محمد عبدالهی یکی از موثرترین عوامل بقا و ارتقا رشته پرورش اندام کشور در دهه 90 میلادی است که ممکن است خیلی از ورزشکاران جدید و جوان رشته پرورش اندام و بادی کلاسیک و .. فقط او را بعنوان مدرسی خبره در سمینارها و کلاسهای مربی گری ،هنگام تدریس دیده باشند، همانطور که قدیمی تر ها میدانند ،جناب عبدالهی در زمانی که پرورش اندام فدراسیونی نداشت و هیاتی کوچک و زیر نظر فدراسیون وزنه برداری بود ،و دید و قضاوت عموم مردم و مسئولین به این رشته آنچنان مناسب نبود ، از نظر مدیریتی و آموزشی، فعالیتهای بسیار مناسبی در جهت تحقیق، ترجمه متون خارجی، حرکت شناسی، فیزیولوژی ورزشی ، علم تمرین و …  داشت به طوریکه میتوان گفت در آن روزهای بحرانی، بقا پرورش اندام  مدیون عبدالهی بوده، محمد عبدالهی در زمینه داوری ملی و بین المللی نیز تبحر خاصی داشته و دارد و قضاوتهای او، از هر گونه حاشیه ای، به دور بوده ، او فردی جدی و شجاع و با برنامه و خوش قول است و در مقاطعی ، سرمربی تیم ملی بوده و در این حوضه نیز راهنمائیهای حیاتی به ورزشکاران مینمود ، گرداورنده این مطلب (فرزین جباری)، میگوید: جناب عبدالهی مرجع بسیاری از علوم بدنسازی است و من به شخصه از ایشان درسهای متعددی آموخته ام .

جناب عبدالهی، خلاصه ای از عملکردهای خود را ، اینگونه شرح داده اند:

متولد دهم بهمن 1324، داور بین المللی (مسلط به زبان انگلیسی) ، سرمربی سابق تیم های ملی پرورش اندام، مدرس علم تمرین ، حرکت شناسی و تاریخچه پرورش اندام کلاسهای مربی گری به مدت 22 سال (از سال 1372 الی 1394)

از سن 10 سالگی، ژیمناستیک و 16 سالگی به بوکس و سپس به وزنه برداری روی آورد ولی بدلیل آسیب دیده گی ، پرورش اندام را آغاز نمود و موفق شد در سالهای 1352 تا 1359 در میان سه نفر اول مسابقات کشوری بایستد.

از سال 1359 به پیشنهاد ناصر انقتاع (رئیس هیات بدنسازی وقت) در مسابقات شرکت نکرد و به کادر داوری پیوست و اولین قضاوت ایشان در سال 1360 مسابقات انتخابی کرج بود.

در آن زمان ، آقایان کاکلی، سعدون حیدری،جنانی، رفوگران،گرایلی و مرحوم باقریان از داوران وقت به شمار میرفتند، در آن سالها رشته پرورش اندام مورد تائید برخی مسئولین نبود و جناب عبدالهی و برخی از عاشقان این ورزش ، با برگزاری مسابقات داخلی در مکانهایی همچون زیرزمینها و .. ، این رشته را زنده نگهداشتند. بعد از 10 سال ، موافقت نسبی با فعالیت پرورش اندام صورت گرفت . در سال 1370 موفق به دریافت کارت داوری مسابقان آسیائی شد و در سال 1372 اولین مسابقه پرورش اندام رسمی (بعد از انقلاب) زیر نظر فدراسیون وزنه برداری ، برگزار شد . جناب عبدالهی در همان سال ، حکم رئیس کمیته مربیان، داور و مدرس کلاسهای مربی گری را از فدراسیون وزنه برداری دریافت کرد .در سال 1378 کارت داوری بین المللی IFBB را با شایستگی بدست اورد . و در سال 1999 بعد از تست داوری در مسابقات جهانی اسلواکی ، کارنامه قبولی گرفته و حکم ارتقا یافته داوری بین المللی را از دست بن ویدر (رئیس فدراسیون جهانی پرورش اندام جهان) دریافت نمود .

در سال 1384 بعد از استقلال یافتن پرورش اندام و تشکیل فدراسیون بدنسازی ،دبیر هیات استان تهران، رئیس کمیته مربیان کشور، عضو کمیته فنی شد.در سال 1385 ، سرمربی تیم ملی بود و در آن مقطع، آموزشهای موثری در ارتباط با حرکات ورزشی کلیدی به مربیان آن زمان (احسان کنگرلو، رضا درویش، محمود ساوالان، فرزین جباری، ناصر گرجی و آرش نویدی) ارائه مینمود،

جناب عبدالهی ، در سال 1387 از سمت ریاست کمیته مربیان کشور، در سال 1388 از داوری و قضاوت و در سال 1394 از کمیته فنی فدراسیون، بدلایلی استعفا دادند.

جباری معتقد است جناب عبدالهی منبع علمی تمام نشدنی این رشته است که اعمال خالصانه او بر هیچ کس پوشیده نیست ، سلامتی ایشان را آرزومندم.