عمل گوارش از جویدن در دهان آغاز میشود و با عمل بلع، غذا از لوله ای به نام مری به سمت معده سرازیر میگردد ، محیط معده به سبب وجود مواد هضم کننده ،محیطی اسیدی دارد و دیواره معده اغشته به مواد ضد اسید است ولی جدار داخلی لوله مری ، عاری از این مواد ضد اسید است ، به همین جهت دریچه ای با کارکرد یکطرفه (از مری به معده باز و از معده به مری ، بسته) در محل اتصال مری به معده وجود دارد . اگر این دریچه نتواند وظایف خود را بدرستی انجام دهد یعنی هنگامیکه غذا و شیره های هضم کننده در معده وجود دارد، باز شود دیواره مری با اسید معده زخمی میگردد که با سوزش و یا درد بالای دل همراه میگردد که به این بیماری، رفلاکس میگویند. علائم رفلاکس عبارتند از : ترش کردن – حالت گیر کردن غذا – درد زیر جناغ سینه- تهوع- بادگلو- افزایش بزاق دهان- تلخ شدن دهان – برگشت مواد از معده به دهان. نکنه مهم اینجاست که درد حاصله از رفلاکس، مشابه درد قلبی است و در این شرایط بهتر است ابتدا به تشخیص بیماری مهم تر (مشکل قلبی) پرداخت و اگر مشکلی نبود به رفلاکس توجه کنیم . عوارض دیگر رفلاکس شامل : بوی بد دهان، پوسیده گی زود هنگام دندانها، زخم مری میباشد . دلایل ایجاد رفلاکس : پر خوری – سریع غذا خوردن- مصرف غذاهای خیلی چرب و تند و شور – ادویه -سیر و پیاز – سوسیس و کالباس- مرکبات ترش-مصرف زیاد شکلات و قهوه و چای-مصرف نانهائی که خمیر نپخته دارد (نان باگت)- دراز کشیدن یا خوابیدن بلافاصله بعد از صرف غذا – نوشیدن مایعات زیاد بعد از غذا- مصرف الکل – نوشیدنیهای گازدار- استرس و فشارهای روانی –

قابل توجه است که  بیماری رفلاکس ، با بعضی بیماریهای گوارشی دیگر هم در ارتباط است و توجه به این مهم میتواند از بروز دیگر بیماریها جلوگیری کرد ، در آماری که در دست است اینگونه آمده : 20 درصد مبتلایان به رفلاکس، دچار زخم معده یا زخم اثنی عشر شده اند – 46 درصد بیماران مبتلا به رفلاکس، به بیماری روده تحریک پذیر دچار شدند.

در ورزشکاران حرفه ای که باید بسیاری از مکملها را با آب بنوشند ، خصوصا بعد از ناهار و شام ، اهمیت رفلاکس حیاتی است . فرزین جباری میگوید : به شاگردانم توصیه میکنم یکساعت قبل از صرف غذا ، آب بنوشند و مکملهای خود را که بعد از غذا باید میل کنند را با نصف استکان آب ، مصرف کنند .