نبیدو NEBIDO اولین داروی تزریقی با تاثیر بلند مدت برای درمان بیماری هیپوگونادیسم (کم کاری غدد جنسی در مردان) است.
نبیدو حاوی 1000 میلی گرم تستسترون آندکانوات در یک محلول روغنی 4 میلی لیتری است و حاوی فرمول بندی ابداعی بسیار موثر جهت حصول نتایج پایدار و بلند مدت است. بعد از استفاده از نیبیدو، سطح تستسترون برای حدود 12 هفته در محدوده فیزیولوژیکی نرمال باقی می میاند، بنابراین تنها 5-4 تزریق در سال برای درمان بلند مدت کمبود تستسترون کفایت خواهد کرد.
نبیدو از اوج گیری مقدار تستسترون در بدن و تجمیع سرم تستسترون جلوگیری می کند.
ثابت شده است که نبیدو در درمان هیپوگونادیسم مردان بسیار موثر است:
– میل جنسی و کارکردهای سیستم تولید مثل را بهبود می بخشد.
– سرزندگی و انرژی بدن را بطور موثر و مثبت تحت تاثیر قرار می دهد
– تغییر ترکیب بدنی (کاهش در توده های چربی و افزایش در بافت های عضلانی ضعیف)
– ثابت شده است که نیبیدو باعث بهبود سندروم های متابولیکی می شود
– نبیدو فشار خون انقباضی و انبساطی قلب را بهبود می بخشد
– نبیدو تاثیر مثبتی بر روی ماده تشکیل دهنده سطح داخلی رگ ها می گذارد و به این ترتیب از تصلب شرائین جلوگیری می کند.
ثابت شده که نبیدو حتی در میان مردان مسن تر بسیار کارآمد است.
مصرف نبیدو باید با رعایت جوانب احتیاط و با اطلاع کامل بیمار از جنبه های مختلف این دارو صورت پذیرد.

مقدمه
تستسترون یکی از مهم ترین هورمون های جنسی درون زا در مردان است، که در بیضه ها تولید می شود. تستسترون خود به تنهایی و همینطور از طریق محصولات متابولیکی اصلیش یعنی دی هیدرو تستسترون (DHT) و استرادیول، نفوذ بسیار زیادی در عملکردهای فیزیکی و ذهنی بدن انسان دارد. این هورمون ها بطور مستقیم بر روی کارکرد اندام های مختلف بدن مانند اندام جنسی، استخوان ها، ماهیچه ها، بافت های خونی، مغز، پوست و مو تاثیر می گذارند. به همین دلیل محدوده بسیار گسترده ای از اختلالات وجود دارد که در صورت کمبود تستسترون میتواند در بدن ظاهر شود و روی قسمت های مختلف بدن تاثیر بگذارد. کمبود تستسترون بصورت بالینی، یا همان بیماری هیپوگونادیسم مردان، میتواند در هر سنی مشاهده شود.
طبق تعریف، هیپوگونادیسم، ترشح ناکافی تستسترون توسط بیضه ها است که با علائم مشخصی همراه است. این موضوع دلایل متعددی دارد: هیپوگوناسیس میتواند مادرزادی و یا اکتسابی باشد و یا اینکه مربوط به عملکرد هیپوتالاموس، هیپوفیز و یا بیضه ها باشد.

برای تشخیص هیپوگونادیسم، سن بیمار و علائم مشخص شده در وی باید در نظر گرفته شوند:
– در کودکان و بزرگسالان، کمبود هورمون جنسی آندروژن معمولا به دلایل ژنتیکی و مادرزادی است. این کمبود زمانی تشخیص داده می شود که سن بلوغ به تاخیر افتاده و یا اصلا اتفاق نمی افتد.
– هیپوگونادیسم در بزرگسالان که بعد از سن بلوغ اتفاق می افتد معمولا اکتسابی است و ممکن است به این دلایل اتفاق بیفتد: آسیب بیضه ها، اوریون، دلایل تراتوژنیک و یا مربوط به غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس و یا بیماری های سخت باشد. به دلیل اینکه در این نوع از بیماری علائم پنهان هستند، این فرم از بیماری هیپوگونادیسم معمولا تا مراحل بسیار پیشرفته تشخیص داده نمی شود. گاهی اوقاط برسی هایی که برای پیدا کردن دلیل ناباروری مردان انجام می گیرد منجر به کشف و تشخیص هیپوگونادیسم می شود.
– در مردان بالای 40 سال، کمبود تستسترون معمولا نتیجه اختلال در عملکرد بیضه ها و یا عدم کنترل هیپوفیز-هیپوتالاموس است. پیشرفت و همینطور پیامدهای کمبود هورمون در مردان معمولا به تدریج اتفاق می افتند. از نظر بالینی، نشانه ها و علائم بسیار نامشخص و گمراه کننده هستند و به همین دلیل معمولا به عنوان نشانه های کمبود تستسترون تشخیص داده نمی شوند.
– هیپوگونادیسم بعد از بلوغ (LOH) به عنوان یک بیماری بالینی شناخته می شود، که با بالا رفتن سن در ارتباط بوده و بوسیله علائم عمومی و کمبود سطح تستسترون در بدن تشخیص داده می شود. این بیماری می تواند روی کیفیت زندگی و همینطور کارکرد اندام های مختلف بدن تاثیر بگذارد.
نشانه های هیپوگونادیسم بسیار متنوع بوده و معمولا شامل این موارد می شوند:
– کاهش میل جنسی، کاهش یافتن فعالیت جنسی، و همینطور کاهش کیفیت و دفعات نعوظ
– خستگی، حالت افسردگی، زود رنجی و کج خلقی و کاهش حس رضایت
– نقصان در کاکردهای شناختی و هوش
– کاهش توده بدنی و کم شدن حجم ماهیچه ها و عضلات و همچنین کم شدن استقامت
– کاهش قدرت وانرژی
– افزایش چربی شکمی و توده های چربی در بدن
– سندروم سوخت و ساز، مقاومت در برابر انسولین، و بیماری دیابت نوع 2
– اختلال در خواب
– کاهش خصوصیت های مردانگی
– ناباروری
– تاخیر در بلوغ
– افزایش تعریق، پوست خشک و کم خونی
– کاهش در چگالی توده استخوانی که منجر به پوکی استخوان خواهد شد

هدف اصلی در درمان بیماران مبتلا به هیپوگونادیسم بهبود شرایط بیمار و یا کم کردن عوارض ناشی از بیماری با جبران کمبود تستسترون و اجزای مرتبط و رساندن آنها به محدوده طبیعی بدن است. یکی از مرسوم ترین روش های درمان، جایگزینی با استفاده از تستسترون و یا یک نمک آلی حاوی تستسترون است. در اینجا انتخاب شکل دارویی بسیار مهم است به این دلیل که روش درمانی باید تضمین کند که سطح تستسترون در محدوده طبیعی فیزیولوژیک بدن باقی می ماند و از نوسانات شدید پرهیز شود. همینطور راحتی بیمار باید در انتخاب شکل دارو در نظر گرفته شود.

فیزیولوژی بیماری شناسی
تستسترون مهمترین استروئیدی است که توسط بیضه ها تولید می شود. سلول های درون بیضه در یک مرد بزرگسال روزانه 5-7 میلی گرم تستسترون تولید می کنند. به دلیل اینکه تستسترون چربی دوست است به راحتی از غشای سلولی عبور کرده و از سلول های درون بیضه خارج شده و منتشر می شود. در خون، 98 درصد از تستسترون به پروتئین های انتقالی متصل شده و فقط 2 درصد از آن آزاد است و به همین جهت از نظر بیولوژیکی فعال به شمار می رود.
در حدود 60 درصد از تستسترون در گردش، اتصال قوی با بتا-گلوبولین برقرار می کند (SHBG) و 38 درصد با آلبومین پیوند ضعیف برقرار کرده و توسط آن منتقل می شود. SHBG تمایل بیشتری برای پیوند با تستسترون نسبت به هورمون زنانه اوسترادیول دارد، بنابراین افزایش تولید SHBG توسط کبد باعث کاهش تستسترون های آزاد و در نتیجه تغییر نسبت تستسترون به هورمون زنانه اوسترادیول می شود.
شواهد بسیاری وجود دارد که نه تنها تستسترون های آزاد بلکه تستسترون های متصل به آلبومین ها هم در هنگام نیاز به افزایش سطح تستسترون می توانند مورد استفاده قرار گیرند، و به همین دلیل به آن ها تستسترون های در دسترس گفته می شود. تستسترون های آزاد بعنوان واسطه ای برای تاثیر آدرژنیک عمل می کنند. آن ها با شبیه سازی گیرنده های آندروژن، که عضو خانواده گیرنده های درون هسته هستند، در اندام های هدف باعث ایجاد تاثیر هورمونی می شوند.
هیپوگونادیسم یا ترشح ناقص تستسترون، ریشه در ناکارامدی و نقص اندامی دارد که در ترشح این هورمون نقش دارند. این بیماری دارای سطوح مختلفی مرتبط با هیپوتالاموس، هیپوفیز یا غده جنسی است.
سطح تستسترون در خون ممکن است به دلیل بیماری هایی مثل نارسایی کلیه، التهاب مزمن کبد و دیابت پایین بیاید. همچنین مقاومت اندام های مورد هدف ممکن است باعث بروز نشانه ها و علائم هیپوگونادیسم شود. در این حالت لزوما کمبود تستسترون در خون وجود ندارد اما به عنوان مثال عدم کارکرد مناسب گیرنده های آندروژن سسب بروز علائم خواهد شد. این سندروم آندروژن غیرحساس، در مردانی که از نظر ژنتیکی (XY) بصورت فنوتیپ و احتمالا عقیم هستند و همینطور هویت جنسی خود را به عنوان زن پذیرفته اند، دیده می شود. بنابراین گیرنده های آندروژن نه تنها برای پیشرفت مورفولوژی یا ریخت شناسی در مردان حیاتی هستند بلکه در پیکربندی سیستم عصبی مرکزی مردان نیز نقش بزرگی ایفا می کنند.
با توجه با تاثیرات فیزیولوژیک تستسترون در بدن، کمبود آن از جنبه های مختلفی خود را نمایان می کند که بیشتر آن ها بویژه در مردان بالغ هنوز ناشناخته هستند. این موضوع تشخیص کمبود تستسترون را بسیار مشکل تر خواهد کرد.

دلایل اهمیت درمان
هورمون های جنسی در چندین مرحله از زندگی یک مرد اهمیت دارند. تستسترون مهم ترین هورمون جنسی در انسان است. در طی دوران جنینی، تستسترون تمایز بین ارگان های جنسی را تعیین می کند، در هنگام بلوغ، پیشرفت و پدیدیار شدن صفات مردانه وابسته به تستسترون است، و در هنگام بزرگسالی، تستسترون صفات مردانه را حفظ می کند.
کم کاری غدد جنسی هیپوگونادیسم نامیده می شود. که معمولا خود را بصورت کمبود در تولید تستسترون نشان می دهد. به عنوان یک هورمون جنسی که تاثیرات بسیار زیادی بر روی عملکرد های فیزیولوژیک بدن دارد، کمبود تستسترون، به اختلال در چندین عملکرد مهم در بدن منتهی می شود. این اختلال ها که شامل خستگی، ضعف، کاهش میل جنسی، نقص در نعوذ و… می شوند معمولا دلایلی هستند که بیماران برای رهایی از آن ها به پزشک مراجعه می کنند.
مردانی که دچار ناتوانی در نعوذ هستند و کمبود تستسترون در آن ها تشخیص داده شده است ممکن است از درمان با تستسترون به تنهایی سود ببرند. ترکیبی از بازدارنده های فسفو دی استراز و تستسترون می تواند برای مردان ناتوان در نعوذ که به درمان با تستسترون به تنهایی واکنش مناسبی نشان نمی دهند تشخیص داده شود. شیوع هیپوگونادیسم در میان مردان ناتوان در نعوذ در حدود 20 درصد تخمین زده می شود.
هیپوگونادیسم در میان مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بسیار رایج است. دیابت نوع 2 بیماری است که در میان مردان مسن ریسک بسیار بالایی دارد. تحقیقات و رهنمودهای تازه پیشنهاد می کنند که ارزیابی و درمان دیابت باید قبل و یا همزمان با درمان کمبود تستسترون در این دسته از بیماران انجام گیرد.
درمان جایگزینی تستسترون می تواند به عنوان روشی برای بالا بردن سلامت و کیفیت زندگی مردان مبتلا به هیپوگونادیسم استفاده شود. به دلیل اینکه نبیدو از عوارضی که مرتبط با درمان بیماری هایی مانند دیابت است جلوگیری می کند، استفاده از آن را در مقابل عدم درمان، بسیار توجیه پذیر می کند.

روش معمول برای تشخیص صحیح، که شامل نتایج بالینی و زیست-شیمیایی(در این مورد تعیین سطح هورمون در بدن) می شود، به دلیل اینکه نشانه های بیماری مشخص و واضح نیستند و نتایج آزمایشگاهی هم لزوما همیشه تصویر واضح و شفافی از بیماری به ما ارائه نمی دهند ممکن است دچار مشکل شود. بویژه اینکه کمبود سطح تستسترون بسیار به محدوده طبیعی نزدیک است. هنوز آزمایش های مشخصی برای تعیین حساسیت آندروژنی در افراد طراحی نشده، بنابراین هیپوگونادیسم اغلب با کمک تجربه پزشک و پس از کنار گذاشتن بیماری های دیگری که ممکن است باعث پدید آمدن این نشانه ها شده باشند، تشخیص داده می شود. معاینه بالینی دقیق پس از درمان های اولیه با تستسترون گاهی اوقاط تنها روشی است که با استفاده از آن می توان از مفید بودن درمان اطمینان حاصل کرد.

اطلاعات بالینی و درمان با نبیدو
تاثیرگذاری و ایمنی نبیدو توسط تعدادی از مطالعات صورت گرفته بر روی بیماران مبتلا به هیپوگونادیسم ارزیابی شده است. این مطالعات شامل بیماران با دیابت نوع 2، سندروم سوخت و ساز و یا چاقی و همینطور آن هایی که به علت های گوناگون دچار هیپوگونادیسم شده بودند، می شد.
تحلیل ترکیبی 33 مقاله، شامل 11 مقاله تصادفی بهمراه آزمایش هایی با دارونما نشان داد که شکل تزریقی تستسترون موجود در نبیدو بطرز کاملا موثر و چشمگیری توده ماهیچه ای را افزایش داده، توده چربی و هموگلوبین گلیکات را کاهش داده و کارکرد نعوذ را در مقایسه با بیماران مبتلا به هیپوگونادیسم که دارونما مصرف کرده بودند و یا اصلا تحت هیچ درمانی نبودند، بهبود بخشیده است. نبیدو همچنین تاثیرات سودمندی بر روی دیگر پارامتر های سلامتی از جمله موارد زیر دارد: محیط دور شکم، وزن بدن، شاخص توده بدنی، سطح لیپید، چگالی استخوان ها، افسردگی و ریسک ابتلا به بیماری های پروستات. مطالعاتی که در این تحلیل ترکیبی مورد استفاده قرار گرفتند شامل 3359 بیمار مبتلا یه هیپوگونادیسم می شدند که شکل تزریقی تستسترون را استفاده کردند و 478 بیمار که از دارو نما استفاده کرده بودند.
در IPASS، بزرگترین مطالعه مشاهده اس تا به امروز، مشخص شد که نبیدو در بیماران مبتلا به هیپوگونادیسم بسیار موثر و متعادل عمل می کند. در مجموع 1493 مرد از 23 کشور در این مطالعه ثبت نام کردند و اطلاعات مربوط به 1493 بیمار که در مجموع 6333 تزریق انجام داده بودند (5 تزریق برای هر فرد) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بهبودی های جزئی در بیمارانی که از روش های درمانی ساده پیشین و همینطور درمان با آندروژن استفاده کرده بودند مشاهده شد، اما بهبود های اساسی و برجسته در پارامترهایی مانند سلامت ذهنی و جنسی، دور کمر، فشار خون و سطح چربی خون هنگامی اتفاق افتاد که از نبیدو برای درمان بیماری استفاده شده بود.
شدت علائم در بیماران با میل جنسی کم/خیلی کم و همینطور اختلال در نعوذ متوسط/شدید پس از مصرف 4 دوز از دارو کاهش پیدا کرد. (یه ترتیب از 64 به 10 درصد و از 67 به 19 درصد) بیشتر بیماران (89 درصد) اعلام کردند که از درمان با نبیدو بسیار راضی هستند. نبیدو بسیار تطبیق پذیر است بطوریکه تنها 6 درصد از بیماران واکنش های ناسازگار دارویی را تجربه کردند که بیشتر آن ها با درجه خفیفی مواجه شدند. از رایج ترین واکنش ها می توان به مواردی مانند افزایش هماتوکریت، افزایش آنتی ژن مختص پروستات و درد در ناحیه تزریق (کمتر از یک درصد) اشاره کرد.
در فاز سوم این مطالعه و در محیطی کنترل شده و تصادفی، در طی دوره 30 هفته ای، نبیدو با تستسترون انانتات 250 میلی گرم (درمان استاندارد در بسیاری از کشورها در زمان مطالعه) مورد مقایسه قرار گرفت. بخش ثانویه این فاز شامل یک مطالعه باز با مدت زمان بالای 80 هفته بود. در این بخش تمامی بیماران تزریق های نبیدو را در فواصل زمانی 12 هفته ای دریافت کردند، که شامل 40 بیمار هیپوگونادال در سنین 18 تا 64 سال می شد.
این مطالعه چندید پارامتر تاثیرگذار ( ترکیب بدنی، توان ماهیچه ای، کارکرد سیستم جنسی و تراکم استخوانی) و همینطور نقاط پذیرنده و ایمنی ( خون سازی، حجم پروستات و نتایج آزمایشگاهی) را مورد ارزیابی قرار داد. نبیدو در طول 30 هفته کارکرد سیستم جنسی را بطور چشمگیری بهبود بخشید و در مقایسه با تستسترون انانتیت، ایمن تر و متعادل تر عمل کرد. پس از 144 هفته قدرت گریپ بطور چشمگیری نسبت به حد پایه در بیمارانی که از نبیدو استفاده کرده بودند افزایش یافت. پی گیری های 3 ساله پس از درمان نشان داد که سطح HDL در مقایسه با مقدار پایه افزایش چشمگیری را تجربه کرده و این در حالی است که سطح لپتین، تراکم استخوانی، فشار خون، عملکرد کبد و سطح هموگلوبین و هماتوکریت پایدار باقی ماندند. درحالیکه بعد از 12 ماه در حجم پروستات افزایش مشاهده شد، اما در طول 3 سال بعدی این حجم ثابت باقی ماند. (2.3 میلی لیتر، کمتر از 5 صدم)
تحقیقات بر روی بیماران با دیابت نوع2، سندروم متابولیک و یا چاقی
رواج هیپوگونادیسم در میان مردان مبتلا به دیابت و سندروم متابولیک بسیار بالا است. نتایج چندین مطالعه بالینی نشان داده است که درمان جایگزینی تستسترون با نبیدو سطح سرمی تستسترون در بدن را بالا برده و باعث بهبود مواردی از جمله شاخص توده بدنی، تناسب اندام، ترکیب توده عضلانی، پارامتر های سوخت و ساز و کارکرد سیستم جنسی در بیماران می شود. بنابراین جایگزینی تستسترون با نبیدو می تواند باعث کاهش وقوع یا توقف پیشرفت عوارض دیابتی در مردان مبتلا به هیپوگونادیسم و دیابت شود.

تاثیر نبیدو بر روی تغییرات سوخت و ساز در جمعیت مردان مبتلا به دیابت نوع 2 در یک مطالعه کنترل شده به همراه آزمون دارونما مورد بررسی قرار گرفت. برای 30 هفته اول بیماران با نبیدو و یا دارونما مورد درمان قرار گرفتند و در 52 هفته بعد از آن بیماران به همین ترتیب مداوا شدند و از نوع مداوا نیز اطلاع داشتند. این آزمون شامل 199 مرد مبتلا به دیابت نوع 2 و مجموع تستسترون کمتر از 12 نانومول بر لیتر یا تستسترون آزاد کمتر از 250 پیکومول بر لیتر می شد.
بهبودهایی در پارامتر های سوخت و ساز در بیمارانی که با نبیدو مداوا شده بودند مشاهده شد، اگرچه در مورد آن هایی که مبتلا به افسردگی بودند این بهبود ها کمتر بود. درمان با نبیدو باعث کاهش بسیار چشمگیری در HBA1c یا میزان متوسط قند خون 3 ماهه در 6، 18 و همچنین 52 هفته پس از درمان شد. بیشترین پیشرفت و بهبودی در تحمل گلوکوز در بیمارانی با با متوسط قند HBA1c بیشتر از 7.5 درصد مشاهده شد. همچنین پیشرفت چشمگیری در پارامترهایی مانند دور کمر، وزن و شاخص توده بدنی در مردانی که به افسردگی دچار نبودنو اتفاق افتاد؛ این بهبودی ها با رسیدن سطح تستسترون به میزان طبیعی در ارتباط هستند.

تجزیه و تحلیل نتایج این برسی با در نظر گرفتن سطح تستسترون نشان می دهد که پس از درمان، بیمارانی با هیپوگونادیسم شدید بهبودی های بسیار چشمگیری در کارکردهای جنسی پیدا کردند اما در مورد پارامتر های مربوط به سوخت و ساز بهبودی ها اندک و یا ثابت بود. اما برخلاف آن در مورد بیماران با هیپوگونادیسم کم، بهبودی های چشمگیر در مورد وزن، شاخص توده بدنی و دور کمر اتفاق افتاد و کارکرد های جنسی در درجه بعدی قرار گرفتند. تاثیر نبیدو در بیماران با دیابت نوع2 همچنین در یک مطالعه آینده نگر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد در مان با نیبیدو باعث کاهش چشمگیر در وزن بدن و بهبود شاخص توده بدنی در بیماران دیابتی مبتلا به هیپوگونادیسم می شود. همچنین با به تعادل رسیدن سطح تستسترون در بدن، کلسترول و تری گلیسیرید خون کاهش یافته و سطح تحمل گلوکوز پس از درمان با نیبیدو بهبود میابد.
در یک تحقیق دیگر، نبیدو با شکل خوراکی تستسترون در بین 52 مرد دارای هیپوگونادیسم و سندروم متابولیک مقایسه شد. در این مورد نتایج نشان داد که در مدت 6 ماه، تنها نبیدو باعث تغییرات چشمگیر در سطح تستسترون و پارامترهای سوخت شد. این بهبودی ها همچنین تا 12 ماه پس از شروع درمان با نبیدو ادامه یافت. بعد از 6 ماه از شروع درمان، بیمارانی که تستسترون خوراکی مصرف کرده بودند شروع به مصرف نبیدو کردند که نتایج نشان از افزایش سطح تستسترون کل و تستسترون آزاد در این افراد پس از 12 ماه داشت. در این آزمایش کارایی و تعادل نبیدو به خوبی نشان داده شد.

نتیجه گیری:
نبیدو یک فرمول خلاقانه برای درمان کمبود تستسترون در مردان ابداع کرده است.
نبیدو اولین درمان طولانی مدت بصورت تزریق عضلانی را برای مقابله با هیپوگونادیسم ارائه می دهد.
نبیدو تنها به 4-5 تزریق در سال برای به تعادل رساندن سطح تستسترون در بدن نیاز دارد.
نوسانات غیر بیولوژیک در سطح تستسترون پس از مصرف نبیدو مشاهده نخواهد شد و این موضوع در نبیدو بسیار خوب کنترل شده است.
نبیدو در درمان بیماران مبتلا به هیپوگونادیسم بسیار موثر عمل می کند:
– میل جنسی و کارکرد های سیستم جنسی بهبود میابد
– سرزندگی و حالات روحی بطور مثبت تحت تاثیر قرار میگیرند
– شکل و فرم بدن اصلاح می شود. (توده چربی کاهش و توده عضلانی افزایش میابد)
– نشان داده شده است که نبیدو باعث بهبود عوارض سندروم متابولیک می شود
– نبیدو فشار خون را تنظیم می کند
– نبیدو تاثیر مثبتی بر روی ضخامت غشای دیواره رگ ها دارد، یعنی عامل اصلی تصلب شرائین
– نبیدو حتی در مورد مردان مسن تر بسیار متعادل عمل می کند و عوارض جانبی مانند حساسیت در نقطه تزریق و عوارض دیگر در موارد بسیار نادری اتفاق می افتد
همچنین تغییرات در اندازه پروستات، سطح PSA و پارامترهای هماتولوژیک بدون عوارض بالینی محسوس و در محدوده طبیعی هستند.

ترجمه از سایت نبیدو

فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.