
ماساژ گراستون چیست؟
ماساژ گراستون در آمریکای شمالی توسط DD Plamer درقرن ۱۹تاسیس شد که البته در دهه ی ۱۹۸۰بسیارپرطرفدارشد.
متخصصان چینی اغلب از این تکنیک برای درمان ستون فقرات استفاده میکنند. این روش در چین به نام Gua sha بکار میرفته است.
حدود۲۰۰ تکنیک قابل ارائه است که بخشی از آن عمیق و بخش دیگر آن خفیف و جزئی هستند.
چگونگی پیدایش این ماساژ
لازم به ذکراست که این تکنیک برای ورزشکاران توسط دیوید گراستون اختراع شده که این روش را به نام خودش یعنی Graston techniques نام گذاری کرد.
گراستون پس از آسیبی که در اسکی روی آب به زانویش وارد شد و در طی روند درمان خودش پس از این نتیجه چندانی با دست عایدش نشد و علاوه بر آن دچار خستگی شدید دست میشد این روش را بکار گرفت.
کاربرد تکنیک ماساژ گراستون
طبق نظر انجمن کاپروپراکتیک آمریکا تکنیکهای مختلفی توسط تکنسینهای ارتوپدی انجام میشود که بسیار متنوع و قابل توجه است.

این تکنیکها بسیارموثر برای دردهای ستون فقرات وبه ویژه دردهای گردن است که با استفاده از ابزارهای خاص برروی بافتهای نرم بدن و ضایعات موجود توسط پزشکان مورد استفاده قرار میگیرد.
روند آن با تحریم بافتهای عضلانی و افزایش جریان خون و ترمیم گره ها وگرفتگی عضلات همراه است که تا کنون هزاران ورزشکار و بیمار با روش ماساژ گزاستون تاندون ها و رباط ها وبافتهای آسیب دیده ی خود را تحت درمان قرار داده اند.
و این تکنیک به کاهش وزن ریکاوری و درمان سلولیت با رژیم های غذایی مناسب و افزایش جریان خون و کاهش اسید لاکتیک و بهبود بافتهای آسیب دیده و اکسیژ رسانی کمک شایانی کرده است که به خودی خود باعث انعطاف و افزایش عملکرد ورزشکار میشود.
توصیه میشود این روش را قبل از تمرین و یا بعد از تمرین های سخت تحت درمان قراربگیرید و اثرات آن را بعد از ۲۴ساعت مشاهده کنید.
روش درمان درتکنیک گراستون
روش کار آن است که در موبیلیزیشن بافت های نرم ، از ابزارهایی که در یک ست 6تایی و مطابق با قسمت های مختلف بدن طراحی و ساخته شده اند، استفاده میشود و عمل deep friction massage را انحام میدهد.
موارد احتیاط کلی در ماساژدرمانی چیست؟
– در صورتیکه مبتلا به تب بالا، التهاب، عفونت، فلبیت، ترومبوز، یرقان یا بیماری عفونی پوستی هستید از ماساژ اجتناب کنید.
– روی زخمهای باز یا سوختگی یا موضع جراحت قبلی ماساژ انجام ندهید. در کوفتگی یا رگ به رگ شدن، ماساژ را بمدت ۲۴ ساعت به تأخیر بیاندازید.
– در صورت ابتلا به یک بیماری مزمن، مانند آرتریت، سرطان یا بیماری قلبی ، قبل از انجام ماساژ با پزشک خود مشورت نمایید.
– در صورتیکه باردار هستید به ماساژ درمانگر خود اطلاع دهید ، زیرا ماساژ برخی نواحی، باعث زایمان زودرس می شود.

قرص ال تیانین (L-theanine) یک اسید آمینه است که منجر به آرامش،کاهش وزن،… میشود. در اصل L-theanine ترکیبی است که به طور طبیعی در چای سبز ، چای سیاه و برخی از قارچ ها و همچنین در فرم مکمل موجود است . قرص ال تیانین (L-theanine) ممکن است سطح برخی مواد شیمیایی در مغز را تحت تاثیر قرار دهد. این قرص شامل سروتونین و دوپامین هستند که بر خلق و خوی، خواب و احساسات و کورتیزول تأثیر میگذارد و بدن را در برابر استرس حفاظت میکند.
تحقیقات نشان می دهد که L-theanine از مزایای سلامتی برخوردار است که ممکن است شامل تمرکز ذهنی و کیفیت خواب بهتر باشد که این مقاله یک مروری بر L-theanine، از جمله مزایای بالقوه و خطرات و دوز آن می باشد.
L-theanine ممکن است سطح برخی مواد شیمیایی در مغز را تحت تاثیر قرار دهد. اینها شامل سروتونین و دوپامین هستند که بر خلق و خوی، خواب و احساسات و کورتیزول تأثیر میگذارد و به مقاومت بدن در برابر استرس کمک میکند. البته بدن انسان این ترکیب را تولید نمی کند و برای انسان ها ضروری نیست اما تغییر در تعادل این مواد شیمیایی می تواند حالت خلق و خوی فرد یا سطوح استرس را تغییر دهد.
مطالعات و آزمایش های کوچک بر روی حیوانات نشان داده اند که L-theanine ممکن است مزایایی را ارائه دهد. کارشناسان معتقدند که این امر به طور کلی ایمن است، در حال حاضر کمبود تحقیقات با کیفیت در انسان برای تأیید مزایای آن وجود دارد.
بسیاری از مردم در حالی که در محل کار هستند، چای سیاه یا سبز را می نوشند زیرا معتقدند که تمرکز ذهنی آنها را افزایش می دهد. (یک مطالعه 2012 این ایده را پشتیبانی می کند.)
محققان دریافتند افرادی که 100 میلیگرم (میلی گرم) قرص ال تیانین L-theanine را دریافت کردند اشتباهات کمتر را در کارخود داشته اند تا افرادی که آن را مصرف نکرده اند . نوشیدن 50 میلی گرم کافئین یا ترکیب L-theanine و کافئین نیز تمرکز را افزایش داد.
البته تحقیق بیشتر برای تعیین اینکه چگونه قرص ال تیانین L-theanine ممکن است توجه و تمرکز فرد را تحت تاثیر قرار دهد ضروری است.

آرامش با قرص ال تیانین
مردم اغلب یک فنجان چای یا یک نوشیدنی گرم دیگر را برای کمک به استراحت خود می نوشند. تحقیقات نشان می دهد که L-theanine در چای سبز یا سیاه ممکن است به این احساس آرامش بخش کمک کند و موجب کاهش ضربان قلب شود.
کاهش وزن با قرص ال تیانین
مصرف قرص ال تیانین به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی کنترل شده ی کم کالری جایگزین کردن میان وعده با چای سبز یا یک نوشیدنی داغ با کالری کم می تواند باعث کاهش وزن شود.
L-theanine در چای سبز می تواند یک طعم گوارشی ایجاد کند، همچنین به عنوان عطر و طعم umami شناخته می شود. طعم umami می تواند اشتها را کاهش دهد که اغلب به کاهش وزن کمک می کند.
کاهش فشار خون با قرص ال تیانین
تحقیقات ،فشار خون بالا را با افزایش خطر ابتلا به چندین مشکل بهداشتی، از جمله حمله قلبی و سکته مغزی مرتبط کرده است.
L-theanine ممکن است به کاهش استرس کمک کند و کاهش استرس و افزایش آرامش می تواند ضربان قلب را کاهش دهد که این کار به نوبه خود، ممکن است به کاهش فشار خون کمک کند.
تقویت سیستم ایمنی بدن با قرص ال تیانین
L-theanine ممکن است از بدن در مبارزه با بیماری حمایت کند. مطالعات متعدد نشان داده است که استفاده از L-theanine میتواند سیستم ایمنی بدن را افزایش دهد و موجب کاهش احتمال سرماخوردگی و یا آنفولانزا شود. اثرات ضد التهاب بالقوه آن نیز می تواند به مبارزه با بیماری کمک کند.

افزایش عملکرد شناختی
در سال 2016 محققان تحقیقات موجود در مورد مزایای L-theanine بررسی کردند و نتیجه گرفتند که این ترکیب می تواند سلامت روحی و جسمی افراد را ارتقا دهد . آنها اشاره کردند که به نظر می رسد اثرات عصبی محافظت کننده ی آن ، عملکرد مغز را بهبود می بخشد.
L-theanine به خودی خود ممکن است توجه و زمان واکنش فرد را بهبود بخشد . در ترکیب با کافئین، ممکن است منجر به بهبود مهارت ها و هشیاری آنها شود. کافئین یک محرک است، بنابراین می تواند به افرادکمک کند که در معرض هشدار و اشتباهات متمرکزتر باشند .
با این وجود، تمام تحقیقات نشان داده اند که L-theanine میتواند تواناییهای شناختی افراد را بهبود بخشد و نیاز به پژوهش بیشتر با کیفیت بالا برای روشن شدن اثرات این ترکیب بر توابع ذهنی افراد وجود دارد.
مطالعات متعدد نشان داده اند که L-theanine می تواند به فردکمک کند قبل از خواب، راحت وبی استرس باشند و عمیق تر بخندند. این مزایا ممکن است از اثرات خاصی که اسید آمینه بر روی مواد شیمیایی مغز میگذارد ، باشند که در خواب نقش مهمی دارند .
یک مطالعه در سال 2018 نشان داد یک سری از افرادی که روزانه به مدت 8 هفته 500 تا 900 میلی گرم L-theanine را استفاده میکنند ، بعد از مصرف رضایت بیشتری در خواب دارند. شرکت کنندگان در مطالعه دارای اختلال اضطرابی عمومی بودند و از داروهای ضد افسردگی استفاده می کردند.
آیا قرص ال تیانین L-theanine امن است؟
پس از دریافت مشاوره از کارشناسان FDA ، طبقه بندی L-theanine “به طور کلی به عنوان امن شناخته شده است.” این طبقه بندی به این معنی است که آنها اعتقاد دارند که این افزودنی به عنوان بسته بندی نشان می دهد که آن را ایمن می سازد.
با این حال، زنان باردار یا شیرده نباید از قرص ال تیانین L-theanine استفاده کنند.

شواهد چیست؟
در حالی که برخی شواهد وجود دارد که L-theanine می تواند به نفع سلامت روان و جسمی افراد باشد، قبل از اینکه پزشکان بتوانند از اثرات واقعی این ترکیب مطمئن باشند، مطالعات بیشتری لازم است. دانشمندان هنوز تحقیقات با کیفیت بالا در انسان انجام نداده اند.
بسیاری از مطالعات تا به امروز نمونه ای کوچک داشته اند، به این معنی که تعداد بسیار کمی از افراد در تحقیق شرکت کردند. .
مطالعات دیگری از حیوانات مانند موش استفاده کرده اند. با این حال، انسان به احتمال زیاد نسبت به حیوانات واکنش متفاوت نشان می دهد، بنابراین این نتایج ممکن است قابل اجرا نباشد
حمایت از برخی داروهای سرطانی
برخی از تحقیقات روی حیوانات نشان می دهد که L-theanine می تواند اثربخشی دارو شیمیایی به نام دوکسوروبیسین را افزایش دهد. ممکن است دکسوروبیسین با افزایش مقدار دارو در سلول های سرطانی موثر باشد.
با این حال، دانشمندان باید تحقیق بیشتری انجام دهند تا درک متابولیسم های خاص بین این مواد شیمیایی را پیدا کنند
عوارض
اکثر افراد بعید میدانند که مصرف L-theanine عوارض جانبی داشته باشد، اما این مکمل ممکن است با بعضی از داروها ارتباط سو برقرار کند. ضروری است قبل از مصرف مکمل های L-theanine با پزشک درباره هر نوع داروی فعلی صحبت کنید.
L-theanine دارو نیست، بنابراین هیچ دستورالعمل رسمی در مورد چگونگی مصرف یک فرد وجود ندارد. با این حال این مکمل بعید است که باعث سوء مصرف شود.
L-theanine معمولا در فرم 200 میلی گرم قرص در دسترس است. یک فرد می تواند قبل از مصرف این مکمل ها برای مشاوره در مورد دوز با پزشک مشورت کند.
خلاصه این که
کارشناسان معتقدند که قرص ال تیانین L-theanine به طور کلی برای افرادی که ان را به عنوان مکمل مصرف می کنند، در معرض خطر جدی ای قرار نمیگیرند، اما تحقیقات بیشتری لازم است تا تأثیرات احتمالی سلامت فرد را تأیید کند. مطالعات و تحقیقات کوچک بر روی حیوانات نشان می دهد که قرص ال تیانین L-theanine می تواند به آرامش، بهبود کیفیت خواب و محافظت از عصب کمک کند.
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.


کیتون تمشک چیست؟
کیتون تمشک ماده ای است که تمشک منبع اصلی آن به شمار می رود، ولی بقیه میوه ها هم حاوی مقداری از این ماده هستند. گذشته از اینکه در بسیاری از محصولات لاغری یافت می شود، کیتون تمشک همچنین در مواد غذایی به عنوان طعم دهنده و خوشبو کننده و همچنین در بسیاری از مواد آرایشی وجود دارد. علاوه بر این، کیتون تمشک حاوی ماده ای مشابه سینیفرین است که اغلب به عنوان یک مکمل کاهش وزن بسیار قوی مطرح می شود. کیتون تمشک همچنین نرخ سوخت و ساز بدن را افزایش داده، باعث پایداری اشتهای طبیعی و سالم می شود، وسطح انرژی را بهبود می بخشد.
زمانی که شما از مکمل کیتون تمشک با یک رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم استفاده می کنید، مقدار کالری کمتری از حد معمول دریافت می کنید و کالری بیشتری می سوزانید. کیتون ها کاملا طبیعی هستند و به شما کمک می کنند تا بدون تحمل عوارض جانبی سخت و نامطلوب ترکیبات شیمیایی، به کاهش وزن دلخواه خود دست پیدا کنید.
مکمل کیتون تمشک چگونه کار می کند؟
مکمل های کیتون تمشک چربی سوزی غیر آدرنالینی را افزایش می دهند. این کار از طریق لیپاز انجام می پذیرد؛ آنزیمی که مسئول آزاد سازی اسید های چرب از سلول های چربی در هنگام فرایند چربی سوزی است. زمانی که شما کیتون تمشک را مصرف می کنید، سطح لیپاز در بدنتان افزایش پیدا کرده و در نتیجه آن نرخ آزاد سازی اسید های چرب افزایش پیدا می کند.
علاوه بر این کیتون تمشک ار نظر ساختار مشابه کپسایسین است. کپسایسین ماده ای است که در فلفل چیلی و فلفل قرمز یافت می شود و به بالا بردن متابولیسم کمک می کند. مکمل های کیتون تمشک می توانند فرایند چربی سوزی را بهبود بخشیده و از این طریق بافت های چربی در بدن را کاهش دهند. ترکیبات حاضر در این مکمل ها به تولید هورمونی کمک می کنند که به شکستن سریعتر سلول های چربی بویژه در کبد کمک می کند و باعث می شود که فرد سریعتر وزن کم کند. این امر از طریق حذف ذخایر چربی در بدن و بهبود سوخت و ساز انجام می گیرد و همچنین با تقویت سوخت و ساز چربی از چاقی جلوگیری می کند.
ترکیبات این مکمل همچنین به بهبود حفاظت آدیپونکتین بدن کمک می کنند که باعث تنظیم سوخت و ساز و شکستن چربی ها می شود. بیشتر مکمل های کیتون تمشک می توانند تغییرات ملموس ظاهری را در کمتر از دو هفته ایجاد کنند. برای گرفتن بیشترین تاثیر از این مکمل، مهم است که دوز مصرفی مناسب تشخیص داده شده و دنبال شود.
توصیه شده که از این مکمل یک یا دو بار به همراه غذا و دوزی بین 100 تا 200 میلی گرم در روز استفاده کنید. شما می توانید کیتون تمشک را یک بار در روز، ترجیحا بعد از صبحانه استفاده کنید، اما میتوان مقدار مصرف را تا 200 میلی گرم در روز افزایش داد و به همراه صبحانه و یا ناهار، بسته به برنامه کاهش وزن مصرف کرد.
عوارض جانبی احتمالی کیتون تمشک چیست؟
تا کنون مطالعه علمی بر روی انسان ها برای تعیین عوارض جانبی مکمل کیتون تمشک انجام نشده است. اما بعضی از مصرف کنندگان در مورد تعدادی از عوارض جانبی که در طول دوره استفاده تجربه کرده اند، گزارش هایی را بیان کرده اند.
مکمل های کیتون تمشک عموما سالم و بی خطر هستند، اما بعضی از مصرف کنندگان ممکن است افزایش فشار خون، عصبانیت، تپش قلب و افزایش ضربان قلب را تجربه کنند. همچنین این باور وجود دارد که مکمل های کیتون تمشک می توانند برای بیمارانی که وضعیت بیماری مزمن مانند بیماری مسدود کننده ریوی مزمن، فشار خون بالا و آسم دارند، مضر باشند.
ترکیبات این مکمل می توانند تولید نوراپی نفرین را شدت ببخشند که این امر می تواند باعث فشار خون بالا شده و همچنین برای سیستم عصبی مضر است. کیتون های تمشک حاوی سینفرین هستند که به عنوان شدت بخش حالت های عصبی گزارش شده و همچنین ممکن است منجر به بی خوابی شود. اگر شما مبتلا به دیابت هستید، پیش از مصرف این مکمل با پزشک خود مشورت کنید. این مکمل میتواند سبب افت سطح قند خون شما شده و همچنین ریسک خونریزی را کاهش می دهد.
زنان باردار، مادران شیرده، و افرادی که به بیماری های مزمن و فشار خون بالا دچار هستند باید در مصرف این مکمل احتیاط به خرج داده و با پزشک خود مشورت کنند.
منبع :
ترجمه از : choicesupplements

همه ما دیدهایم افرادی را که به تشک چسبیدهاند و در سِت های زیاد دراز نشست انجام میدهند تا زمانیکه درشکمشان احساس درد کنند. ولی آیا واقعا دراز نشست به شما در کاهش وزن کمک میکند تا شکمی تخت و صاف داشته باشید؟ جواب مختصر این است: خیر! دراز و نشست تمرین پایهای استقامتی برای میانتنه است اما به چربی سوزی کمکی نمیکند. اما چرا؟
دراز و نشست باعث کاهش چربی شکم نمی شود
بسیاری از افراد به دنبال این هستند که چربی را در نقاط مشخصی از بدن مانند شکم کاهش دهند. تعداد کسانی که تصور می کنند، انجام حرکت دراز نشست باعث کم شدن چربی در ناحیه شکم می شود، کم نیست. باید توجه داشت، از نظر علمی و با توجه به روش های صحیح کاهش وزن و چربی بدن در نقاط ویژه آن مانند شکم امکان پذیر نیست و در واقع تلاش برای کاهش موضعی چربی بی حاصل است. چون هنگام ورزش انرژی مورد نیاز منحصراً از ذخایر چربی عضلات فعال تأمین نمیشود، بلکه از سراسر بدن تهیه می شود، بنابراین تمرین روی گروه عضلانی خاص ممکن است باعث افزایش حجم عضلانی و همچنین قدرت آن گروه عضلانی شود، ولی چربی بدن از تمام نقاط بدن کاهش می یابد. باور به اینکه امکان کاهش چربی به صورت موضوعی امکان پذیر است مربوط به تحقیقی است که در سال ۱۸۹۵ انجام شده است. این پژوهش برای اولین بار ادّعا کرد که چربی در مناطقی که عضله فعّال است، به صورت موضعی کاهش مییابد، اما پس از آن تحقیقات دیگری صورت گرفت که خلاف آن را اثبات کرد، یعنی بر اساس تحقیقاتی که روی آزمودنی ها انجام شده کاهش چربی چندانی در نتیجه انجام حرکت دراز و نشست در شکم مشاهده نشده است.
اندام زیبا با تقویت عضلات شکم
فواید دراز نشست برای سلامتی انکار نشدنی است. تمرینات مربوط به شکم، اندام را زیباتر کرده و اعتماد به نفس را بالا میبرند، همچنین تعادل و هماهنگی را بهتر میکنند، ضمناً برای سلامت ستون فقرات هم مفیدند. عضلات شکمی شما مانند لنگری برای تمام بدنتان هستند، بههمین دلیل ورزش دادن میان تنه از اهمیت خاصی برخوردار میباشد. اما اگر هدف شما داشتن اندامی مانند تصویر روی جلو مجلههاست، باید تغییراتی در سبک زندگیتان ایجاد کنید.
تاثیر تمرینات هوازی بر کاهش وزن و چربی سوزی
روشن است که فعالیتهای هوازی فراگیر، برای کاهش وزن اصل اساسی است و حقیقتی است که باید با آن روبرو شوید. تمرینات روزانه شکم، به شما کمک میکند، فیبرهای عضلانی میانتنهتان را تقویت کنید، اما نمیتواند لایه چربی شکمتان را آب کند. اگر درحال حاضر، اصرار به کاهش وزن دارید، باید تمرینات تقویت میانتنه تان را با میزان لازمی از تمرینات هوازی همراه نمایید. این بدان معنی نیست که مثل یک ورزشکار تمرین کنید، بلکه شدت تمرینات شما باید متوسط تا زیاد باشد. فعالیتی را انتخاب کنید که از آن لذت میبرید: مانند دوچرخه سواری، کوهنوردی و شنا که برای کم کردن وزن مناسب هستند. دستکم ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی در هفته داشته باشید تا تلاشهای شما برای کاهش وزن نتیجه داشته باشد.
ورزش و تغذیه، دو جز لازم برای کاهش وزن
اگر تغذیه درست و سالم همراه با برنامه ورزشی جامع نداشته باشید، نمیتوانید به نتایج دلخواهتان برسید. شاید اشکالی نداشته باشد گاهی چیزبرگر یا برشی از پیتزا بخورید، اما مهم است که روزانه حداقل ۵ وعده میوهجات و سبزیجات مصرف کنید و همچنین به میزان لازم پروتئین سالم به بدنتان برسانید. منابع سالم پروتئین شامل سینه مرغ، گوشت کمچرب گوساله و غذاهای دریایی میشود همچنین توصیه میشود نسبت به میزان غذاهایی که میخورید دقیق باشید. البته لازم نیست کالریها را بشمارید، بلکه مهم است که یادتان باشد برای کاهش وزن باید روند مصرف کالریتان نزولی باشد. خوردن تقریبا ۳۵۰۰ کالری در هفته، یا هر روز ۵۰۰ کالری کمتر دریافت کردن، یعنی کم کردن نیمکیلو طی یک دوره هفت روزه.
نتیجه گیری
دراز نشست به کاهش وزن شما کمکی نخواهد کرد، اما به این معنا نیست که رهایش کنید. عضلات شکمی شما، از هر بخش بدنتان حمایت میکنند، مانند ستون فقرات. یعنی تقویت میانتنه، جزء اساسی و ضروری تمام برنامههای تمرینی میباشد. تغذیه سالم همراه با فعالیتهای هوازی، بخشی از این برنامه اصلاحی شما است. شاید این نکات ساده و سطحی بهنظر برسند اما مهم است که بدانید محدودکردن خودتان به یک تمرین مثل دراز نشست، و مدام درهم فشردن میانتنه و شکم، شما را به نتایجی که مدنظرتان است نمیرساند.
منبع : نوآورد

دو نوع “فیبر” وجود دارد، محلول و نامحلول.نوع محلول مانند یک اسفنج است: کلسترول و سموم اضافی را جذب می کند. نوع نامحلول مانند یک برس زبر است: دستگاه گوارش را پاک می کند و روده بزرگ را تمیز می نماید. هر دو نوع فیبر برای سلامتی بسیار مهم می باشند. اکثر مردم رژیم غذایی مناسب و متعادلی را متشکل از میوه ها، سبزیجات، دانه ها و غلات مصرف نمی کنند. با گذشت زمان، این امر منجر به ایجاد شدن تلی از غذاهای هضم نشده در روده ها و کولون می شود که در آن جا تخمیر می گردد، گندیده شده و به سم تبدیل می شود. این سموم به جریان خون نفوذ کرده و منجر به ضعف سلامت و بیماری های مزمن می گردند و می توانند در مقابل کاهش وزن شما مانع تراشی کنند.
“فیبر” چگونه عمل می کند؟
1. “فیبر” و گرسنگی
هورمون cholecystokinin (CCK) هورمونی قدرتمند است که به تنظیم احساس سیری شما کمک می کند. خبر خوب این است که فیبر ها موجب افزایش تولید و فعالیت طولانی مدت هورمون CCK می شوند. خوردن یک رژیم غذایی سرشار از فیبر علاوه بر این که مصرف کالری شما را کاهش می دهد به شما احساسی رضایت بخش می دهد. از آنجا که این ماده باعث افزایش فعالیت CCK می شود، شما برای مدت طولانی تری احساس سیری می کنید و هوستان کاهش می یابد.
2. “فیبر” می تواند در کاهش وزن موثر باشد
یک رژیم غذایی با فیبر بالا می تواند به کالری ناشی از پروتئین ها و چربی مربوط شود و به شما در کاهش وزن کمک کند. نتایج یک مطالعه که توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده انجام پذیرفت، نشان داد که با افزایش مصرف این ماده، کالری های کمتری جذب شدند. همچنین مشخص شد افرادی که در روز تا 36 گرم فیبر مصرف نمودند، در روز 130 کالری کمتر جذب کردند و این میزان پس از یک سال به بیش از 47،000 کالری رسید. از آنجا که هر پوند چربی برابر 3500 کالری است، هر زمانی که شما 3500 کالری کمتر از نیازتان مصرف کنید یک پوند از وزنتان را کم می کنید.
3. “فیبر” بزرگترین از بین برنده کالری است
غذاهای غنی از این ماده، غذاهایی حجیم اما کم انرژی هستند. به عنوان مثال، با اینکه وزن یک هلو پنج برابر بیش تر از یک بسته شکلات است اما یک بسته شکلات کالری بیش تری از یک هلو دارد و با خوردن بسته شکلات کمتر احساس سیری می کنید و وزن شما بیش تر می شود. هلو موجب می شود شما با دریافت کالری کمتر، بیش تر احساس پر بودن و سیری نمایید چرا که فیبر آن فضای بیش تری اشغال می کند و به شما احساس سیری طولانی تری می دهد.
4. “فیبر” و ثبات شیمیایی خون
این ماده به کاهش سرعت تبدیل کربوهیدرات به شکر کمک می کند. بنابراین غذاهایی با فیبر بسیار بالا می توانند به نرمال کردن سطح قند خون کمک نمایند. این ماده همچنین حساسیت به انسولین را افزایش می دهد (که همان اندازه گیری مربوط به چگونگی پاسخ سلول ها به انسولین و کاهش سطح گلوکز است). با خوردن یک رژیم غذایی با فیبر بالا، در طول زمان بدن شما شروع به استفاده از گلوکز موجود در چربی های ذخیره شده می کند. به عبارت دیگر، بدن شما به یک ماشین طبیعی برای سوزاندن چربی تبدیل خواهد شد.
مصرف فیبر خود را افزایش دهید
• هر روز حداقل 2 فنجان میوه و 2½ فنجان سبزیجات میل کنید. میوه ها و سبزیجات سرشار از این ماده عبارتند از: لوبیا، کنگر فرنگی، سیب زمینی شیرین، گلابی، نخود سبز، انواع توت ها، آلو، انجیر و خرما، اسفناج، سیب و پرتقال.
• نان های سبوس دار و غلات و حبوبات (پخته شده و یا خشک) را جایگزین نان سفید تصفیه شده کنید. برنج قهوه ای به جای برنج سفید بخورید. بیش تر بلغور جو دوسر مصرف کنید. ذرت های ارگانیک بو داده استفاده نمایید.
• هنگام مصرف غذاهای فروشگاهی، برچسب اطلاعات آن ها را برای اطلاع از مقدار فیبر هر محصول بررسی کنید. 4-5 گرم فیبر در هر وعده در نظر بگیرید.
• 1/4 فنجان سبوس گندم را به مواد غذایی مانند غلات پخته شده، سس سیب و یا قرص گوشت اضافه نمایید.
ترجمه از :
www.care2.com

نوشیدن (آب) موجب حفظ تعادل مایعات بدنی می شود. طبق پژوهشهای انجام شده در چند ماه اخیر، نوشیدن (آب) را راهی برای کاهش کالری های دریافتی از مواد غذایی دانسته اند. دانشمندان در ایلینوی، در تحقیق خود که در نشریه انجمن تغذیه بریتانیا منتشر شده است، نوشته اند نوشیدن یک تا سه فنجان آب در روز باعث می شود جذب 68 تا 205 کالری در روز، کم شود. مزید بر این، با نوشیدن همین مقدار آب حدود 78 تا 232 گرم نمک از بدن دفع می شود. بررسی بر روی 18 هزار فرد بالغ در امریکا نشان داده است که این اشخاص با میزان مصرف آب ذکر شده در بالا، توانسته اند 1% از جذب کالری روزانه، چربی های اشباع، قند، سدیم و کلسترول خون را کاهش دهند. میزان کاهش قند خون در این اشخاص حدود 5 تا 18 گرم و در مورد کلسترول ارقام 7 تا 21 گرم بوده است.
مطالعه ای همزمان نشان داده است که غذای روزانه مردم در آمریکا فاقد مواد مغذی و پر از شکر، سدیم، چربی و کلسترول است. بنا بر این آمریکایی ها در دریافت و مصرف انرژی متعادل نیستند. همین مساله در مورد نوشیدنی های مضر نیز وجود دارد که آنها از شیرین کننده ها، قهوه ها و سایر نوشابه های انرژی زا در حد افراط استفاده می کنند و اولین پیامد آن، چاقی در بزرگسالان است.
شرکت کنندگان در پژوهشی که بین سالهای 2005 تا 2012 انجام شد، به طور میانگین روزانه 4.2 فنجان آب می نوشیدند که این مقدار آب، نزدیک به 30% آبی بود که از راههای مختلف به بدن آنها می رسید. میزان کالری دریافتی در برنامه غذایی آنها 2157 بود که 125 کالری از آن مربوط به نوشیدنی های شیرین و 432 کالری نیز از مواد غذایی تفننی مثل دسرها تامین می شد. مواد غذایی تفننی فاقد مواد مغذی و پرکالری هستند و در مورد همین مواد لازم است کاهش کالری توسط نوشیدن آب صورت بگیرد.
مطالعات قبلی در موسسه تحقیقات بیمارستان آکلند کالیفرنیا نشان داده بودند زنانی که مبتلا به اضافه وزن هستند، بدون نیاز به مواظبت غذایی و ورزش و فقط با نوشیدن آب می توانند وزن اضافی خود را کاهش دهند. یک دهه پیش نیز دانشمندان مراکز نظارت و پیشگیری بیماری ها در آتلانتا با انتشار گزارشی بیان کردند که بین 30 تا 59% افراد مبتلا به اضافه وزن، با نوشیدن آب، بخش بزرگی از وزن خود را کاهش داده اند.
تحقیقات علمی نشان می دهند ده دقیقه پس از نوشیدن آب مصرف انرژی در بدن به میزان 24 تا30 % افزایش می یابد و این سوخت و ساز به مدت یک ساعت در بدن فرد ادامه پیدا می کند. مطالعات دانشمندان سوئیسی نیز تایید می کند که متابولیسم در بدن کودکان پس از نوشیدن آب خنک، تا 25% افزایش می یابد.
نکته جالب توجه در گزارش جدیدتر این است که ملیت افراد آزمایش شونده در این آزمایش تاثیری بر میزان کاهش چربی و انرژی ندارد و روی همه یکسان است.
مزایای دیگر (آب) خوردن :
کارآیی مغز را بالا میبرد. از آنجا که تقریبا ۸۰ درصد از بافت مغزی از آب تشکیل شده است، ضروری است که (آب) کافی به آن برسانید آزمایشات بالینی نشان داده است که کمبود آب کارآیی حافظه کوتاهمدت را پایین میآورد و به قدرت تمرکز آسیب میرساند. درست مثل راندن ماشین بدون بنزین است. در مغز، آب مایعاتی را که پروتئین و آنزیمها را حمل میکنند را رقیق میکند و به رساندن این مواد به مقصد کمک میکند. وقتی آب بدن کم میشود، این مایعات برای رساندن بار خود کندتر میشوند و عملکرد مغز نیز آسیب میبیند. همچنین این مایع بی رنگ، باعث از بین بردن رادیکالهای آزاد که باعث خرابی سلولها در مغز میشود را از بین میبرد.
از بسیاری از بیماریهای خطرناک جلوگیری میکند. ورم مفاصل، سرطان و بیماریهای قلبی، بیماریهایی خطرناک و جدی هستند که میلیونها نفر را گرفتار میکنند. اما شما میتوانید با خوردن آب از ابتلا به این بیماریها پیشگیری کنید. آب یکی از مهمترین عناصر در غضروف و نرمه استخوان و مایع زلالی (مایعی که در اطراف مفاصل وجود دارد که باعث چرب کردن محیط میشود) است.وقتی میزان کافی از آب در این ناحیه وجود داشته باشد، اصطکاک کمتری در اطراف مفاصل به وجود میآید و احتمال ابتلا به ورم مفاصل نیز کمتر میشود. همچنین وقتی میزان کافی آب در سیستم ما باشد، گرچه باعث میشود مجبور شویم زیاد به دستشویی برویم، اما بدن از سموم پاک میشود. اگر این سموم کمتر در بدن ما باقی بمانند، احتمال ابتلا به سرطان نیز کاهش مییابد. آب نه تنها کمک میکند تا سموم از بدن دفع شوند، نمک اضافی بدن را نیز دفع میکند. تحقیقات نشان داده است که وجود نمک زیاد در بدن باعث بالا رفتن فشار خون شده که منجر به بروز بیماریهای قلبی میشود
همانطور که قبلا گفتیم، به کاهش وزن کمک میکند. اگر گرسنه هستید، سعی کنید خود را با این یک لیوان (آب) سیراب کنید. این نوشیدنی، حاوی هیچ میزان کالری یا چربی نیست و ثابت شده است که گرسنگی را نیز برطرف میکند. همچنین یک لیوان از این نوشیدنی، متابولیسم بدن شما را نیز افزایش میدهد. از آنجا که همه عملیاتهای بدن به آب نیاز دارند، بدیهی است که وقتی کم از آن بنوشید، همه چیز در بدنتان کندتر پیش میرود. این نوشیدنی بی رنگ، بیشتر باعث بالا بردن متابولیسم میشود که این هم باعث کالری سوزی میشود و برای بدن مفید است.تحقیقات نشان داده است که پس از خوردن ۲ لیوان آب، ۱۰ تا ۴۰ دقیقه طول میکشد تا متابولیسم بدنتان شروع شود و وقتی متابولیسم آغاز شد شما ۳۰ درصد سریعتر کالری میسوزانید.
کرمخوردگی دندان را برطرف میکند. میدانیم که تامین آب مورد نیاز بدن، به تولید مایعات مختلف در بدن کمک میکند، مثل بزاق دهان که باعث از بین بردن کرم خوردگی دندانها میشود. پوسیدگی دندان از تولید اسید ایجاد میشود که مینای دندان را میخورد، اما بزاق دهان این اسید را خنثی میکند. همچنین حاوی مواد معدنی خاصی است که به بازسازی دندانها کمک میکند. اگر میزان کافی (آب) به بدنتان برسانید و کمتر شکلات و آبنبات بخورید، مطمئن باشید که دندانهایی سالم خواهید داشت. نوشیدن بیش از حد آب ضرر دارد. نوشیدن میزان معینی از آن در روز ضروری است اما نیازی به زیاد کردن این میزان نیست. کاری که باید بکنید جبران میزان آبی است که از دست میدهید. یک فرد متوسط روزانه حدود ۲ تا ۳ لیوان از آن را از تنفس و ۱ لیوان دیگر از طریق عرق کردن از دست میدهد. اگر ۳ تا ۴ لیوان نیز بهطور تقریبی از طریق ادرار دفع شود، بدن حدودا به ۸ لیوان آب در روز نیاز پیدا میکند.
شما باید همان میزان آبی که در روز از دست دادهاید را برای بدن دوباره تامین کنید نه بیشتر. اگر بیشتر از میزان مورد نیاز آب به بدن برسانید تعادل سدیم در بدن از بین میرود که منجر به مشکلات گوارشی، حمله ناگهانی و حتی بیهوشی میشود. آب بخورید، سالم بمانید! این نوشیدنی برای بدن شما ضروری است و بدون آن فعالیتهای بدن شما دچار مشکل میشود، پس اطمینان یابید که میزان کافی از آن را به بدنتان برسانید تا سلامتی بدنتان تامین شود.

میخواهیم در این مقاله از فواید ورزش و اثرات مثبت آن در زندگی روزمره با شما صحبت کنیم.
ورزش خصوصا اگر هوازی باشد موجب ترشح ماده ای بنام PGC1 آلفا از عضلات می شود و این ماده موجب تولید پروتئینی بنام FNDC5 شده که این پروتئین به بخشهای مختلفی تبدیل میگردد که یکی از آنها ساخت هورمونی بنام ایریسین IRISIN است دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مصرف غذاهای پر کالری با وجود این هورمون موجب افزایش وزن و حتی بالارفتن قند خون در موشهای آزمایشگاهی نشده است! مکانیزم اثر این هورمون در تبدیل سلولهای چربی سفید (چربیهای مقاوم و ذخیره شده) به چربی قهوه ای (چربی های فعال ) میباشد. چربیهای قهوه ای تعداد بیشتری میتوکندری نسبت به سلولهای چربی های سفید دارند و راحت تر به رژیم های غذائی و ورزش ، پاسخ دلنشین میدهند . ایرسین میتواند حساسیت سلولها به انسولین را تقویت کند یعنی موجب جلوگیری از دیابت نوع 2 شود! با این کشف، به نظر میرسد اعداد سوماتوتایپ افراد و دلیل ظاهر بدن آنان توجیه شود و اینکه چرا بعضی افراد با خوردن هر غذائی (حتی چرب و شیرین)، چاق نمی شوند.
فواید ورزش
ورزش فواید بسیار دیگری برای سلامتی دارد. فوایدی مانند کاهش وزن و مخصوصا کنترل وزن، تنظیم قندخون و پیشگیری از دیابت، درمان فشار خون و چربی خون بالا، بهبود وضعیت روانی و کاهش استرس و صدها فایده مهم دیگری که ورزش برای سلامتی دارد.
دانستن این حقایق و آگاهی از فواید و اثرات ورزش باعث شده خیلی از ما همیشه به فکر شروع آن بیفتیم، اما خیلی وقت ها به دلیل مشکلات مختلف مجبور هستیم از ورزش دست بکشیم. نداشتن وقت کافی برای ورزش کردن، ناتوانایی در رفتن به کلاس ورزشی، بیماری هایی مثل کمردرد و زانو درد، ازطرفی نمی دانیم چه ورزشی را برای رسیدن به هدفمان انتخاب کنیم. در اینجا می خواهیم چند ورزش ساده و تاثیرگذار را به شما معرفی کنیم. این ورزش ها را می توانید به راحتی انجام دهید و نتایج آن را ببینید:
شنا
دویدن
دوچرخه سواری
طناب زدن
اسکات
ورزش با افزایش میتوکندری از پیری سلولی جلوگیری می کند!
این مسئله روشنی است که فواید ورزش برای سلامتی بسیار زیاد است. چیزی که هنوز مشخص نشده این است که چگونه فعالیت بدنی باعث کاهش پیری در سطح سلولی می شود. تحقیقات جدید پیرامون میتوکندری این فرایند را روشن می سازد. نشان داده شده است که ورزش منظم می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و باعث افزایش توانایی های شناختی، بهبود خواب، افزایش طول عمر و حفظ قوای عضلانی شود و منافع آن به اثبات رسیده است و این موارد تنها بخشی از فواید ورزش است. با این که مکانیزمی که در بطن اثرات مثبت ورزش است در سایه باقی است، چگونه فعالیت های فیزیکی به بازسازی اندامکها که با افزایش سن ما کمتر هم می گردد، منجر می شوند؟ کدام نوع فعالیت بهتر است؟
دکتر Sreekumaran Nair محقق دیابت در کلینیک مایو در روچستر و تیم تحقیقاتیMatthew Robinson که در حال حاضر در دانشگاه اورگان در یوجین مشغول به کار است تحقیقی ترتیب دادند که شامل 36 مرد و 36 زن، تقسیم شده به دو گروه سنی بود: “جوان” (بین سنین 18 تا 30) و “مسن” (بین سنین 65 تا 80). سپس این شرکت کنندگان به سه دسته از برنامه های ورزشی تقسیم شدند:
- دوچرخه سواری با شدت بالا و وقفه زمانی
- تمرین های قدرتی با معیار وزن
- ترکیبی از تمارین فاصله دار دسته اول و قدرتی دسته دوم
ورزش ، میتوکندری، و پیری
از میتوکندری معمولا به عنوان نیروگاه سلول یاد می شود و وظیفه اصلی آن تولید ” adenosine triphosphate “ است – مولکولی که انرژی شیمیایی را در داخل سلول ها انتقال می دهد. همانطور که سن ما افزایش می یابد ظرفیت میتوکندری برای تولید انرژی به آرامی کاهش می یابد. با مقایسه داده ها، تیم بررسی دریافت که ورزش کردن سلول ها را به ایجاد کپی های RNA بیشتری از ژن هایی تشویق می کند که پروتئین میتوکندری را فراهم می کنند و پروتئین هم مسئول رشد عضلات است. در داوطلبان جوان تر که تمارین با فاصله را انجام دادند، نشان داده شد که افزایش 49 درصدی در ظرفیت میتوکندری وجود داشت و حتی جالب تر از آن، در گروه مسن ها، تیم شاهد افزایش 69 درصدی بود. دوچرخه سواری با شدت بالا به طور موثری منجر به معکوس شدن فرایند کاهش عملکرد میتوکندری (که وابسته به سن است) شد.
همچنین در ریبوزوم ها – عضو حیاتی در سنتز پروتئین ها که با ورزش افزایش پیدا می کنند.افزایش توانایی برای ساخت پروتئین میتوکندری ها دیده شد که همین امر افزایش عملکرد میتوکندری و عضلات بهتر را توضیح می دهد.علاوه بر افزایش ظرفیت میتوکندری، تمارین با فاصله حساسیت به انسولین شرکت کنندگان را بهبود بخشیده که باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت می شود. با این وجود این نوع از ورزش در بهبود قدرت عضلات کمتر موثر بود.
دکتر Nair می گوید: “بر اساس همه آنچه که ما می دانیم، هنگامی که صجبت به تأخیر انداختن روند پیری به میان می آید هیچ جایگزینی برای این برنامه های ورزشی وجود ندارد. این چیزهایی که ما در حال مشاهده هستیم نمی تواند توسط هیچ دارویی انجام می شود.”
فواید ورزش و مقابله با خطرات تهدید کننده سلامتی
یک ساعت ورزش متوسط روزانه برای مقابله با خطرات تهدید کننده سلامت ناشی از نشستن طولانی مدت کافی است.
با توجه به مطالعه ای از یک تیم بین المللی از محققان، به خطر افتادن سلامتی که مرتبط با نشستن به مدت هشت ساعت یا بیشتر در روز است – چه در محل کار، خانه و یا در رفت و آمد – می تواند با فعالیت بدنی یک ساعت یا بیش تر در روز حذف گردد. از زمانی که یک مطالعه در سال 1953 کشف کرد که در لندن رانندگان اتوبوس نسبت به کمک راننده های اتوبوس (فردی که وظیفه اش جمع آوری کرایه و فروش بلیط در اتوبوس است) بیش تر در معرض خطر بیماری های قلبی بودند، دانشمندان شواهد جالبی را مبنی بر این که عدم فعالیت بدنی یک عامل خطر عمده برای بیماری های مختلف و برای خطر مرگ زود رس است پیدا کرده اند. برآوردهای اخیر نشان می دهد که هر ساله بیش از 5 میلیون نفر در سراسر جهان در نتیجه انجام ندادن میزان مورد نیاز فعالیت بدنی روزانه می میرند.
مطالعات انجام شده در کشورهای پر درآمد نشان داده اند که بزرگسالان اکثر ساعات بیداری خود را نشسته می گذرانند. یک روز معمولی برای بسیاری از مردم این است که در حال رانندگی به محل کار باشند، در یک دفتر بنشینند، سپس سمت خانه رانندگی کرده و تلویزیون تماشا کنند. دستورالعمل های فعالیت فیزیکی کنونی توصیه می کنند که بزرگسالان در هفته حداقل 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط انجام دهند.
در تجزیه و تحلیل منتشر شده به تاریخ 27 جولای 2016 در ” The Lancet ” که تعدادی از مطالعات موجود را گرد هم می آورد، یک تیم بین المللی از محققان این سوال را پرسیدند: اگر یک فرد به اندازه کافی فعال باشد، آیا این موضوع می تواند موجب کاهش و یا حتی از بین بردن افزایش خطر ابتلا به مرگ زودرس ناشی از نشستن شود؟

در مجموع محققان 16 تحقیق را که شامل داده هایی از بیش از یک میلیون زن و مرد بود، بررسی کردند. این تیم افراد را بسته به سطح شدت فعالیت فیزیکی متوسط آن ها، اعم از کمتر از 5 دقیقه در روز در پایین ترین گروه و تا بیش از 60 دقیقه فعالیت در گروه بالا، به چهار گروه تقسیم بندی کردند. ورزش با شدت متوسط برای مثال به عنوان معادل راه رفتن 3.5 مایل در ساعت و یا دوچرخه سواری 10 مایل در ساعت، تعریف شده است.
محققان دریافتند که روزانه 60 تا 75 دقیقه ورزش با شدت متوسط، برای از بین بردن افزایش خطر مرگ زودرس ناشی از نشستن به مدت بیش از هشت ساعت در روز، کافی است. اگرچه از هر چهار نفر شرکت کننده در این مطالعه سه نفر آن ها موفق به رسیدن به این سطح از فعالیت های روزانه نشدند.
تحرک جسمی و اهمیت فوق العاده آن در سلامتی
بزرگترین خطر مرگ زودرس بدون در نظر گرفتن مقدار زمان نشستن، مختص کسانی بود که تحرک جسمی نداشتند
آنها در مقایسه با گروهی که در دسته فعال ترین ها قرار داشتند، بین 28٪ تا 59٪ بیش تر در معرض احتمال مرگ زودرس بودند. این خطر شبیه خطرات مرتبط با سیگار کشیدن و چاقی است. به عبارت دیگر، خطرعدم فعالیت بدنی برای سلامتی بزرگ تر از خطر نشستن طولانی مدت است.کسانی که ورزش نمی کنند و فواید ورزش در زندگی خود را نادیده میگیرند کمتر از کسانی که ورزش میکنند در معرض بیماریها قرار میگیرند.
استادUlf Ekelund از واحد اپیدمیولوژی شورای تحقیقات پزشکی در دانشگاه کمبریج می گوید ” نگرانی های بسیاری در مورد خطرات تهدید کننده سلامتی مرتبط با شیوه رایج زندگی بدون تحرک امروزه وجود دارد. پیام ما یک پیام مثبت است: تنها اگر ما به اندازه کافی فعال باشیم، حتی بدون نیاز به ورزش های مختص فضای آزاد و یا رفتن به باشگاه، این امکان وجود دارد که این خطرات را کاهش داد و یا حتی از بین برد.”
“برای بسیاری از افرادی که به محل کارشان رفت و آمد می کنند و شغل های دفتر محور دارند، هیچ راه فراری از نشستن های طولانی مدت وجود ندارد. برای این افراد به طور خاص، ما نمی توانیم به اندازه زیادی روی اهمیت ورزش پافشاری کنیم، مگر روی راه رفتن در موقع استراحت زمان ناهار، دویدن در صبح و یا دوچرخه سواری به سمت محل کار. یک ساعت فعالیت بدنی در روز ایده آل است، اما اگر این امر غیر قابل اجرا باشد، پس حداقل انجام برخی حرکات ورزشی در روز می تواند به کاهش خطرهای موجود کمک کند.”
محققان اذعان دارند که محدودیت هایی در تجزیه و تحلیل داده ها هست که به طور عمده از شرکت کنندگان دارای سن 45 سال به بالا و ساکنین در غرب اروپا، ایالات متحده و استرالیا ناشی می شوند. با این حال آن ها بر این باورند که نقاط قوت تجزیه و تحلیل ها بر این محدودیت ها غلبه دارند. مهمتر از همه، محققان از تمام مطالعات شامل شده در خواست کردند تا بار دیگر داده های خود را به شیوه ای هماهنگ آنالیز نمایند. شیوه ای که تا پیش از این هرگز برای مطالعه ای به این وسعت انجام نگرفته بود و به همین دلیل نیز برآورد بهتری در مقایسه با تحقیقات قبلی فراهم شده است.
۲۰ دقیقه ورزش برای بدن، به عنوان ضد التهاب عمل می کند!
فواید ورزش برای بدن بی شمار است: 20 دقیقه ورزش می تواند به عنوان “ضد التهاب” عمل کند به بیان دیگر، یک جلسه ورزش در حد متوسط موجب پاسخی سلولی می شود که می تواند به مهار التهاب در بدن کمک کند. این موضوع به خوبی شناخته شده است که فعالیت منظم بدنی دارای فوایدی برای سلامتی است که شامل کنترل وزن، تقویت قلب، استخوان ها و عضلات و نیز کاهش خطر ابتلا به بیماری های خاص می شود. اخیرا محققان دانشکده پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا در سان دیه گو دریافته اند که چگونه یک جلسه ورزش معتدل می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند. این یافته ها برای بیماری های مزمنی مانند آرتروز، فیبرومیالژی و برای شرایط فراگیر تر بر روی بیماری چاقی تاثیر دارد.
در این مطالعه که به تازگی به صورت آنلاین در “مغز، رفتار و ایمنی” منتشر شده، یافته شده است که یک جلسه تمرین 20 دقیقه ای ورزش معتدل می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند و باعث تولید پاسخ ضد التهاب سلولی شود.
نویسنده ارشد، دکتر Suzi Hong در دانشکده روانپزشکی و دانشکده پزشکی خانواده و بهداشت عمومی در UC سن دیگو گفت «هر بار که ورزش می کنیم، ما در واقع در حال انجام عملی مفید برای بدنمان هستیم، آن هم از بسیاری جهات از جمله از لحاظ سطح سلول های ایمنی بدن. مزایای ضد التهاب بودن ورزش به محققان شناخته شده است، اما پیدا کردن چگونگی اتفاق افتادن این فرآیند، کلیدی است که بتوان توسط آن با خیالی آسوده آن منافع را به حداکثر رسانید.”
مغز و سیستم عصبی سمپاتیک (که مسیری است که در میان چیزهای دیگر، برای سرعت بخشیدن به ضربان قلب و افزایش فشار خون خدمت می کند) در طی ورزش کردن فعال می شوند تا بدن برای انجام کار آماده گردد. هورمون هایی مانند epinephrine و norepinephrine در جریان خون آزاد می شوند و گیرنده های adrenergic را فعال می کنند که این گیرنده ها دارای سلول های ایمنی هستند.
یکی دیگر از فواید ورزش ایمن سازی بدن می باشد.این فرایند فعال سازی در طی ورزش منجر به تولید پاسخ های ایمنی می شود که شامل تولید زیاد cytokines، یا پروتئین ها می باشد که یکی از آنها TNF است. TNF کلید تنظیم کننده التهاب موضعی و سیستمیک است که به افزایش پاسخهای ایمنی نیز کمک می کند.
دکتر Hong گفت “مطالعات ما نشان داده که یک جلسه حدود 20 دقیقه ورزش متوسط روی تردمیل منجر به افزایش پنج درصدی در تعداد سلول های ایمنی تحریک شده ای می گردد که TNF تولید می کنند. دانستن این که چه چیزی باعث به حرکت افتادن مکانیسم تنظیم کنندگی پروتئین التهابی می شود، می تواند به توسعه درمان های جدید برای تعداد قریب به اتفاق افراد مبتلا به بیماریهای مزمن التهابی شود؛ از جمله کمک به نزدیک به 25 میلیون آمریکایی که از بیماری های ایمنی خودکار رنج می برند.”
47 شرکت کننده مطالعه بر روی تردمیل هایی با درجه شدید که بر اساس سطح تناسب اندام افراد تنظیم شده بود، راه رفتند. نمونه خون آن ها قبل و بلافاصله پس از این چالش ورزش 20 دقیقه ای جمع آوری شد.
دکتر Hong گفت “مطالعه ما نشان می دهد که یک جلسه تمرین لزوما نباید با شدت زیاد باشد تا به اثرات ضد التهابی منجر گردد. بیست دقیقه تا نیم ساعت ورزش متوسط، از جمله پیاده روی سریع، کافی به نظر می رسد. احساس نیاز به ورزش کردن با شدت اوج گیرنده و برای یک مدت زمان طولانی، می تواند برای کسانی که از بیماری التهابی مزمن رنج می برند مضر باشد و این در حالی است که فعالیت های فیزیکی می توانسته است تا حد زیادی برای آن ها بهره مند باشد.”
التهاب یک بخش حیاتی از پاسخ ایمنی بدن است. این واکنش بدن است که پس از یک آسیب دیدگی برای بهبود آسیب وارده تلاش می کند. از خود در مقابل مهاجمان خارجی مانند ویروس ها و باکتری دفاع می نماید و بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند. با این حال، التهاب مزمن می تواند به مسائل جدی سلامتی مرتبط با دیابت، بیماری سلیاک، چاقی و دیگر موارد منجر شود.
دکتر Hong گفت “بیماران مبتلا به بیماری های مزمن التهابی همیشه باید با پزشک خود در مورد طرح درمان مناسب مشورت کنند، اما دانستن اینکه فواید ورزش می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند یک قدم هیجان انگیز رو به جلو در انتخاب روش درمانی است.”
منبع : ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کمک به حافظه پس از یادگیری یک مطلب!
نیاز دارید چیزی را به خاطر داشته باشید؟ چهار ساعت بعد از آن ورزش کنید! یک مطالعه جدید استراتژی جذابی را برای افزایش حافظه در مورد آن چه که شما به تازگی به دست آورده اید پیشنهاد می دهد: چهار ساعت بعد از یادگیری به باشگاه بروید! یافته های گزارش شده در مجله “زیست شناسی حال حاضر” موحود در تاریخ 16 ژوئن 2016 نشان می دهد که ورزش پس از یادگیری، توانایی نگهداری و ماندگاری حافظه را بهتر می کند اما این امر تنها زمانی ممکن می شود که ورزش در یک زمان خاص انجام گردد و نه بلافاصله پس از یادگیری.
Guillén Fernández از موسسه Donders در مرکز پزشکی دانشگاه رادبود در هلند می گوید “این نشان می دهد که ما می توانیم تثبیت حافظه خود را با انجام ورزش پس از یادگیری بهبود بخشیم.” در مطالعه جدید، فرناندز همراه با Eelco van Dongen و همکارانش، اثرات یک جلسه فعالیت بدنی پس از یادگیری در تثبیت حافظه و حافظه بلند مدت را تست کرده اند. هفتاد و دو شرکت کننده در مطالعه قبل از این که به طور تصادفی به یکی از سه گروه زیر دسته بندی شوند، 90 تصویر از محل های مختلف را در طی یک دوره حدود 40 دقیقه ای یاد گرفتند. یک گروه فورا شروع به ورزش کردند، گروه دوم چهار ساعت بعد از یادگیری ورزش انجام دادند، و گروه سوم هیچ ورزشی انجام ندادند. تمرین ورزش شامل 35 دقیقه تمرین با فاصله بر روی یک دوچرخه ورزشی با شدتی تا حد 80 درصد از حداکثر ضربان قلب شرکت کنندگان بود. چهل و هشت ساعت بعد، شرکت کنندگان برای یک آزمون دیگر بازگشتند تا در حالی که مغز آن ها از طریق تصویربرداری رزونانسی مغناطیسی (MRI) تصویر برداری می شد، مشخص شود که افراد چه قدر از مطالب را به یاد دارند.
محققان دریافتند که کسانی که چهار ساعت بعد از جلسه یادگیری خود ورزش کردند نسبت به کسانی که یا بلافاصله پس از یادگیری اقدام به ورزش کرده بودند و یا به کل اقدام ورزشی انجام ندادند، دو روز بعد بهتر می توانستند اطلاعات را به یاد بیاورند که این امر نشان دهنده تاثیرات و فواید ورزش است. تصاویر مغزی نیز نشان داد که ورزش پس از یک تاخیر زمانی با بازیابی دقیق تر مطالب در hippocampus همراه بود. هیپوکمپس منطقه ای است که در هنگام یادگیری و به حافظه سپاری مطالب هنگامی که فرد به یک سوال به درستی پاسخ می دهد، دارای اهمیت می شود.
محققان نتیجه گیری کردند: “نتایج ما نشان می دهد که انتخاب زمان مناسب برای ورزش می تواند حافظه بلند مدت را بهبود بخشد و توانایی ورزش را به عنوان یک تاثیر گذارنده در اعمال آموزشی و بالینی درخشان تر کند.”
محققان می گویند هنوز مشخص نیست که دقیقا چرا و چگونه ورزش با فاصله از یادگیری، این اثر را بر روی حافظه می گذارد. با این حال، مطالعات قبلی به دست آمده از حیوانات آزمایشگاهی نشان می دهد که به طور طبیعی ترکیبات شیمیایی شناخته شده ای در بدن به عنوان catecholamines، از جمله دوپامین و norepinephrine، می توانند حافظه را بهبود بخشند و یک راه برای تقویت catecholamines از طریق ورزش کردن است.
فرناندز می گوید که آن ها در حال حاضر در حال راه اندازی آزمایشی مشابه برای مطالعه زمان و شالوده مولکولی ناشی از ورزش و تاثیر آن بر یادگیری و حافظه هستند تا با جزئیات بیش تری این مسائل را بررسی کنند. ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کاهش ریسک سرطان سینه با ورزش منظم
ورزش و اجرای منظم تمرینات ورزشی، همواره از مهمترین توصیههای پزشکان برای حفظ سلامت عمومی بدن بوده است. در همین خصوص، محققان کشورمان با بررسی روی جانوران مدل، نشان دادهاند که انجام تمرینات ورزشی شرایط بدن را برای مقابله با سرطان نیز بهتر میکند.سرطان پستان، شایعترین نوع سرطان بدخیم در میان زنان در سراسر جهان و سومین علت مرگومیر سرطان در کشور ایران است. خطر مرگومیر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی نیز در زنان دارای سرطان پستان بیشتر است.
«سایتوکاینها» که پروتئینهای سلولهای ایمنی ذاتی و اکتسابی هستند، جزء مهمترین عوامل در التهاب ناشی از سرطان به شمار میروند. آنها فراخوانی گلبولهای سفید، تکثیر و بقای سلول و همچنین متاستاز یا پخش شدن سلولهای سرطانی تومور را متأثر میسازند.
«اینترلوکین- 6» یا IL-6 یک سایتوکاین است که در پیشرفت سرطان یک عامل کلیدی بوده و توسط گلبولهای سفید و ماکروفاژها یا بیگانهخواران بدن تولید میشود. عوامل ضدالتهابی مانند «اینترلوکین- 10» IL-10 نیز در تومور یافت میشوند.
در سرطان پستان افزایش میزان اینترلوکین- 10 از یکسو موجب افزایش رشد تومور میشود و از سوی دیگر به دلیل آثار «ضد آنژیوژنزی» یا همان خاصیت جلوگیری از بدخیم شدن، رشد تومور را سرکوب میکند. علاوه بر درمان با داروهای شیمیایی، یکی از روشهای مؤثر و کمککننده به درمان سرطان، فعالیت ورزشی است. تمرینات ورزشی هوازی در پیشگیری و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و همچنین پیشگیری و درمان سرطان پستان مؤثر هستند.
پژوهشگران «دانشگاه آزاد اسلامی تهران» و «مرکز ملی ذخایر ژنتیک ایران» در همین رابطه و با هدف بررسی اثرات پیش آمادهسازی ورزشی بر میزان اینترلوکین 6 و 10 بافت قلبی بررسیهایی را بر روی موشهای آزمایشگاهی، انجام دادهاند.
در این پژوهش، موشها در 2 گروه فعال و غیرفعال قرار گرفتند. گروه فعال به مدت 4 هفته، هفتهای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. پس از 4 هفته، یکمیلیون سلول تومور به آنها تزریق شد. در مرحله بعد، هر دو گروه بهطور جداگانه به چهار زیرگروه
- الف) ادامه تمرین
- ب) قطع تمرین
- ج) شیمیدرمانی با دوکسوروبیسین
- د) تمرین و دوکسوروبیسین
تقسیم شدند و در انتها، میزان IL-6 و IL-10 بافت قلب بهعنوان شاخصهای التهابی و ضدالتهابی تعیین شده و سایر آنالیزها انجام گرفت.
نتایج این پژوهش که در قالب مقالهای علمی پژوهشی در فصلنامه ابنسینا منتشر شده، نشان داد که در زیرگروههای الف و ب (بدون شیمیدرمانی) میزان IL-10 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال افزایش داشت، درحالیکه این تفاوت در گروههای ج و د (شیمیدرمانی) وجود نداشت.
ابراهیم پور و همکارانش بعنوان محققان این پروژه همچنین خاطرنشان کردند که کاهش میزان IL-6 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال بهخوبی مشاهده میشود که نشاندهنده تأثیر شنای استقامتی در بهبود کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان است.
به گفته این محققان، 8 هفته تمرین شنای استقامتی قبل از ابتلا به سرطان پستان با افزایش میزان IL-10 و کاهش میزان IL-6 در بافت قلب، موجب کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان در موشهای مبتلا به سرطان پستان گشده که نشان از اهمیت و نقش تمرینات ورزشی در مقاومت بدن نسبت به سرطان دارد.
شایان ذکر است فصلنامه ابنسینا که به انتشار نتایج این مطالعه پرداخته، از نشریات علمی پژوهشی وابسته به اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.