مردانی که دچار اختلال در متابولیسم قند هستند باید از خوردن غذاهای دارای کربوهیدرات بالا در شب اجتناب کنند. با توجه به مطالعه تغذیه ای که قسمتی از تحقیقات پیرامون دیابت در موسسه آلمانی تغذیه انسان (DIfE) است، اصطلاحا ساعت داخلی بدن نیز چگونگی واکنش نشان دادن بدن به مواد غذایی غنی از کربوهیدرات را در افراد با اختلال متابولیسم قندی تحت تاثیر قرار می دهد. برای مثال، در مردانی که از قبل مبتلا به دیابت بوده اند، مصرف فراوان غذاهای حاوی نشاسته و قند در شب تاثیری منفی بر تنظیم قند خون آن ها داشته است. در مقایسه با این مسئله، در شرکت کنندگان سالم مطالعه، زمان مصرف کربوهیدرات نقش عمده ای در تنظیم قند خون بازی نکرده است.
برای مدتی طولانی این باور شناخته شده بود که ساعت داخلی بدن نقش مهمی در تنظیم فرایند های متابولیکی بدن بازی می کند و این سوخت و ساز گلوکز است که منجر به یک ریتم روزانه می شود. علاوه بر این، مطالعات اخیر روی جوندگان نشان می دهد که ساعت داخلی بدن همچنین روی چگونگی سوخت و ساز بدن در پاسخ به مصرف کربوهیدرات یا چربی تاثیر می گذارد و برگرفته از دیدگاه سلامتی، چارچوب های زمانی خاصی برای مصرف کربوهیدرات بالا و یا یک رژیم غذایی با چربی بالا مناسب تر از دیگر زمان ها هستند. به طور مشابه، مطالعاتی که از مشاهدات روی انسان ها بدست آمده به این موضوع پی برده است که افرادی که صبح ها کربوهیدرات بالا با میزان کم چربی می خورند، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 یا سندرم متابولیک را در خودشان کاهش می دهند. حالت دوم با علائمی مانند انباشتگی چربی بیش از حد در شکم، فشار خون بالا، و اختلال متابولیسم قندی و چربی همراه است. با این حال، ارتباط دقیق بین نوع رژیم غذایی و تنظیم شبانه روزی متابولیسم قند هنوز به اندازه کافی بررسی نشده است.
به منظور پیدا کردن اطلاعات بیشتر در مورد مکانیسم های فیزیولوژیکی این تداخل، دانشمندان در DIfE مطالعه تغذیه ای را روی مجموعا 29 مرد انجام داده اند. آن ها به طور میانگین افرادی 46 ساله با شاخص حجم بدنی به طور متوسط 27 بودند، بدین معنی که اضافه وزن آن ها طبیعی بوده است. در 11 نفر از شرکت کنندگان، دانشمندان یک اختلال متابولیسم گلوکزی را در آغاز مطالعه شناسایی کردند. این بدان معنی است که در این شرکت کنندگان سطح قند خون ناشتا از قبل افزایش یافته بوده و یا پس از یک آزمایش بارگذاری، قند خون آن ها به طور قابل توجهی آهسته تر از حالت عادی کاهش یافته است. در مقابل، در قند خون 18 شرکت کننده باقی مانده در مطالعه، اختلالی وجود نداشته و تغییرات میزان قند آن ها طبیعی بوده است.
در طول مطالعه شرکت کنندگان دو رژیم غذایی مختلف A و B را هرکدام برای چهار هفته دنبال کردند. هر دو رژیم با یک مقدار مساوی حاوی کالری، کربوهیدرات، چربی و پروتئین ارائه شد اما زمانی از روز که در آن شرکت کنندگان عمدتا کربوهیدرات یا چربی مصرف کردند متفاوت بوده است. بنابراین، با توجه به رژیم غذایی طرح A، شرکت کنندگان غذاهای غنی از کربوهیدرات را صبح تا ساعت 1:30 و سپس غذا های با چربی بالا را از 16:30-22:00 مصرف نمودند. با توجه به رژیم غذایی طرح B آن ها غذاهایی با چربی بالا را در صبح و در بعد از ظهر و شب مواد با کربوهیدرات بالا خوردند. همراه با تغییر رژیم غذایی مربوطه، دانشمندان مقادیر متفاوت متابولیکی را در شرکت کنندگان مورد بررسی قرار دادند.
نویسنده اول این مطالعه گفت “همانطور که مطالعه ما نشان می دهد، حداقل برای مردان مبتلا به اختلالات متابولیسم قندی، زمانی از روز که مصرف یک وعده غذایی با کربوهیدرات بالا صورت گرفته است، مهم می باشد. هنگامی که ما اندازه گیری های قند خون را در دو روش رژیم غذایی مقایسه کردیم، دیدیم که سطح قند خون در رژیم غذایی B به طور متوسط 7.9 درصد بالاتر از میزان اندازه گیری شده بعد از رژیم غذایی A (که در آن شرکت کنندگان وعده غذایی با چربی بالا را در هنگام عصر میل کردند) بوده است. جالب است که اگر چه ما به طور کلی متوجه کاهش در تغییرات قند در طول این دوره از روز چه در فرد سالم و چه در افراد مبتلا به اختلال متابولیسم گلوکز شدیم، اما قادر به مشاهده این اثرات خاص در مردان سالم نبوده ایم. با این حال این اثرات خیلی بیش تر از انتظار ما در گروه دوم ظاهر شد.”
متخصص غدد Pfeiffer رییس گروه تغذیه بالینی در DIfE گفت: “به این ترتیب ریتم شبانه روزی آزاد شدن هورمونی روش واکنش بدن ما را به کربوهیدرات تحت تاثیر قرار می دهد.” به همین دلیل متخصص دیابت Rudovich و Pivovarova دانشمند توصیه می کنند که بخصوص افرادی که از قبل دچار اختلال متابولیسم قندی بوده اند، باید خود را با ساعت داخلی بدنشان تنظیم کنند و از خوردن وعده های غذایی با کربوهیدرات بالا در شب جلوگیری نمایند.
منبع: ترجمه ازساینس دیلی
بیشتر کربوهیدراتهای موجود در تغذیه، نشاسته هستند. نشاستهها زنجیرههای بلندی از گلوکز هستند که در غلات، سیبزمینی و خوراکیهای گوناگون موجودند. اما همهی نشاستهای که میخوریم جذب نمیشود. گاهی بخش کوچکی از آن بدون تغییر و تحولی از سیستم گوارش رد میشود؛ بهعبارتی دیگر نسبت به گوارش مقاوم است.این نوع نشاسته، نشاسته مقاوم به هضم نامیده میشود که شبیه فیبر محلول عمل میکند. مطالعات زیادی روی انسانها نشان داده که نشاسته مقاوم به هضم میتواند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد که شامل بهبود حساسیت انسولینی، کاهش میزان قندخون، کاهش اشتها و فواید گوناگون برای گوارش میشود.
این نوع نشاسته به هضم موضوعی هست که این روزها بحثهای زیادی درموردش صورت میگیرد. در چند ماه گذشته، صدها نفر تحت آزمایش قرار گرفتند و با افزودن این نوع نشاسته به رژیم غذاییشان، بهبودهای چشمگیری مشاهده گردید.
۴ نوع نشاسته مقاوم به هضم وجود دارد
۱. نوع یک که در غلات، دانهها و بنشن یافت شده و در برابر گوارش مقاوم است زیرا با دیوارههای فیبردار سلول ترکیب میشود.
۲. نوع دوم که در برخی غذاهای نشاستهای یافت میشود مانند سیبزمینی خام و موزهای سبز و نارس.
۳. نوع سوم وقتی تشکیل میشود که غذاهای نشاستهداری چون سیبزمینی و برنج، پخته شده و سپس سرد میشوند. فرایند سرد شدن، برخی از نشاستههای قابل هضم را طی فرایندی بهنام retrogradation به نشاستههای مقاوم به هضم تبدیل مینماید.
۴. نوع چهارم که ساختهی دست بشر است و طی یک فرایند شیمیایی تولید میشود.
طبقهبندی این نوع نشاستهها کار سادهای نیست، چون انواع متفاوت و گوناگونی از آنها میتواند در یک نوع غذا موجود باشد. بسته به چگونگی تهیه و آمادهسازی غذا، مقدار نشاستههای مقاوم به هضم آن تغییر میکند. مثلاً اگر اجازه دهیم یک موز رسیده شود (زرد شود) از میزان نشاسته مقاوم به هضم آن کاسته شده و به نشاستههای معمولی تبدیل میگردد.
نشاسته مقاوم به هضم چطور عمل میکند و مکانیسمش چیست؟
دلیل اصلی مفید بودن این نوع نشاسته این است که مانند فیبر محلول و قابل تخمیر عمل مینماید. نشاسته مقاوم به هضم بدون اینکه گوارش شود از معده و روده عبور میکند و در نهایت به روده بزرگ میرسد، جایی که باکتریهای مفید آن را تغذیه مینماید. بیشتر غذاهایی که میخوریم تنها ۱۰ درصد از سلولهایمان را تغذیه میکند، در حالیکه فیبرهای قابل تخمیر و نشاستههای مقاوم به هضم، ۹۰ درصد باقیمانده را تغذیه میکنند.در رودههای ما صدها نوع باکتری مفید وجود دارد و در دهههای گذشته، دانشمندان تعداد و نوع باکتریهایی که میتوانند تأثیری بنیادی بر سلامت ما بگذارند را کشف کرده بودند.
نشاسته مقاوم به هضم با تغذیه باکتریهای مفید روده تأثیر مثبت روی کیفیت و همچنین تعداد آنها میگذارد. وقتی باکتریها نشاستههای مقاوم به هضم را گوارش میکنند، ترکیبات متنوعی شکل میدهند مانند گازها و اسیدهای چرب کوتاه زنجیره و قابل توجهتر و مهمتر از همه، نوعی اسیدچرب بهنام بوتیرات. بوتیرات در واقع بهترین سوخت برای سلولهای مخاط روده است.بنابراین نشاسته مقاوم به هضم، هم باکتریهای مفید را تغذیه میکند و هم غیرمستقیم با افزایش مقدار بوتیرات، سلولهای کولون را تغذیه مینماید. نشاسته مقاوم به هضم تأثیرات مفید گوناگونی بر روده بزرگ دارد؛ میزان pH را کم میکند، از التهاب میکاهد و منجر به تغییرات مفید زیادی میگردد که ریسک سرطان کولون را هم پایین می آورد، سرطان کولون چهارمین دلیل مرگهای سرطانی در تمام دنیاست. اسیدهای چرب زنجیره کوتاهی که توسط سلولهای کولون بهکار برده نمیشوند، وارد جریان خون، کبد و باقی قسمتهای بدن میگردند در نتیجه فواید گوناگون زیادی از خود بهجا میگذارند.
همه آن چیزی که باید در مورد نشاسته مقاوم به هضم بدانید
نشاسته مقاوم به هضم، بهدلیل اثرات درمانیاش بر روده بزرگ، میتواند برای ناهنجاریهای مختلف گوارشی مفید باشد، که شامل سندرم روده تحریکپذیر مانند کولیت روده و بیماری کرون، یبوست، دیورتیکولیت (دیورتیکول یک کیسه حباب مانند است که در اثر افزایش فشار داخل رودهٔ بزرگ و وارد شدن آن به جدار روده و ایجاد بیرونزدگیهای بادکنک شکل نازک از میان بخشهای ضعیف شدهٔ جدار روده بزرگ، پدید میآید) و اسهال. با این وجود پیش از هر توصیهای باید مطالعات گستردهتری روی انسان انجام شود. در آزمایشاتی که روی حیوانها صورت گرفت، نشاسته مقاوم به هضم باعث افزایش جذب مواد معدنی نیز شده بود.
نشاسته مقاوم به هضم موجب افزایش حساسیت انسولینی، کاهش میزان قندخون و تقویت سلامت متابولیسم میگردد.
نشاسته مقاوم به هضم فواید متعددی برای سلامت سوخت وساز بدن ما دارد. مطالعات گوناگون نشان داده که این نوع نشاسته میتواند واکنش بدن نسبت به انسولین را بهتر کند و همچنین برای کاهش قند خون بعد از خوردن غذا، بسیار مفید است. نشاسته مقاوم به هضم تأثیر جانبی دیگری هم بعد از میل غذا دارد، یعنی اگر شما آن را همراه صبحانه بخورید، مانع افزایش قندخونتان بعد از خوردن نهار میشود.
تأثیر این نشاسته بر متابولیسم گلوکز و انسولین بسیار قابل توجه است. برخی مطالعات نشان دادهاند بعد از چهار هفته مصرف روزانه ۱۵ تا ۳۰ گرم نشاسته مقاوم به هضم، حسایت انسولینی به میزان ۵۰ درصد افزایش یافتهاست. اهمیت حسایت انسولینی را نمیتوان نادیده گرفت. داشتن حساسیت انسولینی پایین (مقاومت انسولینی)، دلیل اصلی بیشتر بیماریهای جدی دنیاست، مانند سندرم متابولیک، دیابت نوع دوم، چاقی، بیماریهای قلبی و عروقی و آلزایمر.
نشاسته مقاوم به هضم، با افزایش حساسیت انسولینی و کاهش قندخون، میتواند به شما کمک کند از بیماریهای مزمن پیشگیری کرده و طول عمر بیشتر و زندگی با کیفیتتری داشته باشید. با این وجود، تمام مطالعات توافق نظر ندارند که نشاسته مقاوم به هضم این اثرات مثبت را داشته باشد، ممکن است بسته به خودِ فرد، دوز مصرفی و شیوه بهکاربردن این نشاسته، تأثیرات نیز متفاوت باشد.
نشاسته مقاوم به هضم میتواند با کمک به احساس سیری، باعث کاهش وزن شود
این نوع نشاسته ، نسبت به نشاستههای معمولی، کالری کمتری دارد. بنابراین هر چه میزان آن در غذا بیشتر باشد، آن غذا دارای کالری کمتری است. آزمایشات نشان داده مکملهای فیبر محلول میتوانند منجر به کاهش وزن شوند، به این دلیل که احساس سیری را بیشتر کرده و اشتها را کم میکنند، ظاهراً نشاسته مقاوم به هضم نیز همین اثرات را داشته باشد.
تحقیقهایی که روی حیوانات صورت گرفت نشان داد، نشاسته مقاوم به هضم میتواند منجر به کاهش وزن شود اما روی انسان هنوز مطالعه دقیق و کاملی انجام نشده است.
نشاسته مقاوم به هضم را چطور به تغذیهمان اضافه کنیم؟
2 راه برای اینکار وجود دارد؛ میتوانید آنها را از غذاها دریافت کنید و یا سراغ مکملهای آن بروید. غذاهای زیادی هستند که استفاده از آنها متداول بوده و نشاسته مقاوم به هضم بالایی دارند.
در زیر 9 غذای حاوی مقادیر بالایی از نشاسته مقاوم آورده می شود.
1. جو
جو دو سر یکی از راه های مناسب برای اضافه کردن نشاسته مقاوم به رژیم غذایی شما هستند.
3.5 اونس (100 گرم) از تکه های بلغور جو دوسر پخته شده ممکن است دارای حدود 3.6 گرم نشاسته مقاوم باشد جو نیز آنتی اکسیدان بالایی دارند و غلات کامل هستند.
به جو پخته شده برای چند ساعت یا یک شب اجازه دهید تا خنک شود نشاسته مقاوم را حتی بیشتر افزایش دهد.
2. برنج پخته و سرد شده
برنج یکی دیگر از راه های کم هزینه و راحت راه برای اضافه کردن نشاسته مقاوم به رژیم غذایی شما است.
یکی از روش های آماده سازی محبوب طبخ دسته های بزرگ برای کل هفته است.
انجام این کار نه تنها موجب صرفه جویی بلکه سبب افزایش محتوای نشاسته مقاوم در برنج خنک شده می شود.
برنج قهوه ای ممکن است با توجه به محتوای فیبر بالاتر آن بهتر از برنج سفید باشد برنج قهوه ای نیز عناصر کم مصرف تر از جمله منگنز و منیزیم را فراهم می کند.
3. برخی از دانه های دیگر
چند دانه سالم مقادیر بالایی از نشاسته مقاوم RS را فراهم می کند.
اگر چه دانه ها اغلب به اشتباه ناسالم تصور می شود دانه های گندم کامل می تواند به رژیم غذایی اضافه شود.
آنها نه تنها یک منبع بزرگ از فیبر هستند بلکه حاوی مواد معدنی و ویتامین های مهم نیز هستند.
4.نشاسته مقاوم در حبوبات
لوبیا و حبوبات به مقدار زیادی فیبر و نشاسته فراهم می کنند.
هر دو باید خیسانده شود و برای حذف لکتین و ضد مواد مغذی به طور کامل پخته شوند.
بسته به نوع حبوبات، آنها حاوی حدود 1/4 گرم نشاسته مقاوم در3.5 اونس ( 100 گرم) پس از پخته شدن هستند.
5. نشاسته سیب زمینی خام
نشاسته سیب زمینی یک پودر سفید رنگ شبیه به آرد طبیعی است.
این یکی از اغلب منابع متمرکز نشاسته مقاوم است در حدود 72 درصد از نشاسته در آن مقاوم شده اند.
به همین دلیل، شما فقط به 1-2قاشق غذاخوری در روز نیاز دارید این اغلب به عنوان قوام دهنده استفاده می شود و یا به اسموتی، جو دوسر یک شبه و یا ماست اضافه می شود.
این مهم است که نشاسته سیب زمینی گرما نبیند در عوض، غذا را آماده کنید و سپس نشاسته سیب زمینی را به یک ظرف سرد شده اضافه کنید.
بسیاری از مردم از نشاسته سیب زمینی خام به عنوان یک مکمل به منظور افزایش محتوای RS رژیم غذایی خود استفاده می کنند.
6. سیب زمینی پخته و سرد شود
اگر سیب زمینی به درستی آماده و خنک شود منبع خوبی از نشاسته مقاوم است.
بهتر است آنها را به صورت فله ای طبخ کنید و برای حداقل چند ساعت اجازه دهید تا خنک شود هنگامی که به طور کامل سرد شود سیب زمینی پخته شده مقدار قابل توجهی از نشاسته مقاوم دارد.
علاوه بر اینکه منبع خوبی از کربوهیدرات و نشاسته است سیب زمینی حاوی مواد مغذی مانند پتاسیم و ویتامین C است.
به یاد داشته باشید که سیب زمینی را دوباره گرم نکنید در عوض، آنها را همانند بخشی از سالاد سیب زمینی خانگی یا سایر وعده های غذایی مشابه به صورت سرد بخورید.
7.نشاسته مقاوم در موز سبز
موز سبز یکی دیگر از منبع بسیار خوبی از نشاسته و فیبر است.
علاوه بر این، هر دو موز سبز و زرد به صورت سالم از کربوهیدرات و مواد مغذی دیگر مانند ویتامین B6 و ویتامین C هستند.
همان طور که موز می رسد نشاسته مقاوم شروع به تبدیل شدن به قندهای ساده مانند فروکتوز، گلوکز و ساکارز می کند.
بنابراین، اگر شما می خواهید حداکثر مصرف نشاسته مقاوم را داشته باشید باید هدف خود را خرید موز سبز قرار دهید و آنها را در طول چند روز بخورید.
8. آرد ذرت
آرد ذرت که اغلب به عنوان فیبر ذرت یا نشاسته ذرت اشاره شده است.
مانند نشاسته سیب زمینی، آرد ذرت یک فرم بسیار تغلیظ شده از نشاسته مقاوم است و به راحتی می تواند به ماست یا بلغور جو دوسر اضافه کرد.
تا 50٪ از آن فیبر، که اکثر آنها نشاسته مقاوم است.
9. کربوهیدرات نشاسته دار پخته و سرد شده دیگر
پخت و پز و خنک کننده سایر مواد نشاسته ای، نشاسته مقاوم آنها را افزایش می دهد.
همانطور که در بالا بحث شد بهتر است آنها را گرما داده و سپس به آن اجازه دهید تا یک شب خنک شود.
این را می توان برای بسیاری از منابع مورد بحث در این مقاله، مانند برنج و سیب زمینی، ماکارونی و غیره اعمال کرد.
یکی از روش صرفه جویی در زمان است برای آماده سازی یک دسته بزرگ از ماکارونی، برنج و یا سیب زمینی در آخر هفته، سپس سرد آنها و خوردن آنها را با سبزیجات و پروتئین ها برای وعده های غذایی کامل در طول هفته.
یک نکته مهم اینکه اگر تحت رژیم بسیار کم کربوهیدرات هستید، نمیتوانید از این خوراکیها استفاده کنید چون همگی جزو پُر کربوهیدراتها هستند. یعنی میتوانید نشاسته مقاوم به هضم را به رژیم غذاییتان بیافزایید بدون اینکه هیچگونه کربوهیدرات قابل هضم بخورید. برای همین خیلی از کارشناسان توصیه میکنند، سیبزمینی خام مصرف کنید. نشاسته سیبزمینی خام حاوی تقریباً ۸ گرم نشاسته مقاوم به هضم در هر قاشق غذاخوری بوده و تقریباً هیچ کربوهیدارت قابل هضمی ندارد. خیلی هم ارزان است! مزه خاصی هم ندارد و میتوانید به شیوههای مختلفی آن را با غذاهایتان همراه کنید؛ با ترکیب آن با غذایتان، ترکیب آن با آب و یا با استفاده آن در اسموتیها و …
۴ قاشق غذاخوری نشاسته سیبزمینی خام، ۳۲ گرم نشاسته مقاوم به هضم دارد. بسیار خوب است که با مقادیر کمتر شروع کنید، چون زیاد آن میتواند باعث نفخ و احساس ناراحتی شود. بیشتر خوردن آن ایرادی ندارد زیرا وقتی به میزان ۵۰ تا ۶۰ گرم در روز برسید، زیادی آن دفع میشود. تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیره شاید ۲ تا ۴ هفته طول بکشد تا شما شاهد تمام فواید آن باشید، پس صبور باشید!
منبع :
رژیم غذایی
قطره
واکسی بولیک نوترابولیکس WAXYBOLIC NUTRABOLICS در یک نگاه :
– طراحی مناسب سوخت گیری و ذخیره سازی مجدد مواد غذایی در بدن
– پشتیبان ترمیم بدن هنگام تمرینات سخت ورزشی
– انتقال صحیح مواد غذایی مانند آمینو اسید ها، کراتین و پروتئین به رگ های گردش خون
– افزایش استقامت قلبی ، عروقی درهنگام تمرینات ورزشی
– با در صد قند بسیار پایین وقابلیت حل آسان درآب
مهم نسیت که چه ورزشی می کنید، بدن شما نیاز به کربو هیدرات برای شکل دهی در سطح بالاتری دارد. این مواد مغذی انرژی لازم را برای سوخت و ساز درطی تمرینات بدنی تأمین می کند، به علاوه سوخت لازم را برای حداکثر ترمیم و رشد ماهیچه ها ذخیره می کند. سوخت و ساز بدنتان برای حداکثر فعالیت بعد از آن : اما نه فقط هیچ کربوهیدراتی برای کارائی مطلوب مناسب نیست بلکه مواد قندی ساده و دیگر کالری ها ممکن است یک انرژی را، ابتدا در شما بالا ببرد اما بعد از آن یک رخوت و تنبلی را در شما برجای می گذارد. آنچه را که بدن شما نیاز دارد، ترکیبی از کربوهیدرات ها هستند که به آسانی جذب بدن می شود. اما حتی الامکان قسمتهای از موازنه غذایی را در بدن به حالت رضایت بخشی در می آورد. با وجود این فعالیت ها کارشناسان در ناترابولیک وظیفه خود را برای ساخت قالب کربوهیدرات چند جزئی به نام واکسی بولیک،انجام داده اند. بر خلاف منابع غذایی مرسوم ، واکسی بولیک ترکیبی از کربوهیدرات با جذب سریع از مواد قندی بدون مضرات پیوندی در آن تشکیل شده است. با واکسی بولیک نوترابولیکس WAXYBOLIC NUTRABOLICS شما دیگر نگران پایین آمدن یا بالارفتن سطح انسولین یا نفخ نخواهید بود. آزمایشات کلینیکی نشان داده اند که کلیه اجزاء تشکیل دهنده واکسی بولیک اثر قدرت تحریک را فراهم می کند و به ورزشکارن این اجازه را می دهد که فعالیت بیشتری را در طی مراحل تمرینی انجام دهند.
محتویات آن شیره دانه برنج تجزیه شده که محتوی زنجیره کوتاه و بلند کربوهیدرات ها ،تقویت و نگهداری در انتشار آنرا تضمین می کند. اما فواید واکسی بولیک نوترابولیکس WAXYBOLIC NUTRABOLICS در انتهای فعالیت شما تمام نمی شود.درواقع هنگام انجام مرحله دشوار شروع به ترمیم و بازسازی می کند. ناتوانی عضلات شما با تأمین مواد غذایی برای سوخت گیری مجدد منجر به خنثی شدن تمام فعالیت هایتان در باشگاه می شود. اما با واکسی بولیک این نگرانی نخواهد بود، جذب سریع مواد این اجازه را به شما می دهد که فرایند بازسازی و ترمیم در بدن شما به سرعت شروع شود و برخلاف دیگر محصولات، واکسی بولیک نوترابولیکس WAXYBOLIC NUTRABOLICS با دیگر مکملها در هنگام فعالیتتان منعی ایجاد نمی کند. انتقال موثر آمینواسید، کراتین، پروتئین و جایی که آنها بیشترین نیاز را دارند کمک می کند.
کربوهیدرات مصنوعی برای تقویت انرژی: اجزاء کلیدی در واکسی بولیک بالاترین کیفیت از نشاسته ذرت موجود که در سطح بالایی از انرژی بدون حجم زیاد انسولین گلوکز خون شما را به صورت ثابت نگه می دارد و بر خلاف مواد قندی ساده ترهالوز، سطح انسولین را نگه می دارد.
جذب سریع و گردش مواد مغذی : ساختار مولکولی واکسی بولیک منبع غنی کربوهیدرات بدون هیچ مضراتی را برای شما فراهم می کند. تجزیه و تحلیل نشاسته ذرت در مجرای معده به صورت یکسان توسط روده ها جذب می شود و به سلولهای ماهیچه ای می رساند. کربوهیدرات پیشرفته از مجرای معده گلیکوژن مورد نیاز ماهیچه را می رساند. واکسی بولیک همچنین مواد مغذی حیاتی همانند کراتین ها ، مکملهای دیگر و آمینواسید را برای ترمیم بهینه عضلات به گردش در می آورد.
گلیکوژن عالی ترکیبی و حجیم شدن عضله : مطالعات نشان داده اند که اجزاء ترکیبی اصلی در واکسی بولیک در دو نوبت گلیکوژن را به سرعت از Dextrose و Maltodextrin در ماهیچه پر می کند. به علاوه شما قادر به گردش و پمپاژ حداکثر گلیکوژن در عضلات خود خواهید بود. یک بررسی نشان داده که نشاسته ذرت، گلیکوژن متمرکز در ماهیچه را نزدیک به دو بار به صورت نشاسته پایدار در می آورد.
میزان اندک مواد قندی و ترکیبی : واکسی بولیک همچنین ترکیب بدون طعم می تواند به راحتی با پیش محصولات پروتئینی ورزشی، تکمیل شود. کربو هیدرات در قالب ذرت اثر ترکیبی سریعی را دارد. هر سروینگ از واکسی بولیک محتوی فقط یک گرم شکر و مواد غذایی که موجب توسعه و تقویت عضلات شما می شود را تضمین می کند.
دستور مصرف واکسی بولیک نوترابولیکس WAXYBOLIC NUTRABOLICS به ادعای شرکت سازنده :
به عنوان یک مکمل غذایی ۱ الی ۲ پیمانه از محصول وکسی بولیک را با ۲۴۰ الی ۴۸۰ میلی لیتر آب ، آبمیوه مورد علاقه و یا پودر پروتئین مورد مصرفتان مخلوط کرده و خوب تکان دهید تا پودر کامل حل شود و سپس میل کنید. Nutrabolics به شما توصیه میکند این محصول را با پروتئین مورد مصرفتان (ترجیحا ایزوبولیک) مخلوط کرده و قبل و بعد از تمرین مصرف نمایید.
(وزن بدن با مقیاس پوند – میزان هر وعده پیمانه)
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
ورزش شدید و طولانی مدت برای سیستم ایمنی بدن ما چالش بر انگیز است. در واقع شواهد نشان می دهند که در یک بازه کوتاه زمانی بلافاصله پس از ورزش، بدن ما بیشتر مستعد ابتلا به بیماری است. تحقیقات جدید به بررسی بهترین استراتژی برای ریکاوری (بازیابی) پس از ورزش شدید می پردازند. در دراز مدت ورزش برای سلامتی ما بسیار مفید است. شواهد علمی به وضوح نشان می دهد که فعالیت جسمی معمولی تا شدید خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سکته مغزی، دیابت و انواع سرطان را کاهش می دهد و به طور کلی طول عمر افراد را را بهبود می بخشد.
با این حال، بلافاصله بعد از تمرین – به خصوص در مورد ورزشکاران ورزش های استقامتی – سیستم ایمنی بدن ضعیف است. ورزش های سنگین باعث استرس های فیزیولوژیکی شدید می شوند که با خطر بالای عفونت ها و کاهش توانایی سلول های موثر در ایمنی بدن در ارتباط است. از آنجا که تغذیه تقریبا تمام جنبه های سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، تحقیق در مورد اثرات مواد مغذی در توانایی بدن برای بازیابی بسیار قابل توجه است. یکی از این مطالعات به تازگی در مجله فیزیولوژی کاربردی منتشر شده است. این تحقیق توسط دکتر Jonathan Peake و دکتر Oliver Neubauer از موسسه بهداشت و پزشکی نوآوری دانشگاه فناوری کوئینزلند در استرالیا انجام گرفته است، و شامل یک بررسی از مطالعات موجود در ورزش و ایمنی می شود.
اثر ورزش شدید بر روی سیستم ایمنی بدن
تجزیه و تحلیل ها این تصور را که ورزش شدید باعث می شود تا در دوره ریکاوری پس از ورزش یک برهه کوتاه از کاهش توانایی سلول ها در ایمنی بدن ایجاد شود، تایید می کند. و به علاوه آن، تاییدی بر این بوده است که بازه های تکرارشونده فعالیت بدنی شدید ممکن است خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهد.
این تحقیق همچنین تایید می کند که ورزش می تواند تعداد گلبول های ایمنی بدن را افزایش و کاهش دهد. به طور خاص، می تواند میزان گردش نوتروفیل ها و مونوسیت ها را افزایش می دهد، اما گردش لنفوسیت ها را در دوران ریکاوری کاهش دهد. با این حال همان طور که نویسنده توضیح می دهد، مطالعات انجام شده این باور رایج را که ورزش منظم (و بدون استراحت کافی دادن در بین حرکات به بدن برای بازگشت به حالت نرمال خود) باعث تضعیف دستگاه ایمنی بدن می شود، پشتیبانی نمی کند.
دکتر پیک می گوید “اغلب مردم بعد از یک تمرین و در زمان ریکاوری ، تعداد کمتری سلول های سفید خون که کشنده طبیعی بدن هستند دارند، اما ما در حال حاضر بر این باوریم که این سلول ها به جای از بین رفتن به سایر نقاط بدن حرکت می کنند. ورزش شکلی از استرس است، و ورزش شدید تر موجب استرس های فیزیولوژیکی بیشتر می شود که باعث تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در بدن می شود.” او می افزاید که برای مقابله با تهدیدات بالقوه این تغییرات برجسته، سلول های ایمنی ممکن است به سادگی از جریان خون – به عنوان مثال به ریه ها [یا روده] – حرکت کنند.
کربوهیدرات ها موجب کاهش وقوع پایین آمدن توانایی سلول ها در وظیفه ایمنی از بدن که ناشی از ورزش است می شوند. دکتر پیک هشدار می دهد که با وجود تلاش بدن برای محافظت از خود بلافاصله پس از ورزش، فعالیت بدنی شدید بدن را بیش تر مستعد به عفونت می کند: “ورزش شدید بدن ما را بیش تر در معرض عفونت قرار می دهد و به طور کلی هر چه ورزش شدید تر باشد، زمان بیش تری طول می کشد تا سیستم ایمنی بدن به حالت عادی برگردد. بررسی های اپیدمیولوژیک حاکی از این هستند که ورزش معمولی و به طور منظم، فرد را در برابر بیماری های تنفسی فوقانی، مانند سرماخوردگی محافظت می کند، در حالی که ورزش منظم و شدید خطر ابتلا به بیماری های تنفسی فوقانی را افزایش می دهد.”
به نظر می رسد موثر ترین راه تغذیه برای جلوگیری از این تغییرات منفی در سیستم ایمنی بدن مصرف کربوهیدرات است. بررسی تحقیقات نشان می دهد که مصرف کربوهیدرات در حین یا بلافاصله بعد از ورزش میزان افت توانایی سلول ها در ایمنی از بدن را کاهش می دهد و کمک می کند تا بدن ریکاوری شود.
دکتر Neubauer توضیح می دهد که این امر به ویژه برای افرادی که فعالیت های با شدت بالا در جلسه های 90 دقیقه ای یا بیشتر انجام می دهند مفید است: “مصرف بین 30 و 60 گرم کربوهیدرات در هر ساعت در طول ورزش به حمایت از عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن کمک می کند. نمونه هایی از کربوهیدرات که می تواند در طی ورزش مصرف شوند شامل مایعات حاوی کربوهیدرات، ژل ها، و تکه های متشکل از کربوهیدرات های مختلف از جمله گلوکز و فروکتوز است. به عنوان جایگزین، موز می تواند این کار را انجام دهد.”
ترجمه از http://www.medicalnewstoday.com