هورمونهای چربی سوز و عملکرد آن ها بر سیستم عصبی بدن

هورمونهای چربی سوز و عملکرد آن ها بر سیستم عصبی بدن

هورمونهای چربی سوز، شامل: هورمون رشد، ترشحات تیموس و تیروئید و هورمونهای ادرنالین و برخی پپتید ها میباشد، ولی در این بحث، میخواهیم از یکی از هورمونهای چربی سوز که شامل 167 امینو اسید است و از خود بافت چربی ترشح میشود، صحبت کنیم. نام این هورمون، لپتین است. این هورمون از بافت چربی به خون ترشح شده و به گیرنده های مغز رسیده و موجب کاهش اشتها میشود و برخی از ترشحات هیپوتالاموس را مهار میکند، لپتین سیستم عصبی سمپاتیک را تحریک میکند و موجب افزایش فشار خون، کالری سوزی بیشترو افزایش ضربان قلب و در نتیجه چربی سوزی میگردد و درنهایت به بدن اعلام میکند که ذخیره چربی کافیست . لپتین موجب افزایش دمای بدن شده و کاهش جذب چربی را موجب میشود. زینک و چای سبز ، موجب افزایش ترشح لپتین میشود. در این سیستم، التهاب سلولی نیز نقش مهمی ایفا میکند، بطوریکه التهاب سلولی موجب میشود تا سلولهای چربی، نسبت به لپتین مقاوم شوند، در عوض، مصرف کارتنوئیدها، اومگا سه، فلاونوئیدها موجب افزایش حساسیت سلولی به لپتین میگردد. مواد غذائی دیگر که بروی اثر بخشی این هورمون موثر هستند عبارتند از : روغن زیتون، هویج، تخم کتان .

بافت چربی به عنوان یک عضو درون ریز فعال شناخته شده که برخی از مواد تحت عنوان ادیپوکاین ها شامل لپتین، ادیپونکتین، ویسفاتین، رزیستین، امنتین و … را ترشح می کند که در سطوح اتوکراین/ پاراکراین و هم چنین اندوکراین عمل می کنند. ادیپوکاین ها در تنظیم متابولیسم گلوکز و لیپید، هموستاز انرژی، رفتار تغذیه ای، حساسیت انسولین، التهاب، سیستم ایمنی، تولید بافت چربی، عملکرد عروق، انعقاد و … شرکت می کنند. به طور مثال گفته شده هورمونهای چربی سوز لپتین به عنوان سنسور توده چربی عمل می کند و غلظت آن در گردش خون با ذخیره چربی بدن مرتبط است در نتیجه در چاقی تولید آن افزایش می یابد. بالعکس ادیپونکتین تنها ادیپوکاینی است که رابطه عکس با توده چربی بدن دارد و در هموستاز گلوکز و لیپید دخالت دارد. همچنین بیان شده که رزیستین می تواند به عنوان یک پیوند میان چاقی، دیابت و مقاومت به انسولین در نظر گرفته شود. هورمون ویسفاتین نیز با توانایی پیش التهابی و آنتی آپوپتوتیکی که دارد می تواند نقش مهمی در بیماری های التهابی و عفونی ایفا کند. از دیگر هورمون های بافت چربی امنتین است که به طور قابل توجهی منجر به کاهش پروتئین فاز حاد در سلول های اندوتلیال می گردد و از این رو می تواند به عنوان یک ادیپوکاین ضد التهابی در نظر گرفته شود. در نتیجه شناخت مکانیسم های زیر بنایی دخالت ادیپوکاین ها در چاقی، مقاومت به انسولین، التهاب و سایر بیماری ها اهمیت زیادی به جهت کاهش عوامل خطر و هم چنین اقدامات درمانی دارد. بنابراین درک ما از پاتوژنز چاقی، عوارض متابولیک آن و همچنین اثرات متنوع ادیپوکاین های این بافت لازم و ضروری است.

[تعداد: 1   میانگین:  1/5]
به اشتراک بگذارید