آشنایی با مراحل ابتلا به آلزایمر
علائم بیماری آلزایمر چیست؟
اما هر از دست دادن حافظه ای به معنای ابتلای به آلزایمر نیست . در اکثر موارد ، بیماری آلزایمر در اشخاص مسن و در فاصله زمانی 8 تا 20 سال به تدریج رشد میکند. قربانی این بیماری ، ابتدا افت حافظه پیدا میکند و اغلب گم شدن حتی در خانه خود بیمار نیز پیش می‌آید. دکتر مریم نوروزیان متخصص بیماریهای مغز و اعصاب و موسس اولین کلینیک آلزایمر در ایران درباره نشانه های این بیماری می گوید : بیماری آلزایمر به چند مرحله تقسیم می شود که این مراحل را می توان در همه افراد مبتلا مشاهده کرد. مرحله اول MCI است که مرحله اختلال خفیف شناختی است که در این مرحله هنوز بیماری شروع نشده است و شاید کسانی که این مشکل را دارند هیچگاه به آلزایمر مبتلا نشوند ولی این مرحله ای است که تاکید می شود باید همگان با احساس آن مراقب باشند.
وی می افزاید : در این مرحله بیمار هنوز در اجتماع است کار و زندگی را اداره می کند و مشکلی در عملکرد ندارد اما ممکن است در برخی موارد فراموشی داشته باشد، چیزی را جا می گذارد، حرفهای تکراری می زند و یا اسم کسی را به خاطر نمی آورد و فراموش می کند که در مورد چه چیزی می خواسته است حرف بزند یا اینکه حتی فراموش می کند که ماشین خود را کجا پارک کرده است .نوروزیان با اشاره به اینکه در این مرحله از بیماری ، بیمار تمرکز کافی ندارد، تصریح می کند : بیمار وقتی در موقعیت های پیچیده قرار می گیرد یک مقدار گیج می شود مثلا نمی تواند چند کار را همزمان انجام دهد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در این مرحله هنوز بیماری ، آلزایمر نیست، اما مرحله ای شایع است و عده ای زیادی به آن مبتلا هستند، اظهار می دارد : در مرحله بعدی از هر 100 نفری که این بیماری را دارند 5 تا 16 نفر آنها مبتلا به بیماری آلزایمر پیش رونده می شوند بنابراین باید بیماران در این مرحله بدانند که مشکل چیست آیا مشکل افسردگی و اضطراب است یا مصرف داروهای نامناسب و یا یک زندگی شلوغ و بی برنامه است. علل متنوعی برای این نوع بیماری وجود دارد و لزوما آلزایمر نیست اما ما همیشه به کسانی که به مرحله اول مبتلا هستند توصیه می کنیم که مراقب خود باشند .
این متخصص مغز و اعصاب می گوید : همانطور که کسانی که چاق هستند در خطر ابتلای به دیابت قرار دارند افرادی هم که به این مرحله اول مبتلا هستند ممکن است در معرض ابتلای به آلزایمر قرار داشته باشند بنابراین این مرحله ، مرحله قبل از آلزایمر است .
نوروزیان مرحله بعدی را مرحله خفیف آلزایمر دانسته و می افزاید : اولین علامتی که این مرحله دارد این است که فرد در محاسبات طولی خود مشکل پیدا می کند یعنی اینکه مثلا اگر خانم خانه داری خرید می کند نمی داند چقدر باید پول بدهد و چقدر باید پس بگیرد یا مردان در کارهای بانکی اشتباه پیدا می کنند و صفرها را اشتباه می کند که این یک علامت مهم بیماری آلزایمر است.
وی با اشاره به اینکه فرد در این مرحله درمسیر هایی که قبلا ً می رفته است مشکل پیدا می کند و نمی تواند مسیر خود را راحت پیدا کند تصریح می کند : علائم یاد شده علائم خفیف آلزایمر است که باید برای کسی که مبتلا است توجه شود و حتما ً به متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود .موسس اولین کلینیک آلزایمر در ایران مرحله بعدی را مرحله متوسط دانسته و با بیان اینکه فرد دو سه سال بعد از مرحله خفیف وارد این مرحله می شود، می گوید : در این مرحله بیمار نمی تواند لباسهایش را متناسب با هوا یا موقعیت اجتماعی تنظیم کند. به گفته نوروزیان مرحله بعدی مرحله متوسط رو به شدید است که در آن فرد لباس پوشیدنش اشکال پیدا می کند یعنی دکمه های خود را اشتباه می بندد و بند کفشش را نمی تواند ببندد ، ممکن است جوراب و کفش خود را لنگه به لنگه بپوشد یا اینکه پشت و روی لباس را تشخیص ندهد یا زیپ لباس را ببندد و تمام این مراحل بدون آن است که دست بیمار فلج باشد یا مشکلی داشته باشد .در این مرحله پیشرفت بیماری این گونه مشاهده می شود اما بعد از مدتی فرد درست نمی تواند استحمام کند و آب سرد و گرم را نمی تواند تنظیم کند و همچنین فرد بعد از دستشویی نمی داند چه باید کند و آداب دستشویی رفتن را فراموش می کند و نمی تواند خود و یا محل را تمیز نگاه دارد.
این متخصص مغز اعصاب در توصیف مراحل بعدی می گوید : فرد نمی تواند کنترلی در ادرار داشته باشد و بی اختیاری پیدا می کند البته این موضو ع با اینکه شخصی در اثر پروستات یا زایمان های متعدد ممکن است بی اختیاری کمی پیدا کند فرق دارد، همچنین بیمار بعد از بی اختیاری ادرار بی اختیاری در دفع هم پیدا می کند که مشکلات بسیاری برای خانواده بیمار به وجود می آورد. وی در مورد مرحله شدید آلزایمر می گوید : در این مرحله بیمار نمی تواند حرف بزند و تنها کلمات خیلی کمی را، حدود 6 تا 12 کلمه می تواند بگوید . بعد از این مرحله نیز کلمات نا مفهومی را ادا می کند که بعد از آن نیز نمی تواند به تنهایی بایستد و حتما باید کسی دستش را بگیرد. این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه در مراحل بعدی و بعد از این مرحله شخص نمی تواند بنشیند و حتی توان خندیدن و گریستن را ندارد ،می افزاید : آخرین مرحله آن است که بیمار نمی تواند گردن خود را نگه دارد و گردن می افتد و این مرحله درست برعکس چیزی است از کودکی به بزرگسالی اتفاق می افتد و در واقع مراحل بیماری آلزایمر چهار مرحله خفیف ، متوسط ، رو به شدید و شدید است.
راههای به تاخیر انداختن آلزایمر
اما آیا می شود آلزایمر را به تاخیر انداخت ؟ این سوالی است که بسیاری از افرادی که در مراحل ابتدایی آلزایمر قرار دارند از پزشکان می پرسند .دکتر نوروزیان در این باره می گوید : 2 مسئله مهم در ایجاد آلزایمر وجود دارد که یکی از آنها سن فرد است که در این زمینه هیچ کاری نمی توان کرد چرا که با پیشرفت پزشکی طول عمر بشر زیاد می شود مردان تا 72 سال و زنان تا 76 سال طول عمر متوسط دارند و آلزایمر در واقع بیماری کهنسالی است.وی مساله دیگر را ژن دانسته و می افزاید : تا زمانی که مهندسی ژنتیک نتواند این مساله را تغییر دهد و داروهایی که روی ژنها اثر کنند مانع از این بیماری شوند ، ما پیشرفتی در این زمینه نداریم.
پرتقال از ابتلا به آلزایمر جلوگیری می کند!
تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد، مصرف پرتقال میتواند عاملی بازدارنده برای ابتلا به آلزایمر باشد. پژوهشگران دانشگاه ژاپن باور دارند، مصرف روزانه هر گونه میوه‌های مرکبات مانند پرتقال، گریپ فروت و لیمو میتواند خطر ابتلا به آلزایمر را تا 25 درصد کاهش دهد و نقش مؤثری را در سلامتی فرد پیاده کند.
یافته‌های گروهی از دانشمندان دانشگاه در ژاپن نشان می‌دهد که میوه‌های تند و تیز می‌توانند یک سلاح قدرتمند در برابر بیماری‌هایی باشند که به عنوان یک بیماری همه گیر مدرن در حال ظهور هستند. محققان با بررسی چندین ساله 13 هزار مرد و زن مسن دریافتند، آنهایی که روزانه یکی از میوه‌های مرکب را در برنامه غذایی خود جای داده بودند، 23 درصد کمتر از آنهایی که از مصرف این میوه خودداری کرده بودند، به آلزایمر مبتلا می‌شوند.
کارشناسان هشدار میدهند که زوال عقل و ابتلا به آلزایمر در انگلیس بسیار همه گیر شده است؛ محققان دانشگاه کالج لندن و لیورپول در این باره اظهار داشتند: در حالتی خوش‌بینانه تا سال 2040، حداقل یک میلیون و 200 هزار نفر در انگلیس به آلزایمر دچار خواهند شد. از طرفی کارشناسان مطرح میکنند که اگر برنامه‌های بهداشتی مناسب برای افزایش آگاهی از نحوه جلوگیری از اختلال مغزی در سطح کشورهای جهان اجرا و پیاده نشود، با روند صعودی عجیبی در شمار افراد مبتلا مواجه خواهیم بود؛ برای مثال تعداد افراد مبتلا در انگلیس به یک میلیون و 900 هزار نفر خواهد رسید. مصرف منظم مرکبات، نقش مؤثری در کنترل پروتئین نخاعی و کاهش خطر ابتلا به آلزایمر دارد از این رو مصرف روزانه یک عدد پرتقال یا گریپ‌فروت به هر میانسالی توصیه می‌شود.
چگونه به مبتلایان کمک کنیم؟
اگر یکی از اعضای خانواده و یا دوستان نزدیک شما به بیماری آلزایمر مبتلا شده است و شما باید از وی مراقبت کنید، سعی کنید اطلاعات خود را در این زمینه بیشتر کنید و چیزهایی که باید بدانید را فرا بگیرید. این کار به شما کمک می کند که بتوانید به بیمار کمک کنید تا بتواند مقدار بیشتری از کارهای خود را انجام دهد. دکتر شهرام ابوطالبی پزشک متخصص مغز و اعصاب در این باره می گوید : در نظر داشته باشید که بیماران آلزایمری باید تحت نظر پزشک باشند چرا که فراموشی آنها تنها مسئله نیست بلکه باید به لحاظ پزشکی در سایر موارد نیز تحت نظر قرار داشته باشند .وی می افزاید : باید به خانواده در این زمینه آگاهی داد تا بتوانند بیمار را درک کرده و بدانند که وی در آینده چه وضعیتی پیدا می کند. به گفته ابوطالبی دارو درمانی نیز درباره بیمار باید در نظر گرفته شود چرا که در مرحله خفیف و متوسط این داروها به درمان بیمار کمک بسیاری می کند اما متاسفانه در حالت پیشرفته این داروها کمکی به بیمار نمی کند. این متخصص مغز و اعصاب می گوید : باید دانست که بیمار در مراحل پیشرفته بیماری قادر به تصمیم گیری نیست ، بنابراین بهتر است که وی را توجیه کنید تا قبل از اینکه بیماری اش بدتر شود در مورد آینده اش تصمیم بگیرد .بسیاری از کارشناسان نیز عقیده دارند نوشتن وصیت نامه و یا انتخاب وکیل و یا تصمیم در مورد روش ادامه زندگی در حالتی که خود فرد توانایی تصمیم گیری را دارد بسیار مهم است. روش های مراقبتی نیز می تواند قبل از بدتر شدن بیماری توسط خود بیمار انتخاب شود. انتخاب پرستار و کسی که می خواهد از او مراقبت کند نیز از جمله تصمیماتی است که قبل از بدتر شدن بیماری باید انجام شود. انتخاب یک وکیل برای زمانی که فرد بیمار قدرت تصمیم گیری خود را از دست می دهد نیز می تواند مفید و حتی ضروری باشد.
بررسی مولکولی نشان دهنده ارتباط بیماری آلزایمر و قند خون بالا است!
برای اولین بار یک مطالعه جدید مولکولی نشان می دهد که قند یا گلوکز خون بالا موجب آسیب یک آنزیم مهم می شود که در چگونگی عملکرد سیستم ایمنی بدن در مراحل اولیه بیماری آلزایمر نقش دارد. محققان می گویند این یافته ها به شناخت بهتر از پیشرفت تصاعدی چنین بیماری ویرانگری کمک خواهد کرد و در نتیجه آن می توان افراد در معرض خطر را بهتر شناسایی نمود و نیز شاید بتوان راه های جدید برای درمان و یا جلوگیری از بیماری پیدا کرد. بالا بودن قند خون به طور غیر طبیعی (hyperglycemia) یک ویژگی شناخته شده از دیابت و چاقی است. با این حال جدا از این واقعیت که افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های مربوط به آلزایمر هستند، ارتباط بین قند خون بالا و این علت شایع زوال عقل کمتر روشن و اثبات شده است. یافته های تیمی از محققان از دو دانشگاه در انگلستان که در یک مقاله در مجله گزارش های علمی منتشر شده است توصیف می کنند که در حال حاضر فکتور MIF (آنزیمی که نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی و تنظیم انسولین بازی می کند) در مراحل اولیه بیماری آلزایمر تحت تاثیر و آسیبی ناشی از قند بالا قرار می گیرد.
تغییرات سمی مغز
آلزایمر یک بیماری پیشرونده مغزی است که توانایی افراد را در به خاطر سپردن، فکر کردن، انجام اعمال روزانه و یک زندگی مستقل زوال می بخشد. در میان افراد مسن، بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است که 46 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا اند. هرچه مطالعات بیشتری انجام می شود دانشمندان به تدریج تغییرات پیچیده تری را که در مغز در طول زمان شروع و توسعه این بیماری اتفاق می افتد، کشف می کنند.
بسیاری از کارشناسان معتقدند آسیب سلول های مغزی ناشی از بیماری آلزایمر 10 سال یا پیش تر از آن قبل از ظهور علائم زوال ذهنی شروع می شود. در طول مرحله ای از زمان که بیمارى از نظر بالینى قابل تشخیص نشده باشد و زمانی که علائمی قابل رویت نیست، تغییرات سمی در حال ایجاد شدن در مغز می باشند. یکی از تغییرات اصلی که در مغز رخ می دهد تجمع پروتئین های غیر طبیعی و تبدیلشان به پلاک هایی سمی است که باعث جلوگیری از کار سلول سالم، از دست دادن ارتباط آن با سلول های دیگر، و در نهایت مرگ سلول می شود.
دانشمندان از قبل می دانستند که گلوکز و تولیداتی که از سوخت و ساز آن ناشی می شوند، می توانند طی یک واکنش به نام “قندی شدن” (که خود به بیماری آلزایمر مرتبط است و یکی از ویژگی های شناخته شده از قند خون بالا ناشی از دیابت می باشد) به پروتئین ها آسیب برسانند. برای مطالعه جدید، محققان در نمونه مغز افرادی با بیماری آلزایمر و بدون بیماری آلزایمر از یک روش حساس برای شناسایی محل “قندی شدن” استفاده کرده اند.
آسیب آنزیم توسط قند می تواند یک نقطه اوج باشد
تیم محققان شواهدی باقته اند که نشان می دهد در مراحل اولیه این بیماری آنزیم MIF دچار آسیب “قندی شدن” می شود. همچنین به نظر میرسد که میزان قندی شدن MIF با پیشرفت بیماری افزایش می یابد. در طول بیماری آلزایمر، MIF در چگونگی پاسخ سلول هایی مغزی به نام glia به تجمع پروتئین های غیر طبیعی نقش دارد. تیم بررسی احتمال می دهد که آسیب وارده به MIF ناشی از قند، موجب کاهش برخی ازعملکردهای آنزیم می شود و آنزیم های دیگر را به طور کامل بلاک می کند و این می تواند نقطه اوجی باشد که اجازه می دهد آلزایمر توسعه یابد و پیشرفت کند. در حال حاضر محققان سعی در تشخیص تغییرات مشابه احتمالی در خون هستند.
منابع : خبرپو
و
ترجمه از
http://www.medicalnewstoday.com
HCA یا اچ سی ای با نام اختصاری هیدروکسی سیتریک اسید می باشد که مواد تشکیل دهنده فعال در میوه انبه گارسینی است، میوه کوچکی که در جنوب آسیا می روید و تاثیر آن القاء حس سیری است. قطره اچ سی ای شرکت بایووآ ساخت کشور آمریکا محتوی 50% عصاره خالص میوه انبه گارسینی کامبوجی می باشد که یک راه حل طبیعی برای کنترل اشتها و جلوگیری از تشکیل چربی است. افزایش سطح سرتونین در مغز باعث خلق و خوی بهتر می شود و از افسردگی، پرخاشگری و اضطراب در طول دوره رژیم جلوگیری می کند.
این محصول به شکل قطره ارائه می شود و کسانی که از آن استفاده کرده اند هیچگونه اثر جانبی (همچون تهوع , دل درد …) بر روی آنها نداشته است. اچ سی ای از عملکرد آنزیم سیترات لیاس ( آنزیمی که کربوهیدراتها را به چربی تبدیل میکند ) جلوگیری می کند و باعث کاهش اشتها می شود. اچ سی ای همچنین موجب افزایش مقدار سرتونین در بدن می شود که محرک خلق و خوی خوب است و باعث کاهش نشانه های استرس ( همچون افسردگی و پریشانی) می شود. این کمکی است برای افرادی که تحت فشارکاری و یا خانوادگی و یا هر دلیل دیگری به خوردن روی می آورند.
فواید اجمالی HCA :
- جلوگیری از تبدیل کربوئیدراتها به چربی و بالا رفتن انرژی در بدن در آن واحد
- کاهش اشتها به دلیل دجود سروتونین
- خلق و خوی بهتر و خواب راحت
نحوه مصرف
به ادعای سازندگان این ماده لازم است قبل از مصرف خوب تکان دهید . دو بار در روز (قبل از وعده غذایی) نصف پیپت را در زیر زبان بچکانید و به مدت شصت ثانیه آن را نگه دارید تا جذب شود بعد می توانید آن را قورت دهید.
محتویات :
Serving Size: 1ml
Servings Per Container: 60
:Amount Per Serving
Garcinia Cambogia fruit powder extract standardized for 60% Hydroxycitric Acid (125mg) 250mg
Other Ingredients: Water, 20% USP alcohol, natural flavour
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
در این پست قصد داریم در مورد چند هورمون مهم که در احساسات ما موثر هستند بررسی کوتاهی داشته باشیم و بیشتر به روایت تصاویر توجه کنیم. هورمونهای مورد بررسی ما : دوپامین،سروتونین،اکسی توسین،نورآدرنالین و آدرنالین هستند.
دوپامین :هورمون مغزی دوپامین به ما توانایی و انرژی بیشتری می بخشد که کمبود آن باعث خستگی و بی حوصلگی در افراد می شود . ارتباط بین اجتماعی بودن و دوپامین بسیار شناخته شده است. سو مصرف مواد دوپامینرژیک مثل کوکائین، زانتین ها و آمفتامین‌ها جهت بهبود عملکرد اجتماعی، افزایش اطمینان و اعتماد به نفس بسیار رایج است.محققان دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو کشف کردند هورمون دوپامین نه تنها مسئول تولید نشاط و آرزو است بلکه در تولید هراس و ترس نیز دخالت دارد.
سروتونین :سروتونین حس خوشبینی و رضایت مندی را در وجود ما افزایش می دهد و تنش را نیز کاهش می دهد .نقش سروتونین در لوله‌ی گوارش این است که هضم غذا را کنترل میکند درحالی‌که در سیستم عصبی مرکزی نقش کنترل خلق و خو، خواب، اشتها، قدرت یادگیری و حافظه را بر عهده دارد.
اکسی توسین :قش اساسی در ارتباط عاشقانه، تولید مثل و قبل و بعد از زایمان دارد. مطالعات همچنین نشان داده که اکسی‌توسین در بسیاری از رفتارها از جمله اوج لذت جنسی، شناخت اجتماعی، جفت پیوندی، اضطراب و رفتارهای مادرانه دخیل است.این هورمون اثرات نوع دوستی،اعتماد و رفاه درونی و فردی را دارد و به عنوان مفیدترین انتقال دهنده و تعدیل کننده عصبی برای مداخلات روان درمانی و درمان بسیاری از بیماری های روانی چون هراس اجتماعی، اوتیسم، افسردگی پس از زایمان،ترس مداوم، رفتارهای تکراری، عدم اعتماد و دوری از تعاملات اجتماعی شناخته شده است.
آدرنالین : این ماده باعث افزایش ضربان قلب، انقباض عروق و انبساط راههای هوایی شده و در بروز واکنش جنگ و گریز سیستم عصبی سمپاتیک مؤثر است.فشار خون را بالا می برد،می تواند موجب احساس ناآرامی و لرزش شود،قند خون و لاکتات را بالا می برد،
نورآدرنالین :نوراپی نفرین در بدن هم به صورت هورمون ، و هم به صورت انتقال دهنده ی عصبی دارای کارکرد است. در حالت هورمون، به عنوان هورمون استرس باعث افزایش تپش قلب، انقباض رگ‌ها، انبساط راههای هوایی ، افزایش قند خون و افزایش جریان خون عضلات و مغز شده و در بروز واکنش جنگ و گریز در سامانه ی سمپاتیک عصبی مؤثر است.
نشانه های اختلال هورمون ها که موجب عصبانیت می شود
رابطه اختلال و مشکل در عملکرد هورمون با عصبانیت و حالات روحی نامناسب امری ثابت شده است ، بهتر است برای اقدام به موقع با نشانه هایی که می گویند خشم شما ریشه در هورمون ها دارد آشنا شوید خشم ، اضطراب و افسردگی علائمی هستند که در افرادی که دچار عدم تعادل هورمونی یا عصبی هستند ، رخ می دهند ، گفتنی است نوعی از عصبانیت ها هورمونی هستند یعنی مقصر اصلی این حالت ناخوشایند اختلال در عملکرد هورمون هاست در این بخش از نمناک قصد داریم تا بر روی علائم بالقوه خشم هورمونی و هر آنچه که به کمک آن می توانیم آنرا بطور طبیعی متعادل کنیم ، می پردازیم و همچنین ۵ نشانه که خشم و عصبانیت شما به دلیل هورمون هایتان می باشد را بیان می کنیم در حقیقت در این بخش نشانه هایی که باعث عصبانیت می شوند و ریشه در اختلال هورمونی دارند را برایتان خواهیم گفت.
نشانه های اختلال هورمونی که موجب عصبانیت می شود
۱- عصبانیت حاصله از بی خوابی: کمبود پروژسترون
پروژسترون اثرات متفاوتی بر روی خلق و خوی انسان دارد . دانشمندان در زمینه مغز و اعصاب از واژه “inhibitor” برای توصیف عملکرد شیمیایی مغز استفاده می کنند که فقط یک روش فانتزی است که سرعت مغز را کند می کند. استروژن، از سوی دیگر، سرعت مغز را بالا میبرد . اگر مواد شیمیایی هیجان انگیز در که در مغز ایجاد می شوند توسط مهارکننده ها مورد بررسی قرار نگیرند، ما بیشتر مستعد ابتلا به سرگیجه و خشم هستیم . هنگامی که بین دو ماده شیمیایی اختلاف وجود دارد، به خصوص هنگامی که سطح پروژسترون کمبود داشته باشد ، داشتن خواب آرام سخت می شود. هورمون مغز در حدود ۲۰ برابر بیشتر از بدن است.
۲-اضطراب و عصبانیت: کمبود استروژن
استروژن، یکی از هورمون های جنسی مهم در زنان می باشد که به مغز و بدن با تولید بتا اندورفین ها و سروتونین که هر دو برای حالت مثبت ذهنی حیاتی هستند ، کمک می کند . استروژن همچنین در مقابله با سطوح دوپامین و نورپینفراین کمک می کند . اضطراب می تواند باعث انفجار خشم در زمانیکه سطح استروژن پایین است ، شود .
۳- کاهش لیبیدو (DECREASED LIBIDO)
تستوسترون کم در حالیکه تستوسترون بیش از حد با تهاجم و انرژی بیشتر همراه می باشد ، کمبود تستوسترون می تواند به سندرم تحریک پذیر آقایان کمک کند . سطح تستوسترون نیز با سطح کورتیزول در ارتباط است . Richard Giannoto ، متخصص سلامت متابولیک می گوید :رفتارهای ناشی از عدم تعادل تستوسترون و کورتیزول عبارتند از خشم ، نا امیدی ، غم ، اندوه ، افسردگی ، انزال و اضطراب…
هیپوتیروئیدی کاهش تولید هورمون تیروئید است . در حالی که هیپرتیروئیدیسم می تواند باعث اضطراب، تحریک پذیری و نوسانات خلقی شود، هیپوتیروئیدیسم می تواند موجب افسردگی (همراه با امواج مغزی و نشانه های حافظه) شود. سطوح هورمون غیر طبیعی تیروئید باعث ایجاد اضطراب، تحریک پذیری و تغییرات خلقی می شود . خوشبختانه، بیماران مبتلا به هیپوتیروئیدی که وضعیت خود را درمان می کنند معمولا عوارض جانبی افسردگی را از بین می برند.
همانگونه که قبلا گفته شد ، کورتیزول به عنوان هورمون استرس در بدن شناخته می شود . به نظر می رسد که سطح زیاد آن می تواند برای بدن نامناسب و در خلق و خوی ما تاثیر بگذارند . همچنین لازم به ذکر است که کافئین اضافی به طور چشمگیری سطح کورتیزول را افزایش می دهد.
میخواهیم در این مقاله از فواید ورزش و اثرات مثبت آن در زندگی روزمره با شما صحبت کنیم.
ورزش خصوصا اگر هوازی باشد موجب ترشح ماده ای بنام PGC1 آلفا از عضلات می شود و این ماده موجب تولید پروتئینی بنام FNDC5 شده که این پروتئین به بخشهای مختلفی تبدیل میگردد که یکی از آنها ساخت هورمونی بنام ایریسین IRISIN است دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مصرف غذاهای پر کالری با وجود این هورمون موجب افزایش وزن و حتی بالارفتن قند خون در موشهای آزمایشگاهی نشده است! مکانیزم اثر این هورمون در تبدیل سلولهای چربی سفید (چربیهای مقاوم و ذخیره شده) به چربی قهوه ای (چربی های فعال ) میباشد. چربیهای قهوه ای تعداد بیشتری میتوکندری نسبت به سلولهای چربی های سفید دارند و راحت تر به رژیم های غذائی و ورزش ، پاسخ دلنشین میدهند . ایرسین میتواند حساسیت سلولها به انسولین را تقویت کند یعنی موجب جلوگیری از دیابت نوع 2 شود! با این کشف، به نظر میرسد اعداد سوماتوتایپ افراد و دلیل ظاهر بدن آنان توجیه شود و اینکه چرا بعضی افراد با خوردن هر غذائی (حتی چرب و شیرین)، چاق نمی شوند.
فواید ورزش
ورزش فواید بسیار دیگری برای سلامتی دارد. فوایدی مانند کاهش وزن و مخصوصا کنترل وزن، تنظیم قندخون و پیشگیری از دیابت، درمان فشار خون و چربی خون بالا، بهبود وضعیت روانی و کاهش استرس و صدها فایده مهم دیگری که ورزش برای سلامتی دارد.
دانستن این حقایق و آگاهی از فواید و اثرات ورزش باعث شده خیلی از ما همیشه به فکر شروع آن بیفتیم، اما خیلی وقت ها به دلیل مشکلات مختلف مجبور هستیم از ورزش دست بکشیم. نداشتن وقت کافی برای ورزش کردن، ناتوانایی در رفتن به کلاس ورزشی، بیماری هایی مثل کمردرد و زانو درد، ازطرفی نمی دانیم چه ورزشی را برای رسیدن به هدفمان انتخاب کنیم. در اینجا می خواهیم چند ورزش ساده و تاثیرگذار را به شما معرفی کنیم. این ورزش ها را می توانید به راحتی انجام دهید و نتایج آن را ببینید:
شنا
دویدن
دوچرخه سواری
طناب زدن
اسکات
ورزش با افزایش میتوکندری از پیری سلولی جلوگیری می کند!
این مسئله روشنی است که فواید ورزش برای سلامتی بسیار زیاد است. چیزی که هنوز مشخص نشده این است که چگونه فعالیت بدنی باعث کاهش پیری در سطح سلولی می شود. تحقیقات جدید پیرامون میتوکندری این فرایند را روشن می سازد. نشان داده شده است که ورزش منظم می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و باعث افزایش توانایی های شناختی، بهبود خواب، افزایش طول عمر و حفظ قوای عضلانی شود و منافع آن به اثبات رسیده است و این موارد تنها بخشی از فواید ورزش است. با این که مکانیزمی که در بطن اثرات مثبت ورزش است در سایه باقی است، چگونه فعالیت های فیزیکی به بازسازی اندامکها که با افزایش سن ما کمتر هم می گردد، منجر می شوند؟ کدام نوع فعالیت بهتر است؟
دکتر Sreekumaran Nair محقق دیابت در کلینیک مایو در روچستر و تیم تحقیقاتیMatthew Robinson که در حال حاضر در دانشگاه اورگان در یوجین مشغول به کار است تحقیقی ترتیب دادند که شامل 36 مرد و 36 زن، تقسیم شده به دو گروه سنی بود: “جوان” (بین سنین 18 تا 30) و “مسن” (بین سنین 65 تا 80). سپس این شرکت کنندگان به سه دسته از برنامه های ورزشی تقسیم شدند:
- دوچرخه سواری با شدت بالا و وقفه زمانی
- تمرین های قدرتی با معیار وزن
- ترکیبی از تمارین فاصله دار دسته اول و قدرتی دسته دوم
ورزش ، میتوکندری، و پیری
از میتوکندری معمولا به عنوان نیروگاه سلول یاد می شود و وظیفه اصلی آن تولید ” adenosine triphosphate “ است – مولکولی که انرژی شیمیایی را در داخل سلول ها انتقال می دهد. همانطور که سن ما افزایش می یابد ظرفیت میتوکندری برای تولید انرژی به آرامی کاهش می یابد. با مقایسه داده ها، تیم بررسی دریافت که ورزش کردن سلول ها را به ایجاد کپی های RNA بیشتری از ژن هایی تشویق می کند که پروتئین میتوکندری را فراهم می کنند و پروتئین هم مسئول رشد عضلات است. در داوطلبان جوان تر که تمارین با فاصله را انجام دادند، نشان داده شد که افزایش 49 درصدی در ظرفیت میتوکندری وجود داشت و حتی جالب تر از آن، در گروه مسن ها، تیم شاهد افزایش 69 درصدی بود. دوچرخه سواری با شدت بالا به طور موثری منجر به معکوس شدن فرایند کاهش عملکرد میتوکندری (که وابسته به سن است) شد.
همچنین در ریبوزوم ها – عضو حیاتی در سنتز پروتئین ها که با ورزش افزایش پیدا می کنند.افزایش توانایی برای ساخت پروتئین میتوکندری ها دیده شد که همین امر افزایش عملکرد میتوکندری و عضلات بهتر را توضیح می دهد.علاوه بر افزایش ظرفیت میتوکندری، تمارین با فاصله حساسیت به انسولین شرکت کنندگان را بهبود بخشیده که باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت می شود. با این وجود این نوع از ورزش در بهبود قدرت عضلات کمتر موثر بود.
دکتر Nair می گوید: “بر اساس همه آنچه که ما می دانیم، هنگامی که صجبت به تأخیر انداختن روند پیری به میان می آید هیچ جایگزینی برای این برنامه های ورزشی وجود ندارد. این چیزهایی که ما در حال مشاهده هستیم نمی تواند توسط هیچ دارویی انجام می شود.”
فواید ورزش و مقابله با خطرات تهدید کننده سلامتی
یک ساعت ورزش متوسط روزانه برای مقابله با خطرات تهدید کننده سلامت ناشی از نشستن طولانی مدت کافی است.
با توجه به مطالعه ای از یک تیم بین المللی از محققان، به خطر افتادن سلامتی که مرتبط با نشستن به مدت هشت ساعت یا بیشتر در روز است – چه در محل کار، خانه و یا در رفت و آمد – می تواند با فعالیت بدنی یک ساعت یا بیش تر در روز حذف گردد. از زمانی که یک مطالعه در سال 1953 کشف کرد که در لندن رانندگان اتوبوس نسبت به کمک راننده های اتوبوس (فردی که وظیفه اش جمع آوری کرایه و فروش بلیط در اتوبوس است) بیش تر در معرض خطر بیماری های قلبی بودند، دانشمندان شواهد جالبی را مبنی بر این که عدم فعالیت بدنی یک عامل خطر عمده برای بیماری های مختلف و برای خطر مرگ زود رس است پیدا کرده اند. برآوردهای اخیر نشان می دهد که هر ساله بیش از 5 میلیون نفر در سراسر جهان در نتیجه انجام ندادن میزان مورد نیاز فعالیت بدنی روزانه می میرند.
مطالعات انجام شده در کشورهای پر درآمد نشان داده اند که بزرگسالان اکثر ساعات بیداری خود را نشسته می گذرانند. یک روز معمولی برای بسیاری از مردم این است که در حال رانندگی به محل کار باشند، در یک دفتر بنشینند، سپس سمت خانه رانندگی کرده و تلویزیون تماشا کنند. دستورالعمل های فعالیت فیزیکی کنونی توصیه می کنند که بزرگسالان در هفته حداقل 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط انجام دهند.
در تجزیه و تحلیل منتشر شده به تاریخ 27 جولای 2016 در ” The Lancet ” که تعدادی از مطالعات موجود را گرد هم می آورد، یک تیم بین المللی از محققان این سوال را پرسیدند: اگر یک فرد به اندازه کافی فعال باشد، آیا این موضوع می تواند موجب کاهش و یا حتی از بین بردن افزایش خطر ابتلا به مرگ زودرس ناشی از نشستن شود؟
در مجموع محققان 16 تحقیق را که شامل داده هایی از بیش از یک میلیون زن و مرد بود، بررسی کردند. این تیم افراد را بسته به سطح شدت فعالیت فیزیکی متوسط آن ها، اعم از کمتر از 5 دقیقه در روز در پایین ترین گروه و تا بیش از 60 دقیقه فعالیت در گروه بالا، به چهار گروه تقسیم بندی کردند. ورزش با شدت متوسط برای مثال به عنوان معادل راه رفتن 3.5 مایل در ساعت و یا دوچرخه سواری 10 مایل در ساعت، تعریف شده است.
محققان دریافتند که روزانه 60 تا 75 دقیقه ورزش با شدت متوسط، برای از بین بردن افزایش خطر مرگ زودرس ناشی از نشستن به مدت بیش از هشت ساعت در روز، کافی است. اگرچه از هر چهار نفر شرکت کننده در این مطالعه سه نفر آن ها موفق به رسیدن به این سطح از فعالیت های روزانه نشدند.
تحرک جسمی و اهمیت فوق العاده آن در سلامتی
بزرگترین خطر مرگ زودرس بدون در نظر گرفتن مقدار زمان نشستن، مختص کسانی بود که تحرک جسمی نداشتند
آنها در مقایسه با گروهی که در دسته فعال ترین ها قرار داشتند، بین 28٪ تا 59٪ بیش تر در معرض احتمال مرگ زودرس بودند. این خطر شبیه خطرات مرتبط با سیگار کشیدن و چاقی است. به عبارت دیگر، خطرعدم فعالیت بدنی برای سلامتی بزرگ تر از خطر نشستن طولانی مدت است.کسانی که ورزش نمی کنند و فواید ورزش در زندگی خود را نادیده میگیرند کمتر از کسانی که ورزش میکنند در معرض بیماریها قرار میگیرند.
استادUlf Ekelund از واحد اپیدمیولوژی شورای تحقیقات پزشکی در دانشگاه کمبریج می گوید ” نگرانی های بسیاری در مورد خطرات تهدید کننده سلامتی مرتبط با شیوه رایج زندگی بدون تحرک امروزه وجود دارد. پیام ما یک پیام مثبت است: تنها اگر ما به اندازه کافی فعال باشیم، حتی بدون نیاز به ورزش های مختص فضای آزاد و یا رفتن به باشگاه، این امکان وجود دارد که این خطرات را کاهش داد و یا حتی از بین برد.”
“برای بسیاری از افرادی که به محل کارشان رفت و آمد می کنند و شغل های دفتر محور دارند، هیچ راه فراری از نشستن های طولانی مدت وجود ندارد. برای این افراد به طور خاص، ما نمی توانیم به اندازه زیادی روی اهمیت ورزش پافشاری کنیم، مگر روی راه رفتن در موقع استراحت زمان ناهار، دویدن در صبح و یا دوچرخه سواری به سمت محل کار. یک ساعت فعالیت بدنی در روز ایده آل است، اما اگر این امر غیر قابل اجرا باشد، پس حداقل انجام برخی حرکات ورزشی در روز می تواند به کاهش خطرهای موجود کمک کند.”
محققان اذعان دارند که محدودیت هایی در تجزیه و تحلیل داده ها هست که به طور عمده از شرکت کنندگان دارای سن 45 سال به بالا و ساکنین در غرب اروپا، ایالات متحده و استرالیا ناشی می شوند. با این حال آن ها بر این باورند که نقاط قوت تجزیه و تحلیل ها بر این محدودیت ها غلبه دارند. مهمتر از همه، محققان از تمام مطالعات شامل شده در خواست کردند تا بار دیگر داده های خود را به شیوه ای هماهنگ آنالیز نمایند. شیوه ای که تا پیش از این هرگز برای مطالعه ای به این وسعت انجام نگرفته بود و به همین دلیل نیز برآورد بهتری در مقایسه با تحقیقات قبلی فراهم شده است.
۲۰ دقیقه ورزش برای بدن، به عنوان ضد التهاب عمل می کند!
فواید ورزش برای بدن بی شمار است: 20 دقیقه ورزش می تواند به عنوان “ضد التهاب” عمل کند به بیان دیگر، یک جلسه ورزش در حد متوسط موجب پاسخی سلولی می شود که می تواند به مهار التهاب در بدن کمک کند. این موضوع به خوبی شناخته شده است که فعالیت منظم بدنی دارای فوایدی برای سلامتی است که شامل کنترل وزن، تقویت قلب، استخوان ها و عضلات و نیز کاهش خطر ابتلا به بیماری های خاص می شود. اخیرا محققان دانشکده پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا در سان دیه گو دریافته اند که چگونه یک جلسه ورزش معتدل می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند. این یافته ها برای بیماری های مزمنی مانند آرتروز، فیبرومیالژی و برای شرایط فراگیر تر بر روی بیماری چاقی تاثیر دارد.
در این مطالعه که به تازگی به صورت آنلاین در “مغز، رفتار و ایمنی” منتشر شده، یافته شده است که یک جلسه تمرین 20 دقیقه ای ورزش معتدل می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند و باعث تولید پاسخ ضد التهاب سلولی شود.
نویسنده ارشد، دکتر Suzi Hong در دانشکده روانپزشکی و دانشکده پزشکی خانواده و بهداشت عمومی در UC سن دیگو گفت «هر بار که ورزش می کنیم، ما در واقع در حال انجام عملی مفید برای بدنمان هستیم، آن هم از بسیاری جهات از جمله از لحاظ سطح سلول های ایمنی بدن. مزایای ضد التهاب بودن ورزش به محققان شناخته شده است، اما پیدا کردن چگونگی اتفاق افتادن این فرآیند، کلیدی است که بتوان توسط آن با خیالی آسوده آن منافع را به حداکثر رسانید.”
مغز و سیستم عصبی سمپاتیک (که مسیری است که در میان چیزهای دیگر، برای سرعت بخشیدن به ضربان قلب و افزایش فشار خون خدمت می کند) در طی ورزش کردن فعال می شوند تا بدن برای انجام کار آماده گردد. هورمون هایی مانند epinephrine و norepinephrine در جریان خون آزاد می شوند و گیرنده های adrenergic را فعال می کنند که این گیرنده ها دارای سلول های ایمنی هستند.
یکی دیگر از فواید ورزش ایمن سازی بدن می باشد.این فرایند فعال سازی در طی ورزش منجر به تولید پاسخ های ایمنی می شود که شامل تولید زیاد cytokines، یا پروتئین ها می باشد که یکی از آنها TNF است. TNF کلید تنظیم کننده التهاب موضعی و سیستمیک است که به افزایش پاسخهای ایمنی نیز کمک می کند.
دکتر Hong گفت “مطالعات ما نشان داده که یک جلسه حدود 20 دقیقه ورزش متوسط روی تردمیل منجر به افزایش پنج درصدی در تعداد سلول های ایمنی تحریک شده ای می گردد که TNF تولید می کنند. دانستن این که چه چیزی باعث به حرکت افتادن مکانیسم تنظیم کنندگی پروتئین التهابی می شود، می تواند به توسعه درمان های جدید برای تعداد قریب به اتفاق افراد مبتلا به بیماریهای مزمن التهابی شود؛ از جمله کمک به نزدیک به 25 میلیون آمریکایی که از بیماری های ایمنی خودکار رنج می برند.”
47 شرکت کننده مطالعه بر روی تردمیل هایی با درجه شدید که بر اساس سطح تناسب اندام افراد تنظیم شده بود، راه رفتند. نمونه خون آن ها قبل و بلافاصله پس از این چالش ورزش 20 دقیقه ای جمع آوری شد.
دکتر Hong گفت “مطالعه ما نشان می دهد که یک جلسه تمرین لزوما نباید با شدت زیاد باشد تا به اثرات ضد التهابی منجر گردد. بیست دقیقه تا نیم ساعت ورزش متوسط، از جمله پیاده روی سریع، کافی به نظر می رسد. احساس نیاز به ورزش کردن با شدت اوج گیرنده و برای یک مدت زمان طولانی، می تواند برای کسانی که از بیماری التهابی مزمن رنج می برند مضر باشد و این در حالی است که فعالیت های فیزیکی می توانسته است تا حد زیادی برای آن ها بهره مند باشد.”
التهاب یک بخش حیاتی از پاسخ ایمنی بدن است. این واکنش بدن است که پس از یک آسیب دیدگی برای بهبود آسیب وارده تلاش می کند. از خود در مقابل مهاجمان خارجی مانند ویروس ها و باکتری دفاع می نماید و بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند. با این حال، التهاب مزمن می تواند به مسائل جدی سلامتی مرتبط با دیابت، بیماری سلیاک، چاقی و دیگر موارد منجر شود.
دکتر Hong گفت “بیماران مبتلا به بیماری های مزمن التهابی همیشه باید با پزشک خود در مورد طرح درمان مناسب مشورت کنند، اما دانستن اینکه فواید ورزش می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند یک قدم هیجان انگیز رو به جلو در انتخاب روش درمانی است.”
منبع : ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کمک به حافظه پس از یادگیری یک مطلب!
نیاز دارید چیزی را به خاطر داشته باشید؟ چهار ساعت بعد از آن ورزش کنید! یک مطالعه جدید استراتژی جذابی را برای افزایش حافظه در مورد آن چه که شما به تازگی به دست آورده اید پیشنهاد می دهد: چهار ساعت بعد از یادگیری به باشگاه بروید! یافته های گزارش شده در مجله “زیست شناسی حال حاضر” موحود در تاریخ 16 ژوئن 2016 نشان می دهد که ورزش پس از یادگیری، توانایی نگهداری و ماندگاری حافظه را بهتر می کند اما این امر تنها زمانی ممکن می شود که ورزش در یک زمان خاص انجام گردد و نه بلافاصله پس از یادگیری.
Guillén Fernández از موسسه Donders در مرکز پزشکی دانشگاه رادبود در هلند می گوید “این نشان می دهد که ما می توانیم تثبیت حافظه خود را با انجام ورزش پس از یادگیری بهبود بخشیم.” در مطالعه جدید، فرناندز همراه با Eelco van Dongen و همکارانش، اثرات یک جلسه فعالیت بدنی پس از یادگیری در تثبیت حافظه و حافظه بلند مدت را تست کرده اند. هفتاد و دو شرکت کننده در مطالعه قبل از این که به طور تصادفی به یکی از سه گروه زیر دسته بندی شوند، 90 تصویر از محل های مختلف را در طی یک دوره حدود 40 دقیقه ای یاد گرفتند. یک گروه فورا شروع به ورزش کردند، گروه دوم چهار ساعت بعد از یادگیری ورزش انجام دادند، و گروه سوم هیچ ورزشی انجام ندادند. تمرین ورزش شامل 35 دقیقه تمرین با فاصله بر روی یک دوچرخه ورزشی با شدتی تا حد 80 درصد از حداکثر ضربان قلب شرکت کنندگان بود. چهل و هشت ساعت بعد، شرکت کنندگان برای یک آزمون دیگر بازگشتند تا در حالی که مغز آن ها از طریق تصویربرداری رزونانسی مغناطیسی (MRI) تصویر برداری می شد، مشخص شود که افراد چه قدر از مطالب را به یاد دارند.
محققان دریافتند که کسانی که چهار ساعت بعد از جلسه یادگیری خود ورزش کردند نسبت به کسانی که یا بلافاصله پس از یادگیری اقدام به ورزش کرده بودند و یا به کل اقدام ورزشی انجام ندادند، دو روز بعد بهتر می توانستند اطلاعات را به یاد بیاورند که این امر نشان دهنده تاثیرات و فواید ورزش است. تصاویر مغزی نیز نشان داد که ورزش پس از یک تاخیر زمانی با بازیابی دقیق تر مطالب در hippocampus همراه بود. هیپوکمپس منطقه ای است که در هنگام یادگیری و به حافظه سپاری مطالب هنگامی که فرد به یک سوال به درستی پاسخ می دهد، دارای اهمیت می شود.
محققان نتیجه گیری کردند: “نتایج ما نشان می دهد که انتخاب زمان مناسب برای ورزش می تواند حافظه بلند مدت را بهبود بخشد و توانایی ورزش را به عنوان یک تاثیر گذارنده در اعمال آموزشی و بالینی درخشان تر کند.”
محققان می گویند هنوز مشخص نیست که دقیقا چرا و چگونه ورزش با فاصله از یادگیری، این اثر را بر روی حافظه می گذارد. با این حال، مطالعات قبلی به دست آمده از حیوانات آزمایشگاهی نشان می دهد که به طور طبیعی ترکیبات شیمیایی شناخته شده ای در بدن به عنوان catecholamines، از جمله دوپامین و norepinephrine، می توانند حافظه را بهبود بخشند و یک راه برای تقویت catecholamines از طریق ورزش کردن است.
فرناندز می گوید که آن ها در حال حاضر در حال راه اندازی آزمایشی مشابه برای مطالعه زمان و شالوده مولکولی ناشی از ورزش و تاثیر آن بر یادگیری و حافظه هستند تا با جزئیات بیش تری این مسائل را بررسی کنند. ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کاهش ریسک سرطان سینه با ورزش منظم
ورزش و اجرای منظم تمرینات ورزشی، همواره از مهمترین توصیه‌های پزشکان برای حفظ سلامت عمومی بدن بوده است. در همین خصوص، محققان کشورمان با بررسی روی جانوران مدل، نشان داده‌اند که انجام تمرینات ورزشی شرایط بدن را برای مقابله با سرطان نیز بهتر میکند.سرطان پستان، شایعترین نوع سرطان بدخیم در میان زنان در سراسر جهان و سومین علت مرگ‌ومیر سرطان در کشور ایران است. خطر مرگ‌ومیر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی نیز در زنان دارای سرطان پستان بیشتر است.
«سایتوکاینها» که پروتئین‌های سلولهای ایمنی ذاتی و اکتسابی هستند، جزء مهمترین عوامل در التهاب ناشی از سرطان به شمار می‌روند. آنها فراخوانی گلبول‌های سفید، تکثیر و بقای سلول و همچنین متاستاز یا پخش شدن سلولهای سرطانی تومور را متأثر می‌سازند.
«اینترلوکین- 6» یا IL-6 یک سایتوکاین است که در پیشرفت سرطان یک عامل کلیدی بوده و توسط گلبول‌های سفید و ماکروفاژها یا بیگانه‌خواران بدن تولید می‌شود. عوامل ضدالتهابی مانند «اینترلوکین- 10» IL-10 نیز در تومور یافت می‌شوند.
در سرطان پستان افزایش میزان اینترلوکین- 10 از یک‌سو موجب افزایش رشد تومور می‌شود و از سوی دیگر به دلیل آثار «ضد آنژیوژنزی» یا همان خاصیت جلوگیری از بدخیم شدن، رشد تومور را سرکوب میکند. علاوه بر درمان با داروهای شیمیایی، یکی از روشهای مؤثر و کمک‌کننده به درمان سرطان، فعالیت ورزشی است. تمرینات ورزشی هوازی در پیشگیری و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و همچنین پیشگیری و درمان سرطان پستان مؤثر هستند.
پژوهشگران «دانشگاه آزاد اسلامی تهران» و «مرکز ملی ذخایر ژنتیک ایران» در همین رابطه و با هدف بررسی اثرات پیش آماده‌سازی ورزشی بر میزان اینترلوکین 6 و 10 بافت قلبی بررسی‌هایی را بر روی موشهای آزمایشگاهی، انجام داده‌اند.
در این پژوهش، موش‌ها در 2 گروه فعال و غیرفعال قرار گرفتند. گروه فعال به مدت 4 هفته، هفته‌ای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. پس از 4 هفته، یک‌میلیون سلول تومور به آنها تزریق شد. در مرحله بعد، هر دو گروه به‌طور جداگانه به چهار زیرگروه
- الف) ادامه تمرین
- ب) قطع تمرین
- ج) شیمی‌درمانی با دوکسوروبیسین
- د) تمرین و دوکسوروبیسین
تقسیم شدند و در انتها، میزان IL-6 و IL-10 بافت قلب به‌عنوان شاخص‌های التهابی و ضدالتهابی تعیین شده و سایر آنالیزها انجام گرفت.
نتایج این پژوهش که در قالب مقاله‌ای علمی پژوهشی در فصلنامه ابن‌سینا منتشر شده، نشان داد که در زیرگروه‌های الف و ب (بدون شیمی‌درمانی) میزان IL-10 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال افزایش داشت، درحالی‌که این تفاوت در گروه‌های ج و د (شیمی‌درمانی) وجود نداشت.
ابراهیم پور و همکارانش بعنوان محققان این پروژه همچنین خاطرنشان کردند که کاهش میزان IL-6 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال به‌خوبی مشاهده می‌شود که نشان‌دهنده تأثیر شنای استقامتی در بهبود کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان است.
به گفته این محققان، 8 هفته تمرین شنای استقامتی قبل از ابتلا به سرطان پستان با افزایش میزان IL-10 و کاهش میزان IL-6 در بافت قلب، موجب کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان در موشهای مبتلا به سرطان پستان گشده که نشان از اهمیت و نقش تمرینات ورزشی در مقاومت بدن نسبت به سرطان دارد.
شایان ذکر است فصلنامه ابن‌سینا که به انتشار نتایج این مطالعه پرداخته، از نشریات علمی پژوهشی وابسته به اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.