ورزش و فعالیت در هوای آلوده:
در حالی که ورزش های هوازی کلید یک زندگی سالم هستند، ترکیب آلودگی هوا و ورزش کردن یک معجون ناسالم خواهد بود. این موضوع به ویژه اگر شما مبتلا به آسم، دیابت، بیماری های قلبی یا مشکلات ریوی و تنفسی هستید، خطرناکتر است. حتی وقتی که ورزش نمی کنید قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا می تواند باعث ایجاد مشکل در سلامتی شما شود اما وقتی که ورزش کردن در کنار آلودگی هوا قرار می گیرد احتمال بروز مشکلات و بیماری افزایش می یابد.
ورزش در هوای آلوده سبب تشدید اثرات منفی آلودگی بر انسان می شود چون زمینه ورود حجم بالایی از ذرات معلق و گازهای آلوده را به بدن فراهم می کند. هنگام ورزش کردن میزان رسوب ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون در ریه انسان چند برابر بیشتر از حالت معمول است.
عوارض ورزش کردن در هوای آلوده :
بنا به دلایل زیر به افراد توصیه می شود که از هر گونه فعالیت بدنی در هوای آزاد آلوده خودداری کنند:
1- در صورت بالا بودن میزان دی اکسید کربن در هوا، ممکن است با فعالیت بدنی شدید و افزایش تعداد و عمق تنفس، زمینه ورود هر چه بیشتر این گاز به ریه ها و در نهایت مسمومیت ناشی از آن افزایش یابد.
2- افزایش غلظت مونواکسید کربن بویژه در مناطق پرتردد بسیار آسیب زا بوده و به علت تمایل فراوان این گاز برای ترکیب با هموگلوبین خون، میزان اکسیژن مورد نیاز بافت ها کاهش یافته و در نتیجه ممکن است به عوارضی نظیر سردرد و سرگیجه و در موارد شدیدتر افزایش ضربان قلب دچار شویم.
3- تنفس هوایی که حاوی مقادیر کمتر از 1 ppm گاز دی اکسید گوگرد باشد، در مدت 10 دقیقه موجب افزایش ضربان قلب و سرعت حرکات تنفسی می شود و بر این اساس فعالیت بدنی در چنین هوایی به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
4- یکی دیگر از آلاینده ها سرب است که به سرعت می تواند وارد جریان خون شود. وجود سرب در خون سبب شکسته شدن گلبول های قرمز و کاهش عمر طبیعی آنها می شود. در نتیجه تعداد گلبول های قرمز خون کم شده و به کم خونی منجر می شود.
5- لازم به ذکر است توجه به این مسئله برای سالمندان و کودکان ضروری است و این دسته از افراد به میزان بیشتری در معرض خطر سرب هستند. از این رو ورزش و فعالیت بدنی در هوای آلوده به هیچ عنوان برای سالمندان و کودکان توصیه نمی شود. ضمن اینکه کودکان به دلیل حساس بودن مخاط بینی، حنجره، نای و روده، بیشتر در معرض آسیب هستند.
6- در هوای آلوده هر چه حجم هوای ریوی ورزشکاران بالاتر باشد، بیشتر تحت تاثیر آلاینده ها قرار خواهند گرفت و از آنجا که در هنگام ورزش شدید، تنفس بیشتر از طریق دهان انجام می گیرد، در نتیجه موانع طبیعی موجود در بینی برای فیلتر کردن ذرات بزرگ تر مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.
7- قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا یا دود و گرد و غبار میتواند منجر به بروز مشکلاتی در سلامتی فرد شود. از جمله این که صدمات قابل توجهی به ریهها وارد میکند یا خطر ابتلا به حملات قلبی و سکته را میان زنان سالمند افزایش میدهد. خطر مرگ و میر ناشی از سرطان ریه و بیماریهای قلبی ـ عروقی نیز تهدیدکننده است.
اما اگر سالم هستید و بیماری خاصی شما را رنج نمیدهد، آلودگی هوا بهانه خوبی برای کنار گذاشتن ورزش نخواهد بود.
برای کاهش اثرات آلودگی هوا هنگام ورزش کردن بهتر است موارد زیر را رعایت کنید:
* زمان ورزش کردن را با توجه به آلودگی هوا انتخاب کنید. مواقعی که آلودگی هوا در بیشترین حد است، از انجام فعالیتهای ورزشی خودداری کنید.
* خیابانها و مکانهای شلوغ و پرترافیک را برای ورزش انتخاب نکنید. میزان آلودگی هوا در فاصله 15 متری خیابانها و جادههای شلوغ به بالاترین حد خود میرسد. پس بهتر است در اطراف این مکانها ورزش نکنید.
* به یاد داشته باشید اگر بیماری و شرایط خاصی دارید، حتما قبل از ورزش و فعالیت بدنی در فضای باز، حتما با پزشک خود مشورت کنید.
ورزش های مناسب در هوای آلوده:
ورزش هایی مانند یوگا و تای چی که برای تقویت قفسه سینه، دیافراگم و عضلات سر و گردن انجام می شود، در شرایطی که هوا سرد یا آلوده است توصیه می شود. تمام ورزش ها در زمانی که هوا آلوده است، باید در فضای بسته انجام شود و در این فضاها دستگاه های تصفیه هوا وجود داشته باشد. این دستگاه ها با مکشی که انجام می دهند، هوای آلوده را تصفیه می کنند و برای چنین شرایطی بسیار مناسب هستند.
انجام ورزش های هوازی و کششی برای تقویت قفسه سینه، در باشگاه ها، منازل و پارکینگ سختمان ها به شرطی باید انجام شود که دستگاه تصفیه هوا نصب باشد نه اینکه فقط یک پنکه هوا را بچرخاند چرا که آلودگی هوای تهران در خانه و ادارات نیز نفوذ می کند و از درز پنجره وارد می شود. ورزش های کششی برای تقویت قفسه سینه، دیافراگم و عضلات سر و گردن مفید است.
توجه:
آنچه که در مورد ورزش کردن در هوای آلوده به طور کامل مشخص نیست، این است که قرار گرفتن در معرض چه مقداری از آلودگی هوا و برای چه مدت زمانی خطرناک است. به علت اینکه ورزش کردن مزایای بسیاری برای سلامتی دارد، به جز در صورت توصیه پزشک، به طور کلی از ورزش کردن صرفنظر نکنید، در عوض بر روی روش هایی تمرکز کنید که خطرات ناشی از ورزش کردن در آلودگی هوا را کاهش می دهند.
اگر این مقاله برای شما مفید بود ، لطفا به ما امتیاز بدهید ∇
ریتم شبانه روزی بدن یا ساعت بدن :
ساعت بدن در اصطلاح ریتم شبانهروزی خوانده میشود که در واقع به یک سری تغییرات در بدن که از سوی مغز کنترل میشود و در طی چرخه ۲۴ ساعت اتفاق میافتد، اطلاق میگردد.
ساعت درونی بدن با عوامل گوناگونی از جمله نور زیاد در شب یا عقب و جلو کشیدن ساعتها در بهار یا پاییز ممکن است دستخوش تغییراتی گردد.
تنوع دورههای فعالیتهای زیستی در موجودات زنده برای فرایندهای بسیار ضروری انجام میگیرد.
فرایندهایی که در جانوران شامل خوردن، خوابیدن، جفتگیری کردن، مهاجرت، خواب زمستانی و تقسیم یا باززایی سلولها است .
و در گیاهان شامل جنبشهای جوانهزنی، واکنشهای فوتوسنتزی است.
در میان دورههای گوناگون مهمترین دوره، دورههای شبانهروزی است که با نام ریتم شبانهروزی هم معروف است.
باید اذعان داشت که حتی دانشمندان نیز پاسخ تمامی سوالات مرتبط با ریتم شبانهروزی بدن را نیافتهاند، اما این بحث بسیار جالب توجه است.
هر انسانی جزئی از پیوستار طبیعت است. طبیعت رفتار دورهای دارد که این دورهها روی فیزیولوژی انسانها اثرات تعیینکننده ایی دارند. اخیراً فیزیولوژی جدید به ریتمهای ساعت بیولوژیکی بدن، که هر کدام عملکرد ویژهای از بدن را تنظیم میکند، پی برده است.
مهمترین ریتم درونی ما همان چرخه ۲۴ ساعتهای است که بسیاری از فرایندهای مهم از جمله:
- درجه حرارت بدن
- تولید هورمون
- و سایر مواد زیست شیمیایی
- عملکرد نظام عصبی مانند گرسنگی، خوابیدن، بیدار شدن، دفع کردن را مشخص میسازد.
- در ضمن ضرب آهنگهای زیست شناختی (ریتمها) ماهانه و فصلی هم داریم؛ که عادات ماهیانه زنان و عادات بیوریتم مردان نمونه ایی از آنهاست. ضمن اینکه بعضی از این چرخهها با جزر و مد دریاها و حتی فراتر از جهان، با کیهان در ارتباط است که عامل فراز و نشیبهای جسمانی و عاطفی ما میباشند؛ که همه اینها، ابزار حوزه واحد شعور هستند.
اختلال در ساعت زیستشناختی انسان میتواند زمینهساز بیماریهای بسیاری شود:
- نورهای الکترونیکی ساعت بیولوژیک بدن شما را به طور کامل مختل میکنند.
- تاریکی بزرگترین مدرک برای نزدیک شدن به زمان خواب است. نورهای مصنوعی از قبیل لامپ، تلویزیون یا حتی گوشی تلفن همراه شما ممکن است مغز را گمراه کرده و اینطور جلوه دهند که اکنون زمان بیداریست و نه زمان استراحت و آرامش.
دکتر چارلز زایسلر، استاد طب خواب از دانشگاه پزشکی هاروارد در مقالهای در سال ۲۰۱۳ اذعان داشت که: “تکنولوژی یکی از مخربترین عوامل برهم ریختن ریتم شبانهروزی طبیعی بدن ماست و باعث میشود که دیرتر به رختخواب برویم. و برای جبران این نقصان صبحها از کافئین استفاده کنیم تا بتوانیم هرچه زودتر هوشیار شویم و در نهایت دائما از میزان خواب مورد نیاز بدنمان میکاهیم.
به چند مثال از ساعات تقریبی و صحیح برای سلامت و ساعت بدن اشاره میکنیم :
- بهترین زمان صرف شام ساعت ۶ بعد ازظهر یا ساعت ۷ میباشد. چرا که برنامه گوارش نهایتاً تا ساعت ۱۰ شب به اتمام برسد. زیرا از آنجایی که هضم غذا مستلزم افزایش سوخت وساز بدن میشود، خواب را مختل میکند.
- ضمن اینکه ساعت خواب در شب بستگی به فعالیتهای روزانه دارد. حدود ساعت ۱۰شب بهترین زمان برای خواب است. اگر خوابیدن را در این زمان به تعویق بیندازید، خود را از یک استراحت خوب که موجب ترشح هورمونها و جذب مواد مغذی خوب، محروم کردهاید. با برهم زدن این چرخه، صبح موقع بیداری، احساس خستگی و کسالت میکنید. چرخه خواب را دست کم نگیرید. خواب میتواند منبع مهم انرژی و تعادل وزن باشد.
- نکته مهم دیگری که به همین اندازه اهمیت دارد، زمان بیدار شدن در طلوع خورشید حدود ساعت ۶ صبح است. اگر در این زمان بیدار شوید، ذهن و جسم شما تحت تأثیر احساساتی از قبیل سبکی، چالاکی، گوش به زنگی، شور و اشتیاق، شادابی و نشاط است. این زمان بهترین زمان رفتن به استقبال روز است.
اگر این مقاله برای شما مفید بود ، لطفا به ما امتیاز بدهید ∇