چندی است دمبلی به نام شیک (shake) به ایران آمده ، وزن سنگینی ندارد ولی دستگیره بلند داشته (یعنی میتوان انرا با دو دست هم گرفت) و وزنه دو طرف آن با فنر ، قابل لرزش به دامنه چند میلی متر میباشد . لرزش این وزنه ها در راستای محور دستگیره خود دمبل است و با تکان های دست ، حرکت میکند . هنگامیکه به شکل عادی بخواهید دمبل را تکان دهید هیچ کار مثبتی انجام نداده اید ولی اگر این دمبل عاملی باشد که همزمان با انقباض ایزومتریک تکان بخورد ، انگاه تاثیرات خود را خواهد گذاشت . یکی از خصوصیات تمرینات ایزومتریک اینستکه اکثر ورزشکاران انرا خسته کننده میپندارند گرچه سیستمی برای افزایش قدرت و ترمیم صدمات مفصلی و تاندونها بشمار میرود و کمترین ریسک آسیب دیده گی را دارد ولی از انجائیکه باید حرکت را در تمام نقاط مسیر دامنه حرکتی عضله انجام داد دشوار و خسته کننده میشود. و حالا محققین برای کارامد شدن و بورس شدن تمرینات ایزومتریک این دمبل را به بازار عرضه کردند .

از تمرینات با این دمبل میتوان به مورد زیر اشاره کرد : ایستاده و این دمبل را با دو دست گرفته و جلوی سینه (به حالت عمودی یا چکشی) به شکل ثابت نگهداشت و هر یک از دستها به سمت مخالف هم نیرو وارد میکنند (انقباض ایزومتریک عضلات سینه) سپس در همین حالت ، دمبل را کمی به بالا و پائین  تکان میدهند . جباری میگوید بیاد دارم که یزدان راد در برنامه های ورزشی خود از این سیستم که نامش را تنشی گذاشته بود استفاده میکرد و نتایج خوبی هم بدست آورد. برخی از مقالات خارجی این نوع تمرین را هسته ساز خوانده اند (البته فیبر سازی این تمرینات هنوز به طور کامل ثابت نشده) ، فرزین در ادامه میگوید بسیار از حرکات ورزشی با انقباض کامل فیبرهای میوزین و اکتین انجام نمیشود ولی انجام این تکانها ، جای فیبرها داخل یکدیگر را باز میکند و انباشته شدن اسید لاکتیک را به حداقل میرساند و تمرینی مناسب، ما بین تمرینات اصلی ورزشکار خواهد بود و برای ورزشکارانی که قصد دارند از سیستم استراحت فعال استفاده کنند مفید است.