آهن یک عنصر حیاطی برای بدن است اگر مقدارش در بدن کم باشد فرد دچار مشکلاتی از قبیل خستگی، عدم رشد و اختلال در ساخت هموگلوبین (ساخت هموگلوبین محتاج : آهن و ویتامین ب12 ، اسید فولیک میباشد) و در نتیجه کم خونی میگردد و وقتی بدن در این شرایط باشد بدیهی است که از رشد عضلات نیز خبری نباشد، وجود آهن در حد مناسب، موجب مکانیسم بهتر ویتامینهای گروه B شده و مقاومت بدن را در برابر بیماریها بالا میبرد . محل اولیه ذخیره سازی آهن و ساخت فرتین و ترانس فرتین در کبد میباشد و منابع غذائی آهن از منابع حیوانی (گوشتهای قرمز رنگ، جگر، زرده تخم مرغ ) و منابع گیاهی (حبوبات، آجیل وبرخی میوه های خشک، برخی سبزیجات) میباشد.درصد جذب آهن از منابع حیوانی تا 20 % و درصد جذب آهن از منابع گیاهی، تا 3 % است . درصد جذب آهن به موادی که همراه آن استفاده میشود نیز بستگی دارد مثلا مصرف میوه های حامل ویتامین سی مثل مرکبات (پرتقال و لیمو ترش) ، اسید سیتریک و آمینو اسیدها جذب آهن را بیشتر میکند و مصرف چای و قهوه ، شیر و لبنیات، آسپرین، فیبر و سبوس ، جذب آهن را کم میکند . ملکول آهن با ملکولهای کلسیم و مس و منیزیم ، برای جذب، رقابت میکنند .بالاترین و با کیفیت ترین آهن برای جذب بدن، آهن HEME نام دارد (آهن موجود در گوشت قرمز). مصرف غذاهاو  مولتی ویتامینهای حاوی آهن ، برای مردان سالم باید تحت کنترل باشد ولی بانوان و کودکان بطور وسیعتری میتوانند از این مواد استفاده کنند (البته خانمهای یائسه باید مواظب میزان آهن بدن خود باشند) ، آهن زیاد بدلیل افزایش رادیکالهای آزاد موجب پیدایش بیماریهای قلبی و حتی سرطان میشود به همین جهت چک کردن آهن خون بسیار حائز اهمیت است .آهن توسط پروتئینی در خون (تی آی بی سی) از روده ، حمل میشود . و ملکولهای آهن در ملکول بزرگتری بنام فرتین ذخیره میشود . بانوانی که با مشکل فقر آهن روبرو هستند اغلب عصبی و خسته و ناخنهائی بشکل قاشق دارند .