فواید ورزش

میخواهیم در این مقاله از فواید ورزش و اثرات مثبت آن در زندگی روزمره با شما صحبت کنیم.

ورزش خصوصا اگر هوازی باشد موجب ترشح ماده ای بنام PGC1 آلفا از عضلات می شود و این ماده موجب تولید پروتئینی بنام FNDC5 شده که این پروتئین به بخشهای مختلفی تبدیل میگردد که یکی از آنها ساخت هورمونی بنام ایریسین IRISIN است دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مصرف غذاهای پر کالری با وجود این هورمون موجب افزایش وزن و حتی بالارفتن قند خون در موشهای آزمایشگاهی نشده است! مکانیزم اثر این هورمون در تبدیل سلولهای چربی سفید (چربیهای مقاوم و ذخیره شده) به چربی قهوه ای (چربی های فعال ) میباشد. چربیهای قهوه ای تعداد بیشتری میتوکندری نسبت به سلولهای چربی های سفید دارند و راحت تر به رژیم های غذائی و ورزش ، پاسخ دلنشین میدهند . ایرسین میتواند حساسیت سلولها به انسولین را تقویت کند یعنی موجب جلوگیری از دیابت نوع 2 شود! با این کشف، به نظر میرسد اعداد سوماتوتایپ افراد و دلیل ظاهر بدن آنان توجیه شود و اینکه چرا بعضی افراد با خوردن هر غذائی (حتی چرب و شیرین)، چاق نمی شوند.

فواید ورزش

ورزش فواید بسیار دیگری برای سلامتی دارد. فوایدی مانند کاهش وزن و مخصوصا کنترل وزن، تنظیم قندخون و پیشگیری از دیابت، درمان فشار خون و چربی خون بالا، بهبود وضعیت روانی و کاهش استرس و صدها فایده مهم دیگری که ورزش برای سلامتی دارد.

دانستن این حقایق و آگاهی از فواید  و اثرات ورزش باعث شده خیلی از ما همیشه به فکر شروع آن بیفتیم، اما خیلی وقت ها به دلیل مشکلات مختلف مجبور هستیم از ورزش دست بکشیم. نداشتن وقت کافی برای ورزش کردن، ناتوانایی در رفتن به کلاس ورزشی، بیماری هایی مثل کمردرد و زانو درد، ازطرفی نمی دانیم چه ورزشی را برای رسیدن به هدفمان انتخاب کنیم. در اینجا می خواهیم چند ورزش ساده و تاثیرگذار  را به شما معرفی کنیم. این ورزش ها را می توانید به راحتی انجام دهید و نتایج آن را ببینید:

 شنا

بهترین خبر برای همه دوستداران شنا و کسانی که در حال تلاش برای تناسب بدن خود هستند این است که شنا ورزش فوق العاده تاثیرگذاری است و برای شما نتایج شگفت آوری به ارمغان می آورد، شنا کمک می کند تا به صورت اساسی بدن خود را تقویت کنید و از عضلات مختلف کار بکشید. اطلاعات بیشتری را در مورد شنا در یکی از پستهای مجیک بادی مطالعه کنید : شنا، سلامتی و تندرستی

شنا

دویدن

دویدن مزایای بسیاری دارد. دویدن به کاهش استرس، کاهش خطر ابتلا به افسردگی، سوزاندن کالری زیاد و بهبود سلامت کلی شما کمک می کند. دویدن به خصوص اگر در اوایل صبح باشد بسیار لذت بخش است، این ورزش ساده یکی از بهترین تمرینات برای هر روز است که باعث احساس موفقیت می شود.

ورزش دو

دوچرخه سواری

دوچرخه سواری یک راه ساده برای کار بر روی پاها و تعریق بیشتر است. دوچرخه سواری را می توان به همراه دوستان یا به تنهایی انجام داد، دوچرخه سواری باعث می شود که اطمینان حاصل کنید که تمرین بسیار مفیدی انجام داده اید.

دوچرخه سواری

طناب زدن

یک ورزش  ساده، ارزان و قابل حمل است که شما می توانید در هر نقطه آن را انجام دهید. این تمرین در هر دقیقه کالری بیشتری نسبت به هر تمرین دیگری می سوزاند. طناب زدن یک ورزش مناسب و سرگرم کننده است.

طناب زنی

اسکات

این تمرین قدرتمند، به تقویت ماهیچه سرین کمک می کند و مقدار زیادی کالری می سوزاند. شما می توانید برای افزایش سوزاندن کالری و بالا بردن ضربان قلب، اسکات پرشی را انجام دهید یا حرکت اسکات با دمبل برای افزایش مقاومت بیشتر انجام دهید. انجام منظم اسکات یکی از بهترین راه ها برای تناسب بدن شما است. (در بدن‌سازی و تناسب اندام، اسکوات یا اسکات حرکتی است چند مفصلی که عضلات چهارسر ران را هدف گرفته اما به خاطر ماهیتی که دارد، عضلات پشت، عضلات سرینی (باسن)، عضلات شکم و عضلات همسترینگ (پشت پا) را هم درگیر می‌کند. اسکوات یکی از حرکت‌های اصلی ورزش وزنه برداری قدرتی است و دو حرکت دیگر پرس سینه و ددلیفت هستند.)

اسکات

برای تمامی این ورزشها، نیاز است که کفش مناسبی استفاده کنید. برای کسب اطلاع از خصوصیات کفش مناسب، صفحه کفش  را در مجیک بادی مطالعه کنید!

 ورزش با افزایش میتوکندری از پیری سلولی جلوگیری می کند!

این مسئله روشنی است که فواید ورزش برای سلامتی بسیار زیاد است. چیزی که هنوز مشخص نشده این است که چگونه فعالیت بدنی باعث کاهش پیری در سطح سلولی می شود. تحقیقات جدید پیرامون میتوکندری این فرایند را روشن می سازد. نشان داده شده است که ورزش منظم می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و باعث افزایش توانایی های شناختی، بهبود خواب، افزایش طول عمر و حفظ قوای عضلانی شود و منافع آن به اثبات رسیده است و این موارد تنها بخشی از فواید ورزش است. با این که مکانیزمی که در بطن اثرات مثبت ورزش است در سایه باقی است، چگونه فعالیت های فیزیکی به بازسازی اندامکها که با افزایش سن ما کمتر هم می گردد، منجر می شوند؟ کدام نوع فعالیت بهتر است؟

دکتر Sreekumaran Nair محقق دیابت در کلینیک مایو در روچستر و تیم تحقیقاتیMatthew Robinson که در حال حاضر در دانشگاه اورگان در یوجین مشغول به کار است تحقیقی ترتیب دادند که شامل 36 مرد و 36 زن، تقسیم شده به دو گروه سنی بود: “جوان” (بین سنین 18 تا 30) و “مسن” (بین سنین 65 تا 80). سپس این شرکت کنندگان به سه دسته از برنامه های ورزشی تقسیم شدند:

  •  دوچرخه سواری با شدت بالا و وقفه زمانی
  •  تمرین های قدرتی با معیار وزن
  •  ترکیبی از تمارین فاصله دار دسته اول و قدرتی دسته دوم
 با گرفتن یک نمونه از ماهیچه ران داوطلبان، آرایش مولکولی آن ها با گروهی از داوطلبان کم تحرک مقایسه شده است. توده عضلانی بدون چربی و حساسیت به انسولین نیز مورد بررسی قرار گرفت. تیم دریافت که اگرچه تمارین قدرتی در ساخت توده عضلانی موثر بود، تمرین های با فاصله و با شدت بالا بیشترین اثر را در سطح سلولی و به طور خاص در میتوکندری داشت.

ورزش ، میتوکندری، و پیری

از میتوکندری معمولا به عنوان نیروگاه سلول یاد می شود و وظیفه اصلی آن تولید ” adenosine triphosphate “ است – مولکولی که انرژی شیمیایی را در داخل سلول ها انتقال می دهد. همانطور که سن ما افزایش می یابد ظرفیت میتوکندری برای تولید انرژی به آرامی کاهش می یابد. با مقایسه داده ها، تیم بررسی دریافت که ورزش کردن سلول ها را به ایجاد کپی های RNA بیشتری از ژن هایی تشویق می کند که پروتئین میتوکندری را فراهم می کنند و پروتئین هم مسئول رشد عضلات است. در داوطلبان جوان تر که تمارین با فاصله را انجام دادند، نشان داده شد که افزایش 49 درصدی در ظرفیت میتوکندری وجود داشت و حتی جالب تر از آن، در گروه مسن ها، تیم شاهد افزایش 69 درصدی بود.  دوچرخه سواری با شدت بالا به طور موثری منجر به معکوس شدن فرایند کاهش عملکرد میتوکندری (که وابسته به سن است) شد.
همچنین در ریبوزوم ها – عضو حیاتی در سنتز پروتئین ها که با ورزش افزایش پیدا می کنند.افزایش توانایی برای ساخت پروتئین میتوکندری ها دیده شد که همین امر افزایش عملکرد میتوکندری و عضلات بهتر را توضیح می دهد.علاوه بر افزایش ظرفیت میتوکندری، تمارین با فاصله حساسیت به انسولین شرکت کنندگان را بهبود بخشیده که باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت می شود. با این وجود این نوع از ورزش در بهبود قدرت عضلات کمتر موثر بود.
دکتر Nair می گوید: “بر اساس همه آنچه که ما می دانیم، هنگامی که صجبت به تأخیر انداختن روند پیری به میان می آید هیچ جایگزینی برای این برنامه های ورزشی وجود ندارد. این چیزهایی که ما در حال مشاهده هستیم نمی تواند توسط هیچ دارویی انجام می شود.”

فواید ورزش و مقابله با خطرات تهدید کننده سلامتی

یک ساعت ورزش متوسط روزانه برای مقابله با خطرات تهدید کننده سلامت ناشی از نشستن طولانی مدت کافی است.

با توجه به مطالعه ای از یک تیم بین المللی از محققان، به خطر افتادن سلامتی که مرتبط با نشستن به مدت هشت ساعت یا بیشتر در روز است – چه در محل کار، خانه و یا در رفت و آمد – می تواند با فعالیت بدنی یک ساعت یا بیش تر در روز حذف گردد. از زمانی که یک مطالعه در سال 1953 کشف کرد که در لندن رانندگان اتوبوس نسبت به کمک راننده های اتوبوس (فردی که وظیفه اش جمع آوری کرایه و فروش بلیط در اتوبوس است) بیش تر در معرض خطر بیماری های قلبی بودند، دانشمندان شواهد جالبی را مبنی بر این که عدم فعالیت بدنی یک عامل خطر عمده برای بیماری های مختلف و برای خطر مرگ زود رس است پیدا کرده اند. برآوردهای اخیر نشان می دهد که هر ساله بیش از 5 میلیون نفر در سراسر جهان در نتیجه انجام ندادن میزان مورد نیاز فعالیت بدنی روزانه می میرند.
مطالعات انجام شده در کشورهای پر درآمد نشان داده اند که بزرگسالان اکثر ساعات بیداری خود را نشسته می گذرانند. یک روز معمولی برای بسیاری از مردم این است که در حال رانندگی به محل کار باشند، در یک دفتر بنشینند، سپس سمت خانه رانندگی کرده و تلویزیون تماشا کنند. دستورالعمل های فعالیت فیزیکی کنونی توصیه می کنند که بزرگسالان در هفته حداقل 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط انجام دهند.
در تجزیه و تحلیل منتشر شده به تاریخ 27 جولای 2016 در ” The Lancet ” که تعدادی از مطالعات موجود را گرد هم می آورد، یک تیم بین المللی از محققان این سوال را پرسیدند: اگر یک فرد به اندازه کافی فعال باشد، آیا این موضوع می تواند موجب کاهش و یا حتی از بین بردن افزایش خطر ابتلا به مرگ زودرس ناشی از نشستن شود؟

فواید ورزش
فواید ورزش

در مجموع محققان 16 تحقیق را که شامل داده هایی از بیش از یک میلیون زن و مرد بود، بررسی کردند. این تیم افراد را بسته به سطح شدت فعالیت فیزیکی متوسط آن ها، اعم از کمتر از 5 دقیقه در روز در پایین ترین گروه و تا بیش از 60 دقیقه فعالیت در گروه بالا، به چهار گروه تقسیم بندی کردند. ورزش با شدت متوسط برای مثال به عنوان معادل راه رفتن 3.5 مایل در ساعت و یا دوچرخه سواری 10 مایل در ساعت، تعریف شده است.
محققان دریافتند که روزانه 60 تا 75 دقیقه ورزش با شدت متوسط، برای از بین بردن افزایش خطر مرگ زودرس ناشی از نشستن به مدت بیش از هشت ساعت در روز، کافی است. اگرچه از هر چهار نفر شرکت کننده در این مطالعه سه نفر آن ها موفق به رسیدن به این سطح از فعالیت های روزانه نشدند.

تحرک جسمی و اهمیت فوق العاده آن در سلامتی

بزرگترین خطر مرگ زودرس بدون در نظر گرفتن مقدار زمان نشستن، مختص کسانی بود که تحرک جسمی نداشتند

آنها در مقایسه با گروهی که در دسته فعال ترین ها قرار داشتند، بین 28٪ تا 59٪ بیش تر در معرض احتمال مرگ زودرس بودند. این خطر شبیه خطرات مرتبط با سیگار کشیدن و چاقی است. به عبارت دیگر، خطرعدم فعالیت بدنی برای سلامتی بزرگ تر از خطر نشستن طولانی مدت است.کسانی که ورزش نمی کنند و فواید ورزش در زندگی خود را نادیده میگیرند کمتر از کسانی که ورزش میکنند در معرض بیماریها قرار میگیرند.
استادUlf Ekelund از واحد اپیدمیولوژی شورای تحقیقات پزشکی در دانشگاه کمبریج می گوید ” نگرانی های بسیاری در مورد خطرات تهدید کننده سلامتی مرتبط با شیوه رایج زندگی بدون تحرک امروزه وجود دارد. پیام ما یک پیام مثبت است: تنها اگر ما به اندازه کافی فعال باشیم، حتی بدون نیاز به ورزش های مختص فضای آزاد و یا رفتن به باشگاه، این امکان وجود دارد که این خطرات را کاهش داد و یا حتی از بین برد.”

فواید ورزش

“برای بسیاری از افرادی که به محل کارشان رفت و آمد می کنند و شغل های دفتر محور دارند، هیچ راه فراری از نشستن های طولانی مدت وجود ندارد. برای این افراد به طور خاص، ما نمی توانیم به اندازه زیادی روی اهمیت ورزش پافشاری کنیم، مگر روی راه رفتن در موقع استراحت زمان ناهار، دویدن در صبح و یا دوچرخه سواری به سمت محل کار. یک ساعت فعالیت بدنی در روز ایده آل است، اما اگر این امر غیر قابل اجرا باشد، پس حداقل انجام برخی حرکات ورزشی در روز می تواند به کاهش خطرهای موجود کمک کند.”
محققان اذعان دارند که محدودیت هایی در تجزیه و تحلیل داده ها هست که به طور عمده از شرکت کنندگان دارای سن 45 سال به بالا و ساکنین در غرب اروپا، ایالات متحده و استرالیا ناشی می شوند. با این حال آن ها بر این باورند که نقاط قوت تجزیه و تحلیل ها بر این محدودیت ها غلبه دارند. مهمتر از همه، محققان از تمام مطالعات شامل شده در خواست کردند تا بار دیگر داده های خود را به شیوه ای هماهنگ آنالیز نمایند. شیوه ای که تا پیش از این هرگز برای مطالعه ای به این وسعت انجام نگرفته بود و به همین دلیل نیز برآورد بهتری در مقایسه با تحقیقات قبلی فراهم شده است.

ترجمه از ساینس دیلی

۲۰ دقیقه ورزش برای بدن، به عنوان ضد التهاب عمل می کند!

فواید ورزش برای بدن بی شمار است: 20 دقیقه ورزش می تواند به عنوان “ضد التهاب” عمل کند به بیان دیگر، یک جلسه ورزش در حد متوسط موجب پاسخی سلولی می شود که می تواند به مهار التهاب در بدن کمک کند. این موضوع به خوبی شناخته شده است که فعالیت منظم بدنی دارای فوایدی برای سلامتی است که شامل کنترل وزن، تقویت قلب، استخوان ها و عضلات و نیز کاهش خطر ابتلا به بیماری های خاص می شود. اخیرا محققان دانشکده پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا در سان دیه گو دریافته اند که چگونه یک جلسه ورزش معتدل می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند. این یافته ها برای بیماری های مزمنی مانند آرتروز، فیبرومیالژی و برای شرایط فراگیر تر بر روی بیماری چاقی تاثیر دارد.
در این مطالعه که به تازگی به صورت آنلاین در “مغز، رفتار و ایمنی” منتشر شده، یافته شده است که یک جلسه تمرین 20 دقیقه ای ورزش معتدل می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند و باعث تولید پاسخ ضد التهاب سلولی شود.
نویسنده ارشد، دکتر Suzi Hong در دانشکده روانپزشکی و دانشکده پزشکی خانواده و بهداشت عمومی در UC سن دیگو گفت «هر بار که ورزش می کنیم، ما در واقع در حال انجام عملی مفید برای بدنمان هستیم، آن هم از بسیاری جهات از جمله از لحاظ سطح سلول های ایمنی بدن. مزایای ضد التهاب بودن ورزش به محققان شناخته شده است، اما پیدا کردن چگونگی اتفاق افتادن این فرآیند، کلیدی است که بتوان توسط آن با خیالی آسوده آن منافع را به حداکثر رسانید.”
مغز و سیستم عصبی سمپاتیک (که مسیری است که در میان چیزهای دیگر، برای سرعت بخشیدن به ضربان قلب و افزایش فشار خون خدمت می کند) در طی ورزش کردن فعال می شوند تا بدن برای انجام کار آماده گردد. هورمون هایی مانند epinephrine و norepinephrine در جریان خون آزاد می شوند و گیرنده های adrenergic را فعال می کنند که این گیرنده ها دارای سلول های ایمنی هستند.

ورزش

یکی دیگر از فواید ورزش ایمن سازی بدن می باشد.این فرایند فعال سازی در طی ورزش منجر به تولید پاسخ های ایمنی می شود که شامل تولید زیاد cytokines، یا پروتئین ها می باشد که یکی از آنها TNF است. TNF کلید تنظیم کننده التهاب موضعی و سیستمیک است که به افزایش پاسخهای ایمنی نیز کمک می کند.
دکتر Hong گفت “مطالعات ما نشان داده که یک جلسه حدود 20 دقیقه ورزش متوسط روی تردمیل منجر به افزایش پنج درصدی در تعداد سلول های ایمنی تحریک شده ای می گردد که TNF تولید می کنند. دانستن این که چه چیزی باعث به حرکت افتادن مکانیسم تنظیم کنندگی پروتئین التهابی می شود، می تواند به توسعه درمان های جدید برای تعداد قریب به اتفاق افراد مبتلا به بیماریهای مزمن التهابی شود؛ از جمله کمک به نزدیک به 25 میلیون آمریکایی که از بیماری های ایمنی خودکار رنج می برند.”

اثرات مثبت ورزش

47 شرکت کننده مطالعه بر روی تردمیل هایی با درجه شدید که بر اساس سطح تناسب اندام افراد تنظیم شده بود، راه رفتند. نمونه خون آن ها قبل و بلافاصله پس از این چالش ورزش 20 دقیقه ای جمع آوری شد.
دکتر Hong گفت “مطالعه ما نشان می دهد که یک جلسه تمرین لزوما نباید با شدت زیاد باشد تا به اثرات ضد التهابی منجر گردد. بیست دقیقه تا نیم ساعت ورزش متوسط، از جمله پیاده روی سریع، کافی به نظر می رسد. احساس نیاز به ورزش کردن با شدت اوج گیرنده و برای یک مدت زمان طولانی، می تواند برای کسانی که از بیماری التهابی مزمن رنج می برند مضر باشد و این در حالی است که فعالیت های فیزیکی می توانسته است تا حد زیادی برای آن ها بهره مند باشد.”
التهاب یک بخش حیاتی از پاسخ ایمنی بدن است. این واکنش بدن است که پس از یک آسیب دیدگی برای بهبود آسیب وارده تلاش می کند. از خود در مقابل مهاجمان خارجی مانند ویروس ها و باکتری دفاع می نماید و بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند. با این حال، التهاب مزمن می تواند به مسائل جدی سلامتی مرتبط با دیابت، بیماری سلیاک، چاقی و دیگر موارد منجر شود.
دکتر Hong گفت “بیماران مبتلا به بیماری های مزمن التهابی همیشه باید با پزشک خود در مورد طرح درمان مناسب مشورت کنند، اما دانستن اینکه فواید ورزش می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند یک قدم هیجان انگیز رو به جلو در انتخاب روش درمانی است.”

منبع : ترجمه از ساینس دیلی

فواید ورزش و کمک به حافظه پس از یادگیری یک مطلب!

نیاز دارید چیزی را به خاطر داشته باشید؟ چهار ساعت بعد از آن ورزش کنید! یک مطالعه جدید استراتژی جذابی را برای افزایش حافظه در مورد آن چه که شما به تازگی به دست آورده اید پیشنهاد می دهد: چهار ساعت بعد از یادگیری به باشگاه بروید! یافته های گزارش شده در مجله “زیست شناسی حال حاضر” موحود در تاریخ 16 ژوئن 2016 نشان می دهد که ورزش پس از یادگیری، توانایی نگهداری و ماندگاری حافظه را بهتر می کند اما این امر تنها زمانی ممکن می شود که ورزش در یک زمان خاص انجام گردد و نه بلافاصله پس از یادگیری.

Guillén Fernández از موسسه Donders در مرکز پزشکی دانشگاه رادبود در هلند می گوید “این نشان می دهد که ما می توانیم تثبیت حافظه خود را با انجام ورزش پس از یادگیری بهبود بخشیم.” در مطالعه جدید، فرناندز همراه با Eelco van Dongen و همکارانش، اثرات یک جلسه فعالیت بدنی پس از یادگیری در تثبیت حافظه و حافظه بلند مدت را تست کرده اند. هفتاد و دو شرکت کننده در مطالعه قبل از این که به طور تصادفی به یکی از سه گروه زیر دسته بندی شوند، 90 تصویر از محل های مختلف را در طی یک دوره حدود 40 دقیقه ای یاد گرفتند. یک گروه فورا شروع به ورزش کردند، گروه دوم چهار ساعت بعد از یادگیری ورزش انجام دادند، و گروه سوم هیچ ورزشی انجام ندادند. تمرین ورزش شامل 35 دقیقه تمرین با فاصله بر روی یک دوچرخه ورزشی با شدتی تا حد 80 درصد از حداکثر ضربان قلب شرکت کنندگان بود. چهل و هشت ساعت بعد، شرکت کنندگان برای یک آزمون دیگر بازگشتند تا در حالی که مغز آن ها از طریق تصویربرداری رزونانسی مغناطیسی (MRI) تصویر برداری می شد، مشخص شود که افراد چه قدر از مطالب را به یاد دارند.
محققان دریافتند که کسانی که چهار ساعت بعد از جلسه یادگیری خود ورزش کردند نسبت به کسانی که یا بلافاصله پس از یادگیری اقدام به ورزش کرده بودند و یا به کل اقدام ورزشی انجام ندادند، دو روز بعد بهتر می توانستند اطلاعات را به یاد بیاورند که این امر نشان دهنده تاثیرات و فواید ورزش است. تصاویر مغزی نیز نشان داد که ورزش پس از یک تاخیر زمانی با بازیابی دقیق تر مطالب در hippocampus همراه بود. هیپوکمپس منطقه ای است که در هنگام یادگیری و به حافظه سپاری مطالب هنگامی که فرد به یک سوال به درستی پاسخ می دهد، دارای اهمیت می شود.
محققان نتیجه گیری کردند: “نتایج ما نشان می دهد که انتخاب زمان مناسب برای ورزش می تواند حافظه بلند مدت را بهبود بخشد و توانایی ورزش را به عنوان یک تاثیر گذارنده در اعمال آموزشی و بالینی درخشان تر کند.”
محققان می گویند هنوز مشخص نیست که دقیقا چرا و چگونه ورزش با فاصله از یادگیری، این اثر را بر روی حافظه می گذارد. با این حال، مطالعات قبلی به دست آمده از حیوانات آزمایشگاهی نشان می دهد که به طور طبیعی ترکیبات شیمیایی شناخته شده ای در بدن به عنوان catecholamines، از جمله دوپامین و norepinephrine، می توانند حافظه را بهبود بخشند و یک راه برای تقویت catecholamines از طریق ورزش کردن است.
فرناندز می گوید که آن ها در حال حاضر در حال راه اندازی آزمایشی مشابه برای مطالعه زمان و شالوده مولکولی ناشی از ورزش و تاثیر آن بر یادگیری و حافظه هستند تا با جزئیات بیش تری این مسائل را بررسی کنند. ترجمه از ساینس دیلی

فواید ورزش و کاهش ریسک سرطان سینه با ورزش منظم

ورزش و اجرای منظم تمرینات ورزشی، همواره از مهم‌ترین توصیه‌های پزشکان برای حفظ سلامت عمومی بدن بوده است. در همین خصوص، محققان کشورمان با بررسی روی جانوران مدل، نشان داده‌اند که انجام تمرینات ورزشی شرایط بدن را برای مقابله با سرطان نیز بهتر می‌کند.سرطان پستان، شایع­ترین نوع سرطان بدخیم در میان زنان در سراسر جهان و سومین علت مرگ‌ومیر سرطان در کشور ایران است. خطر مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌­های قلبی عروقی نیز در زنان دارای سرطان پستان بیشتر است.

فواید ورزش

«سایتوکاین­ها» که پروتئین­‌های سلول­‌های ایمنی ذاتی و اکتسابی هستند، جزء مهم­ترین عوامل در التهاب ناشی از سرطان به شمار می­‌روند. آن­ها فراخوانی گلبول‌­های سفید، تکثیر و بقای سلول و همچنین متاستاز یا پخش شدن سلول­‌های سرطانی تومور را متأثر می‌­سازند.

«اینترلوکین- 6» یا IL-6 یک سایتوکاین است که در پیشرفت سرطان یک عامل کلیدی بوده و توسط گلبول­‌های سفید و ماکروفاژها یا بیگانه‌خواران بدن تولید می‌­شود. عوامل ضدالتهابی مانند «اینترلوکین- 10» IL-10 نیز در تومور یافت می‌­شوند.

در سرطان پستان افزایش میزان اینترلوکین- 10 از یک‌سو موجب افزایش رشد تومور می‌­شود و از سوی دیگر به دلیل آثار «ضد آنژیوژنزی» یا همان خاصیت جلوگیری از بدخیم شدن، رشد تومور را سرکوب می‌­کند. علاوه بر درمان با داروهای شیمیایی، یکی از روش‌­های مؤثر و کمک­‌کننده به درمان سرطان، فعالیت ورزشی است. تمرینات ورزشی هوازی در پیشگیری و مرگ ناشی از بیماری‌­های قلبی عروقی و همچنین پیشگیری و درمان سرطان پستان مؤثر هستند.

پژوهشگران «دانشگاه آزاد اسلامی تهران» و «مرکز ملی ذخایر ژنتیک ایران» در همین رابطه و با هدف بررسی اثرات پیش آماده‌­سازی ورزشی بر میزان اینترلوکین 6 و 10 بافت قلبی بررسی‌­هایی را بر روی موش‌­های آزمایشگاهی، انجام داده‌اند.

در این پژوهش، موش‌­ها در 2 گروه فعال و غیرفعال قرار گرفتند. گروه فعال به مدت 4 هفته، هفته‌­ای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. پس از 4 هفته، یک‌میلیون سلول تومور به آن­ها تزریق شد. در مرحله بعد، هر دو گروه به‌طور جداگانه به چهار زیرگروه

  • الف) ادامه تمرین
  • ب) قطع تمرین
  • ج) شیمی‌درمانی با دوکسوروبیسین
  • د) تمرین و دوکسوروبیسین

تقسیم شدند و در انتها، میزان IL-6 و IL-10 بافت قلب به‌عنوان شاخص­‌های التهابی و ضدالتهابی تعیین شده و سایر آنالیزها انجام گرفت.

نتایج این پژوهش که در قالب مقاله‌ای علمی پژوهشی در فصلنامه ابن‌سینا منتشر شده، نشان داد که در زیرگروه‌­های الف و ب (بدون شیمی‌درمانی) میزان IL-10 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال افزایش داشت، درحالی‌که این تفاوت در گروه­‌های ج و د (شیمی‌درمانی) وجود نداشت.

ابراهیم پور و همکارانش بعنوان محققان این پروژه همچنین خاطرنشان کردند که کاهش میزان IL-6 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال به‌خوبی مشاهده می‌­شود که نشان‌دهنده تأثیر شنای استقامتی در بهبود کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان است.

به گفته این محققان، 8 هفته تمرین شنای استقامتی قبل از ابتلا به سرطان پستان با افزایش میزان IL-10 و کاهش میزان IL-6 در بافت قلب، موجب کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان در موش‌­های مبتلا به سرطان پستان گشده که نشان از اهمیت و نقش تمرینات ورزشی در مقاومت بدن نسبت به سرطان دارد.

شایان ذکر است فصل‌نامه ابن‌سینا که به انتشار نتایج این مطالعه پرداخته، از نشریات علمی پژوهشی وابسته به اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.

منبع: خبرداغ