عنصر بور یک ماده معدنی بسیار مهم و اغلب در حاشیه است که در خوراکی های خاص و همچنین در محیط پیرامونی ما یافت می شود و مزایا و استفاده های زیادی در بدن ما دارد، از تقویت ساختار اسکلتی ما و کمک به سلامت استخوان ها با افزایش تراکم استخوانی و پیشگیری از پوکی استخوان گرفته تا درمان بیماری هایی مانند ورم مفاصل و بهبود قدرت و حجم عضلات.
ورزشکاران و بدنسازان بسیاری از مکمل ساخته شده توسط این عنصر که قابلیت بدن برای تولید و استفاده از تستسترون را افزایش می دهد استفاده می کنند، به این ترتیب این ماده برای ریکاوری پس از تمرین، پیشگیری از دردهای عضلانی و مفصلی، ساخت توده های عضلانی و حفظ قدرت استخوان ها مفید خواهد بود. علاه بر این ها در بعضی موارد با بهبود عملکرد مغز هم در ارتباط است و باعث بهبود تمرکز و یادگیری اطلاعات تازه خواهد شد.

چطور به اندازه کافی بور مصرف کنیم؟
عنصر بور به صورت طبیعی در بسیاری از غذاهای کامل یافت می شود، بویژه غذاهایی مانند حبوبات، آجیل، غلات کامل، و آوکادو و همچنین میوه هایی مانند بری ها، خرما، پرتقال و انگور. در بعضی موارد ممکن است در آب آشامیدنی نیز موجود باشد، با این حال ما بیشتر بور دریافتی خود را از طریق غذاهای ذکر شده جذب می کنیم. نوع بوری که ما از طریق غذا جذب می کنیم بوریک اسید است، که بصورت طبیعی تنها در گیاهان وجود دارد. محققان بر این باور هستند که این ماده به پایدار سازی مولکول های درون گیاه کمک می کند اگرچه ساز و کار دقیق بور چه در گیاهان و چه در انسان ها هنوز ناشناخته است.
نظریه دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که بور به متعادل سازی سطح پ هاش PH در بدن کمک کرده با کمک به بدن در تولید آنزیم های گوارشی ضروری باعث جذب و بکارگیری بهتر مواد معدنی دیگر مانند منیزیم، کلسیم و فسفر خواهد شد. در حالیکه هنوز موارد بسیاری برای تحقیق و مطالعه درباره این عنصر وجود دارد اما یکی از مطالعه شده ترین جنبه های بور، قابلیت این ماده در افزایش سطح استروژن در مردان و زنان سالم است. این یکی از دلایلی است که بور با سلامت استخوان ها و عدم ظهور بیماری های مرتبط با پیری ارتباط دارد.

مقدار مصرف روزانه توصیه شده بور
شما می توانید با مصرف غلات کامل و غذاهای طبیعی و فراوری نشده از جذب مقدار کافی از عنصر بور اطمینان حاصل کنید. در حالیکه مقدار دقیق بور در هر ماده غذایی هنوز مشخص نیست و به عوامل بسیاری از جمله محلی که غذا در آن رشد کرده، کیفیت خاک و موارد بسیار دیگری بستگی دارد، وزارت کشاورزی ایالات متحده گزارش کرده است که بیشتر افراد معمولا بیشترین بور دریافتی خود را از غذاهایی مانند: قهوه، شیر، سیب، حبوبات و سیب زمینی جذب می کنند. این غذاها در مجموع 27 درصد از بور دریافتی اغلب افراد را تشکیل می دهند. با وجود اینکه محققان اعتقاد دارند که قهوه و شیر بهترین منابع بور به شمار نمی آیند و درواقع در مقایسه با دیگر سبزیجات و میوه ها مقدار بور کمتری در خود جای داده اند اما به دلیل اینکه این دو ماده بسیار پر مصرف بوده و جایگاه ویژه ای در رژیم غذایی افراد دارند از اینرو در صدر فهرست غذاهایی هستند که بور دریافتی افراد را در خود جای داده اند.
به دلیل وجود تحقیق های بسیار کم در مورد تعیین مکانیزم بور در بدن سازمان های سلامت هنوز به جمع بندی کاملی درباره میزان توصیه شده برای مصرف روزانه بور دست پیدا نکرده اند. با این وجود آن ها یک حد مصرف برای بور پیشنهاد کرده اند، یعنی مقداری که بیشتر افراد برای حفظ سلامت خود بدون اینکه نشانه های کمبود در آن ها ظاهر شده یا دچار مسمومیت شوند باید مصرف کنند. این مقدار بسته به سن و جنسیت متفاوت بوده و به صورت زیر است:
1 تا 3 سال: 3 میلی گرم در روز
4 تا 8 سال: 6 میلی گرم در روز
9 تا 13 سال: 11 میلی گرم در روز
14 تا 18 سال: 17 میلی گرم در روز
افراد بالغ 19 تا 50 سال: 20 میلی گرم در روز
زنان باردار: 17 تا 20 میلی گرم در روز
زنان شیرده: 20 تا 25 میلی گرم در روز

مزایای بور
1. افزایش تمرکز و کارکردهای مغز
مطالعات مختلف نشان داده اند که سطح پایین بور می تواند به کندی ذهن، اختلال در مهارت های شناخنی و مشکل در یادگیری و بازیابی اطلاعات منجر شود. به دلیل نقشی که بور در کارکرد های مغز بویژه تمرکز، کارکردهای کنترلی و حتی حافظه کوتاه مدت دارد از آن به عنوان غذای مغز نام می برند.
زمانی که محققان بزرگسالان با سطح بور پایین را با بزرگسالان با سطح بور بالا مقایسه کردند مشخص شد که در بزرگسالان با بور دریافتی بالا افزایش قابل توجهی در نسبت فعالیت های کم تکرار و کاهش در نسبت فعالیت های پر تکرار مغز رخ داده است. نتایج این مطالعات بهبودهایی را در در عملکردهای مختلف مغز در تست های ذهنی و شناختی در گروهی که سطح بور بالا داشتند نشان می داد. این بهبود ها شامل سرعت واکنش بهتر، هماهنگی چشم و دست، تمرکز، عکس العمل بهتر و هردو حافظه کوتاه و بلند مدت می شد.

2. کمک به کاهش التهاب مفاصل
بور نقشی حیاتی در تامین کلسیم برای قسمت غضروفی مفاصل بازی کرده و به این ترتیب به کاهش التهاب و درد مفاصل کمک می کند. مطالعات نشان داده اند که افرادی با غلظت پایین بور در استخوان ها و مفاصلشان در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به التهاب مفاصل نسبت که کسانی که اندازه کافی از این عنصر را دریافت می کنند هستند. در مطالعات دیگری که در این زمینه انجام گرفته شواهدی به دست آمده است که نشان می دهد استخوان بیمارانی که از مکمل بور استفاده کنند نسبت به بیمارانی که از این مکمل استفاده نمی کنند در معرض خطر کمتری برای شکستگی قرار خواهند داشت.
طبق آخرین تحقیقات حوزه پزشکی، در مناطقی از جهان که دریافت و جذب بور پایین است (در حدود کمتر از یک میلی گرم در روز) احتمال وقوع ابتلا به التهاب مفاصل بسیار بیشتر مناطقی است که دریافت و جذب بور در آنجا بیشتر است (در حدود 3 تا 10 میلی گرم در روز بطور متوسط).

3. تقویت استخوان ها
یکی دیگر از استفاده های بور در بدن، کمک به استحکام و جلوگیری از تحلیل استخوان ها با تامین و رساندن کلسیم، یکی از مواد معدنی اصلی دخیل در ساخت و استحکام استخوان ها، مستقیما به داخل استخوان است. این کار به جلوگیری از پوک شدن و تحلیل استخوان ها کمک کرده و باعث بهبود وضعیت استخوان های ضعیف خواهد شد. بور همچنین به دلیل نقشش در تنظیم کارکرد استروژن به سلامت استخوان ها کمک می کند.
علاوه بر این مطالعات نشان داده اند که بور می تواند به بدن در تولید و استفاده بهتر از ویتامین دی کمک کند. ویتامین دی یک ماده معدنی حیاتی برای ساخت و فرم دهی استخوان های سالم است مضاف بر اینکه کاربردهای بسیار زیاد دیگری مانند کمک به سیستم ایمنی و بهبود کارکرد های ذهنی نیز دارد.

4. تعادل هورمونی
بور به عنوان یک ماده معدنی می تواند به تعادل سطح هورمون های جنسی شامل تستسترون و استروژن هم در زنان و هم در مردان کمک کند. بور می تواند به کاهش علائم مرتبط با یائسگی وضعیت هایی مانند یائسگی زودرس کمک کند و همچنین می تواند سبب افزایش شانس باروری گردد. در مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام گرفته، تخلیه بور از بدن با مواردی مانند مشکلات بارداری و تولدهای ناقص مرتبط شده است و این موضوع بر روی نقش حیاتی بور در تولید مثل سالم و رشد مناسب جنین تاکید دارد.
در دو مطالعه کوچکتر که بر روی زنان یائسه انجام گرفت، در ابتدا به آن ها رژیم غذایی با بور کم و پس از آن رژیم غذایی با سطح بور بالا داده شد. پس از پایان آزمایش مشخص شد که سطح کلسیم و منیزیم دفع شده از بدن آن ها کاهش و تستسترون و استروژن در آنها دچار افزایش شده است (البته با این وجود سطح ایین هورمون ها هنوز در وضعیت سالم قرار داشت).

5. کمک به شکل گیری توده های عضلانی
زمانی که سطح بور در بدن ما بالا باشد، ویتامین ها و مواد معدنی خاصی در بدن بهتر جذب شده و بکار گرفته می شوند. این موضوع برای ساخت عضلات، سوزاندن چربی ها، و جلوگیری از درد ناشی از تمرین ضروری است و بور این کار را با کمک به ریکاوری و بهبود بافت های عضلات پس از تمرین انجام می دهد. و به این دلیل که بور به تولید بهتر تستسترون سالم در بدن کمک می کند می تواند موجب افزایش سطح انرژی و بازیابی بهتر قدرت بدنی نیز شود.
مطالعات دیگری انجام گرفته که نشان می دهد به این دلیل که بور به مغز در تصمیم گیری سریع تر کمک کرده، باعث می شود مغز واکنش های بهتری به محرک ها داشته باشد و به هماهنگی بهتر چشم و دست می انجامد، و همچنین بهر سلامت استخوان ها و مفاصل کمک کرده و درد آن ها را تسکین می دهد، می تواند سبب بهبود عملکرد ورزسی فرد گردد.
این یکی از دلایلی است که بور هر روزه بیشتر و بیشتر در پودرهای پروتئینی و مکمل های ورزشی برای حصول نتایج بهتر ظاهر می شود. اگرچه هنوز مطالعات بیشتری در این زمینه لازم است تا نشان دهد آیا بور بدون ترکیب با فاکتورهای موثر دیگر قادر به تغییر اساسی در ترکیب بدنی فرد یا قابلیت های فیزیکی وی هست یا خیر.

6. جلوگیری و درمان عفونت های واژن در زنان
بور عنصر فعال در قرص ها و داروهایی است که برای درمان عفونت های واژن در زنان تجویز می شود. بور همچنین به شکل بوریک اسید به عنوان جایگزینی برای کرم ها و داروهای ضد عفونت واژن استفاده می شود. بوریک اسید به عنوان یه راه حل ایمن و موثر به درون واژن وارد شده و به درمان عفونت های دردناک در این ناحیه کمک می کند.
در یک مطالعه تاثیر بور با کرم های تجاری که برای مقابله با عفونت ناحیه واژن ساخته شده اند (شمال ترکیب های نیستاتین) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این مقایسه نشان داد که بور بهتر قادر به درمان عفونت های مختلف بوده است. 92 درصد از زنان مورد آزمایش در دوره زمانی 7 تا 10 روز پس از شروع به استفاده از بور بطور کامل درمان شدند. این مقدار در مقایسه و در بین گروهی که از سایر کرم ها استفاده می کردند 64 درصد بود.
بور در مقایسه عوارض جانبی ناخواسته ندارد و خود فرد می تواند به راحتی آن را اعمال کند. همچنین بسیار ارزانتر از کرم های تجاری است. با مشاهده دلایل فوق محققان به این نتیجه رسیدند که بوریک اسید می تواند یک جایگزین طبیعی و با تاثیر بهتر و ارزانتر نسبت به کرم های واژنی مطرح گردد.

7. کمک به سلامت پوست و جلوگیری از عفونت های پوستی
بور به جلوگیری یا درمان عفونت های روی پوست کمک کرده و بنابراین برای کاهش قرمزی، التهاب، درد و دیگر ناراحتی های پوستی مفید است. به دلیل مشابه بعضی از افراد از بور به عنوان شوینده طبیعی برای شستن چشم ها و کمک به کشتن باکتری ها و عفونت های این ناحیه استفاده می کنند.

8. مبارزه با دیابت
آزمایش هایی که بر روی حیوانات انجام گرفته نشان می دهد که کمبود بور می تواند اثرات فیزیولوژیکی که منجر به دیابت می شود را سرعت بخشد. این اثرات شامل تغییرات در سطح گلوکوز و غلظت تری گلیسیرید خون می شوند. به نظر می رسد که بور می تواند به سوخت و ساز کربوهیدرات ها در بدن و همچنین تولید انسولین از پانکراس کمک کرده که این موضوع به کنترل بهتر و پایدار سطح قند خون می انجامد. بنابراین در آینده امید این می رود که از بور به عنوان یک راه حل درمانی در مواردی برای وضعیت هایی که در آن ها مقاومت به انسولین وجود دارد به کار گرفته شود.

بهترین منابع غذایی حاوی بور
در حالی که یک لیست جامع از غذاهای مرسوم و حاوی بور هنوز وجود ندارد اما فهرستی از چند ماده غذایی که حاوی بیشترین مقدار از این ماده هستند در ادامه خواهد آمد. نکته جالب دیگری که درباره بور وجود دارد این است که از بور به عنوان نگهدارنده طبیعی درون مواد غذایی استفاده می شده. به دلیل اینکه بور رشد باکتریایی را متوقف می کند از ان در طول جنگ های جهانی اول و دوم و زمانی که دسترسی به فریزر امکان پذیر نبوده به عنوان روشی طبیعی برای جلوگیری از فساد مواد غذایی استفاده می شده است.
لوبیاها
کنگر فرنگی
بری ها
گیلاس
سیب زمینی شیرین
پیازها
گردو
انجیر
آلو
خرما
هلو
زردالو
کاکائو
سیب
گلابی
آووکادو
انگورها
پرتقال
قهوه
شیر خام (ارگانیک و پاستوریزه نشده)
شراب قرمز

نگرانی ها و عوارض مصرف بور
این عنصر بصورت کلی به عنوان یک ماده ایمن و بدون خطر برای مصرف انسان و حیوانات شناخته شده است. برخی از کشاورزان حتی از آن به عنوان مکمل خاک استفاده کرده و به دام های خود مقادیر بالایی از مکمل کروم می دهند تا از تشتع های محیطی در امان باشند. بور صنعتی می تواند رادیواکتیویته درون خاک را گیر انداخته و به کاهش مشکلات و مخاطرات سلامتی از جمله سرطان منجر شود.
البته مانند سایر مواد مغذی سطوح بسیار بالای این ماده در بدن می تواند منجر به بروز مشکلاتی شود. اگر بور از طریق مواد غذایی جذب شود مقادیر بالای آن خطر مسمومیت را در پی ندارد اما اگر مقادیر بسیار زیادی از بور از طریق مکمل های غذایی مصرف شود می تواند خطرناک بوده و مشکلاتی از قبیل مشکلات گوارشی، تهوع، استفراغ، اسهال، مشکلات پوستی، تپش قلب، اضطراب و افسردگی را در پی داشته باشد.
از آنجایی که بور می تواند باعث افزایش سطح استروژن شود، سازمان بهداشت جهانی به بیماران با شرایط حساس به هورمون مانند مبتلایان به سرطان سینه و پروستات درباره مصرف مکمل های بور هشدار داده است. همچنین افرادی که دچار نارسایی کلیه و کبد هستند باید در مصرف مکمل بور احتیاط کرده و پیش از اقدام به مصرف با پزشک خود در این باره مشورت کنند.
اما چه مقدار از این ماده معدنی در روز زیاد به شمار می رود؟ باور بر این است که مقدار دوز کشنده بور بین 15 تا 20 گرم در روز برای بزرگسالان و 3 تا 6 گرم در روز برای کودکان است، هرچند بسیاری از مطالعات انجام گرفته هیچگونه مسمومیتی را در این محدوده و یا حتی سطوح بالاتر مشاهده نکرده اند.

منبع :

ترجمه از

https://draxe.com/boron-uses/

فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.

قصد داریم به چند نوع از ادویه های مفید برای سلامت مغز اشاره کنیم. همراه ما باشید :

• دارچین :یکی از ادویه های مفید برای سلامت مغز ، دارچین است. ماده ای شیمیایی در ادویه دارچین وجود دارد که پلاکهایی را که در بیماری آلزایمر دخیل هستند، کاهش می دهد. استفاده ازین ادویه، دقت و میزان تمرکز را بالا می برد، قند خون را کاهش می دهد، قوای جنسی را در مردان افزایش می دهد و از اشتها می کاهد.

• زعفران : طبق تحقیقات انتشار یافته مشخص شده است که ادویه ی زعفران در درمان افسردگی نقش موثری دارد.

• مریم گلی : طبق پژوهشهای انجام شده، این گیاه، دارای خاصیت افزایش حافظه برای مغز است.

• ریحان : این گیاه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است، جریان خون به مغز و قلب را تسهیل و از بیماری آلزایمر پیشگیری می کند.

• آویشن : یکی دیگر از ادویه های مفید برای سلامت مغز ، آویشن است. مصرف این ادویه، میزان اسید چرب لازم برای بهبود کارایی مغز را افزایش می دهد.

• پونه کوهی : قدرت درمانی آنتی اکسیدانی پونه ی خشک 46 برابر سیب و 56 برابر توت فرنگی است و منجر به حفظ سلولهای مغزی می شود.

• سیر : روند خون رسانی به مغز را بهبود می بخشد و سلولهای سرطانی در مغز را از بین می برد.

• زنجبیل : قدرت مغز را افزایش می دهد. ادویه ی زنجبیل، در درمان بیماری پارکینسون و سردردهای میگرنی، موثر واقع می شود.

• رزماری : افت قدرت شناختی در مبتلایان به دمانس ( زوال عقل)  را کاهش می دهد.

شکر چه تاثیری روی مغز ما می گذارد؟

همه ما می دانیم که شکر چه بر سر اندازه دور کمر ما می آورد و موجب چاقی می شود و خبری که اصلاً خوشایند نیست این است که مطالعات جدید نشان می دهند شکر بر روی عملکرد مغز ما هم تاثیر می گذارد. این طور که مشخص شده است به نظر می آید شکر آنقدر ها هم شیرین و دلنشین نیست. علاوه بر این که باعث چاقی و دیابت می شود، خوردن یک رژیم غذایی اشباع شده از شکر به بسیاری از عملکرد های غیر طبیعی مغز از جمله حافظه ضعیف و اختلال در فعالیت های شناختی مرتبط می شود. در اینجا مواردی که شما برای جلوگیری از مصرف بیش از اندازه شکر نیاز دارید بدانید آورده شده است.
همه انواع شکرها مضر نیستند.
بدن ما بسیاری از مواد غذایی را به شکر تبدیل می نماید. شکر خوب یا همان گلوکز، از کربوهیدرات هایی مانند نان و پاستا می آید. این شکر، سوخت و ساز سلول ها که سلول های مغزی هم شامل آن ها می شوند را در بدن ما فراهم می کند.

قند نوع دوم فروکتوز است. هنگامی که توسط خوردن میوه ها و سبزیجات به بدن می رسد، فروکتوز یک قند بی ضرر حساب می شود. اما زمانی که فروکتوز در مواد غذایی مانند نوشابه، عسل، و تقریبا هر غذای فرآوری شده دیگر مانند چاشنی ها، سس های سالاد، و مواد غذایی با ارزش غذایی پایین قرار گیرد، می تواند برای سلامتی ما مضر باشد.

قند و شکر اعتیاد آور هستند.
تنها یک لقمه از شکر برای تحریک مغز به ترشح دوپامین کافی می باشد. دوپامین یک ماده شیمیایی طبیعی در مغز است که در ایجاد هوس ها و انگیزه های ما ایفای نقش می کند. همچنین این مواد شیمیایی باعث می شود افراد الکلی و معتادان به مواد مخدر به طور مداوم به دنبال مصرف دوباره باشند. در مطالعه ای از USC، شرکت کنندگانی که از غذاهای درست شده با فروکتوز خوردند در مقایسه با افرادی که غذاهای دارای گلوکز را تجربه کردند، بیشتر دچار گرسنگی و هوس خوردن دوباره می شدند.

قند و شکر باعث پیری پوست می شوند.
ما نمی توانیم فقط آفتاب را به عنوان تنها عامل پیری پوست مقصر بدانیم. مصرف زیاد قند و شکر کلاژن و الاستین پوست ما را تجزیه می کنند و این باعث می شود سلول ها نتوانند خود را ترمیم نمایند. قسمت بدتر این موضوع این است که هنگامی که چین و چروک زودرس تشکیل شدند هیچ راهی برای درمان آسیب های به وجود آمده نیست. تنها راه پیش گیری از ادامه این روند, ثابت نگه داشتن مصرف قند در حداقل مقدار و یا به طور کلی مصرف نکردن آن می باشد.

مصرف قند و شکر باعث می شود سنسورهای بدن ما نسبت به هشدار به پرخوری بی تفاوت شوند. این یک واقعیت پذیرفتنی است که رژیم غذایی سرشار از قند بالا باعث چاقی ما می شود. اما تنها به تازگی است که محققان متوجه شده اند مصرف قند و شکر به طور مزمن و مداوم می تواند سیستم اکسی توسین ضد اشتهایی مغز را بی تفاوت کند. سنسوری که مانع از پرخوری می شود. هنگامی که مغز ما هورمونهایی را به عنوان سیگنال سیری آزاد نکند، اشنیاق ما به ادامه خوردن متوقف نمی شود.

شکر عامل BDNF ما را کاهش می دهد. مغز ما از عامل نوروتروفیک (BDNF) برای یادگیری و تشکیل خاطرات جدید کمک می گیرد. هنگامی که سطح BDNF در مغز ما کم است، ما در انجام کارهایمان گیر می کنیم و قادر به یادگیری چیزهای جدید نیستیم. قدرت حافظه ما نیز کاهش می یابد. در برخی از تحقیقات کشف شده است که بین پایین بودن سطح BDNF و آلزایمر، افسردگی و زوال عقل ارتباطاتی بر قرار است.
ترک مصرف قند یک امر شدنی و غیر محال است!
حذف کردن کامل قند از رژیم غذایی مان می تواند باعث واکنش هایی مشابه واکنش های بدن به ترک واد مخدر مانند دندان قروچه، اضطراب، رعشه و لرزش سر شود. پس مهم ترین و اولین راه خلاصی از شر وابستگی به قند و شکر ایجاد یک تغییر قابل ملاحظه در رژیم غذایی است.

رابطه شکل مغز و شخصیت

شخصیت شما به شکل واقعی مغز شما مربوط شده است. شکل مغز شما می تواند در مورد شخصیت شما اطلاعات بسیاری بدهد. همچنین می تواند از خطر مبتلا شدن شما به بیماری های روانی بگوید. طبق یافته های تحقیقات جدید, قشر مغز افراد عصبی ضخیم تر از کسانی است که نسبت به آن ها روشنفکرتر هستند. این مطالعه توسط یک تیم از محققان بین المللی انجام شده است و این هفته در ژورنال شناخت اجتماعی و محرک های اعصاب به انتشار رسیده است. این برای اولین بار است که به وضوح صفات شخصیتی به تفاوت در شکل مغز مرتبط می شود.
برای اولین بار، محققان ارتباط بین شکل مغز و پنج ویژگی شخصیتی اصلی را مورد بررسی قرار داده اند که شامل این دسته ها از گروه افراد می باشد: افراد با اختلالات عصبی, افراد سازش گر, برون گرایان, افراد وابسته به وجدان و کسانی که مشتاق کسب تجربیات جدید هستند. روانشناسان این صفات را درایجاد ابعاد بزرگ شخصیتی تاثیرگذار می دانند. برای این پژوهش 507 فرد جوان سالم داوطلب مورد بررسی مغزی قرار گرفتند. سپس محققان اسکن های مغزی را با تمرکز خاص بر روی قشر و پوسته مغز تجزیه و تحلیل کردند. قشر مغز خارجی ترین لایه مغز است که از ماده خاکستری مغز تشکیل شده است. آنها به دنبال اختلافات در ضخامت قشر مغز, میزان مساحت و تعداد پیچش های مغزی بودند. تجزیه و تحلیل این موارد, نشان دهنده یک ارتباط قوی بین سه اندازه های گرفته شده از قشر مغز (ضخامت, مساحت و پیچش ها) و صفات شخصیتی مختلف بود. دکتر Luca Passamonti عصب شناس دانشگاه کمبریج و نویسنده ارشد این مطالعه، به هافینگتون پست گفت “این یک الگوی روشن است که نشان می دهد ضخامت مغز به عنوان تابعی از ویژگی های شخصیتی متفاوت در افراد در مقایسه با پیچش ها و مساحت مغز در جهت مخالف عمل می کند.” بیشترین تفاوت در بین افراد عصبی و روشنفکران مشاهده شد. افراد عصبی در عین داشتن قشر مغزی ضخیم تر, مساحت و پیچش های مغزی کمتری داشتند. در طرف دیگر این طیف، گروه کسانی که مشتاق کسب تجربیات جدید بوده اند, قشر نازک تر همراه با افزایش در مساحت سطح و پیچش های مغزی داشته اند.

اگر نگران سلامت مغزتان هستید، ۶ عادت غلط را کنار بگذارید!

به نقل ازsteptohealthاگرچه بیماری های شناختی با عوامل ژنتیک و سن ارتباط دارندف برخی از شیوه های غلط زندگی که هر روز هم تکرار می شوند، نیز می توانند بر نرون ها و بافت های مغزی آسیب رسانده و بر وقوع این بیماری ها تاثیر بگذارند:

مصرف بیش از حد مواد قندی: مصرف بیش از حد شکر تصفیه شده با ابتلا به بیماری های متابولیک و مغزی ارتباط نزدیک دارد. قند در بسیاری از غذاها و رژیم های ما وجود دارد و تولید مواد شیمیایی مغز را کاهش می دهد و به مرور زمان بر عملکرد آن تاثیر منفی می گذارد. مصرف روزانه شکر تصفیه شده یکی از علل ابتلا به اضطراب، افسردگی و زوال عقل است.

توصیه: به جای مصرف شکرهای تصفیه شده، از عسل، شیر نارگیل، یا سایر گزینه های شیرین طبیعی استفاده کنید. برچسب های مواد غذایی را به دقت بررسی و گزینه هایی را انتخاب کنید که شکر آنها در پایین ترین حد باشد.

اجتناب از صبحانه: مصرف روزانه یک وعده صبحانه سالم یکی از عادت های مهم برای حفظ سلامت مغز و جوان نگه داشتن آن است. حذف صبحانه یا گنجاندن مواد غذایی ناسالم در آن منجر به بیماری های مرتبط با سوخت و ساز بدن، کاهش حافظه و عدم ثبات ذهنی می شود. همچنین با توجه به کاهش سطح انرژی در طول روز، فعالیت نورون های مغزی کاهش می یابد.

توصیه: صبحانه هفتگی خود را برنامه ریزی کنید و اطمینان حاصل کنید که صبحانه شما شامل ویتامین ها، مواد معدنی، فیبرهای گیاهی، پروتئین، اسیدهای چرب امگا۳، آنتی اکسیدان ها و … است.

سیگار کشیدن: سموم موجود در سیگار اندام های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. این مواد سمی باعث سرعت بخشیدن به روند پیری مغز شده و علت مهمی برای ابتلا به اختلال در عملکرد شناختی است. ابتلا به دمانس و آلزایمر با سیگار ارتباط نزدیک دارد.

توصیه: در اسرع وقت سیگار کشیدن را متوقف کنید و عادات سالم را جایگزین آن نمایید. از قرار گرفتن در معرض دود سیگار نیز اجتناب کنید.

پرهیز از نوشیدن آب کافی: عدم مصرف آب یکی از عواملی است که بر ضعف زودرس بافت مغز تاثیر می گذارد. از دست دادن آب بدن سطوح انرژی را کاهش می دهد و خلق و خو را پایین می آورد ضمن این که تمرکز را نیز سخت تر می کند. قسمت عمده مغز از آب تشکیل شده و این یعنی کاهش آب بدن با کاهش عملکردهای مغزی، و کاهش اکسیژن در سلول های مغز ارتباط دارد.

توصیه: روزانه ۶ تا ۸ لیوان آب بنوشید. مصرف میوه ها و سبزیجات آب دار را زیاد کنید. چای و نوشیدنی های طبیعی دیگر را به همراه مصرف آب فراموش نکنید.

خواب ضعیف: خواب کم کیفیت، کارایی جسمی، ذهنی و عاطفی را کاهش می دهد و منجر به افزایش هورمون های استرس می شود. در نتیجه توانایی فرد برای حل مشکلات روزمره کاهش می یابد.

توصیه: حداقل در یک محیط آرام، ۸ ساعت خواب شبانه را تجربه کنید. قبل از رفتن به خواب تمام وسایل الکترونیکی را خاموش کنید. یک شام سبک ۲ تا ۳ ساعت قبل از رفتن به رختخواب بخورید.

قرار گرفتن در معرض محیط آلوده: قرار گرفتن طولانی مدت در آلودگی هوا، حتی اگر میزان آلودگی کم باشد به بروز بیماری های شناختی مغز و ایجاد تغییرات ساختمانی در آن منجر می شود. دانشمندان دریافتند کسانی که در مناطق آلوده زندگی می کنند،‌ مغزهای کوچک تری خواهند داشت میزان بروز سکته های مغزی در آنان، بیشتر از دیگران است.

توصیه: از قرار گرفتن در معرض محیط های آلوده جلوگیری کنید و در صورت این قرارگیری، اقدامات پیشگیرانه را به منظور به حداقل رساندن اثرات محیط آلوده انجام دهید. تنفس در هوای تازه و در محیط سبز را فراموش نکنید.

مصرف این 6 ماده غذایی در وعده صبحانه سلامت مغز را تضمین می کند

به نقل ازhealth به همه اینها اضافه کنید که مصرف صبحانه، کلید تقویت سلامت مغز و افزایش تمرکز محسوب می شود ضمن این که مهمترین گام برای بهبود سطح حافظه است. یک صبحانه خوب و کامل ترکیبی از کربوهیدرات های پیچیده و فیبر به همراه پروتئین است:

بادام: بادام منبع عالی از ویتامین ای است و ۳۷ درصد میزان توصیه شده جذب روزانه این ویتامین با خوردن ۲۳ عدد بادام تامین می شود. تحقیقاتی که در مجله همه گیری شناسی آمریکا منتشر شده نشان می دهد که جذب ویتامین ای به ممانعت از تحلیل شناختی مغز به ویژه در سالخوردگان کمک می کند. بادام همچنین ترکیب سالمی از پروتئینها، فیبرها و چربیهای سالم است که سطح قند خون را حفظ می کند و موجب می شود که فرد در طول روز متمرکز و با انرژی بماند.

سیب: سیبها سرشار از کوئرستین هستند، کوئرستین یک آنتی اکسیدان است که از سلولهای مغز محافظت می کند و براساس تحقیقات محققان دانشگاه کورنل، کوئرستین از سلولهای مغزی در مقابل حملات رادیکالهای آزاد حفاظت می کند. مصرف یک سیب در وعده صبحانه با پوست حائز اهمیت است چرا که حجم بالایی از کوئرستین سیب در پوست آن وجوددارد.

ترجمه از : huffingtonpost

huffingtonpost

منبع : ای هلث نیوز

بهداشت نیوز