آلفا لینولنیک اسید ALA

آلفا لینولنیک اسید ALA چیست؟

آلفا لینولنیک اسید ALA  یک نوع اسید چرب با چند پیوند دوگانه است. دو گونه از این اسید وجود دارد:
آلفا لینولنیک اسید و گاما لینولنیک اسید

  • آلفا لینولنیک اسید به اختصار ALA نامیده می‌شود و جزو خانواده اسیدهای چرب امگا ۳ به شمار می‌رود.
  • گاما لینولنیک اسید به اختصار GLA نامیده می‌شود و جزو خانواده اسیدهای چرب امگا ۶ به شمار می‌رود.

آلفا لینولنیک اسید ALA در حقیقت یک کربوکسیلیک اسید با یک زنجیره ۱۸ کربنی و سه پیوند دوگانه cis است. ALA برای حفظ سلامتی بدن انسان ضروری است ولی چون درون بدن انسان تولید نمی‌شود لذا انسان مجبور است تا مقدار مورد نیازش را از طریق خوردن خوراکی‌های سرشاز از ALA تأمین کند. آلفا لینولنیک اسید دارای منشأ گیاهی است. آ-ال-آ به عنوان یک منبع انرژی در بدن مصرف می شود و به عنوان یک ماده مادر نسبت به اسیدهای چرب امگا-۳ عمل می کند. اسیدهای چرب امگا-۳، فشارخون، انعقاد خون، ضربان قلب، استاع عروق خونی، پاسخ ایمنی و شکسته شدن چربی ها را تنظیم می کند. اسیدهای چرب ضروری در ساختن بافت مغز و اعصاب نیز نقش دارند. تنها برخی ازگیاهان حاوی آلفا لینولنیک اسید ALA هستند. این گیاهان عمدتاً شامل (rapeseed)، کتان (linseed) و روغن سویا است. برخی ماهی ها (مثلاً ماکرل و سالمون) حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند. ذرت، آفتابگردان، کتان، گل رنگ و کنجد غنی از اسیدهای چرب امگا-۶ است. این دو خانواده چربی بسیار مهم، ولی دارای دو نقش جداگانه در بدن هستند. لازم است تعادلی بین اسیدهای چرب امگا-۳ و امگا-۶ در رژیم غذایی وجود داشته باشد. مصرف بیش از حد هر یک موجب بروز بیماری می شود.

رژیم غذایی آمریکایی به طور تیپیک غنی از چربیهای امگا-۶ و فقیر از چربی های امگا-۳ است. مصرف بیش از حد روغن امگا-۶ و مصرف کم ماهی و پایین آوردن کلی مصرف چربی از سوی آمریکایی ها مهمترین دلایل به هم خوردن تعادل بین امگا-۶ و امگا-۳ در رژیم غذایی آمریکایی هاست. مصرف امگا-۶ به میزان بیشتر از امگا-۳ موجب تولید موادی می شود که التهاب زا هستند و دفاع بدن در مقابل بیماری ها را کم می کند. این بی تعادلی انسان را مستعد بیماری قلبی، شرایط التهابی نظیر تورم مفاصل، پسوریازیس و عفونتها و ضعف سیستم ایمنی می کند. در این موارد مصرف بیشتر امگا-۳ مؤثر است.

موارد کاربرد

اسیدهای چرب امگا-۳ دارای اثرات اثبات شده متعددی است. این موارد به خصوص جهت قلب مفید و در تخفیف علایم روماتیسم مفصلی و درمان اسکلروز متعدد و برخی بیماران مبتلا به دیابت و پیشگیری از سرطان مؤثر است. اخیراً اسیدهای چرب امگا-۳ در درمان میگرن و افسردگی به طور موفق بکار رفته است. آلفا لینولنیک اسید ALA در درمان سرطان پوست هم مفید است.

آلفا لینولنیک اسید ALA و سایر روغن های امگا-۳ در درمان موارد زیر بکار می رود:

بیماری قلبی: آ-ال-آ خطر بروز بیماری قلبی را با بهبود شریانا که خون را به بدن و مغز می رسانند و با کاهش کلسترول و تری گلیسرید خون کم می کنند.

فشار خون بالا.

بیماری های آلرژی و التهابی نظیر پسوریازیس و اگزما.

بیماری های خود ایمنی نظیر اسکلروز متعدد، لوپوس و سرطان.

آلفا لینولنیک اسید (ALA) هم آنتی‌اکسیدان است. شاید توضیح و تفسیر نقش آنتی‌اکسیدان‌ها و تأکید روی اهمیت آنها به حد کافی انجام نشده باشد در حالی که بدن برای مبارزه با رادیکال‌های آزاد که از تمرین، روحیه خراب، شرایط بد کاری و… تولید می‌شوند به آنتی‌اکسیدان‌ها نیاز وافر دارد.

آنتی‌اکسیدان‌ها از جمله مکمل‌هایی هستند که مورد بیشترین کم‌توجهی واقع شده‌اند. متقاعدکردن یک بدنساز، خیلی جدی در خریداری کردن مکملی که شاید در طول سال او را از بالاکشیدن آب بینی‌اش کمک کند کاری بس دشوار و سخت است. اما همان فرد را می‌بینید که پول زیادی برای خرید کراتین، پودرهای پروتئینی و… خرج می‌کند.
باید بدانید که برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است ریکاوری بعد از تمرین را تسهیل کرده، اثر آنابولیک انسولین را افزایش داده و از کاهش سنتز پروتئین که ممکن است از تمرین حاصل شود جلوگیری به عمل می‌آورند. وقتی که تمرین می‌کنید، فاکتورهای رشد آزاد می‌شوند، هورمون‌های آنابولیک هم سطح‌شان بیشتر می‌شود که در نتیجه عضلات‌تان بزرگتر می‌شوند، پاسخ آنابولیک بدن به تمرین الزاماً به واسطه تولید رادیکال‌های آزاد بهترین پاسخ نیست و این موضوعی است که باید مورد بحث واقع شود. تمرین باعث افزایش تولید رادیکال‌های آزاد می‌شود که می‌تواند به سلول‌ها لطمه وارد کند. بررسی‌های اخیر نشان داده‌اند که رادیکال‌های آزاد هم‌چنین می‌توانند مقدار سنتز پروتئین عضلات اسکلتی را کاهش دهند.

بنابر اعتقاد دانشمندان، افزایش سطح رادیکال‌های آزاد می‌تواند باعث تخریب عضلات شود…

پیش از آنکه دچار استرس شوید، این نکته را بدانید بد نیست: گرچه تمرین در کوتاه‌مدت رادیکال‌های آزاد را در بدن افزایش می‌دهد اما در واقع در بلندمدت موجب می‌شود دفاع طبیعی آنتی‌اکسیدانی بدن در مقابل آنها افزایش یابد. به عنوان یک بدنساز هر یک از شما می‌خواهید که ۲۴ ساعت از ۷ روز هر هفته را در وضعیت آنابولیک باشید.

در تلاش برای از سر راه برداشتن موانع عضله‌سازی، کوچکترین نکات را نیز تحت نظر داشته باشید. بنابراین احتمالاً منطقی است که از یک مکمل آنتی‌اکسیدانی‌ها در کنار رژیم غذایی خود بهره ببرید. مثلاً از ALA یا همان آلفالیپویک اسید بعد از تمرین استفاده کنید.  آلفا لینولنیک اسید ALA به جلوگیری از کاهش سنتز پروتئین (که شاید طی افزایش تولید رادیکال‌های آزاد به وقوع بپیوندند) کمک کرده، عملکرد انسولین را در بدن بهبود می‌دهد و ریکاوری بدن را از تمرین تسهیل می‌سازد. بدنسازان عمدتاً برای کسب بهترین نتایح از آلفا لینولنیک اسید ALA ، ۱۰۰ الی ۴۰۰ میلی‌گرم از آن را همراه با وعده بعد از تمرین خود مصرف می‌کنند که اگر می‌خواهید از آن استفاده کنید با پزشک مشورت کنید.

تحقیق در ایران : بررسی آلفا لینولنیک اسید و خطر بروزدیابت نوع 2: مرورسیستماتیک مطالعات کوهورت
در سال 1394 تحقیقی توسط یکی از دانشجویان دکترای دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ایران صورت گرفته است که نشان داده مصرف آلفا لینولنیک اسید ALA می تواند احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. با هم به چکیده ای از این مقاله نگاه می کنیم.

چکیده

منابع :

مجله ره آورد سلامت ،دوره 1 ،شماره 1 ، پاییز 1394

fa.wikipedia.org

http://mokamelhaa.ir/

فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.

[تعداد: 0   میانگین:  0/5]
به اشتراک بگذارید