برای شما یک رژیم غذایی ضد التهاب تجویز شده است. اما این چه نوع رژیم غذایی محسوب می شود؟
به گزارش”تودی”، التهاب می تواند از منابع مختلفی ناشی شود. ابتدا، نگاهی به نقش سیستم ایمنی در سلامت انسان داریم: سیستم ایمنی از بدن در برابر مهاجمان خارجی که به نام آنتی‌ژن ها شناخته می شوند، محافظت می کند. این مهاجمان می توانند به عنوان گرده که آلرژی های شما را تحریک می کنند، باکتری های موجود در ناخن که موجب تورم و درد می شوند، یا غذایی که نسبت به آن حساس هستید و موجب کهیر و خارش می شود، شکل بگیرند.

واکنش به هر آنتی‌ژن از سیستم ایمنی بدن ما ناشی می شود که دقیقا وظیفه خود را انجام می دهد. سیستم ایمنی به ماده خارجی حمله می کند و شما را در یک حالت هموستاز (عادی) حفظ می کند. سیستم ایمنی با ترشح سیتوکین ها، که التهاب و واکنش به عفونت ها را موجب می شود، این کار را انجام می دهد. به عنوان مثال، تورم یکی از مکانیزم های بدن برای منزوی ساختن یک جراحت و حفظ سلول های دیگر در اطراف آن است.

بنابراین اساسا، در طول فرآیند التهاب، مکانیزم های دفاعی توسعه می یابند. جراحت بهبود می یابد و التهاب نیز در نهایت از بین می رود. ما همچنین دارای آنتی‌ژن هایی هستیم که داخل بدن ساکن هستند و به نام آنتی‌ژن های لکوسیت انسانی (HLA) شناخته می شوند. آنها دوست سیستم ایمنی بدن هستند و مورد حمله قرار نمی گیرند.

چه زمانی التهاب برای بدن بد محسوب می شود؟

گاهی اوقات، سیستم ایمنی بدن انسان عملکرد درستی ارائه نمی کند و واکنشی بیش از اندازه زیاد یا بیش از اندازه کم نشان می دهد، یا مواد بی ضرر را به عنوان تهدیدی مرگبار شناسایی می کند. در این مرحله، التهاب عادی بدن ما می تواند به یک نسخه سیستمیک یا مزمن تبدیل شود.

التهاب شکل می گیرد، حتی در شرایطی که الزاما نیازی به آن نبوده است، و ممکن است سیگنالی از بدن برای توقف دریافت نکند. نتیجه این شرایط ابتلا به بیماری مزمن است. این بیماری می تواند در مغز، شریان ها، دستگاه گوارش و مفاصل شکل بگیرد. بیماری های خودایمنی ممکن است زمانی که آنتی‌ژن های HLA به عنوان دشمن شناسایی می شوند و بدن حمله به بافت های خود را آغاز می کند، شکل بگیرند. شاید بر همین اساس است که افراد در وهله نخست به دنبال روشی برای از بین بردن التهاب، خلاص شدن از شر آن و پیشگیری از آن هستند.

ورود به رژیم غذایی ضد التهابی

پیش از آن که به یک جریان تبدیل شود، بسیاری از ما محصولات ضد التهابی را با داروهایی مانند اسید استیل سالیسیلیک (آسپرین) یکسان فرض می کردیم. این قبیل داروها با مسدود کردن مکانیزم های بدن که موجب التهاب می شوند، کار می کنند. مواد غذایی وجود دارند که می توانند اثری مشابه داشته باشند.

التهاب چگونه اندازه گیری می شود؟

آزمایش خون از طریق اندازه گیری پروتئین های فاز حاد در خون که توسط سیتوکین ها تحریک شده اند، به دنبال نشانگرهای التهابی می گردد. به عنوان مثال، پروتئین واکنشگر C (CRP)، سرعت رسوب (ESR) و ویسکوزیته پلاسما (PV) تست های رایج هستند. همگی آنها ممکن است وجود التهاب را نشان دهند. با این وجود، آنها این مساله را مشخص نمی کنند که به شرایط یا بیمای خاصی مبتلا هستید یا خیر.

چه چیزی بخوریم؟

به گفته بقراط، اجازه دهید غذا داروی شما باشد. بدون تردید، حق با او بوده است. نتایج مطالعات مختلف نشان داده اند که انتخاب های غذایی ما می توانند بر وضعیت التهاب تاثیرگذار باشند. از جمله مواد غذایی با بیشترین میزان فواید ضد التهابی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

میوه ها و سبزیجات (به ویژه سبزیجات برگدار تیره)

مغزهای خوراکی

ریشه ها و گیاهان دارویی رنگارنگ (از جمله زنجبیل و زردچوبه)

اسیدهای چرب امگا-3 ( به عنوان مثال، در ماهی های چرب و دانه های چیا یافت می شوند)

چربی های سالم، از جمله روغن زیتون

غلات کامل با محتوای فیبر بالا

این قبیل مواد غذایی رشد باکتری های سالم در دستگاه گوارش را تحریک می کنند و اثر ضد التهابی دارند.

از چه چیزهای پرهیز کنیم؟

در مقابل، مواد غذایی نیز وجود دارند که می توانند به افزایش التهاب کمک کنند و از مصرف آنها باید پرهیز کرد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

قند، که نتایج یک مطالعه نشان داده است مسیرهای التهابی را فعال می کند و ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.

مصرف گوشت قرمز، غلات پالایش شده و دریافت زیاد چربی های اشباع نشان داده اند که موجب التهاب می شوند.

گلوتن، زیرا مطالعات نشان داده اند هنگامی که افراد مبتلا به بیماری سلیاک (یک بیماری خودایمنی) یا افرادی مبتلا به حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی آن را مصرف می کنند می تواند اثر جانبی التهابی را موجب شود.

هفت مورد غذای پاییزی برای کاهش وزن و التهاب

به نقل از eatthis دنبال کردن رژیم غذایی اشتباه می تواند فرایند التهاب در بدن را ایجاد کند. غذاهای سرخ شده، قندها و آرد تصفیه شده، محصولات حیوانی حاوی آنتی بیوتیک و هورمون، شیرین کننده های مصنوعی، افزودنی های غذایی و … همگی در ایجاد التهاب در بدن نقش دارند. بنابراین اگر شما به طور مداوم از این آیتم های غذایی استفاده می کنید، ممکن است در معرض خطر التهاب مزمن قرار بگیرید. خطر دیگر این است که این رژیم باعث افزایش چربی شکمی، کاهش سطح پروبیوتیک های برای داشتن روده سالم، افزایش وزن، درد مفاصل، نفخ و خستگی می شود.

در اینجا بهترین مواد غذایی ضد التهابی که باعث کاهش وزن شما می شوند، بیشتر معرفی شده اند.

زنجبیل: زنجبیل حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی ضد التهاب، ضد باکتری و ضد بیماری است. ترکیبات موجود در زنجبیل باعث مسدود شدن چندین ژن و آنزیم در بدن می شود که در ترویج التهاب نقش دارند.

چای سبز: حاوی ترکیباتی به نام اپیگالوکتشین گالات است و یک اکسیر ضد التهابی قوی نسبت به چای سیاه و سفید شناخته می شود. خواص ضد التهابی چای سبز منجر به جلوگیری از رشد و توسعه تومورهای پوست می شود.

ماهی قزل آلا: چربی های سالم موجود در این ماهی به عنوان اسیدهای چرب امگا۳ از طریق افزایش آدیپونکتین، هورمونی که توانایی ماهیچه ها را به استفاده از کربوهیدرات برای تولید انرژی زیاد می کند، باعث افزایش سوخت و ساز بدن و از بین بردن چربی ها و در نهایت کاهش شاخص های التهاب می شوند.

فلفل قرمز: در میان سه رنگ فلفل، نوع قرمز آن حاوی بالاترین میزان ویتامین ث همراه با بیوفلاونوئیدهایی مانند بتاکاروتن، کوئرستین و لوتئولین است. لوتئولین موجود در فلفل قرمز باعث خنثی کردن رادیکال های آزاد و کاهش التهاب می شود. بتاکاروتن ها نیز ترکیبات محلول در چربی هستند که باعث کاهش طیف گسترده ای از سرطان ها، کاهش خطر ابتلا به بیماری های التهابی مانند آسم و آرتریت روماتوئید می شوند.

زردچوبه: کورکومین موجود در زردچوبه یک ترکیب فعال شامل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است و مطالعات نشان داده که مستقیما مانع فعال شدن مسیرهای التهابی از طریق خاموش کردن دو آنزیم التهابی مهم در بدن می شود یعنی آنزیم هایCOX-۲وLOX-۵و به همین دلیل است که کورکومین طیف وسیعی از اثرات سودمند را در بدن دارد از جمله جلوگیری از زوال شناختی، آسیب کبدی، بیماری های قلبی و التهاب مفاصل.

چغندر: علاوه بر این که منبع بسیاری از مواد شیمیایی گیاهی از جمله اسید اسکوربیک، کاروتنوئیدها، فلاونوئیدها و … است، یک منبع منحصر به فرد رنگدانه ای به نام بتالائین است که به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی و ضد التهابی فعالیت می کند. بتالائین نه تنها یک ماده مغذی است که با التهاب مقابله می کند، برای افزایش سوخت و ساز بدن و کاهش مقاومت به انسولین، افزایش خلق و خوی، و … نیز مفید است.

کلم بروکلی: منبع غنی از گلوکوزینولات است که به جلوگیری از التهاب ناخواسته کمک می کند. کلم بروکلی همچنین سرشار از ویتامین کا است و به تنظیم پاسخ های التهابی در بدن کمک میکند.

منبع :

http://www.fartaknews.ir/

سلامت نیوز

آلفا لینولنیک اسید ALA  یک نوع اسید چرب با چند پیوند دوگانه است. دو گونه از این اسید وجود دارد:
آلفا لینولنیک اسید و گاما لینولنیک اسید

• آلفا لینولنیک اسید به اختصار ALA نامیده می‌شود و جزو خانواده اسیدهای چرب امگا ۳ به شمار می‌رود.
• گاما لینولنیک اسید به اختصار GLA نامیده می‌شود و جزو خانواده اسیدهای چرب امگا ۶ به شمار می‌رود.

آلفا لینولنیک اسید ALA در حقیقت یک کربوکسیلیک اسید با یک زنجیره ۱۸ کربنی و سه پیوند دوگانه cis است. ALA برای حفظ سلامتی بدن انسان ضروری است ولی چون درون بدن انسان تولید نمی‌شود لذا انسان مجبور است تا مقدار مورد نیازش را از طریق خوردن خوراکی‌های سرشاز از ALA تأمین کند. آلفا لینولنیک اسید دارای منشأ گیاهی است. آ-ال-آ به عنوان یک منبع انرژی در بدن مصرف می شود و به عنوان یک ماده مادر نسبت به اسیدهای چرب امگا-۳ عمل می کند. اسیدهای چرب امگا-۳، فشارخون، انعقاد خون، ضربان قلب، استاع عروق خونی، پاسخ ایمنی و شکسته شدن چربی ها را تنظیم می کند. اسیدهای چرب ضروری در ساختن بافت مغز و اعصاب نیز نقش دارند. تنها برخی ازگیاهان حاوی آلفا لینولنیک اسید ALA هستند. این گیاهان عمدتاً شامل (rapeseed)، کتان (linseed) و روغن سویا است. برخی ماهی ها (مثلاً ماکرل و سالمون) حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند. ذرت، آفتابگردان، کتان، گل رنگ و کنجد غنی از اسیدهای چرب امگا-۶ است. این دو خانواده چربی بسیار مهم، ولی دارای دو نقش جداگانه در بدن هستند. لازم است تعادلی بین اسیدهای چرب امگا-۳ و امگا-۶ در رژیم غذایی وجود داشته باشد. مصرف بیش از حد هر یک موجب بروز بیماری می شود.

رژیم غذایی آمریکایی به طور تیپیک غنی از چربیهای امگا-۶ و فقیر از چربی های امگا-۳ است. مصرف بیش از حد روغن امگا-۶ و مصرف کم ماهی و پایین آوردن کلی مصرف چربی از سوی آمریکایی ها مهمترین دلایل به هم خوردن تعادل بین امگا-۶ و امگا-۳ در رژیم غذایی آمریکایی هاست. مصرف امگا-۶ به میزان بیشتر از امگا-۳ موجب تولید موادی می شود که التهاب زا هستند و دفاع بدن در مقابل بیماری ها را کم می کند. این بی تعادلی انسان را مستعد بیماری قلبی، شرایط التهابی نظیر تورم مفاصل، پسوریازیس و عفونتها و ضعف سیستم ایمنی می کند. در این موارد مصرف بیشتر امگا-۳ مؤثر است.

موارد کاربرد

اسیدهای چرب امگا-۳ دارای اثرات اثبات شده متعددی است. این موارد به خصوص جهت قلب مفید و در تخفیف علایم روماتیسم مفصلی و درمان اسکلروز متعدد و برخی بیماران مبتلا به دیابت و پیشگیری از سرطان مؤثر است. اخیراً اسیدهای چرب امگا-۳ در درمان میگرن و افسردگی به طور موفق بکار رفته است. آلفا لینولنیک اسید ALA در درمان سرطان پوست هم مفید است.

آلفا لینولنیک اسید ALA و سایر روغن های امگا-۳ در درمان موارد زیر بکار می رود:

بیماری قلبی: آ-ال-آ خطر بروز بیماری قلبی را با بهبود شریانا که خون را به بدن و مغز می رسانند و با کاهش کلسترول و تری گلیسرید خون کم می کنند.

فشار خون بالا.

بیماری های آلرژی و التهابی نظیر پسوریازیس و اگزما.

بیماری های خود ایمنی نظیر اسکلروز متعدد، لوپوس و سرطان.

فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.