کهنسالی می‌توان آن را انجام داد و به طور کلی ورزشی است که هیجان و اضطراب را کاهش داده، عضلات را قوی و محکم کرده، بدن را نرم و انعطاف پذیر میسازد و باعث می‌شود که فرد انرژی بیشتری برای انجام کارهای روزانه خود کسب کند.
اصلی‌ترین ویژگی این رشته ورزشی این است که از سنگینی انسان می‌کاهد. درون آب مفاصل دیگر تحت فشار نیستند و عضلات فقط در مقابل مقاومت آب کار می‌کنند. هم برای تفریح و هم برای مسابقه می‌توان شنا کرد، بنابراین شنا نیازهای مهم جسمی خصوصاٌ نیاز به ورزش را تأمین میکند. هم زمان و هم شدت شنا قابل تعدیل است، به همین علت همۀ افراد با هر سطح توانایی و بنابر ظرفیت‌های خودشان می‌توانند شنا کنند.
شنا کردن، نتایج سلامتی بسیار خوبی به همراه دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم:
- فشار را از روی ستون فقراتتان برمی‌دارد. این اتفاق تقریباً مشابه تجربه جاذبه صفر است؛ بنابراین شنا کردن برای استخوان‌های شما خوب است و مفاصلتان را سالم نگاه می‌دارد.
- اکثر عضلات بدن شما را به حرکت می‌اندازد، اما شما به ندرت احساس فشار بیش از حد یا کشیدگی عضلات می‌کنید. شما می‌توانید هر دوره از تکنیک‌های مختلف شنا استفاده کنید تا انواع عضلات بدنتان را پرورش داده و به عضلات دیگر استراحت دهید.
- شنا یک تمرین کاردیوی عالی‌ست. قلبتان را آموزش و راه صحیح تنفس را به شما یاد خواهد داد و به استقامت بدن و قلبتان می‌افزاید. به دلیل اینکه شنا یک ورزش هوازی است، باعث تقویت قلب می شود و همچنین عمکلرد مغز را بهبود بخشیده و به ترمیم سلول‌های آسیب دیده مغز کمک می‌کنند.
- شنا میتواند با ایروبیک در آب نیز ترکیب شود تا به شما کمک کند راحت‌تر چربی‌های اطرف باسن و ران خود را بسوزانید.
- به شما کمک میکند تا به خوبی به بدن خود شکل دهید. پوست و عضلات شما را ماساژ میدهد و از بوجود آمدن چربی‌های ناخواسته جلوگیری میکند.
- انرژی مثبت شما را افزایش میدهد و استرس را از روح و جسمتان دور خواهد کرد. شنا در کاهش ترس و احساس ناراحتی موثر است چراکه تکنیک های مورداستفاده در آن نظیر حرکات ضربه‌ای، نفس کشیدن و تکرار میتواند فکری بوده و در مقابل موجب تسکین تنش شوند.
- باعث کاهش و کنترل فشار خون می‌شود و با بیماری قلبی، کلسترول و دیابت مقابله میکند. شنا نه تنها باعث بزرگ شدن قلب می شود، بلکه باعث پمپاژ بهتر خون توسط قلب می گردد. پمپاژ بهتر خون هم باعث جریان خون بهتر در سراسر بدن می شود.
- شنا کردن به درست نفس کشیدن کمک می کند؛ در نتیجه حجم ریه را افزایش می دهد. اگر در آب و هوای خشک و خنک زندگی می‌کنید یا در اکثر مواقع در خانه یا در محل کارتان هوای خشک تنفس می‌کنید، هوای تازه و مرطوب در محیط استخر یا دریا میتواند دستگاه تنفسی شما را سالم نگاه دارد.
- تسکین علائم آرتریت: شنا کردن در مبتلایان به آرتریت (التهاب مفاصل) و فیبرومیالژی درد مفاصل را کاهش میدهد و انعطاف‌پذیری آنها را کاهش میدهد.
- تقویت گروه‌های بزرگ عضلانی: شنا کردن نه تنها عضلات دست و پا بلکه عضلات پشت و شکم را نیز تقویت میکند.
- ممکن است به کاهش وزن کمک کند: هر ساعت شنا 350 تا 500 کالری را میسوزاند. این مقدار کمتر از 420 تا 490 کالری است که هنگام دویدن آرام می‌سوزانید، اما هنوز مقدار قابلتوجهی است.
هوای مرطوب استخر شنا، برای مبتلایان به آسم عالی است و در کاهش حملات آسم و علایم آن مانند خر و پف و نفس کشیدن از دهان نیز موثر است.
شنا دربارۀ مسائل روانی، قابل توجه است زیرا باعث آرامش و ریلکسیشن می‌شود، خصوصاً بین افراد عصبی و تحریک پذیر اثر گذار خواهد بود و همچنین فعالیتهای جسمی درون آب به همراه یوگا (یوگای درون آب) میتواند اضطراب را تسکین بخشد.علاوه بر این شنا خستگی جسمانی که باعث چرت و خواب آلودگی می‌شود را برطرف میکند.
شنا میتواند به جلوگیری و کاهش افسردگی کمک کند، به گفته محققان، یکی از این دلایل آن است که به تحریک تولید مواد شیمیایی مغز که موجب بهبود خلق و خو می‌شود کمک میکند.
شنا و تقویت مهارت‌های حرکتی- دیداری برای یادگیری بهتر
حرکات دوجانبه عرضی در شنا به رشد رشته های عصبی در جسم پینه کمک میکند. جسم پینه، نیمکره‌های چپ و راست مغز را به هم متصل کرده و ارتباط بین این دو را تسهیل می نماید. شنا موجب فعالیت هر دو نیم‌کره و هر چهار لُب مغز به طور همزمان شده که میتواند منجر به افزایش شناخت و یادگیری آسان‌تر شود.
عضلات بدن برای شنا
قوی کردن عضلات بدن از دیگر مزیت‌های ورزش شنا است. شنا تمامی عضلات بزرگ را درگیر و هماهنگ میکند و در نتیجه کشش و حرکت مفاصل مختلف و رباط باعث افزایش انعطاف پذیری می‌شود. دست ها، باسن، پاها، سر و ستون فقرات با شنا کردن در آب حرکت می‌کنند و می‌چرخند. شنا نه تنها قدرت عضلانی را بهبود می دهد بلکه باعث سفت شدن و شکل‌گیری آن نیز می‌شود. ورزش در آب باعث تقویت استحکام استخوان نیز می‌شود و در کاهش خطر بروز بیماری پوکی استخوان نقش دارد. شنا و آب عوامل مهمی در توانمند کردن بدن انسان هستند. برای مثال در یک پژوهش بر روی مردانی که یک برنامه شنا ۸ هفته‌ای را تکمیل کردند، ۲۳/۸٪ افزایش در ماهیچه سه‌سر بازوی (پشت بازو) دیده شد. بهترین ورزش (بدون فشار بر مفاصل برای قوی کردن و استحکام ماهیچه‌ها)، تمرینات و تحرکات آبی و شنا کردن است.
به عنوان مثال فرد هنگام دویدن، بدن خودش را در هوا حرکت میدهد، ولی در ورزش شنا، فرد خودش را در آب جلو می برد. چگالی (تراکم) آب 12 برابر هوا است. در نتیجه هر حرکت دست و پا در طی شنا، یک ورزش مقاومتی می شود. باید بدانید که ورزشهای مقاومتی، بهترین راه افزایش کشش و قدرت عضلات هستند. طی هر حرکت به سمت جلو در طی شنا، بدن کش می‌آید که نه تنها باعث افزایش کارآیی بدن در آب می‌شود، بلکه موجب کشش بدن از سر تا انگشتان پا می‌گردد.
فشاری که آب بروی پنجه و ساق‌های پا وارد می‌آورد، خون را از طریق سیاهرگ‌ها به بالا می‌راند و گردش خون را بهبود می‌بخشد. آب همچنین با ایفای یک نقش بالشتکی برای مفاصل، خطر آسیبهای ورزشی در شناگران حرفه‌ای را نسبت به ورزشکارانی که ورزشهای زمینی انجام می‌دهند، کاهش میدهد. آبی که درجه حرارت آن بیشتر از دمای بدن باشد، عضلات را شل و آرام میکند؛ آب سردتر مانع از گرمازدگی در حین فعالیت جسمی شدید می‌شود.
شنا تمام ماهیچه های بدن را به کار می‌اندازد
اعضای بالا تنه و پایین تنه، عضلات شکم و ماهیچه‌هایی که ستون فقرات را حفظ می‌کنند، از این دست ماهیچه‌ها هستند. شنا به افرادی که ستون فقراتشان دچار مشکل است توصیه می‌شود زیرا این ورزش ماهیچه‌هایی که آنها را حفظ میکند، تقویت خواهد کرد.
مضرات شنا
مضرات شنا فقط برای کسانی است که مبتلا به بیماری خاصی (دیابت کنترل نشده، صرع، تشنج عضلات، مشکلات تپش قلب) هستند و در نتیجۀ این بیماری ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهند. با این حال یک سری عوارض مقطعی نیز وجود دارند، مانند: عفونت گوش، بیماریهای شدید گوش و حلق و بینی، سینوزیت، برخی بیماری‌ها نای و ریه‌ها، و برخی بیماریهای پوستی.
توصیه‌های عملی برای ورزش شنا
تمام توصیه ها در جهت پیشگیری از مهم ترین خطر یعنی غرق شدگی هستند.
- از شنا کردن تا سه ساعت بعد از خوردن وعدۀ غذایی زیاد و آبدار خودداری کنید.
- اگر مدت زیادی در آفتاب مانده‌اید، از وارد شدن ناگهانی به آب سرد خودداری کنید، علت این توصیه پیشگیری از شوک دمایی است.
- به تدریج وارد آب شوید یا ابتدا گردتان، بعد شکم و قفسه سینه را خیس کنید.
- نگذارید بیش از حد خسته شوید.
- به جریان‌هایی که از آب رودخانه دور می‌شوند، بدبین باشید.
- از تنها شنا کردن، خصوصاً دور شدن از ساحل بپرهیزید.
- محدودیت‌ها را بشناسید، یاد بگیرید و آنها را مراعات کنید.
- زیر دوش و اطراف استخر دمپایی بپوشید. (حمام بعد از شنا برای جلوگیری از بیماریهای پوستی مثل زگیل)
شنا برای درمان بیماری‌ها
مزیت دیگری که شنا نسبت به سایر ورزش‌ها دارد این است که شدت کمی دارد. بنابراین برای آنها که مشکلات مفصلی دارند یا دچار پوکی استخوان هستند نیز مفید است.
در آخر باید بگویم که اگر شما ورزش‌هایی می‌کنید که روی مفصل‌هایتان شدت زیادی وارد می‌آید مثل تنیس یا دو، شنا میتواند برای بدنتان مثل مرهم عمل کند و این فشار روی مفصل‌هایتان را کاهش دهد.
کاهش مشکلات استخوانی
خاصیت شناوری روی آب، بر سیستم استخوانی تاثیر می‌گذارد. وقتی در آب قرار دارید احساس سبکی می‌کنید زیرا آب بخشی از وزن شما را تحمل میکند. هر چه خود را بیشتر در آب قرار دهید وزن خود را کمتر احساس خواهید کرد و فشارکمتری به بدن وارد می‌شود. این کاهش از کمر به پایین 50 درصد است که به تدریج و با فرو رفتن تا گردن به 90 درصد افزایش می‌یابد. همچنین آب گرم مفاصل سفت شده را شل میکند. این نوع تمرین برای افراد لاغر اندام و کسانی که آرتریت دارند، مفید است.
شنا یک ورزش مفید برای قلب است. قلب قوی‌تر می‌شود و با پمپاژ بهتر، خون بیشتری در رگها جریان پیدا میکند. شنا و ورزشهای هوازی، کلسترول خون را کاهش میدهد. اما برخی ورزشهای هوازی نظیر شنا فواید بیشتری برای مغز دارند و با تاثیر بر انتقال‌دهنده‌های عصبی، بر هورمون‌های کاهش‌دهنده استرس و بهبود خلق و خو تاثیر می‌گذارند.
افزایش جریان خون برای عملکرد بهتر
افزایش جریان خون میتواند به بهبود حافظه، خلق و خو، نظم و ترتیب، و تمرکز کمک کند. مطالعه سال ۲۰۱۴ نشان داد، غوطه‌ور شدن در استخر موجب افزایش جریان خون به سوی مغز می‌شود. زمانی‌که افراد تا سطح قلب‌شان در آب فرو می‌روند جریان خون به مغز بیشتر می‌شود. جریان خون تا عروق میانی مغز تا ۱۴ درصد و تا عروق عقبی مغز تا ۹ درصد افزایش می‌یابد.
تحریک مواد شیمیایی مغز برای تقویت خلق و خو
شنا و سایر ورزش‌ها موجب آزادشدن فاکتورهای نوروتروفیک موسوم به اندورفین در مغز می‌شوند که در کنترل استرس و اضطراب و خلق و خو تاثیر دارند. فعالیت فیزیکی و ورزش می‌توانند به کاهش تنش کمک کرده و حتی با برخی علائم افسردگی هم مقابله میکند.
مطالعه سال ۲۰۰۷ نشان داد شنای پرتحرک دارای تاثیر شبه ضدافسردگی بر موشهای افسرده بود.
افزایش نورون‌های جدید در هیپوکامپ برای ایجاد حافظه بهتر
آسیب ناشی از استرس به مغز از طریق شنا قابل برگشت است چراکه نورون های جدید جایگزین نورون‌های ازدست رفته در هیپوکامپ می‌شوند. در مطالعه قبلی محققان دریافتند نورون‌ها در منطقه هیپوکامپ مغز که دربرگیرنده یادگیری و حافظه است، به شکل قابل توجهی در موشهای افسرده افزایش یافت. همچنین مطالعات نشان داده‌اند که هیپوکامپ در افراد افسرده چین و چروکهای بیشتری دارد که همین مسئله علت مشکلات مرتبط با سلامت روان در افراد افسرده است. محققان خاطرنشان می‌سازند که هیپوکامپ همراه با ورزش رشد میکند و در نتیجه جریان اکسیژن به سوی مغز افزایش می‌یابد.
کار کردن بیشتر بدن با فشار کمتر
شنا کردن، چیزی به شما تقدیم میکند که سایر ورزشهای هوازی نمی‌توانند و آن هم عبارتست از: توانایی کار کردن بدن بدون تماس سخت استخوان‌های شما.
وقتی بدن انسان در آب غوطه‌ور می‌شود، به طور خودکار سبک‌تر می‌گردد. وقتی تا کمر در آب فرو می‌روید، بدن 50 درصد وزنش را تحمل می کند؛ وقتی تا سینه در آب فرو می روید، 25 تا 35 درصد وزنش را تحمل میکند؛ وقتی آب به گردن می‌رسد، فقط 10 درصد وزن خودتان را تحمل می‌کنید و 90 درصد بقیه وزن بدن بوسیله استخر نگه داشته می‌شود. یعنی استخر، مکان مطلوبی را برای کار کردن عضلات سفت و مفاصل دردناک فراهم میکند، خصوصا اگر چاق و یا مبتلا به آرتروز مفاصل باشید.
انواع صحیح ورزش برای افراد مبتلا به آرتروز (آرتریت) عبارتند از: ورزش‌هایی که باعث کشش عضلات شوند، ورزش‌هایی که عضلات را قوی کنند و ورزش‌هایی که باعث تمرین هوازی شوند. شنا کردن در استخر هر سه نوع این ورزش‌ها را در بردارد.
اگر آب استخر گرم باشد، برای مبتلایان به آرتروز خیلی بهتر است، زیرا آب گرم، خشکی مفاصل را برطرف میکند و آنها را شل میکند. در حقیقت، آب درمانی و شنا برای مبتلایان به آرتریت روماتوئید مفیدتر از سایر فعالیتهای ورزشی است.
طی هر حرکت به سمت جلو در طی شنا، بدن کش می‌آید که نه تنها باعث افزایش کارآیی بدن در آب می‌شود، بلکه موجب کشش بدن از سر تا انگشتان پا می‌گردد.
همچنین تحقیقات ثابت کرده است که ورزشهای آبی مثل شنا، در بیماران مبتلا به استئوآرتریت عملکرد مفاصل را بهبود می‌بخشد و درد آنها را کمتر میکند.
کنترل وزن بدن
برخی افراد فکر می‌کنند که چون دمای آب خنک‌تر از دمای بدن است، کاهش وزن با یک ورزش آبی مثل شنا، مشکل است. ولی این عقیده اکنون رد شده است و معلوم شده که ورزش شنا، یکی از مهمترین راههای سوزاندن کالری و کاهش وزن اضافی بدن است و برای کنترل وزن در حد مطلوب مناسب می‌باشد.
البته میزان کالری که شما می‌سوزانید بستگی به فیزیولوژی بدن شما و شدت ورزشی که انجام می‌دهید، دارد، ولی به عنوان یک قانون کلی می‌توان گفت طی 10 دقیقه شنا کردن:
- شنای قورباغه 60 کالری
- شنای پشت 80 کالری
- شنای آزاد 100 کالری و
- شنای پروانه‌ای 150 کالری میسوزاند.
برای افزایش قسمت کالری‌سوز ورزش شنا، فاصله بین تمرینات سخت شنا و استراحت کردن را در نظر داشته باشید. یک راه برای این نوع ورزش کردن است که 46 متر شنا کنید و 10 ثانیه استراحت کنید، سپس 5/91 متر شنا کنید و 10 ثانیه استراحت کنید، سپس 137 متر شنا کنید و 10 ثانیه استراحت کنید و به همین شکل تا سه مرحله ادامه دهید تا به 275 متر شنا برسید، البته با استراحت بین آنها.
وقتی به 275 متر رسیدید، این روند را برعکس کنید.
می‌توان در آب فعالیتهای شدید عضلانی داشت، بدون این که زیاد به بدن فشار بیاید و خستگی ایجاد شود؛ بنابراین نسبت به ورزشهای دیگر کمتر خسته کننده است. در این ورزش عضلات کمر به شدت کار می‌کنند و نتایج مطلوبی حاصل می‌شود.
ماهیچه‌های اصلی که در مرحله راندن یک شناگر در حرکت‌های شنا از آنها استفاده می‌شود عبارتند از:
- ماهیچه‌های پائین برنده دست: ماهیچه پشتی بزرگ، ماهیچه سینه‌ای بزرگ ماهیچه گرد بزرگ و سرطویل، ماهیچه سه سربازویی. این ماهیچه‌ها باعث تقویت کشش دست در داخل آب می‌شوند.
- ماهیچه‌های گرداننده داخلی دست: ماهیچه سینه‌ای بزرگ، ماهیچه پهن پشتی، ماهیچه گرد بزرگ و ماهیچه تحت کتفی این ماهیچه‌ها قسمت بالایی دست را به طرف داخل می‌چرخانند. قوی شدن این ماهیچه‌ها از نظر نگه داشتن آرنج در بالا که در مرحله اول کشش دست در هر چهار شنا مفید است، ضرورت دارد.
دستگاه گردش خون
سلامت دستگاه گردش خون از دیگر مزیت‌های ورزش شنا است. در پژوهشی بر روی زنان و مردان میان سال بدون فعالیت بدنی که به مدت ۱۲ هفته تمرین شنا انجام دادند، حجم ضربه (مقدار خون پمپ شده با هر ضربان که نشاندهنده قدرت قلب است) تا ۱۸٪ بهبود پیدا کرد. شنا باعث ریتم منظم قلب و سازگاری مناسب با دیگر فعالیتهای فرد می‌شود. همچنین شنا باعث تثبیت فشار خون، کاهش فرکانس قلبی و افزایش تحمل در انجام فعالیت‌ها می‌گردد.
علاوه بر این شنا در وضعیت درازکش، به بازگشت خون وریدی به سمت قلب کمک کرده و آن را آسان میسازد. در این حالت دیگر لازم نیست برای برگشت خون از سیاهرگ به قلب بر نیروی جاذبه زمین غلبه شود. افزایش بازده قلب، کاهش ضربان قلب، افزایش کیفیت خون از نظر حمل مقدار بیشتری اکسیژن ذخیره شده، مقدار بیشتری گلیکوژن در جگر و ماهیچه‌ها و افزایش تعداد میتوکندریها در تارهای ماهیچه‌ای از دیگر مزایای شنا کردن می‌باشد.
پژوهشهای انجام شده حاکی از آن است که شنا کردن کودکان باعث سلامت شش و قلب آنها در سنین بزرگسالی می‌شود. شنا همچنین باعث قدرت ماهیچه‌های قلب می‌شود. سلامت دستگاه گردش خون به وسیله شنا به ویژه برای سالمندان توصیه می‌شود.
افزایش بازده قلب، کاهش ضربان قلب، افزایش کیفیت خون از نظر حمل مقدار بیشتری اکسیژن ذخیره شده مقدار بیشتری گلیکوژن در جگر و ماهیچه‌ها و افزایش تعداد میتوکندریها در تارهای ماهیچه‌ای.
برخی دیگر ورزشهای آبی:
واترپلو (Water polo)
یک ورزش گروهی است که با استفاده از توپ در آب برگزار می‌شود. که در آن دو تیم با ۶ بازیکن و یک دروازه‌بان در هر تیم به همراه ۵ بازیکن ذخیره در این ورزش شرکت می‌کنند و در محوطه‌ای درون استخر به ابعاد ۲۰در ۲۵ متر بازی می‌کنند. بازیکنان باید با شنا کردن حرکت کنند. این بازی در ۴ زمان ۸ دقیقه‌ای برگزار می‌شود. برنده تیمی است که در این ۴ زمان توپ‌های بیشتری را وارد دروازه‌ی حریف کند.
اثرات مفید بدنی
واترپلو ورزشی آبی و تیمی است. بنابراین از یک طرف باعث بروز آثار ورزش شنا می‌شود و از طرف دیگر اثر مفید ورزشهای توپی را به همراه دارد. بازیکنان این رشته باید از قدرت و سرعت بالایی برخوردار باشند. در این ورزش تمام اعضای بدن مانند یک زنجیر عمل می‌کنند. یعنی ورزشکار باید از تمام عضلات خود کمک بگیرید تا بتواند نیروی لازم را به توپ وارد کند. اعضای مختلف بدن مثل دست‌ها، لگن و پاها باید بتوانند حرکات چرخشی خاصی را انجام دهند. بنابراین علاوه بر قدرت، انعطاف پذیری نیز در این ورزش لازم و ضروری است. بعضی از حرکات باعث می‌شوند سرعت توپ افزایش یابد مثل چرخش مناسب در ناحیه کمر و شانه و همچنین قدرت به عقب بردن بازوها و آرنج و توانایی خم کردن مچ دست. به دست آوردن مهارت در این زمینه‌ها نیاز به تمرین فراوان دارد. بازیکنان علاوه بر قدرت و انعطاف پذیری باید از تمرکز کافی و قدرت طراحی نقشه برای تمرکز بر حریف هم برخوردار باشند. بنابراین به طور خلاصه می‌توان گفت که ورزش واترپلو دارای اثرهای مفید زیر است:
- افزایش قدرت بدنی به خصوص در ناحیه عضلات ران، بازوها و مچ دست
- افزایش انعطاف پذیری
- افزایش سرعت عکس العمل در پاسخ به محرک‌ها
- افزایش قدرت تمرکز، هماهنگی و طراحی نقشه
غواصی
غواصی و عکاسی زیر آب نزدیک به یک دهه است که وارد عرصه تفریحی ایران شده است. فدراسیون غواصی و غریق نجات در ایران با سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف دریای خزر و خلیج فارس توسعه خوبی در غواصی ایجاد کرده و هم اکنون ایران در این ورزش هم از نظر حرفه‌ای و هم از نظر تفریحی شرایط خوبی دارد. ایران در شمال و جنوب وخود پایگاه های مختلف غواصی دارد که همانند باشگاه کار می‌کنند. این باشگاه‌ها کلاسهای آموزشی دارند و در مسابقات مختلف نیز شرکت می‌کنند.
غواصی علاوه بر اینکه کاربردهای صنعتی، پژوهشی، و نظامی دارد، برای ورزش و تفریح هم انجام می‌شود. امروزه ورزش غواصی و غواصی تفریحی به صورتی همگانی درآمده و به شکل گسترده‌ای در بسیاری از کشورهای جهان فعالیتی مفید، مفرح، لذتبخش و نیز منبع درآمد در صنعت اکوتوریسم شده است. تنفس زیر آب با استفاده از هوای فشرده تاریخچه‌ای کوتاه دارد. اما غواصی در دریا و سفر به عمق دریا از دیرباز توسط بسیاری از ملل جهان انجام می‌پذیرفته است.
تعریف ساده این ورزش چنین است که شخصی به زیر آب شیرجه میرود و تنها هوایی که در اختیار دارد، هوایی است که در شش‌های خود ذخیره کرده است. در واقع این ورزش در نوع خود از قدیمی‌ترین ورزشهای آبی جهان شناخته می‌شود.
مثال بارز آن جستجوی مروارید است که در حدود چهار هزار سال پیش در دریای مدیترانه انجام می‌شد و اشخاص برای خارج کردن دانه‌های مروارید و یافتن صدف‌های مروارید‌دار، به اعماق مدیترانه شیرجه می‌رفتند و دقایقی چند را تنها با تکیه بر هوای ذخیره شده در شش‌های خود به جستجو برای مروارید می‌پرداختند.
اما این پدیده در حقیقت یک پایه و اساس علمی هم دارد، چرا که بدن در زیر آب با شرایط تازه‌ای مواجه می‌شود که در نتیجه قلب، سیستم گردش خون و عضلات انسان همگی به گونه ای عمل می‌کنند تا اکسیژن را در بدن ذخیره کنند. غواصی آزاد ورزشی پر رمز و راز است که به خصوص طی پنجاه سال گذشته توجه پژوهشگران و اهل علم را به خود جلب کرده است.
در دهه پنجاه میلادی یعنی بین ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ پزشکان به غواصان آزاد هشدار دادند که در عمق بیشتر از ۵۰ متر نگه داشتن نفس مساوی با مرگ است، چرا که فشار آب در چنین عمقی باعث می‌شود قفسه سینه و دنده‌ها مانند کاغذ مچاله شده در دست انسان، در هم شکسته شوند اما امروز مشاهده می‌کنیم که غواصان آزاد به عمق ۲۰۰ متری هم می‌روند. جالب است گفته می‌شود که این عمق حتی از عمقی که زیر دریایی‌ها در جنگ جهانی دوم توان رسیدن به آن را داشتند، بیشتر است.
آنچه باعث پیشرفت‌های اعجاب انگیز در این ورزش و توانایی‌های غواصان شده، تحقیقات درخشان فیزیولوژی است که جمعی از پدیده‌های مختلف در رابطه با آب را در بدن کشف کرده است. تجهیزات مورد نیاز این ورزش یک جفت باله‌های غواصی (فین)، ماسک غواصی و لوله تنفس بر سطح آب (استورکل) است.
انواع غواصی:
غواصی نحوه‌های زیادی برای انجام دارد. یکی از روشهای غواصی، غواصی آزاد است که ورزشی بسیار سنگین و فرح بخش به شمار میرود. در این ورزش اولین هنر غواص، استفاده صحیح از شش ها در تنفس صحیح و حمل هوای کافی در غواصی است. در ابتدا این ورزش برای جستجوی مروارید در سطح دریا مورد استفاده قرار می‌گرفته ولی بعد پا به عرصه ورزش حرفه‌ای گذاشته و باشگاه‌های ویژه‌ای برای این کار به وجود آمده‌اند.
یکی از دیگر روشهای غواصی، غواصی با تجهیزات تنفسی زیر آب یا غواصی اسکوبا است. در این روش غواص با همراه داشتن هوای فشرده تنفسی که درون سیلندر غواصی ذخیره شده به زیر آب رفته و غواصی میکند.
غواصی با سیستم اسکوبا مدار باز و بسته: سیستم‌های اسکوبای مدار باز، سیستم‌های تنفسی هستند که بازدم غواص را درون آب تخلیه می کنند. غواصی با سیستم های مداربسته تنفسی نوع دیگری از این رشته است. سیستم‌های مدار بسته تنفسی، به گونه‌ای ساخته شده‌اند تا قابلیت پالایش بازدم غواص را داشته و بازدم او را با حذف دی‌اکسید‌کربن و افزودن اکسیژن برای تنفس دوباره آماده کنند.
غواصی با تغذیه از سطح : در این نوع غواصی که بیشتر در خدمات غواصی صنعتی کاربرد دارد، گازهای تنفسی از طریق شلنگی به نام بند ناف، از سطح به غواص انتقال پیدا میکند. تغذیه از سطح اغلب از یک کشتی پشتیبان غواصی و گاهی اوقات، به طور غیرمستقیم از طریق یک زنگ غواصی ارائه می‌شود. غواصان تغذیه از سطح، همیشه نیازمند پوشیدن کلاه و یا ماسک‌های غواصی هستند که صورت را کامل پوشش می‌دهند.
غواصی اشباع: روشی است که اجازه میدهد غواصان صنعتی در ارتباط با کار در عمق به مدت چند روز یا چند هفته باقی بمانند. این نوع غواصی اجازه میدهد تا از نظر اقتصادی کار بیشتری انجام شده و ایمنی افزایش یابد. در این نوع غواصی پس از اتمام کار در آب، غواصان در زیستگاه خشک و تحت فشار در زیر آب و یا محفظه‌های فشار بر روی عرشه یا سکوهای پشتیبانی به استراحت می‌پردازند یا ممکن است با زنگ غواصی منتقل شوند. در پایان این نوع غواصی برداشت فشار، ممکن است روزهای بسیاری طول بکشد.
برخی از مهارت های پایه که یک مبتدی در زیر اب باید فرابگیرد عبارتند از :
برداشت فشار — تنظیم فشار درونی و بیرونی شیپور استاش گوش به هنگام غواصی و قرار گرفتن در محیطهای پر فشار.
تنفس زیر آب — آموختن مهارت تنفس از طریق رگلاتور غواصی در زیر آب. کلیه غواصان باید روش تنفس درست را بیاموزند.
پاکسازی ماسک — شامل تخلیه آب ماسک در زیر آب.
به اشتراک گذاری هوا — آموختن روش درست و ایمنی که غواصان برای به اشتراک گذاری یک منبع هوا به کار می‌گیرند.
صعود اضطراری — چگونگی بازگشت به سطح به شکلی ایمن بدون آسیب زدن به خود در صورت قطع هوای تنفسی.
شنا و شناوری — رانش و حرکت زیر آب با تجهیزات غواصی و تنظیم شناوری با استفاده از هوای موجود در ریه‌ها به صورتیکه هوای در ریه‌ها باعث شناوری بیشتر شده در حالی که تخلیه هوای ریه‌ها باعث شناوری کمتر گردد.
علامت های غواصی — علامت های غواصی که هدف از آنها برقراری ارتباط با غواصان دیگر در زیر آب است.
خطرات غواصی
اگرچه غواصی در رده ایمن ترین فعالیتهای تفریحی و ورزشی جهان به شمار میرود اما مبادرت به آن بدون دانش لازم و در صورت عدم رعایت استانداردهای غواصی میتواند کاری بسیار خطر ناک به شمار آید.
عدم رعایت استانداردهای غواصی و عدم بکار گیری صحیح جدول‌های غواصی مانند برنامه‌ریز غواصی تفریحی میتواند باعث بروز بیماری‌هایی از جمله بیماریهای زیر گردد:
- بیماری تراکم زدائی
- نیتروژن نارکوسیس
- مسمومیت با اکسیژن
- مسمومیت با منواکسید کربن
- آمبولی ریه
- باراتروما
- شلو واتر بلک اوت
- خفگی
- غرق شدگی
منبع: علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند – ویستا
بادی بالانس ورزش دیگری است که توسط کمپانی لس میلز ( Les Mills ) طراحی شده است و اساس آن یوگاست. بادی بالانس ، ورزشی ترکیبی است از تای چی، یوگا و تمرینات روش کنترولوژی( پیلاتس) . ورزشی است استقامتی و مقاومتی که روی کوچکترین و بزرگترین عضلات بدن انسان تاثیر می گذارد. با انجام دادن این ورزش، احساس شما تغییر می کند، بدنتان منعطف می شود و از نظر فیزیکی و ذهنی هشیارتر می شود. همچنین موجب می شود که آرامش و تمرکز به دست آورید. روش تمرین کردن در کلاسهای بادی بالانس به همراه موسیقی استاندارد و کریوگرافی ( طرح برنامه ) می باشد. تمام رده های سنی می توانند ازین ورزش بهره ببرند.
با ورزش تای چی و موسیقی آرام شروع می شود تا آرامش را به درون شما فرا بخواند و سپس بدن را به آهستگی وارد مرحله بعدی کند. سپس از تمرینات یوگا استفاده می کنند تا بدن تحت کشش قرار بگیرد. بعد از این مرحله نیز با استفاده از تمرینات کنترولوژی ناحیه شکم را تقویت می کنند و در انتها با ریلکسیشن و مدیتیشین، ورزش پایان می یابد.
هدف از انجام این ورزش ایجاد انعطاف پذیری و قدرت است تا بازده بدنی افزایش یابد. این تمرینات در کنار شادی آور بودن چالش برانگیز نیز هستند.
فواید کلاسهای ورزشی بادی بالانس :
- روح و روان را تقویت می کنند.
- تعادل بدن را بهبود می بخشند.
- ذهن و روح را باز و آزاد می سازند.
- بدن را قوی می سازند.
- یک ارمغان آن کنترل خشم است.
- نشاط و شادی می آفریند.
- تعادل را از درون به بیرون می برد.
- خستگی و سستی را از بدن دور می کند و موجب انعطاف و تقویت عضلات می شود.
- حرکات اصلاحی بادی بالانس برای زنان باردار نیز فایده بسیار دارد.
- بر روی تمام اعضای بدن مانند : اسکلت، سیستم عصبی، غدد داخلی و سیستم ایمنی تاثیر می گذارد.
- متابولیسم بدن را بالا می برد.
- قمست میانی و اندامهای تحتانی را قوی می کند.
- استقامت قلبی و عروقی را بالا می برد .
- به بدن فرم زیبایی می دهد.
در هنگام ورزش نیاز است که لباس راحت و مناسب بپوشید. کفش لازم نیست و دلیلش حفظ موقعیت مکانی در حرکات تعادلی است. در فصول سرد سال لازم است لباس بیشتری بپوشید تا در هنگام مدیتیشن سرما حواس شما را پرت نکند. استفاده از یک زیر انداز، بهترین وسیله برای انجام دادن این ورزش است. جلسات این ورزش از 1 تا 3 بار در هفته متغیر هستند و برای تاثیر هر چه بیشتر توصیه می شود که سه بار در هفته ورزش را انجام دهید. هر جلسه از 45 دقیقه تا 1 ساعت می تواند به طول بینجامد. 10 دقیقه از آن مختص ریلکسیشن و آرام سازی است.
منبع :
هیئت ورزشهای همگانی استان تهران
فرمولاین ال formoline L112 برای اولین بار در کشور آلمان تولید شد. ساختار شیمیایی این ماده به گونه ای است که باعث کاهش جذب چربی ها می شود. فرمولاین ال formoline L112 با کم کردن جذب چربی جلوی اضافه وزن را می گیرد و همچنین بدن را بر آن می دارد تا چربی های خود را بسوزاند. این یک مکمل چربی سوز مستقیم نیست و مکانیسم مشابهی همچون قهوه سبز که باعث افزایش متابولیسم میگردند ندارد. پس می توان گفت فرمولاین ال formoline L112 زمانی مفید است که فرد نمی تواند رژیم غذایی خاصی را رعایت کند. اگر کسی دارای اراده است و می تواند رژیمی بگیرد که در آن چربی به حداقل می رسد، نیازی به استفاده از این قرص ندارد. قرص فرمولاین دارای فرمولاسیون ویژه است. ماده موثر موجود در L112، فیبر پلی گلوکوزامین است. پلی گلوکزامین یک فیبر خوراکی است که تمایل بالایی برای اتصال به چربی دارد. این فیبر غیر قابل هضم با منشاء طبیعی است و از پوشش سخت پوستان تهیه شده است. پلی گلوکوزامین به چربی غذا در دستگاه گوارش متصل شده و از جذب آن جلوگیری می کند و به همراه چربی متصل به آن به صورت طبیعی از بدن دفع می شود و بدین ترتیب کالری دریافتی از مواد غذایی مصرف شده را کاهش می دهد. همچنین استفاده کننده از این قرص حس سیری خواهد داشت. پلی‌گلوکزامین، یک کیتوزان با وزن مولکولی کم در ترکیب با میزان مشخصی ویتامین C و اسید تارتاریک است. یک مطالعه روی موشهای آزمایشگاهی دریافت‌کننده رژیم لاغری استاندارد یا رژیم لاغری شامل 1 تا 2 درصد پلی‌گلوکزامین برای مدت 9 هفته انجام شد. در پایان مطالعه افزایش وزن بدن در گروه کنترل، 234 گرم؛ در موشهای دریافت‌کننده 1درصد پلی‌گلوکزامین در رژیم غذایی، 233 گرم و در موشهای دریافت‌کننده 2 درصد پلی‌گلوکزامین، 206 گرم بود بنابراین پس از گذشت 9هفته، میزان افزایش وزن در گروه دریافت‌کننده 2 درصد پلی‌گلوکزامین با سایر گروه‌ها تفاوت داشت. از این مطالعه چنین نتیجه‌گیری شد که پلی‌گلوکزامین در کاهش وزن موثر است. مطالعه‌ای دوسوکور نیز روی دو گروه 30نفری از بیماران 25 تا 59 ساله، برای بررسی اثربخشی پلی‌گلوکزامین در کاهش وزن انجام شد. قرص‌های حاوی پلی‌گلوکزامین (2 گرم در روز) یا دارونما برای یک دوره 4 ماهه همراه توصیه به فعالیت بدنی برای این بیماران تجویز شد. میزان کالری دریافتی، فشارخون، سطوح کلسترول LDLوHDL، میزان قند و تری‌گلیسرید خون قبل و بعد از درمان اندازه‌گیری شد. هر دو گروه میزان دریافت کالری مشابهی داشتند. در گروه دریافت‌کننده پلی‌گلوکزامین در مقایسه با گروه تحت درمان با دارونما، کاهش قابلتوجهی در وزن بدن، دور کمر، سطح کلسترول LDL خون و تری‌گلیسرید مشاهده شد.
عوارض بسیار کم گزارش شده: پلی گلوکوزامین یک فیبر خوراکی است که تمایل بالایی برای اتصال به چربی دارد . این فیبر غیر قابل هضم است و از پوشش سخت‌پوستان تهیه می‌شود. این محصول برخلاف بسیاری از داروهای لاغری (مانند داروهایی که متابولیسم بدن را تغییر می‌دهند یا داروهایی که روی اعصاب تاثیر می‌گذارند یا مهارکننده‌های لیپاز )، سلامت کبد و کلیه را به خطر نمی‌اندازد.
تنها عوارض ذکر شده، احتمال آلرژی به پوشش سخت‌پوستان است که بسیار نادر و حدود 002/0 درصد گزارش شده است.
نحوه مصرف : برای افرادی با هدف کاهش وزن، 2 عدد در روز و برای افرادی برا حفظ وزن تنها یک عدد در روز کفایت میکند. احتیاط : در دوران بارداری و شیردهی قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید. در صورت مصرف هرگونه دارو، قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید.
ترکیبات: متشکل از B-1,4 پلیمر Dـگلوکز آمین و N-acetyl-D-glucosamoine تهیه شده از پوسته سخت پوستان و سلولز گیاهی – ویتامین ث -تارتاریک اسید- سیلیکون دی اکسید و استارات منیزیم گیاهی.
منبع :
پایگاه اطلاع رسانی دارو غذا
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
بر اساس تحقیق منتشر شده در مجله انجمن قلب آمریکا، مشخص شده است که قلب کلسیم دوست ندارد. در این مطالعه بلند مدت، پژوهشگران حدود 1500 نفر فرد بالغ را مورد بررسی قرار دادند. سن این شرکت کنندگان بین 45 تا 84 سال بود و هیچ کدام سابقه کلسیفیکاسیون (رسوب کلسیم) عروق کرونر یا CAC را نداشتند. این عارضه یکی از دلایل آترواسکلروزیس یا تصلب شرایین است. شرکت کنندگان حداقل 10 سال با دانشمندان، برای به دست آوردن داده ها در این تحقیق، همکاری کردند. دانشمندان متوجه شدند افرادی که روزانه کلسیم بیشتری از رژیم غذایی دریافت می کنند در یک دوره ده ساله کمتر دچار تصلب شرایین می شوند. این مساله در مورد کسانی که از طریق مکملها این ماده معدنی را دریافت می کنند کاملا بر عکس است!! دانشمندان با در نظر گرفتن تمام کلسیم دریافتی و عوامل تاثیرگذار دیگر متوجه شدند که مصرف مکملهای کلسیم خطر ابتلا به کلسیفیکاسیون عروق کرونر را 22% افزایش می دهد.
دکتر ارین میکوس، نوسنده ارشد مطالعه و معاون دپارتمان قلب و عروق و استاد پزشکی در مرکز پیشگیری از بیماری های قلبی در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز در این باره گفت : وقتی صحبت از مکملهای ویتامینی و مواد معدنی به میان می آید، بیشتر مردم فکر می کنند هر چه بیشتر بخورند، بهتر است. این در حالی است که استفاده از آنها می تواند سلامت قلب و عروق و حتی اعضای دیگر را به دلیل رسوب کلسیم به خطر بیندازد. به گفته جان اندرسن، استاد تغذیه در دانشگاه کارولینای شمالی، گفت : انواع کلسیم به اشکال مختلفی جذب بدن می شوند. تحقیقات نشان داده اند که خوردن مکملهای کلسیم در افراد سالمند باعث جذب در استخوانها نمی شود، از ادرار نیز دفع نمی شود و از این رو در بافتهای نرم بدن رسوب خواهد کرد که همان فرآیند کلسیفیکاسیون است.
راه حلی که برای این مشکل پیشنهاد می شود استفاده از ویتامین K2-7 در کنار کلسیم و ویتامین دی است. ویتامین K₂ بطور شگفت انگیزی سبب خروج کلسیم از خون و رگ ها، و ذخیره آن در بافت استخوانی می شود. ویتامین K₂ با فعال کردن استئوکلسین (پروتئین استخوانی وابسته به ویتامین K₂) ماتریکس استخوانی را فراهم کرده، در نتیجه بستری مناسب برای نگهداری کلسیم ایجاد می کند(کلسیم بطور موثری به استخون باند می شود) و از این طریق کلسیم بطور موثری در بافت استخونی ذخیره می شود. ویتامین D₃ (فرم فعال ویتامین D ) جذب کلسیم و فسفر را افزایش می دهد و از سوی دیگر تولید استئوکلسین ( پروتئین تشکیل دهنده استخوان ) توسط استئوبلاست ها را افزایش میدهد.
بررسی ها و مطالعات انجام شده نیز مزایای استفاده از ویتامین K2-7 را در بهبود تراکم استخوانی و همچنین کاهش بیماری های قلبی عروقی به اثبات رسانده است. در مطالعه ای که در ژورنال تغذیه BGN در سال 2011 به چاپ رسیده است، تاثیر مصرف K2-7 در افزایش فعالیت استئوکلسین و بهبود مینرالیزه شدن و تراکم استخوان ها ثابت شده است. بعلاوه، نتایج حاصل از مطالعه روتردام (Rotterdom) که طی ده سال روی گروه 4807 نفری مردان و زنان بالاتر از 55 سال انجام شده، نشان می دهد که مصرف ویتامین K2-7 به 50% کاهش کلسیفیکاسیون عروق، 50% کاهش مرگ ومیر ناشی از بیماری های عروقی و 25% کاهش کل موارد مرگ و میر در مقایسه با عدم مصرف این ویتامین منجر شده است. بنابراین باید طبق نتایج حاصل از سال‌ها بررسی محققان پیش رفت و فراموش نکرد که گرچه حضور کلسیم در بدن برای تقویت ساختار استخوان و دندان‌ها ضروری است، اما مهم تر از آن هدایت صحیح این ماده به جایگاه مورد نظر است. مصرف کلسیم بدون همراهی ویتامین K2-7 تنها تسهیل کننده تجمع آن در بافتهای نرم به خصوص در عروق خونی و نه در جایگاه اصلی آن، یعنی استخوانها خواهد بود. پس اکنون که به پشتوانه تجربیات و پژوهشهای محققان نقش ویتامین K2-7 در پیشگیری و درمان پوکی استخوان و همچنین جلوگیری از بیماریهای قلبی عروقی به اثبات رسیده است، مصرف این ویتامین را فراموش نکرده و با جا دادن آن در رژیم غذایی خود حتماٌ از فوائد آن برخوردار شویم.
برای در کنار هم داشتن این سه ماده ارزشمند و به دست آوردن و حفظ سلامتی استخوانها در دوران رشد، بارداری، یائسگی و کهنسالی، می توانید از مکمل استئوکینون استفاده کنید.
منبع :