گیاه گون که در علم گیاه شناسی با نام آستراگالوس معروف است گیاهی با خواص بسیار زیاد است که به صورت بوته ای می روید و عموما در نقاط شمالی و شرقی کشور چین رشد می کند. البته این گیاه همچنین در کشور های مغلستان و کره هم یافت می شود و مورد استفاده قرار می گیرد. اما به صورت بومی این گیاه برای کشور چین است. این گیاه پر خاصیت تاریخچه ای طویل در مصارف دارویی در چین از زمان های قدیم دارد و بسیار نیرو بخش می باشد.
بوته ی گیاه گون که تقریبا بین 16 تا 32 اینچ رشد می کند در دامنه های کوه ها و معمولا مکان های پر از علف رشد می کند و نیاز به قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید به صورت طولانی مدت دارد.
خواص و مزایای گون
گیاه گون که همان طور که گفتنیم از نظر علمی با عنوان گیاه “آستراگالوس” شناخته می شود گیاهی است که از ساقه ی آن برای بهبود و معالجه ی بسیاری از بیماری ها استفاده می شود. با تشکر از تمام خواص آنتی اکسیدانی ضد التهابی، آنتی هیدروتیک، آنتی باکتریال و … این گیاه از این گیاه در مصارف دارویی بسیاری در طب سنتی و به صورت کلی در علم پزشکی استفاده می شود.
1. حفظ و تنظیم سطوح کلسترول در بدن. نشان داده شده است که مصرف قائده مند از ساقه ی گیاه گون کلسترول بالا را در خون کاهش داده و باعث تنظیم آن می شود. ساقه ی این گیاه جذب چربی های نا مناسب را در روده محدود کرده و علاوه بر این ها به عنوان یک سم زدای طبیعی عمل می کند. این گیاه دیواره های شریانی را از پلاک ها محافظت می کند و شما را بسیاری از بیماری ها مانند “آتروسکلورز” نیز محافظت می کند.
2. جلوگیری از ابتلا به دیابت. گیاه گون می توان به صورت تاثیر گذاری گلوکز موجود در خون را کنترل کند و رادیکال های آزاد را کاهش دهد. همچنین فعالیت های آنتی اکسیدانی را در بدن تشویق می کند و در درمان بیماری دیابت در خانم های باردار که دچار این بیماری هستند می توان کمک کننده باشد چرا که می تواند از استقرار انسولین در بدن جلوگیری کند و همچنین در حیوانات نیز باعث کاهش و کنترل گلوکز می شود.
3. جلو گیری از مشکلات تنفسی. گیاه گون در جلوگیری از بازگشت احتمالی بیماری آسم در کودکان نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. در این باب تلفیق گیاه گون همراه با هورمون ها تاثیرات بهتری از خود نشان داده است. گیاه گون از توسعه و پیشترفت آسم مزمن جلوگیری می کند.
4. جلوگیری کردن از تحلیل حافظه. این گیاه برای حافظه بسیار مفید است و در بیماران با سنین بالا کمک به درمان بی خوابی های مزمن می کند.عصاره ی گیاه گون سلول های آسیب دیده ی مغز زا بعد از محدودیت رسانایی خون به مغز یا همان ایسکمی بهبود می بخشد. گون همچنین برای درمان بیماری های “پارکینگسون” هم کاربرد دارد. عصاره ی گیاه گون در یک مدل موش آزمایشگاهی در برابر آسیب های خاسته از دگزامتازون تاثیرات محافظتی دارد.
5.خستگی را کاهش می دهد. گیاه گون با استفاده از جذب بیشتر اکسیژن بیشتر به خصوص در ورزشکاران باعث کاهش خستگی شده است.
6. مبازره با استرس. هیجانات بالا و استرس های موزمن می توانند بسیار خظرناک باشن در حالی که هورمون های استرس زا می توانند ویرانی های جبران ناپذیزی برای سیستم سلامتی بدن ما داشته باشند اگر به طور مرتب چک نشوند. به همین دلیل پیدا کردن راه هایی برای آرامش بسیار مهم و ضروری هستند. در همین راستا نشان داده شده است که گیاه گون در کاهش استرس و بهبود آرامش در بدن تاثیر بسیار زیادی دارد. برای آنهایی که از نوسانات خلقی و یا تنش های عصبی دائمی رنج می برند می توان گفت که آستراگالوس یا همان گیاه گون می تواند سطوح هورمونی شما را دوباره تنظیم کند.
7. محافظت در برابر کبد. سیاست و مدیریت دهان و دندانی عصاره ی الکلی که از قسمت ساقه ی این گیاه گرفته می شود صدمات و تخریب های کبدی ناشی از “سیلبامیدین” را کاهش می دهد. مصرف داروهای سنتی چینی می تواند در به وجود آمدن کبد چرب که از مصرف زیاد الکل خاسته است کمک کننده باشد.
8. ضد پیری. جزو خواسته های هر فردی است که برای همیشه زندگی کند. تحقیقات بسیاری گسترده ای بر روی گون و خواص و پتانسیل آنتی اکسیدانی آن انجام شده است. این گیاه به طور قابل ملاحظه ای می تواند اثرات بالا رفتن سن را بر روی پوست صورت کاهش دهد. از دیگر خواص این گیاه ترویج رشد دوباره ی بافت ها از بین بردن رادیکال های آزاد و جلوگیری کردن از علائم و نشانه های بیماری های مزمن است. هر روزه مردم بیشتری به مصرف گون رو می آورند آن هم به دلیل خواص کاملا مشهود این گیاه و تاثیرات آن در این راستاست. این مظلب به صورت دقیق در مورد پوست درست است. برای خسارات پوستی مانند چین و چروک های ناشی از بالا رفتن سن بسیار مفید می باشد. رد نتیجه عصاره ی گیاه گون می تواند درمان قدرتمندی برای این گونه بیماری ها باشد.
9. باروری را در مردها بهبود می بخشد. این گیاه یک اثر محرک بسیار قابل توجه را از خود نشان داده است و باعث حرکت اسپرم در انسان شده است این نتیجه ی تحقیقات در آزمایشگاه ها است.
10. کمک به کارکرد استخوان ها. عصاره ی این گیاه (گون) به صورت قابل ملاحظه ای تراکم مواد معدنی در استخوان ها را بالا می برد. همچنین ترکیت این گیاه به همراه مواد دارای کلسیم می تواند مقاومت بیشتری در برابر از دست رفتن کلسیم در خانم ها در دوران پس از یائسگی از خود نشان دهد.
11. جلوگیری از رشد انواع تومور ها. تحقیقات نشان دهنده ی موفقیت ساپونین و پلی ساکارید های موجود در این گیاه در برابر محدود کردن و یا کاهش دادن رشد تومور ها در بدن انسان است.
12. موثر در بهبود زخم. مصرف این گیاه به بهبود زخم به خصوص زخمهای پوستی کمک می کند و باعث تسریع در بهبود می شود. این گیاه باعث کاهش “کاتنین بتا آ” می شود به جهت بالا بردن انتشار سلول های پوستی. تمام این تحقیقات پیشنهاد در مصرف این گیاه برای بهبود شرایط پوستی دارد.
13. تسکین آلرژی. بسیاری از مردم از آلرژی های فصلی که معمولا در فصول بهار و پاییز بیشتر می شوند رنج می برند. نشان داده شده است که عصاره ی گیاه گون در بهبود و تسکین این گونه حساسیت های فصلی پتانسیل زیادی دارد و از شدت واکنشهای آلرژیک می کاهد. گرچه هنوز مسیر شیمیایی این امر کاملا مشخص نیست اما این گونه در نظر گرفته می شود که ساختار و ویژگی های شیمیایی آستراگالوس به جلوگیری از آزاد سازی هیستامین ها کمک می کند که باعث به وجود آمدن واکنشهای حساسیت زا می شود مانند آبریزش بینی خارش چشمها و علائم آزار دهنده ی دیگر.
14. محافظت از روده. گیاه گون به قوی تر شدن حرکت و انقباظ (تونوس) عضلات روده کمک شایانی می کند. در تحقیقاتی که بر روی موش ها انجام شده است نشان داده شده است که این گیاه تاثیرات مثبتی در کولیت های تجربی روده ها در بدن موش ها دارد.
15.درمان آنفولانزا و سرماخوردگی. این گیاه خواص ضد ویروسی فراوانی دارد بنابراین مدت زمان زیادی است که از آن برای درمان سرماخوردگی و آنفولانزا های معمول استفاده می شود. همانند بسیاری از درمان های دیگر سرماخوردگی به نظر می رسد که زمانی که افراد سالم از مکمل ها استفاده می کنند قبل از این که به آن بیماری مبتلا شوند بهتر عمل می کند. گفته می شود که مصرف معمول گیاه گون قبل از فصول سرد سال که احتمال سرما خورگی در آنها بیشتر است باعث جلوگیری یا کاهش تعداد بیماری های تنفسی یا سرماخوردگی در خلال فصول سرد می شود.
16. کاهش مشکلات خواب. بیماری های مانند اینسامنیا (بی خوابی) یا پریدن از خواب در نیمه های شب می تواند به راحتی با مصرف ساقه ی گیاه گون از بین برود و درمان شود. با بهبود سلامتی کلی بدن بالانس و تنظیم هورمون های بدن و تنظیم متابولیزم در بدن این گیاه می تواند خواب آرامی را برای شما به همراه داشته باشد.
خواص استفاده از این گیاه در خلال بارداری
1. کاهش خستگی و دادن انرژی دوباره به افراد باردار.
2. قدرتمند کردن سیستم ایمنی بدن
3. ترویج عملکرد صحیح کبد
4. کم کردن خطر ابتلا به پیش اکلامپسی
5. درمان نفخ و یبوست
6. درمان حساسیت ها در بارداری
7. درمان عفونت های مثانه ای و سنگ کلیه
یکی از ویژگی های مهم و قابل توجه این گیاه این است که عفونت های ادراری مثانه را درمان کرده و از به وجود آمدن سنگ کلیه در خلال زمان بارداری جلو گیری می کند. همچنین کارکرد و عملکرد کبد را نیز تنظیم می کند.
خواص کلی تری از این گیاه عبارت است از درمان :
1. آریتمی
2. کبد
3. سرطان مثانه
مصرف روزانه سه بار 500 میلی گرم از گون باعث درمان حتمی این بیماری است.
4. بهبود ایمنی بدن
5. کراتنین بالا
6. درمان عفونت های استخوانی
به اندازه نصف قاشق چای خوری ساقه ی پودر شده ی گون را درون یک فنجان آب بریزید و برای ده دقیقه آهسته بجوشانید. روزانه سه بار بنوشید.
7. درمان سرطان کلیه
8. درمان کلیه ی سرطان ها
9. خاصیت ادرار آوری برای دفع سموم و چربی ها در بدن
منبع : ترجمه از :
https://www.healthbenefitstimes.com/astragalus/
شیتاکه (به ژاپنی: 椎茸 シイタケ Shiitake) (به انگلیسی: Shiitake、Shiitake mushroom)، یکی از انواع قارچ ها است که چینی ها از حدود 6 هزار سال پیش تا کنون از آن استفاده می کردند. در کشورهای شرق آسیا مانند چین، کره، ژاپن و تایوان این قارچ به عنوان نمادی برای طول عمر شناخته می شود. نام شیتاکه (شی تاکه) از زبان ژاپنی منشا گرفته است. «شی» نام چوب درختی است که این قارچ بر روی آن رشد می کند؛ و «تاکه» هم به معنی قارچ می باشد. این قارچ با نام «قارچ جنگل های سیاه» نیز شهرت دارد و در جنگل های کشور آلمان رشد می نماید.
قارچ شیتاکه از خانواده قارچ های بازیدیومیست است. دارای پوسته ای قهوه ای رنگ و سطحی کمی محدب می باشد و قطری به اندازه 2 تا 4 اینچ یعنی 2 بند انگشت الی 4 بند انگشت دارد.
مصرف خوراکی
در زمان‌های قدیم در ژاپن امکان کاشت این قارچ نبود و تنها در مناطقی که بصورت طبیعی رشد می‌کرد، برداشت می‌شد. شیتاکه در آشپزی بودایی یکی از موادغذایی مهمی است که برای درست کردن سوپ از آن استفاده می شود. در قدیم یکی از مواد گرانقیمت به شمار می‌آمد. کشت شیتاکه بر روی چاک ساقه درختان از دوره ادو آغاز شد. کشت مصنوعی شیتاکه از قرن بیستم آغاز شده‌است.
محققان ایرانی موفق به کشت این قارچ در استان خراسان رضوی شده اند و تخمین زده می شود که این قارچ تا چند سال آینده به کشت انبوه رسیده و وارد برنامه غذایی مردم کشور ایران شود.
ارزش غذایی
| مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) | |
|---|---|
| انرژی | ۱٬۲۳۸ کیلوژول (۲۹۶ کیلوکالری) |
| کربوهیدرات‌ها | ۷۵٫۳۷ g |
| قندها | ۲٫۲۱ g |
| فیبر | ۱۱٫۵ g |
| چربی | ۰٫۹۹ g |
| پروتئین | ۹٫۵۸ g |
| تیامین (ویتامین ب۱) | ۰٫۳ میلی‌گرم (۲۳٪) |
| ریبوفلاوین (ویتامین ب۲) | ۱٫۲۷ میلی‌گرم (۸۵٪) |
| نیاسین (ویتامین ب۳) | ۱۴٫۱ میلی‌گرم (۹۴٪) |
| پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵) | ۲۱٫۸۷۹ میلی‌گرم (۴۳۸٪) |
| ویتامین ب۶ | ۰٫۹۶۵ میلی‌گرم (۷۴٪) |
| اسید فولیک (ویتامین ب۹) | ۱۶۳ میکروگرم (۴۱٪) |
| ویتامین C | ۳٫۵ میلی‌گرم (۶٪) |
| ویتامین D | ۳٫۹ میکروگرم (۳۹٪) |
| کلسیم | ۱۱ میلی‌گرم (۱٪) |
| آهن | ۱٫۷۲ میلی‌گرم (۱۴٪) |
| منیزیم | ۱۳۲ میلی‌گرم (۳۶٪) |
| منگنز | ۱٫۱۷۶ میلی‌گرم (۵۹٪) |
| فسفر | ۲۹۴ میلی‌گرم (۴۲٪) |
| پتاسیم | ۱٬۵۳۴ میلی‌گرم (۳۳٪) |
| سدیم | ۱۳ میلی‌گرم (۱٪) |
| روی | ۷٫۶۶ میلی‌گرم (۷۷٪) |
بهبود عملکرد سیستم ایمنی
چند نوع قارچ با نام های شی تاکه، مای تاکه و رِی شی از انواع قارچ های دارویی هستند. اثر قارچ شیتاکه بر نوعی از سلول های ایمنی به نام ماکروفاژ بیشتر است. ماکروفاژها سلول های مستعد سرطانی شدن را پاکسازی می کند. قارچ شیتاکه همچنین باعث افزایش سیتوکین هایی چون اینترلوکین 1 بتا، فاکتور نکروز کننده تومور آلفا و اینترلوکین 10 می شود. این عوامل به آپوپتوز «مرگ برنامه ریزی شده سلول» کمک می کنند و باعث می شود؛ در زمانی که باید بمیرند، از بین بروند و رشد بی رویه نکنند. در نتیجه باعث می شوند سلول های عادی به سلول سرطانی تبدیل نشوند.
کاهش بیماری های قلبی عروقی
قارچ شیتاکه به علت دارا بودن بتاگلوکان باعث کاهش کلسترول خون می شود. در نتیجه کلسترول در بدن تجمع نمی یابد و احتمال تشکیل پلاک های آترواسکلروزی کاهش یافته و احتمال ایجاد گرفتگی عروق و سکته کم می شود. قارچ شیتاکه به علت دارا بودن املاحی چون منیزیم، سلنیم، مس و روی دارای اثرات آنتی اکسیدانی می باشد؛ و همین عامل باعث می شود احتمال عملکرد غیر عادی در سلول ها کاهش یابد.
اثرات ضد سرطانی
حدود 100 ترکیب متفاوت در قارچ شیتاکه وجود دارد که باعث اثرات ضد سرطانی در آن می شود. این عوامل به آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول) کمک می کنند. مطالعات نشان می دهد مصرف مداوم قارچ شیتاکه باعث پیشگیری از انواع سرطان ها بالاخص سرطان کولون، سرطان پروستات و سرطان سینه می شود.
درمان مبتلایان به ویروس HPV با قارچ شیتاکه
ویروس زگیل تناسلی (HPV) ویروس شایع و بسیار مسری است که باعث ایجاد زگیل تناسلی در دهانه رحم، دهان و گلو میشود. بیشتر از سه چهارم زنان این ویروس را در طول دوران زندگی خود میگیرند که نوع خاصی از این ویروس باعث سرطان دهانه رحم میشود.
قارچ ژاپنی شیتاکه ماده شیمیایی منحصر به فردی به نام AHCC دارد که سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهد و باعث جلوگیری از رشد تومور می شود. اما تحقیقات جدید دانشمندان امریکایی عصاره ای در قارچ شیتاکه پیدا کرده اند که میتواند به کلی ویروس زگیل تناسلی (HPV) را ریشه کن و از بین ببرد. ویروس زگیل تناسلی (HPV) توسط رابطه جنسی ایجاد می شود و می تواند باعث ایجاد سرطان دهانه رحم، گلو و یا الت تناسلی در مردان شود.
قارچ شیتاکه برای قرن ها است که در شرق اسیا به عنوان دارو استفاده میشود که دارای ماده منحصر به فردی به نام active hexose correlated compound (AHCC) که دارای ترکیبی از اسید امینو ها، پلی ساکارید ها (polysaccharides) و مواد معدنی است در یک تحقیق جامع به ده خانم که ویروس زگیل تناسلی (HPV) را دارا بودند عصاره قارچ سیتامه به صورت روزانه به مدت شیش ماه داده شد. پنج نفر از این خانم ها به درستی درمان شدند و ویروس از بدن انها ریشه کن شد.
پروفسور Judith Smith، از دانشگاه تگزاس که تحقیقات جامع در این زمینه را شروع کرده است میگوید:
“نتیجه بسیار دل گرم کننده است. ما فهمیدیم که سه ماه برای درمان قطعی است ولی برای برخی نیاز است که درمان در شش ماه انجام شود.
بهرحال AHCC دارویی است که هیچ اثر جانبی ندارد. ما میخواهیم تحقیقات بزرگتری را شروع کنیم. در تحقیق قبلی میشخص شد که AHCC باعث میشود سیستم ایمنی بدن بالا برود و همچنین باعث افزایش شمار سلول هایی میشود که به بدن برای مبارزه با عفونت ها و جلوگیری از رشد تومور هستند میشود.
دکتر اسمیت در ادامه میگوید وقتی چنین نتیجه ای در بانوان ایجاد شد احتمالا در اقایان هم همین نتیجه را در درمان ویروس HPV و زگیل تناسلی خواهد داد.
اوایل سال دکتر اسمیت در تحقیق روی موش ها توسط AHCC توانست در 90 روز ویروس HPV را از بدن موش ها ریشه کن کند.
همچنین AHCC باعث کاهش نرخ رشد تومور سرطان دهانه رحم میشود
AHCC به عنوان یک ایمنی درمانی عمل میکند که این درمان توسط سیستم ایمنی بدن خود بیمار برای مقابله با بیماری عمل میکند. تحقیقات انسانی و ازمایشگاهی نشان داده است که AHCC باعث افزایش تعداد و فعالیت سلول های کشنده، سلول های endritic و سلول های cytokines که بدن را قادر میسازند در برابر عفونت ها مقابله کند و جلوی رشد تومور را بگیرد میشود.
انتخاب و ذخیره کردن قارچ شیتاکه
1. در زمان خرید قارچ شیتاکه دقت کنید و قارچی را انتخاب نمایید که درشت تر باشد، سطح صاف و تمیزی داشته باشد و چروکیده، و دارای لکه های مرطوب و لزج هم نباشد.
2. برای نگه داری قارچ شیتاکه تازه می توانید آن را در بسته های کاغذی قرار داده و در یخچال و یا فریزر به مدت یک هفته نگهداری نمایید. در این مدت قارچ تازه می ماند.
3. قارچ شیتاکه خشک شده نیز باید در ظرفی که محکم بسته شده است، در فریزر یا یخچال نگهداری شود. در این صورت به مدت شش ماه الی یکسال قابل استفاده خواهد بود.
4. تمیز کردن قارچ هم بهتر است با حوله پارچه ای باشد و با آب زیاد شسته نشود. زیرا قارچ بافت متخلخلی دارد و سریعاً آب را جذب می کند؛ در نتیجه بر روی بافت و طعم آن اثر می گذارد.
منبع :
https://fa.wikipedia.org/
سوکسینیک اسید Succinic Acid بصورت طبیعی و در مقادیر بسیار کم در انگور سیاه، بعضی از بری ها، آب چغندر، ریواس، جو، آفتابگردان و یونجه یافت می شود. همچنین مقدار بسیار کمی از سوکسینیک اسید آزاد در حفره های کهربا و همینطور در پوسته آن وجود دارد. بدن انسان می تواند سوکسینیک اسید را برای مصرف خودش تولید می کند. با این حال در وضعیت های استرس زا، سیستم ایمنی ضعیف، و زمانی که سیستم سوخت و ساز بدن قادر به تولید سوکسینیک اسید کافی نیست، می تواند باعث بروز مواردی از جمله: ظاهر شدن مداوم حالت های خستگی، کمبود انرژی، تغییر در سیستم گردش خون، کاهش مقاومت در برابر عفونت ها، و بیماری های ویروسی شود.
حساسیت به فشار جو و تغییرات فشار هوا، خستگی و احساس عدم اعتماد بنفس، بی تابی و فراموشی، در صورتی که نشانه پیری یا بیماری خاصی نباشند می توانند به عنوان علائم کمبود سوکسینیک اسید شناخته شوند.
تغییراتی که با بالا رفتن سن در بدن اتفاق می افتد بسیار پیچیده و چند وجهی هستند، با این حال بیشتر آن ها به کاهش توان فرایندهای تامین انرژی برای سیستم های حیاتی بدن مرتبط هستند. فراهم سازی سوکسینیک اسید در یک دوره نسبتا کوتاه، می تواند از اکسایش خطرناک لیپیدها در بدن جلوگیری کرده و از این طریق به بازسازی حافظه و بهبود ظرفیت فیزیکی آن کمک کند. به این ترتیب فرایندهای سوخت و ساز و مکانیزم های کنترلی بدن بهینه می شوند.
می توان گفت که سوکسینیک اسید یک ابزار کارا و سودمند است که می توان با استفاده ازآن در سال هایی که ما پا به سن گذاشته و رو به پیری حرکت می کنیم، فعالیت طبیعی خود را ادامه دهیم.
تفسیری که امروزه از مکانیزم پیری و طول عمر ارائه می شود بر پایه دو اصل کلیدی است. ژنتیک و تاثیرات محیطی بر روی فرد. فرایند پیری به میزان و شدت تقسیم سلولی بستگی دارد. شکافت سریع تنها در سنین پایین اتفاق می افتد. در این وضعیت سلول ها زیاد عمر نمی کنند و به محض اینکه وظیفه خود را به انجام رسانیدند، می میرند. آن ها انرژی را ذخیره کرده و به بدن منتقل می کنند. با بالا رفتن سن این فرایند کند می شود. نشانه های پیری در سطح سلولی اتفاق می افتد و بنابراین فرایند متوقف سازی آن نیز بایستی در این سطح صورت پذیرد.
اولین دلیل پیری، اختلال متابولیک مویرگی نام دارد. این عارضه زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به دلیل ضعف و بیماری سلول ها قادر به دسترسی به بافت های زنده نیست. جریان مویرگی از کنترل خارج شده و به دور سلول های ناسالم و ضعیف می پیچد اما این سد مزاحم مانع از رسیدن مواد مغذی و حیاتی به سلول ها و دفع سموم از آن ها می شود. سلول های در حال رشد در این ناحیه انباشته از سموم مختلف هستند و در این وضعیت، نواحی بیشتر و بیشتری از بدن درگیر این عارضه می شوند. (تاپیک راههای افزایش طول عمر را در سایت مجیک بادی مطالعه کنید)
دلیل دیگر باقی مادن طولانی مدت مواد سمی یا همان سلول های مرده در بدن است که در اغلب موارد با نارسایی کلیه ها ارتباط دارد. در اثر این نارسایی، باقیمانده سلولهای مرده در بافت خارج سلولی انباشته می شوند.
در مورد دفع سلول های مرده، بدن ما راه حل بسیار هوشمندانه ای دارد، یک سیستم پاکسازی چندگانه بسیار قدرتمند که عمکردهای جاری بدن را مختل نمی کند.
سموم و مداد زائد که به عنوان مواد غذایی مصرف شده اند، از طریق روده ها دفع می شوند. در مرحله بعدی کبد قرار دارد. کبد خونی را که از روده بازگشته تصفیه می کند. سموم از دیواره روده ها عبور کرده و پس از ترکیب با صفرا دوباره از طریق دیواره ها وارد روده می شوند تا از این طریق دفع شده و یا در مرحله بعدی پاکسازی یعنی کلیه ها حذف شوند.
سیستم پاکسازی سموم و سلول های مرده و سیستم گردش خون مویرگی از ارکان مهم سیستم دفاعی طبیعی بدن هستند و این فرایند ها برای کارکرد بهینه و موثر به سوکسینیک اسید نیاز دارند.
سوکسینیک اسید می تواند در همان مراحل اولیه از انباشت سموم و سلول های مرده و حتی تشکیل تومور جلوگیری کند و حتی در صورت تشکیل تومور از پیشرفت عارضه های بعدی جلوگیری کند. سوکسینیک اسید همچنین برای حفظ و نگهداری سیستم ایمنی بدن ضروری است.
برای پیدا کردن دلیل این ناهنجاری ها باید نگاه دقیقی به درون سلول بیندازیم.
وضعیت بدن مستقیما به بافتی در درون سلول به نام میتوکوندریا وابسته است. در بسیاری از وضعیت های پاتولوژیک کارکرد انرژی وابسته به میتوکوندریا دچار کمبود می شود. دانشمندان برای فهم این پدیده مطالعاتی را در طی سال های متوالی در آزمایشگاه های علمی به انجام رسانیده اند. به تازگی این تحقیق به نقش دی ان ای متوکوندریایی ناقص به عنوان جرقه شروع این ناهنجاری ها توجه ویژه ای نشان داده است. دلیل این امر فرایند متناوب اکسایش است. همچنین مشخص شده است که عوامل اکسایشی یا اختلال در تعادل انرژی بر روی مکانیزم های ارتباط بین سلولی تاثیر می گذارد.
سوکسینیک اسید می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان تاثیرات مثبت فراوانی بر روی بدن بگذارد و همچنین بطور موثر بر روی میتوکوندریا نیز اثر بگذارد.
تاثیرات سوکسینیک اسید بر روی بدن:
– تاثیر ضد گرگرفتگی
– کمک به تعادل ارگانیسم های بدن
– تقویت سیستم ایمنی بدن
– کمک به ورزشکاران برای تطبیق راحتتر با فشار بالای تمرینات
– تحریک ترشح بیشتر انسولین در بدن و در نتیجه پاین آمدن قند خون
– متعادل کردن سیستم عصبی و در نتیجه کاهش استرس
– بهبود کارکرد اندام های مهم مانند مغز، قلب، کلیه ها، کبد و…
– جلوگیری از شکل گیری تومورها و همینطور ممانعت از پیشرفت در صورت تشکیل تومور
– خنثی کردن و از بین بردن سموم بدن (دود سیگار، الکل، داروها و..)
– بهبود گردش خون مویرگی در بافت ها و ارگان های بدن.
مصرف سوکسینیک اسید به عنوان مکمل:
بدن ما به صورت کاملا مستقل قادر به تولید 200 میلی گرم سوکسینیک اسید در طول روز است. در حالت طبیعی این مقدار کافی است، اما در زندگی شهری امروزی “حالت طبیعی” کاملا فراموش شده است. حساسیت های مداوم، خستگی مزمن و طولانی مدت، و شرایط محیطی نامناسب ما را سست و تحریک پذیر کرده و چرخه طول عمر را مختل کرده است. از آنجایی که بدن قادر به ذخیره سازی سوکسینیک اسید تولیدی روزانه برای استفاده در مواقع نیاز نیست، ممکن است به دوز اضافی از این ماده در مواقعی احساس شود. این دوز اضافی از سوکسینیک اسید مصنوعی می تواند به جابجایی انرژی سلولی کمک کرده و سودمندی های سلامتی بسیاری دارد.
سوکسینیک اسید دارویی که به شکل قرص یا پودر خوراکی تولید می شود، در دسته بندی مکمل های غذایی و مواد بیولوژیکی فعال قرار می گیرد. این مکمل طی انجام فرایندهایی بر روی کهربای طبیعی ساخته می شود و کاملا ایمن شناخته شده است. از نظر ظاهری معمولا شبیه به پودر کریستالی سفید و با طعمی ترش، شبیه به طعم اسید سیتریک است.
هنگام ورود به بدن، این ماده به شکل سوکسینات ها فعال می شود، نمک هایی که بطور شگفت انگیزی عملکرد اندام های حیاتی بدن را بهینه می کنند. سپس در ارگان یا سیستمی که به آن نیاز دارد تجمع می کنند. این سوکسینات ها در برابر رادیکال های آزاد، یعنی همان قاتلان خاموش بدن مقاومت می کنند.
منبع : ترجمه از https://elivera.co.uk
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
ورزش شدید و طولانی مدت برای سیستم ایمنی بدن ما چالش بر انگیز است. در واقع شواهد نشان می دهند که در یک بازه کوتاه زمانی بلافاصله پس از ورزش، بدن ما بیشتر مستعد ابتلا به بیماری است. تحقیقات جدید به بررسی بهترین استراتژی برای ریکاوری (بازیابی) پس از ورزش شدید می پردازند. در دراز مدت ورزش برای سلامتی ما بسیار مفید است. شواهد علمی به وضوح نشان می دهد که فعالیت جسمی معمولی تا شدید خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سکته مغزی، دیابت و انواع سرطان را کاهش می دهد و به طور کلی طول عمر افراد را را بهبود می بخشد.
با این حال، بلافاصله بعد از تمرین – به خصوص در مورد ورزشکاران ورزش های استقامتی – سیستم ایمنی بدن ضعیف است. ورزش های سنگین باعث استرس های فیزیولوژیکی شدید می شوند که با خطر بالای عفونت ها و کاهش توانایی سلول های موثر در ایمنی بدن در ارتباط است. از آنجا که تغذیه تقریبا تمام جنبه های سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، تحقیق در مورد اثرات مواد مغذی در توانایی بدن برای بازیابی بسیار قابل توجه است. یکی از این مطالعات به تازگی در مجله فیزیولوژی کاربردی منتشر شده است. این تحقیق توسط دکتر Jonathan Peake و دکتر Oliver Neubauer از موسسه بهداشت و پزشکی نوآوری دانشگاه فناوری کوئینزلند در استرالیا انجام گرفته است، و شامل یک بررسی از مطالعات موجود در ورزش و ایمنی می شود.
اثر ورزش شدید بر روی سیستم ایمنی بدن
تجزیه و تحلیل ها این تصور را که ورزش شدید باعث می شود تا در دوره ریکاوری پس از ورزش یک برهه کوتاه از کاهش توانایی سلول ها در ایمنی بدن ایجاد شود، تایید می کند. و به علاوه آن، تاییدی بر این بوده است که بازه های تکرارشونده فعالیت بدنی شدید ممکن است خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهد.
این تحقیق همچنین تایید می کند که ورزش می تواند تعداد گلبول های ایمنی بدن را افزایش و کاهش دهد. به طور خاص، می تواند میزان گردش نوتروفیل ها و مونوسیت ها را افزایش می دهد، اما گردش لنفوسیت ها را در دوران ریکاوری کاهش دهد. با این حال همان طور که نویسنده توضیح می دهد، مطالعات انجام شده این باور رایج را که ورزش منظم (و بدون استراحت کافی دادن در بین حرکات به بدن برای بازگشت به حالت نرمال خود) باعث تضعیف دستگاه ایمنی بدن می شود، پشتیبانی نمی کند.
دکتر پیک می گوید “اغلب مردم بعد از یک تمرین و در زمان ریکاوری ، تعداد کمتری سلول های سفید خون که کشنده طبیعی بدن هستند دارند، اما ما در حال حاضر بر این باوریم که این سلول ها به جای از بین رفتن به سایر نقاط بدن حرکت می کنند. ورزش شکلی از استرس است، و ورزش شدید تر موجب استرس های فیزیولوژیکی بیشتر می شود که باعث تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در بدن می شود.” او می افزاید که برای مقابله با تهدیدات بالقوه این تغییرات برجسته، سلول های ایمنی ممکن است به سادگی از جریان خون – به عنوان مثال به ریه ها [یا روده] – حرکت کنند.
کربوهیدرات ها موجب کاهش وقوع پایین آمدن توانایی سلول ها در وظیفه ایمنی از بدن که ناشی از ورزش است می شوند. دکتر پیک هشدار می دهد که با وجود تلاش بدن برای محافظت از خود بلافاصله پس از ورزش، فعالیت بدنی شدید بدن را بیش تر مستعد به عفونت می کند: “ورزش شدید بدن ما را بیش تر در معرض عفونت قرار می دهد و به طور کلی هر چه ورزش شدید تر باشد، زمان بیش تری طول می کشد تا سیستم ایمنی بدن به حالت عادی برگردد. بررسی های اپیدمیولوژیک حاکی از این هستند که ورزش معمولی و به طور منظم، فرد را در برابر بیماری های تنفسی فوقانی، مانند سرماخوردگی محافظت می کند، در حالی که ورزش منظم و شدید خطر ابتلا به بیماری های تنفسی فوقانی را افزایش می دهد.”
به نظر می رسد موثر ترین راه تغذیه برای جلوگیری از این تغییرات منفی در سیستم ایمنی بدن مصرف کربوهیدرات است. بررسی تحقیقات نشان می دهد که مصرف کربوهیدرات در حین یا بلافاصله بعد از ورزش میزان افت توانایی سلول ها در ایمنی از بدن را کاهش می دهد و کمک می کند تا بدن ریکاوری شود.
دکتر Neubauer توضیح می دهد که این امر به ویژه برای افرادی که فعالیت های با شدت بالا در جلسه های 90 دقیقه ای یا بیشتر انجام می دهند مفید است: “مصرف بین 30 و 60 گرم کربوهیدرات در هر ساعت در طول ورزش به حمایت از عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن کمک می کند. نمونه هایی از کربوهیدرات که می تواند در طی ورزش مصرف شوند شامل مایعات حاوی کربوهیدرات، ژل ها، و تکه های متشکل از کربوهیدرات های مختلف از جمله گلوکز و فروکتوز است. به عنوان جایگزین، موز می تواند این کار را انجام دهد.”
ترجمه از http://www.medicalnewstoday.com
بله، متاسفانه هنوز هم در کاغذهای بسته بندی مواد غذایی، مواد شیمیایی وجود دارد! دفعه بعد که شما یک چیزبرگر را از رستوران نزدکیتان سفارش می دهید شاید بخواهید این موضوع را در نظر بگیرید که کاغذ پیچیده شده دور آن می تواند برای شما مضر باشد. دلیلش این است که بر اساس تحقیقات جدید، این کاغذهای بسته بندی مواد غذایی ،معمولا حاوی مواد سمی شیمیایی perfluorinated (PFCs) و یا polyfluoroalkyl و perfluoroalkyl (PFASs) هستند. دانشمندان این مواد شیمیایی را به سرطان، اختلالات رشد، ضعف سیستم ایمنی بدن و دیگر مسائل مربوط به سلامت افراد مرتبط دانسته اند. با توجه به مقاله ای که روز چهارشنبه یکم فوریه 2017 در مجله علوم و تکنولوژی محیط زیست منتشر شده است، آزمایش های اخیر انجام شده بر روی 400 ظرف مواد خوردنی و آشامیدنی از 27 فست فود زنجیره ای در سراسر کشورمورد بررسی مشخص کرده است که در حدود 40 درصد از نمونه ها سطح قابل ملاحظه ای از فلورین- که از نظر دانشمندان یک شاخص نشان دهنده PFASs یا PFCs است- وجود داشته است. (فلورین در بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد تا در برابر لکه های چربی ناخوشایند مقاوم باشد.)
برخی از انواع بسته بندی که در تست های انجام شده مورد بررسی قرار گرفت از سطوح بالاتری از فلورین دارا بودند که توسط گروهی از دانشمندان تعیین شده از سوی فدرال و ایالت و همچنین گروه های غیر انتفاعی و سازمان های علمی و آکادمیک تایید شدند. در پنجاه و شش درصد از بسته بندی های دسرها و نان های بررسی شده، سطح قابل ملاحظه ای از مواد شیمیایی وجود داشت، در حالی که این سطح در 38 درصد از بسته بندی های ساندویچ و برگرها و نیز 20 درصد از ظروف مقوایی دیده شد. اما در هیچ کدام از لیوان های کاغذی سطح قابل تشخیصی از فلورین مشاهده نشد.
این بررسی وجود مواد شیمیایی مستقیما بر روی مواد غذایی صورت نگرفت، اما تحقیقات قبلی نشان داده است که مواد شیمیایی موجود در بسته بندی های مواد غذایی می توانند از لفاف بسته بندی به مواد غذایی منتقل شوند. این مطالعه اشاره کرد که غذاهای داغ تر و چرب تر مانند بسیاری از خوراکی های موجود در اکثر رستوران ها و فست فود ها، اصلی ترین منابع دارای مواد شیمیایی منتقل شده از بسته بندی هایشان هستند.آزمایش کنندگان بسته بندی های مواد غذایی ارائه شده در فست فود های زنجیره ای از جمله برگر کینگ، مک دونالد، فست فود های ایتسگاه های مترو، پیتزا هات و استارباکس نشان داده اند این مکان ها و غذاهایشان در معرض خطر قرار گیری گسترده به مواد شیمیایی مضر هستند. دکتر Arlene Blum، مدیر اجرایی موسسه سیاست علم سبز و یکی از نویسندگان این مطالعه، به عنوان مثالی برای انتقال این مواد مضر به مواد غذایی به ذرت بو داده مایکروویوی اشاره کرد. بلوم به هافینگتون پست گفت “شما در حال بو دادن ذرت قرار گرفته در یک بسته حاوی مواد شیمیایی در لایه داخلی آن هستید، و سپس هنگامی که بسته ذرت گرم می شود و ذرت ها شروع به پرش به اطراف و شکوفه زدن میکنند، این موضوع قابل درک می شود که مواد شیمیایی به ذرت بو داده شما انتقال یابد.”
این مواد شیمیایی به بسته بندی های مواد غذایی محدود نیست. آنها همچنین در بسیاری از محصولات مصرفی مانند قابلمه و تابه های نچسب، فرش، لباس های کار و موارد دیگر استفاده می شوند تا در دفع خاک، روغن و یا آب سودمند باشند.
علاوه بر این، تحقیقات موجود در مورد میزان خطرناک بودن احتمالی این مواد نشان می دهد که آن ها تنها به بسته بندی های مواد غذایی محدود نمی شوند. مواد شیمیایی در همه جا حاضر هستند به طوری که آنها حتی در آب مصرفی ما نیز دخیل هستند.
برخی از دانشمندان و محققان محیط زیست استدلال کرده اند که هیچ سطح امنی برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی وجود ندارد. بلوم گفت: “من فکر می کنم عمل محتاطانه این است که تا جای امکان از قرار گرفتن در معرض این مواد بکاهید چرا که تنها راه کاهش تعامل می باشد و نمی توان این موضوع را به طور کلی به میزان صفر رسانید.”
ترجمه از www.huffingtonpost.com
در این مطلب به تعدادی از مزایای این ورزش زمستانی اسکی اشاره می کنیم. آنچه ابتدا به ذهن شما خواهد رسید در مورد این است که اسکی مخصوص ورزش آدمهای پولدار است. اما لازم است بدانید که پیستهای اسکی تمام لوازم آن را اجاره می دهند و با اندکی پس انداز و برنامه ریزی می توانید از این ورزش عالی لذت ببرید و از مزایای آن بهره من شوید.
اسکی فواید بسیاری برای بدن دارد که می توان به احساس جوانی، شادابی، تقویت قلب و عضلات و غیره اشاره کرد. در این مطلب به گوشه ای از فواید این ورزش زمستانی اشاره می کنیم.
اسکی برای جوان ماندن
اسکی نه تنها یک تفریح خوب است، بلکه موجب احساس جوانی و شادابی نیز می شود. تحقیقی که نتایج آن در Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports به چاپ رسیده است بیان می کند که 12 هفته اسکی تاثیر قابل مشاهده ای روی سلامتی افراد بین 60 تا 76 سال دارد. به عقیده محققان، افراد مسنی که 12 هفته اسکی می کنند، قدرت و توان عضلانی شان بالا می رود و از پیری ظاهری دور می شوند.
مفید برای قلب و تقویت عضلات
اگر یک ورزش استقامتی مانند اسکی را به برنامه ورزشی خود اضافه کنید، قدرت بدنی تان بالا رفته و عضلات و قلب تان تقویت می شود. محققان معتقد هستند افرادی که اسکی کار می کنند، قدرت عضلات قلب شان به طول قابل توجهی بالا است. یادتان باشد اسکی بازها تا 80 الی 90 سالگی افراد سرحال و سالم تری هستند.
ورزشی اجتماعی برای آرامش که باعث نشاط روحی و سلامت روانی می شود
اگر می خواهید حال و هوایتان عوض شود، همین هفته به نزدیک ترین پیست اسکی محل زندگی تان بروید. محققان دانشگاه یونسی کره بعد از انجام بررسی هایی در سه پیست مهم اسکی به این نتیجه رسیدند که اسکی بازها و اسنوبردیست ها از نشاط و روحیه خوبی برخوردار هستند.
یک ساعت ورزش تنفسی در هوای آزاد مانند اسکی به اندازه دو ساعت و نیم نور درمانی در محیط بسته در درمان افسردگی زمستانی موثر است.
به عقیده محققان فعالیت و واکنش های اجتماعی متقابلی که در ورزش هایی مانند اسکی حاکم است تاثیر روحی روانی مثبتی بر فرد گذاشته و روحیه وی را بهبود می دهد. اگر احساس افسردگی می کنید، بهتر است این ورزش را امتحان کنید.
افسردگی فصلی بسیاری از افراد حتی افرادی با روحیه بالا را نیز درگیر می کند. این نوع افسردگی در سال 1984 کشف شد و محققان از آن زمان، به دنبال روش هایی برای درمان آن هستند. با وجود اینکه نوردرمانی یکی از رایج ترین روش های درمان افسردگی فصلی است، اما باید بدانید که یک ساعت ورزش تنفسی در هوای آزاد مانند اسکی به اندازه دو ساعت و نیم نوردرمانی در محیط بسته موثر است. به همین دلیل این ورزش برای افرادی که از افسردگی زمستانی رنج می برند، بسیار مفید است. این ورزش سلامت روانی را بهبود می دهد. چون در فصل سرد سال که همه در خانه می مانند، شما به دل طبیعت می زنید و از هوای آزاد استفاده می کنید. نتایج پژوهش های اخیر نشان می دهد فعالیت های ورزشی در هوای آزاد یک روش مناسب برای بهبود سلامت روانی است. محققان شرکت کننده ها را به دو دسته تقسیم کردند. گروه اول در دل طبیعت و گروه دوم در مرکز شهر به گشت و گذار پرداختند.
محققان به وضوح دریافتند افرادی که در طبیعت گشت و گذار داشته اند، به مراتب احساس بهتری داشته اند. این افراد استرس و احساسات منفی کمتری داشته اند و در تست های مربوط به هوش و حافظه نیز نتایج بهتری کسب کرده اند. بنابراین بهتر است در این فصل کمی پس انداز کنید و به جای نشستن در خانه به پیست اسکی بروید و تفریح کنید. تمام ورزش ها و بخصوص اسکی و اسنوبرد و غیره باعث ایجاد تبادلات اجتماعی بین افراد می شود. باید بدانید که روابط اجتماعی سالم نیز باعث احساس شادی و خوشبختی می شود. نتایج پژوهشی که در Annals of Behavioral Medicine به چاپ رسیده است نشان می دهد زمانی که در اجتماع و با افراد دیگر سپری می شود احساس بهتری نسبت به زمانی که در تنهایی می گذرد، ایجاد می کند. پس در این فصل به جای در خانه ماندن و گوشه گیری، به ورزش در دل کوه و میان برف ها بپردازید.
محققان معتقدند که ورزش هایی مانند اسکی روش خوبی برای ایجاد احساس آرامش است. اگر نیاز به استرس زدایی و احساس آرامش دارید، به دل کوه بزنید و اسکی کنید. این ورزش نه تنها سرگرم کننده است، بلکه احساس آرامش عمیقی نیز ایجاد می کند.
کالری سوزی
اگر به دنبال یک تحرک زمستانی برای کالری سوزی بیشتر هستید، حتما اسکی را امتحان کنید. این ورزش نه تنها کالری زیادی می سوزاند، بلکه یک ورزش مفرح است. یک فرد 70 کیلویی می تواند با انجام 30 دقیقه اسکی 223 تا 298 کالری بسوزاند. اگر کمی حرفه ای تر عمل کنید و حدود سه ساعت این ورزش را ادامه دهید، کالری بیشتری خواهید سوزاند. افراد کم اشتها بعد از این ورزش احساس گرسنگی زیادی خواهند داشت.
تقویت سیستم ایمنی
زمستان فصل سرماخوردگی و آنفلوانزا است و خیلی از افراد ورزش را کنار می گذارند. اما محققان مرکز مطالعات سرطانFred Hutchinson به این نتیجه رسیده اند افرادی که به طور مرتب ورزش می کنند کمتر دچار سرماخوردگی می شوند.
به عقیده این محققان برای پیشگیری از سرماخوردگی لازم است که به طور مرتب و روزانه ورزش کنید. همین نتایج علمی بهترین بهانه برای این است که زمستان از خانه نشینی پرهیز کرده و به پیست بروید.
منبع سلامت نیوز
اگر مرتب ورزش نمی کنید در اشتباه هستید اما بدانید که ورزش غیر اصولی می تواند به بدن شما آسیب بزند. سی دقیقه فعالیت فیزیک متوسط تا شدید مثل : پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری سطح سلولهای مبارزه کننده در سیستمهای ایمنی مانند : پادتنها، نتروفیلها و سلولهای کشنده ی طبیعی را بالا می برد. احتمال ابتلا به سرماخوردگی در کسانی که بیشتر روزهای هفته را ورزش می کنند تا 50% کاهش می یابد. هر بار که مشغول ورزش می شوید، بدن سلولهای ایمنی مهمی از بافتهای ثانوی درون جریان خون را به کار می گیرد. در این وضعیت،حرکت این سلولها در بدن تسریع می شود و توانایی بدن برای مبارزه با ویروسها و باکتری ها، کمتر می شود. اشتباه می کنید اگر بیش از حد ورزش می کنید. 75 الی 90 دقیقه ورزش شدید و بدون استراحت، مانند ماراتون سرعت، ورزش را از یک وسیله ی خوب برای سیستم دفاعی بدن، تبدیل به چیزی مضر می کند. مغز شما زمان طولانی برای ورزشهای سخت را به عنوان استرس تلقی می کند و سیستم ایمنی را تحریک می کند. دلیل آن، بروز نشانه های فیزیولوژیکی است که در زمان خطر، مغز آن را درک می کند. ذخیره ی کربوهیدرات خالی می شود، دمای بدن افزایش می یابد، و سلولهای ماهیچه ای به حرکت شدید می افتند. فعالیتهایی که با استراحت همراه باشند، مانند اسکی، وزنه برداری و قایقرانی، این اثر مضر را نخواهند داشت. اگر آنفولانزا دارید ورزش نکنید زیرا خطر عوارض جدی آن را زیاد می کنید. در زمان ورزش، جریان خون در قلب، به 5 برابر مواقع عادی افزایش می باد و ویروس آنفولانزا می تواند روی قلب شما تاثیر بگذارد و موجب التهاب در بافت قلب شود. فعالیت فیزیکی در زمان سرماخوردگی، ضرر یا فایده ای ندارد اما در هنگام آنفولانزا می تواند کشنده باشد!
اشتباه می کنید اگر کلاس یوگا نمی روید! کسانی که روزانه 40 دقیقه تمرین یوگا می کنند، تغییر بی نظیری در سیستم ایمنی بدن خود مشاهده می کنند و سطح هورمون استرس آنها به حد چشمگیری کاهش می یابد. فعالیتهای یوگا محرک واکنشهای آرامبخش در بدن است که سطح هورمونهای آدرنالین و کورتیزول را پایین می آورد و میزان سیتوکینهای التهابی را که بر سیستم ایمنی تاثیر بدی می گذارند کاهش می دهد.
میخواهیم در این مقاله از فواید ورزش و اثرات مثبت آن در زندگی روزمره با شما صحبت کنیم.
ورزش خصوصا اگر هوازی باشد موجب ترشح ماده ای بنام PGC1 آلفا از عضلات می شود و این ماده موجب تولید پروتئینی بنام FNDC5 شده که این پروتئین به بخشهای مختلفی تبدیل میگردد که یکی از آنها ساخت هورمونی بنام ایریسین IRISIN است دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مصرف غذاهای پر کالری با وجود این هورمون موجب افزایش وزن و حتی بالارفتن قند خون در موشهای آزمایشگاهی نشده است! مکانیزم اثر این هورمون در تبدیل سلولهای چربی سفید (چربیهای مقاوم و ذخیره شده) به چربی قهوه ای (چربی های فعال ) میباشد. چربیهای قهوه ای تعداد بیشتری میتوکندری نسبت به سلولهای چربی های سفید دارند و راحت تر به رژیم های غذائی و ورزش ، پاسخ دلنشین میدهند . ایرسین میتواند حساسیت سلولها به انسولین را تقویت کند یعنی موجب جلوگیری از دیابت نوع 2 شود! با این کشف، به نظر میرسد اعداد سوماتوتایپ افراد و دلیل ظاهر بدن آنان توجیه شود و اینکه چرا بعضی افراد با خوردن هر غذائی (حتی چرب و شیرین)، چاق نمی شوند.
فواید ورزش
ورزش فواید بسیار دیگری برای سلامتی دارد. فوایدی مانند کاهش وزن و مخصوصا کنترل وزن، تنظیم قندخون و پیشگیری از دیابت، درمان فشار خون و چربی خون بالا، بهبود وضعیت روانی و کاهش استرس و صدها فایده مهم دیگری که ورزش برای سلامتی دارد.
دانستن این حقایق و آگاهی از فواید و اثرات ورزش باعث شده خیلی از ما همیشه به فکر شروع آن بیفتیم، اما خیلی وقت ها به دلیل مشکلات مختلف مجبور هستیم از ورزش دست بکشیم. نداشتن وقت کافی برای ورزش کردن، ناتوانایی در رفتن به کلاس ورزشی، بیماری هایی مثل کمردرد و زانو درد، ازطرفی نمی دانیم چه ورزشی را برای رسیدن به هدفمان انتخاب کنیم. در اینجا می خواهیم چند ورزش ساده و تاثیرگذار را به شما معرفی کنیم. این ورزش ها را می توانید به راحتی انجام دهید و نتایج آن را ببینید:
شنا
دویدن
دوچرخه سواری
طناب زدن
اسکات
ورزش با افزایش میتوکندری از پیری سلولی جلوگیری می کند!
این مسئله روشنی است که فواید ورزش برای سلامتی بسیار زیاد است. چیزی که هنوز مشخص نشده این است که چگونه فعالیت بدنی باعث کاهش پیری در سطح سلولی می شود. تحقیقات جدید پیرامون میتوکندری این فرایند را روشن می سازد. نشان داده شده است که ورزش منظم می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و باعث افزایش توانایی های شناختی، بهبود خواب، افزایش طول عمر و حفظ قوای عضلانی شود و منافع آن به اثبات رسیده است و این موارد تنها بخشی از فواید ورزش است. با این که مکانیزمی که در بطن اثرات مثبت ورزش است در سایه باقی است، چگونه فعالیت های فیزیکی به بازسازی اندامکها که با افزایش سن ما کمتر هم می گردد، منجر می شوند؟ کدام نوع فعالیت بهتر است؟
دکتر Sreekumaran Nair محقق دیابت در کلینیک مایو در روچستر و تیم تحقیقاتیMatthew Robinson که در حال حاضر در دانشگاه اورگان در یوجین مشغول به کار است تحقیقی ترتیب دادند که شامل 36 مرد و 36 زن، تقسیم شده به دو گروه سنی بود: “جوان” (بین سنین 18 تا 30) و “مسن” (بین سنین 65 تا 80). سپس این شرکت کنندگان به سه دسته از برنامه های ورزشی تقسیم شدند:
- دوچرخه سواری با شدت بالا و وقفه زمانی
- تمرین های قدرتی با معیار وزن
- ترکیبی از تمارین فاصله دار دسته اول و قدرتی دسته دوم
ورزش ، میتوکندری، و پیری
از میتوکندری معمولا به عنوان نیروگاه سلول یاد می شود و وظیفه اصلی آن تولید ” adenosine triphosphate “ است – مولکولی که انرژی شیمیایی را در داخل سلول ها انتقال می دهد. همانطور که سن ما افزایش می یابد ظرفیت میتوکندری برای تولید انرژی به آرامی کاهش می یابد. با مقایسه داده ها، تیم بررسی دریافت که ورزش کردن سلول ها را به ایجاد کپی های RNA بیشتری از ژن هایی تشویق می کند که پروتئین میتوکندری را فراهم می کنند و پروتئین هم مسئول رشد عضلات است. در داوطلبان جوان تر که تمارین با فاصله را انجام دادند، نشان داده شد که افزایش 49 درصدی در ظرفیت میتوکندری وجود داشت و حتی جالب تر از آن، در گروه مسن ها، تیم شاهد افزایش 69 درصدی بود. دوچرخه سواری با شدت بالا به طور موثری منجر به معکوس شدن فرایند کاهش عملکرد میتوکندری (که وابسته به سن است) شد.
همچنین در ریبوزوم ها – عضو حیاتی در سنتز پروتئین ها که با ورزش افزایش پیدا می کنند.افزایش توانایی برای ساخت پروتئین میتوکندری ها دیده شد که همین امر افزایش عملکرد میتوکندری و عضلات بهتر را توضیح می دهد.علاوه بر افزایش ظرفیت میتوکندری، تمارین با فاصله حساسیت به انسولین شرکت کنندگان را بهبود بخشیده که باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت می شود. با این وجود این نوع از ورزش در بهبود قدرت عضلات کمتر موثر بود.
دکتر Nair می گوید: “بر اساس همه آنچه که ما می دانیم، هنگامی که صجبت به تأخیر انداختن روند پیری به میان می آید هیچ جایگزینی برای این برنامه های ورزشی وجود ندارد. این چیزهایی که ما در حال مشاهده هستیم نمی تواند توسط هیچ دارویی انجام می شود.”
فواید ورزش و مقابله با خطرات تهدید کننده سلامتی
یک ساعت ورزش متوسط روزانه برای مقابله با خطرات تهدید کننده سلامت ناشی از نشستن طولانی مدت کافی است.
با توجه به مطالعه ای از یک تیم بین المللی از محققان، به خطر افتادن سلامتی که مرتبط با نشستن به مدت هشت ساعت یا بیشتر در روز است – چه در محل کار، خانه و یا در رفت و آمد – می تواند با فعالیت بدنی یک ساعت یا بیش تر در روز حذف گردد. از زمانی که یک مطالعه در سال 1953 کشف کرد که در لندن رانندگان اتوبوس نسبت به کمک راننده های اتوبوس (فردی که وظیفه اش جمع آوری کرایه و فروش بلیط در اتوبوس است) بیش تر در معرض خطر بیماری های قلبی بودند، دانشمندان شواهد جالبی را مبنی بر این که عدم فعالیت بدنی یک عامل خطر عمده برای بیماری های مختلف و برای خطر مرگ زود رس است پیدا کرده اند. برآوردهای اخیر نشان می دهد که هر ساله بیش از 5 میلیون نفر در سراسر جهان در نتیجه انجام ندادن میزان مورد نیاز فعالیت بدنی روزانه می میرند.
مطالعات انجام شده در کشورهای پر درآمد نشان داده اند که بزرگسالان اکثر ساعات بیداری خود را نشسته می گذرانند. یک روز معمولی برای بسیاری از مردم این است که در حال رانندگی به محل کار باشند، در یک دفتر بنشینند، سپس سمت خانه رانندگی کرده و تلویزیون تماشا کنند. دستورالعمل های فعالیت فیزیکی کنونی توصیه می کنند که بزرگسالان در هفته حداقل 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط انجام دهند.
در تجزیه و تحلیل منتشر شده به تاریخ 27 جولای 2016 در ” The Lancet ” که تعدادی از مطالعات موجود را گرد هم می آورد، یک تیم بین المللی از محققان این سوال را پرسیدند: اگر یک فرد به اندازه کافی فعال باشد، آیا این موضوع می تواند موجب کاهش و یا حتی از بین بردن افزایش خطر ابتلا به مرگ زودرس ناشی از نشستن شود؟
در مجموع محققان 16 تحقیق را که شامل داده هایی از بیش از یک میلیون زن و مرد بود، بررسی کردند. این تیم افراد را بسته به سطح شدت فعالیت فیزیکی متوسط آن ها، اعم از کمتر از 5 دقیقه در روز در پایین ترین گروه و تا بیش از 60 دقیقه فعالیت در گروه بالا، به چهار گروه تقسیم بندی کردند. ورزش با شدت متوسط برای مثال به عنوان معادل راه رفتن 3.5 مایل در ساعت و یا دوچرخه سواری 10 مایل در ساعت، تعریف شده است.
محققان دریافتند که روزانه 60 تا 75 دقیقه ورزش با شدت متوسط، برای از بین بردن افزایش خطر مرگ زودرس ناشی از نشستن به مدت بیش از هشت ساعت در روز، کافی است. اگرچه از هر چهار نفر شرکت کننده در این مطالعه سه نفر آن ها موفق به رسیدن به این سطح از فعالیت های روزانه نشدند.
تحرک جسمی و اهمیت فوق العاده آن در سلامتی
بزرگترین خطر مرگ زودرس بدون در نظر گرفتن مقدار زمان نشستن، مختص کسانی بود که تحرک جسمی نداشتند
آنها در مقایسه با گروهی که در دسته فعال ترین ها قرار داشتند، بین 28٪ تا 59٪ بیش تر در معرض احتمال مرگ زودرس بودند. این خطر شبیه خطرات مرتبط با سیگار کشیدن و چاقی است. به عبارت دیگر، خطرعدم فعالیت بدنی برای سلامتی بزرگ تر از خطر نشستن طولانی مدت است.کسانی که ورزش نمی کنند و فواید ورزش در زندگی خود را نادیده میگیرند کمتر از کسانی که ورزش میکنند در معرض بیماریها قرار میگیرند.
استادUlf Ekelund از واحد اپیدمیولوژی شورای تحقیقات پزشکی در دانشگاه کمبریج می گوید ” نگرانی های بسیاری در مورد خطرات تهدید کننده سلامتی مرتبط با شیوه رایج زندگی بدون تحرک امروزه وجود دارد. پیام ما یک پیام مثبت است: تنها اگر ما به اندازه کافی فعال باشیم، حتی بدون نیاز به ورزش های مختص فضای آزاد و یا رفتن به باشگاه، این امکان وجود دارد که این خطرات را کاهش داد و یا حتی از بین برد.”
“برای بسیاری از افرادی که به محل کارشان رفت و آمد می کنند و شغل های دفتر محور دارند، هیچ راه فراری از نشستن های طولانی مدت وجود ندارد. برای این افراد به طور خاص، ما نمی توانیم به اندازه زیادی روی اهمیت ورزش پافشاری کنیم، مگر روی راه رفتن در موقع استراحت زمان ناهار، دویدن در صبح و یا دوچرخه سواری به سمت محل کار. یک ساعت فعالیت بدنی در روز ایده آل است، اما اگر این امر غیر قابل اجرا باشد، پس حداقل انجام برخی حرکات ورزشی در روز می تواند به کاهش خطرهای موجود کمک کند.”
محققان اذعان دارند که محدودیت هایی در تجزیه و تحلیل داده ها هست که به طور عمده از شرکت کنندگان دارای سن 45 سال به بالا و ساکنین در غرب اروپا، ایالات متحده و استرالیا ناشی می شوند. با این حال آن ها بر این باورند که نقاط قوت تجزیه و تحلیل ها بر این محدودیت ها غلبه دارند. مهمتر از همه، محققان از تمام مطالعات شامل شده در خواست کردند تا بار دیگر داده های خود را به شیوه ای هماهنگ آنالیز نمایند. شیوه ای که تا پیش از این هرگز برای مطالعه ای به این وسعت انجام نگرفته بود و به همین دلیل نیز برآورد بهتری در مقایسه با تحقیقات قبلی فراهم شده است.
۲۰ دقیقه ورزش برای بدن، به عنوان ضد التهاب عمل می کند!
فواید ورزش برای بدن بی شمار است: 20 دقیقه ورزش می تواند به عنوان “ضد التهاب” عمل کند به بیان دیگر، یک جلسه ورزش در حد متوسط موجب پاسخی سلولی می شود که می تواند به مهار التهاب در بدن کمک کند. این موضوع به خوبی شناخته شده است که فعالیت منظم بدنی دارای فوایدی برای سلامتی است که شامل کنترل وزن، تقویت قلب، استخوان ها و عضلات و نیز کاهش خطر ابتلا به بیماری های خاص می شود. اخیرا محققان دانشکده پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا در سان دیه گو دریافته اند که چگونه یک جلسه ورزش معتدل می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند. این یافته ها برای بیماری های مزمنی مانند آرتروز، فیبرومیالژی و برای شرایط فراگیر تر بر روی بیماری چاقی تاثیر دارد.
در این مطالعه که به تازگی به صورت آنلاین در “مغز، رفتار و ایمنی” منتشر شده، یافته شده است که یک جلسه تمرین 20 دقیقه ای ورزش معتدل می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند و باعث تولید پاسخ ضد التهاب سلولی شود.
نویسنده ارشد، دکتر Suzi Hong در دانشکده روانپزشکی و دانشکده پزشکی خانواده و بهداشت عمومی در UC سن دیگو گفت «هر بار که ورزش می کنیم، ما در واقع در حال انجام عملی مفید برای بدنمان هستیم، آن هم از بسیاری جهات از جمله از لحاظ سطح سلول های ایمنی بدن. مزایای ضد التهاب بودن ورزش به محققان شناخته شده است، اما پیدا کردن چگونگی اتفاق افتادن این فرآیند، کلیدی است که بتوان توسط آن با خیالی آسوده آن منافع را به حداکثر رسانید.”
مغز و سیستم عصبی سمپاتیک (که مسیری است که در میان چیزهای دیگر، برای سرعت بخشیدن به ضربان قلب و افزایش فشار خون خدمت می کند) در طی ورزش کردن فعال می شوند تا بدن برای انجام کار آماده گردد. هورمون هایی مانند epinephrine و norepinephrine در جریان خون آزاد می شوند و گیرنده های adrenergic را فعال می کنند که این گیرنده ها دارای سلول های ایمنی هستند.
یکی دیگر از فواید ورزش ایمن سازی بدن می باشد.این فرایند فعال سازی در طی ورزش منجر به تولید پاسخ های ایمنی می شود که شامل تولید زیاد cytokines، یا پروتئین ها می باشد که یکی از آنها TNF است. TNF کلید تنظیم کننده التهاب موضعی و سیستمیک است که به افزایش پاسخهای ایمنی نیز کمک می کند.
دکتر Hong گفت “مطالعات ما نشان داده که یک جلسه حدود 20 دقیقه ورزش متوسط روی تردمیل منجر به افزایش پنج درصدی در تعداد سلول های ایمنی تحریک شده ای می گردد که TNF تولید می کنند. دانستن این که چه چیزی باعث به حرکت افتادن مکانیسم تنظیم کنندگی پروتئین التهابی می شود، می تواند به توسعه درمان های جدید برای تعداد قریب به اتفاق افراد مبتلا به بیماریهای مزمن التهابی شود؛ از جمله کمک به نزدیک به 25 میلیون آمریکایی که از بیماری های ایمنی خودکار رنج می برند.”
47 شرکت کننده مطالعه بر روی تردمیل هایی با درجه شدید که بر اساس سطح تناسب اندام افراد تنظیم شده بود، راه رفتند. نمونه خون آن ها قبل و بلافاصله پس از این چالش ورزش 20 دقیقه ای جمع آوری شد.
دکتر Hong گفت “مطالعه ما نشان می دهد که یک جلسه تمرین لزوما نباید با شدت زیاد باشد تا به اثرات ضد التهابی منجر گردد. بیست دقیقه تا نیم ساعت ورزش متوسط، از جمله پیاده روی سریع، کافی به نظر می رسد. احساس نیاز به ورزش کردن با شدت اوج گیرنده و برای یک مدت زمان طولانی، می تواند برای کسانی که از بیماری التهابی مزمن رنج می برند مضر باشد و این در حالی است که فعالیت های فیزیکی می توانسته است تا حد زیادی برای آن ها بهره مند باشد.”
التهاب یک بخش حیاتی از پاسخ ایمنی بدن است. این واکنش بدن است که پس از یک آسیب دیدگی برای بهبود آسیب وارده تلاش می کند. از خود در مقابل مهاجمان خارجی مانند ویروس ها و باکتری دفاع می نماید و بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند. با این حال، التهاب مزمن می تواند به مسائل جدی سلامتی مرتبط با دیابت، بیماری سلیاک، چاقی و دیگر موارد منجر شود.
دکتر Hong گفت “بیماران مبتلا به بیماری های مزمن التهابی همیشه باید با پزشک خود در مورد طرح درمان مناسب مشورت کنند، اما دانستن اینکه فواید ورزش می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند یک قدم هیجان انگیز رو به جلو در انتخاب روش درمانی است.”
منبع : ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کمک به حافظه پس از یادگیری یک مطلب!
نیاز دارید چیزی را به خاطر داشته باشید؟ چهار ساعت بعد از آن ورزش کنید! یک مطالعه جدید استراتژی جذابی را برای افزایش حافظه در مورد آن چه که شما به تازگی به دست آورده اید پیشنهاد می دهد: چهار ساعت بعد از یادگیری به باشگاه بروید! یافته های گزارش شده در مجله “زیست شناسی حال حاضر” موحود در تاریخ 16 ژوئن 2016 نشان می دهد که ورزش پس از یادگیری، توانایی نگهداری و ماندگاری حافظه را بهتر می کند اما این امر تنها زمانی ممکن می شود که ورزش در یک زمان خاص انجام گردد و نه بلافاصله پس از یادگیری.
Guillén Fernández از موسسه Donders در مرکز پزشکی دانشگاه رادبود در هلند می گوید “این نشان می دهد که ما می توانیم تثبیت حافظه خود را با انجام ورزش پس از یادگیری بهبود بخشیم.” در مطالعه جدید، فرناندز همراه با Eelco van Dongen و همکارانش، اثرات یک جلسه فعالیت بدنی پس از یادگیری در تثبیت حافظه و حافظه بلند مدت را تست کرده اند. هفتاد و دو شرکت کننده در مطالعه قبل از این که به طور تصادفی به یکی از سه گروه زیر دسته بندی شوند، 90 تصویر از محل های مختلف را در طی یک دوره حدود 40 دقیقه ای یاد گرفتند. یک گروه فورا شروع به ورزش کردند، گروه دوم چهار ساعت بعد از یادگیری ورزش انجام دادند، و گروه سوم هیچ ورزشی انجام ندادند. تمرین ورزش شامل 35 دقیقه تمرین با فاصله بر روی یک دوچرخه ورزشی با شدتی تا حد 80 درصد از حداکثر ضربان قلب شرکت کنندگان بود. چهل و هشت ساعت بعد، شرکت کنندگان برای یک آزمون دیگر بازگشتند تا در حالی که مغز آن ها از طریق تصویربرداری رزونانسی مغناطیسی (MRI) تصویر برداری می شد، مشخص شود که افراد چه قدر از مطالب را به یاد دارند.
محققان دریافتند که کسانی که چهار ساعت بعد از جلسه یادگیری خود ورزش کردند نسبت به کسانی که یا بلافاصله پس از یادگیری اقدام به ورزش کرده بودند و یا به کل اقدام ورزشی انجام ندادند، دو روز بعد بهتر می توانستند اطلاعات را به یاد بیاورند که این امر نشان دهنده تاثیرات و فواید ورزش است. تصاویر مغزی نیز نشان داد که ورزش پس از یک تاخیر زمانی با بازیابی دقیق تر مطالب در hippocampus همراه بود. هیپوکمپس منطقه ای است که در هنگام یادگیری و به حافظه سپاری مطالب هنگامی که فرد به یک سوال به درستی پاسخ می دهد، دارای اهمیت می شود.
محققان نتیجه گیری کردند: “نتایج ما نشان می دهد که انتخاب زمان مناسب برای ورزش می تواند حافظه بلند مدت را بهبود بخشد و توانایی ورزش را به عنوان یک تاثیر گذارنده در اعمال آموزشی و بالینی درخشان تر کند.”
محققان می گویند هنوز مشخص نیست که دقیقا چرا و چگونه ورزش با فاصله از یادگیری، این اثر را بر روی حافظه می گذارد. با این حال، مطالعات قبلی به دست آمده از حیوانات آزمایشگاهی نشان می دهد که به طور طبیعی ترکیبات شیمیایی شناخته شده ای در بدن به عنوان catecholamines، از جمله دوپامین و norepinephrine، می توانند حافظه را بهبود بخشند و یک راه برای تقویت catecholamines از طریق ورزش کردن است.
فرناندز می گوید که آن ها در حال حاضر در حال راه اندازی آزمایشی مشابه برای مطالعه زمان و شالوده مولکولی ناشی از ورزش و تاثیر آن بر یادگیری و حافظه هستند تا با جزئیات بیش تری این مسائل را بررسی کنند. ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کاهش ریسک سرطان سینه با ورزش منظم
ورزش و اجرای منظم تمرینات ورزشی، همواره از مهمترین توصیه‌های پزشکان برای حفظ سلامت عمومی بدن بوده است. در همین خصوص، محققان کشورمان با بررسی روی جانوران مدل، نشان داده‌اند که انجام تمرینات ورزشی شرایط بدن را برای مقابله با سرطان نیز بهتر میکند.سرطان پستان، شایعترین نوع سرطان بدخیم در میان زنان در سراسر جهان و سومین علت مرگ‌ومیر سرطان در کشور ایران است. خطر مرگ‌ومیر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی نیز در زنان دارای سرطان پستان بیشتر است.
«سایتوکاینها» که پروتئین‌های سلولهای ایمنی ذاتی و اکتسابی هستند، جزء مهمترین عوامل در التهاب ناشی از سرطان به شمار می‌روند. آنها فراخوانی گلبول‌های سفید، تکثیر و بقای سلول و همچنین متاستاز یا پخش شدن سلولهای سرطانی تومور را متأثر میسازند.
«اینترلوکین- 6» یا IL-6 یک سایتوکاین است که در پیشرفت سرطان یک عامل کلیدی بوده و توسط گلبول‌های سفید و ماکروفاژها یا بیگانه‌خواران بدن تولید میشود. عوامل ضدالتهابی مانند «اینترلوکین- 10» IL-10 نیز در تومور یافت می‌شوند.
در سرطان پستان افزایش میزان اینترلوکین- 10 از یک‌سو موجب افزایش رشد تومور میشود و از سوی دیگر به دلیل آثار «ضد آنژیوژنزی» یا همان خاصیت جلوگیری از بدخیم شدن، رشد تومور را سرکوب میکند. علاوه بر درمان با داروهای شیمیایی، یکی از روش‌های مؤثر و کمک‌کننده به درمان سرطان، فعالیت ورزشی است. تمرینات ورزشی هوازی در پیشگیری و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و همچنین پیشگیری و درمان سرطان پستان مؤثر هستند.
پژوهشگران «دانشگاه آزاد اسلامی تهران» و «مرکز ملی ذخایر ژنتیک ایران» در همین رابطه و با هدف بررسی اثرات پیش آماده‌سازی ورزشی بر میزان اینترلوکین 6 و 10 بافت قلبی بررسی‌هایی را بر روی موشهای آزمایشگاهی، انجام داده‌اند.
در این پژوهش، موش‌ها در 2 گروه فعال و غیرفعال قرار گرفتند. گروه فعال به مدت 4 هفته، هفته‌ای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. پس از 4 هفته، یک‌میلیون سلول تومور به آنها تزریق شد. در مرحله بعد، هر دو گروه به‌طور جداگانه به چهار زیرگروه
- الف) ادامه تمرین
- ب) قطع تمرین
- ج) شیمی‌درمانی با دوکسوروبیسین
- د) تمرین و دوکسوروبیسین
تقسیم شدند و در انتها، میزان IL-6 و IL-10 بافت قلب به‌عنوان شاخص‌های التهابی و ضدالتهابی تعیین شده و سایر آنالیزها انجام گرفت.
نتایج این پژوهش که در قالب مقاله‌ای علمی پژوهشی در فصلنامه ابن‌سینا منتشر شده، نشان داد که در زیرگروه‌های الف و ب (بدون شیمی‌درمانی) میزان IL-10 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال افزایش داشت، درحالی‌که این تفاوت در گروه‌های ج و د (شیمی‌درمانی) وجود نداشت.
ابراهیم پور و همکارانش بعنوان محققان این پروژه همچنین خاطرنشان کردند که کاهش میزان IL-6 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال به‌خوبی مشاهده میشود که نشان‌دهنده تأثیر شنای استقامتی در بهبود کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان است.
به گفته این محققان، 8 هفته تمرین شنای استقامتی قبل از ابتلا به سرطان پستان با افزایش میزان IL-10 و کاهش میزان IL-6 در بافت قلب، موجب کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان در موشهای مبتلا به سرطان پستان گشده که نشان از اهمیت و نقش تمرینات ورزشی در مقاومت بدن نسبت به سرطان دارد.
شایان ذکر است فصلنامه ابن‌سینا که به انتشار نتایج این مطالعه پرداخته، از نشریات علمی پژوهشی وابسته به اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.