شیتاکه (به ژاپنی: 椎茸 シイタケ Shiitake) (به انگلیسی: Shiitake、Shiitake mushroom)، یکی از انواع قارچ ها است که چینی ها از حدود 6 هزار سال پیش تا کنون از آن استفاده می کردند. در کشورهای شرق آسیا مانند چین، کره، ژاپن و تایوان این قارچ به عنوان نمادی برای طول عمر شناخته می شود. نام شیتاکه (شی تاکه) از زبان ژاپنی منشا گرفته است. «شی» نام چوب درختی است که این قارچ بر روی آن رشد می کند؛ و «تاکه» هم به معنی قارچ می باشد. این قارچ با نام «قارچ جنگل های سیاه» نیز شهرت دارد و در جنگل های کشور آلمان رشد می نماید.
قارچ شیتاکه از خانواده قارچ های بازیدیومیست است. دارای پوسته ای قهوه ای رنگ و سطحی کمی محدب می باشد و قطری به اندازه 2 تا 4 اینچ یعنی 2 بند انگشت الی 4 بند انگشت دارد.
مصرف خوراکی
در زمان‌های قدیم در ژاپن امکان کاشت این قارچ نبود و تنها در مناطقی که بصورت طبیعی رشد می‌کرد، برداشت می‌شد. شیتاکه در آشپزی بودایی یکی از موادغذایی مهمی است که برای درست کردن سوپ از آن استفاده می شود. در قدیم یکی از مواد گرانقیمت به شمار می‌آمد. کشت شیتاکه بر روی چاک ساقه درختان از دوره ادو آغاز شد. کشت مصنوعی شیتاکه از قرن بیستم آغاز شده‌است.
محققان ایرانی موفق به کشت این قارچ در استان خراسان رضوی شده اند و تخمین زده می شود که این قارچ تا چند سال آینده به کشت انبوه رسیده و وارد برنامه غذایی مردم کشور ایران شود.
ارزش غذایی
| مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) | |
|---|---|
| انرژی | ۱٬۲۳۸ کیلوژول (۲۹۶ کیلوکالری) |
| کربوهیدرات‌ها | ۷۵٫۳۷ g |
| قندها | ۲٫۲۱ g |
| فیبر | ۱۱٫۵ g |
| چربی | ۰٫۹۹ g |
| پروتئین | ۹٫۵۸ g |
| تیامین (ویتامین ب۱) | ۰٫۳ میلی‌گرم (۲۳٪) |
| ریبوفلاوین (ویتامین ب۲) | ۱٫۲۷ میلی‌گرم (۸۵٪) |
| نیاسین (ویتامین ب۳) | ۱۴٫۱ میلی‌گرم (۹۴٪) |
| پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵) | ۲۱٫۸۷۹ میلی‌گرم (۴۳۸٪) |
| ویتامین ب۶ | ۰٫۹۶۵ میلی‌گرم (۷۴٪) |
| اسید فولیک (ویتامین ب۹) | ۱۶۳ میکروگرم (۴۱٪) |
| ویتامین C | ۳٫۵ میلی‌گرم (۶٪) |
| ویتامین D | ۳٫۹ میکروگرم (۳۹٪) |
| کلسیم | ۱۱ میلی‌گرم (۱٪) |
| آهن | ۱٫۷۲ میلی‌گرم (۱۴٪) |
| منیزیم | ۱۳۲ میلی‌گرم (۳۶٪) |
| منگنز | ۱٫۱۷۶ میلی‌گرم (۵۹٪) |
| فسفر | ۲۹۴ میلی‌گرم (۴۲٪) |
| پتاسیم | ۱٬۵۳۴ میلی‌گرم (۳۳٪) |
| سدیم | ۱۳ میلی‌گرم (۱٪) |
| روی | ۷٫۶۶ میلی‌گرم (۷۷٪) |
بهبود عملکرد سیستم ایمنی
چند نوع قارچ با نام های شی تاکه، مای تاکه و رِی شی از انواع قارچ های دارویی هستند. اثر قارچ شیتاکه بر نوعی از سلول های ایمنی به نام ماکروفاژ بیشتر است. ماکروفاژها سلول های مستعد سرطانی شدن را پاکسازی می کند. قارچ شیتاکه همچنین باعث افزایش سیتوکین هایی چون اینترلوکین 1 بتا، فاکتور نکروز کننده تومور آلفا و اینترلوکین 10 می شود. این عوامل به آپوپتوز «مرگ برنامه ریزی شده سلول» کمک می کنند و باعث می شود؛ در زمانی که باید بمیرند، از بین بروند و رشد بی رویه نکنند. در نتیجه باعث می شوند سلول های عادی به سلول سرطانی تبدیل نشوند.
کاهش بیماری های قلبی عروقی
قارچ شیتاکه به علت دارا بودن بتاگلوکان باعث کاهش کلسترول خون می شود. در نتیجه کلسترول در بدن تجمع نمی یابد و احتمال تشکیل پلاک های آترواسکلروزی کاهش یافته و احتمال ایجاد گرفتگی عروق و سکته کم می شود. قارچ شیتاکه به علت دارا بودن املاحی چون منیزیم، سلنیم، مس و روی دارای اثرات آنتی اکسیدانی می باشد؛ و همین عامل باعث می شود احتمال عملکرد غیر عادی در سلول ها کاهش یابد.
اثرات ضد سرطانی
حدود 100 ترکیب متفاوت در قارچ شیتاکه وجود دارد که باعث اثرات ضد سرطانی در آن می شود. این عوامل به آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول) کمک می کنند. مطالعات نشان می دهد مصرف مداوم قارچ شیتاکه باعث پیشگیری از انواع سرطان ها بالاخص سرطان کولون، سرطان پروستات و سرطان سینه می شود.
درمان مبتلایان به ویروس HPV با قارچ شیتاکه
ویروس زگیل تناسلی (HPV) ویروس شایع و بسیار مسری است که باعث ایجاد زگیل تناسلی در دهانه رحم، دهان و گلو میشود. بیشتر از سه چهارم زنان این ویروس را در طول دوران زندگی خود میگیرند که نوع خاصی از این ویروس باعث سرطان دهانه رحم میشود.
قارچ ژاپنی شیتاکه ماده شیمیایی منحصر به فردی به نام AHCC دارد که سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهد و باعث جلوگیری از رشد تومور می شود. اما تحقیقات جدید دانشمندان امریکایی عصاره ای در قارچ شیتاکه پیدا کرده اند که میتواند به کلی ویروس زگیل تناسلی (HPV) را ریشه کن و از بین ببرد. ویروس زگیل تناسلی (HPV) توسط رابطه جنسی ایجاد می شود و می تواند باعث ایجاد سرطان دهانه رحم، گلو و یا الت تناسلی در مردان شود.
قارچ شیتاکه برای قرن ها است که در شرق اسیا به عنوان دارو استفاده میشود که دارای ماده منحصر به فردی به نام active hexose correlated compound (AHCC) که دارای ترکیبی از اسید امینو ها، پلی ساکارید ها (polysaccharides) و مواد معدنی است در یک تحقیق جامع به ده خانم که ویروس زگیل تناسلی (HPV) را دارا بودند عصاره قارچ سیتامه به صورت روزانه به مدت شیش ماه داده شد. پنج نفر از این خانم ها به درستی درمان شدند و ویروس از بدن انها ریشه کن شد.
پروفسور Judith Smith، از دانشگاه تگزاس که تحقیقات جامع در این زمینه را شروع کرده است میگوید:
“نتیجه بسیار دل گرم کننده است. ما فهمیدیم که سه ماه برای درمان قطعی است ولی برای برخی نیاز است که درمان در شش ماه انجام شود.
بهرحال AHCC دارویی است که هیچ اثر جانبی ندارد. ما میخواهیم تحقیقات بزرگتری را شروع کنیم. در تحقیق قبلی میشخص شد که AHCC باعث میشود سیستم ایمنی بدن بالا برود و همچنین باعث افزایش شمار سلول هایی میشود که به بدن برای مبارزه با عفونت ها و جلوگیری از رشد تومور هستند میشود.
دکتر اسمیت در ادامه میگوید وقتی چنین نتیجه ای در بانوان ایجاد شد احتمالا در اقایان هم همین نتیجه را در درمان ویروس HPV و زگیل تناسلی خواهد داد.
اوایل سال دکتر اسمیت در تحقیق روی موش ها توسط AHCC توانست در 90 روز ویروس HPV را از بدن موش ها ریشه کن کند.
همچنین AHCC باعث کاهش نرخ رشد تومور سرطان دهانه رحم میشود
AHCC به عنوان یک ایمنی درمانی عمل میکند که این درمان توسط سیستم ایمنی بدن خود بیمار برای مقابله با بیماری عمل میکند. تحقیقات انسانی و ازمایشگاهی نشان داده است که AHCC باعث افزایش تعداد و فعالیت سلول های کشنده، سلول های endritic و سلول های cytokines که بدن را قادر میسازند در برابر عفونت ها مقابله کند و جلوی رشد تومور را بگیرد میشود.
انتخاب و ذخیره کردن قارچ شیتاکه
1. در زمان خرید قارچ شیتاکه دقت کنید و قارچی را انتخاب نمایید که درشت تر باشد، سطح صاف و تمیزی داشته باشد و چروکیده، و دارای لکه های مرطوب و لزج هم نباشد.
2. برای نگه داری قارچ شیتاکه تازه می توانید آن را در بسته های کاغذی قرار داده و در یخچال و یا فریزر به مدت یک هفته نگهداری نمایید. در این مدت قارچ تازه می ماند.
3. قارچ شیتاکه خشک شده نیز باید در ظرفی که محکم بسته شده است، در فریزر یا یخچال نگهداری شود. در این صورت به مدت شش ماه الی یکسال قابل استفاده خواهد بود.
4. تمیز کردن قارچ هم بهتر است با حوله پارچه ای باشد و با آب زیاد شسته نشود. زیرا قارچ بافت متخلخلی دارد و سریعاً آب را جذب می کند؛ در نتیجه بر روی بافت و طعم آن اثر می گذارد.
منبع :
https://fa.wikipedia.org/
ایرج خسرونیا فوق تخصص بیماری های گوارشی گفت: شاید به اندازه نصف وقتی که برای خوردن چنین غذاهایی صرف می‌کنیم، برای تهیه و پختشان زمان نگذاریم. فست‌فود ها با گوشت‌های فراوری‌شده همچون کالباس، سوسیس و همبرگر تهیه می‌شوند. فراورده‌های گوشتی به‌دلیل وجود مواد نگهدارنده می‌توانند باعث بالارفتن چربی و کلسترول خون شود. مصرف فراورده‌های گوشتی به‌ویژه همبرگر به‌دلیل مواد نگهدارنده موجود در دراز مدت میتواند باعث بروز سرطان در افراد شود، اما این مساله به‌طور قطع به پزشکان ثابت نشده است. استفاده از اسانس و رنگ غیرمجاز در فست‌فود ها خطر ابتلا به انواع بیماریهای غیرواگیر را افزایش داده و در درازمدت به یکی از عوامل خطر تبدیل میشود. مردم باید جای مصرف فستفودها و غذای آماده سراغ مواد مغذی و میوه‌جات بروند تا سلامتی بدن از بین نرود.
ایرانی‌ها زیاد فست‌فود می‌خورند
اگر در هفته چندین وعده غذایی به خوردن فست‌فود اختصاص یابد، باید از همان موقع به سلامتی‌مان شک کنیم. بر اساس آمار مصرف فست‌فود در کشور ما از فراوانی بالایی برخوردار است. هم‌اکنون میزان مصرف فست‌فود در کشور ما از کشورهای اروپایی و آمریکایی هم بیشتر است. اغلب والدین شاغل و افراد در سفر از فست‌فود استفاده میکنند. این درحالی است که برخی افراد از گرم‌کردن و مصرف فست‌فود باقیمانده از شب گذشته ابایی ندارند و همین موضوع آنها را به بیماریهای متعدد مبتلا میکند. همچنین روغن‌هایی که در طبخ این مواد استفاده میشود، نه‌تنها بی‌کیفیت است، بلکه برای سرخ‌کردن بار اول هم مناسب نیست، اما در فست‌فودفروشی‌ها بارها و بارها از این روغن نامناسب استفاده میکنند، طوری که این روغن به‌شدت سرطان‌زا میشود. این نوع سبک تغذیه از هیچ‌الگوی ایرانی و خارجی پیروی نمی‌کند و باعث بروز و تشدید بیماری در بین افراد میشود. برخی از افراد بر این باورند که غذاهای کشورهای اروپایی لذیذ و مناسبند، درحالی که این نوع سبک تغذیه نامناسب‌ترین الگو در کشورهای پیشرفته است. با بررسی مواد موجود در فستفودها باید گفت که چربی موجود در این موادغذایی زائد چاق‌کننده است. همچنین وجود نمک فراوان در فستفودها باعث افزایش فشار خون، تنگی عروق و کبد چرب میشود. بنابراین مصرف این نوع موادغذایی مفید نیست و از لحاظ بهداشتی هم مصرف‌کننده را با مشکلات متعدد مواجه میکند.
مشکلات بهداشتی فستفودها
اغلب در محل‌های طبخ فست‌فود آلودگی‌های متعدد مشاهده میشود. افراد فعال در این آشپزخانه‌ها با دست‌های آلوده ساندویچ را آماده کرده و از مشتری پول دریافت میکنند. این وضعیت زمینه را برای انتقال بیماریهای گوناگون مهیا میکند. افراد باید بدانند درصورت تمایل به مصرف فست‌فود ماهانه یک یا دو بار ضرر چندانی برای بدنشان ندارد، اما مصرف این نوع غذاها به‌شکل روزانه افراد را به بیماریهای فراوان مبتلا میکند. در ضمن افراد برای صرف فست‌فود باید مراکز مورد تایید دانشگاه‌های علوم‌پزشکی و وزارت‌بهداشت را انتخاب کنند، درحالی که اغلب فستفودها در محیط‌های نامناسب و غیربهداشتی تهیه می‌شوند. به‌هرحال هدف از تغذیه فقط سیر‌شدن نیست، بلکه مواد مصرفی باید مفید، مغذی و بهداشتی باشد.
چگونگی نظارت بر فست‌فودی‌ها
بازرسان وزارت‌بهداشت در طول سال دو بار به بررسی این مراکز می‌پردازند، هرچند تعداد این بازرسان اندک است. دانشگاه‌های علوم‌پزشکی سه تا چهار نیرو به‌عنوان بازرس از مراکز در اختیار دارد. طبیعتا این تعداد نیرو پاسخگوی تعداد فراوان این مراکز نیست. در این شرایط دوباره و چندباره شاهد تکرار دور باطل بی‌توجهی به بهداشت و نظافت در مراکز طبخ فست‌فود هستیم. باید مردم از مراکز معتبر و مورد تایید وزارت‌بهداشت اغذیه تهیه کرده و کم‌وکیف رعایت بهداشت محیط را مورد بررسی قرار دهند. همچنین افراد می‌توانند با ممانعت از مصرف فست‌فود و خرید از مراکز غیربهداشتی خود و خانواده‌شان را در مقابل اثراث سوء این نوع سبک تغذیه مصون کنند. در ضمن افراد فعال در مغازه‌های فست‌فودفروشی باید بدانند اگر غذای مفید و باکیفیت به مشتری ارائه دهند، به همان نسبت مشتری‌شان افزایش می‌یابد، در غیراین‌صورت بعد از مدتی مجبور به تعطیلی این مراکز می‌شوند.
افزایش مصرف فست‌فود و بیماریهای قلبی
در سال‌های اخیر مصرف فست‌فود در کشور افزایش یافته است. این سبک‌زندگی خطرات متعدد را به‌دنبال دارد. هم‌اکنون شاهد افزایش بستری افراد جوان در بخش مراقبت‌های قلبی و ریوی هستیم، در حالی که در گذشته افراد بالای 50سال به بیماریهای قلب و عروق مبتلا می‌شدند. حتی در بخش مراقبت‌های قلبی و ریوی شاهد بستری افراد 25ساله هستیم. در ضمن امروزه افراد زیادی به کبد چرب مبتلا هستند. بر اساس بررسی‌های انجام‌شده از هر صد نفر سونوگرافی‌کننده 70 نفر به کبد چرب مبتلا هستند. بنابراین مصرف فست‌فود میتواند زمینه‌ساز بروز انواع بیماریها باشد. همچنین به‌دلیل رعایت‌نکردن بهداشت در مراحل تهیه و طبخ این اغذیه‌ها بر تعداد افراد مبتلا به بیماریهای انگلی و هپاتیت‌ها در کشور افزوده شده است. در این شرایط توصیه میشود با رعایت اصول بهداشتی از سوی مسئولان مغازه‌های فست‌فودفروشی و توجه مردم به رعایت بهداشت در این مراکز از شیوع انواع بیماریها در جامعه جلوگیری شود.
مصرف فست‌فود و بیماریهای ناشی از آن
اگر فستفودها با بیماری انگلی و میکروبی همراه باشند، سیستم گوارش، یعنی مری، معده، اثنی‌عشر و روده بزرگ فرد مصرف‌کننده را بیمار میکند. برای‌مثال فرد به‌دلیل مصرف سالاد، سبزی یا غذای آلوده به اسهال خونی مبتلا میشود. در برخی مواقع نیز افزودنی و نگهدارنده در فست‌فود باعث بروز دل درد، اسهال و استفراغ میشود. در بسیاری از موارد بیماری فقط به‌دلیل مصرف غذای آلوده بروز میکند؛ یک ساندویچ میتواند علاوه بر میکروب‌های قارچی و ویروسی، بیماریهای غیرعفونی همچون تنگی عروق، کبد چرب، بیماریهای قلب و عروق، فشار خون و دیابت را به‌دنبال داشته باشد. راهکار درست، کاهش مصرف فست‌فود، و در گام بعدی، خرید از فست‌فودی‌های استاندارد است. هر فرد با مشاهده تخلفات در مراکز اغذیه‌فروشی و رستوران‌ها میتواند بخش بازرسی دانشگاه علوم‌پزشکی منطقه سکونت خود را از وضعیت موجود آگاه کند. بازرسان دانشگاه علوم‌پزشکی نیز مرکز مربوطه را با مشاهده هرگونه بی‌توجهی به بهداشت محیط و وجود آلودگی در نحوه طبخ پلمب میکنند.
منبع :
http://www.fartaknews.ir/
محققان دانشگاه آکسفورد در تحقیقات خود مزایای حیرت‌انگیزی از بزاق کنه را کشف کردند.
به گزارش گیزمگ، عموما تصور میشود که نیش کنه ها سبب انتشار بیماریها میشود اما به تازگی محققان دانشگاه آکسفورد دریافتند که بزاق این جانور موذی میتواند برای درمان کشنده ترین بیماریهای قلبی و عروقی استفاده شود. یکی از بیماریهای قلبی که اکثرا جوانان به آن مبتلا می‌شوند “میوکاردیت”(Myocarditis)نام دارد که به معنی التهاب عضلات قلب است.
این بیماری ممکن است بدون علامت باشد یا موجب درد قفسه سینه، نارسایی قلبی، تب، تپش قلب، خستگی و حتی مرگ ناگهانی شود. عامل زمینه یا علایم آن با داروهایی مانند دیگوکسین، بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، مدر و استراحت درمان میشود. عامل میوکاردیت اغلب عوامل عفونی به خصوص ویروس‌هایی مانند پارواویروس B19، آدنوویروس، کوکساکی ویروس و ویروس ایدز؛ علل باکتریایی مانند بروسلا، هموفیلوس آنفلوانزا، کورینه باکتریوم دیفتریا و گونوکوکوس، علل قارچی، انگل‌ها مانند آسکاریس از سایر علل میوکاردیت هستند. میوکاردیت همچنین میتواند عارضه برخی داروها مانند کلوزاپین، الکل، آنتراسیکلین‌ها مانند دانوروبیسین یا سموم باشد.
در این بیماری قلب ماده‌ای شیمیایی موسوم به “کموکین”(chemokine) ترشح میکند که سلولهای ملتهب‌کننده را به دور خود جمع میکند و سبب التهاب شدید میشود. حدود 30 درصد بیماران مبتلا به میوکاردیت ممکن است به خاطر نارسایی قلبی دچار مشکلات جدی شوند. یک پروتئین به نام “اواسینس”( evasins) در بزاق کنه وجود دارد که میتواند برای درمان این بیماری به کار گرفته شود.
در آزمایش‌های انجام گرفته با این پروتئین مشخص شد که اواسینس میتواند به خوبی اثرات ماده شیمیایی کموکین را خنثی کند. پروفسور “شومو باتاچاریا”( Shoumo Bhattachary ) محقق ارشد این پروژه گفت: با استفاده از این روش ما امیدواریم بتوانیم یک روند درمانی موثر برای بیماران مبتلا به این بیماری طراحی کنیم.
وی ابراز امیدواری کرد که با استفاده از این پروتئین بتوان برای بسیاری از بیماریهای دیگر که در آنها نیز نقش التهاب در پیشرفت بیماری پررنگ است، روند درمانی موثرتری طراحی کرد. بیماریهایی نظیر آرتریت(التهاب مفاصل)، پانکراتیت(التهاب لوزالمعده)، حمله قلبی و سکته مغزی از جمله این موارد هستند.
منبع :ساعت ۲۴
آلفا لینولنیک اسید ALA یک نوع اسید چرب با چند پیوند دوگانه است. دو گونه از این اسید وجود دارد:
آلفا لینولنیک اسید و گاما لینولنیک اسید
- آلفا لینولنیک اسید به اختصار ALA نامیده میشود و جزو خانواده اسیدهای چرب امگا ۳ به شمار می‌رود.
- گاما لینولنیک اسید به اختصار GLA نامیده میشود و جزو خانواده اسیدهای چرب امگا ۶ به شمار می‌رود.
آلفا لینولنیک اسید ALA در حقیقت یک کربوکسیلیک اسید با یک زنجیره ۱۸ کربنی و سه پیوند دوگانه cis است. ALA برای حفظ سلامتی بدن انسان ضروری است ولی چون درون بدن انسان تولید نمی‌شود لذا انسان مجبور است تا مقدار مورد نیازش را از طریق خوردن خوراکی‌های سرشاز از ALA تأمین کند. آلفا لینولنیک اسید دارای منشأ گیاهی است. آ-ال-آ به عنوان یک منبع انرژی در بدن مصرف می شود و به عنوان یک ماده مادر نسبت به اسیدهای چرب امگا-۳ عمل می کند. اسیدهای چرب امگا-۳، فشارخون، انعقاد خون، ضربان قلب، استاع عروق خونی، پاسخ ایمنی و شکسته شدن چربی ها را تنظیم می کند. اسیدهای چرب ضروری در ساختن بافت مغز و اعصاب نیز نقش دارند. تنها برخی ازگیاهان حاوی آلفا لینولنیک اسید ALA هستند. این گیاهان عمدتاً شامل (rapeseed)، کتان (linseed) و روغن سویا است. برخی ماهی ها (مثلاً ماکرل و سالمون) حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند. ذرت، آفتابگردان، کتان، گل رنگ و کنجد غنی از اسیدهای چرب امگا-۶ است. این دو خانواده چربی بسیار مهم، ولی دارای دو نقش جداگانه در بدن هستند. لازم است تعادلی بین اسیدهای چرب امگا-۳ و امگا-۶ در رژیم غذایی وجود داشته باشد. مصرف بیش از حد هر یک موجب بروز بیماری می شود.
رژیم غذایی آمریکایی به طور تیپیک غنی از چربیهای امگا-۶ و فقیر از چربی های امگا-۳ است. مصرف بیش از حد روغن امگا-۶ و مصرف کم ماهی و پایین آوردن کلی مصرف چربی از سوی آمریکایی ها مهمترین دلایل به هم خوردن تعادل بین امگا-۶ و امگا-۳ در رژیم غذایی آمریکایی هاست. مصرف امگا-۶ به میزان بیشتر از امگا-۳ موجب تولید موادی می شود که التهاب زا هستند و دفاع بدن در مقابل بیماری ها را کم می کند. این بی تعادلی انسان را مستعد بیماری قلبی، شرایط التهابی نظیر تورم مفاصل، پسوریازیس و عفونتها و ضعف سیستم ایمنی می کند. در این موارد مصرف بیشتر امگا-۳ مؤثر است.
موارد کاربرد
اسیدهای چرب امگا-۳ دارای اثرات اثبات شده متعددی است. این موارد به خصوص جهت قلب مفید و در تخفیف علایم روماتیسم مفصلی و درمان اسکلروز متعدد و برخی بیماران مبتلا به دیابت و پیشگیری از سرطان مؤثر است. اخیراً اسیدهای چرب امگا-۳ در درمان میگرن و افسردگی به طور موفق بکار رفته است. آلفا لینولنیک اسید ALA در درمان سرطان پوست هم مفید است.
آلفا لینولنیک اسید ALA و سایر روغن های امگا-۳ در درمان موارد زیر بکار می رود:
بیماری قلبی: آ-ال-آ خطر بروز بیماری قلبی را با بهبود شریانا که خون را به بدن و مغز می رسانند و با کاهش کلسترول و تری گلیسرید خون کم می کنند.
فشار خون بالا.
بیماری های آلرژی و التهابی نظیر پسوریازیس و اگزما.
بیماری های خود ایمنی نظیر اسکلروز متعدد، لوپوس و سرطان.
آلفا لینولنیک اسید (ALA) هم آنتی‌اکسیدان است. شاید توضیح و تفسیر نقش آنتی‌اکسیدان‌ها و تأکید روی اهمیت آنها به حد کافی انجام نشده باشد در حالی که بدن برای مبارزه با رادیکال‌های آزاد که از تمرین، روحیه خراب، شرایط بد کاری و… تولید می‌شوند به آنتی‌اکسیدان‌ها نیاز وافر دارد.
آنتی‌اکسیدان‌ها از جمله مکمل‌هایی هستند که مورد بیشترین کم‌توجهی واقع شده‌اند. متقاعدکردن یک بدنساز، خیلی جدی در خریداری کردن مکملی که شاید در طول سال او را از بالاکشیدن آب بینی‌اش کمک کند کاری بس دشوار و سخت است. اما همان فرد را می‌بینید که پول زیادی برای خرید کراتین، پودرهای پروتئینی و… خرج میکند.
باید بدانید که برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است ریکاوری بعد از تمرین را تسهیل کرده، اثر آنابولیک انسولین را افزایش داده و از کاهش سنتز پروتئین که ممکن است از تمرین حاصل شود جلوگیری به عمل می‌آورند. وقتی که تمرین می‌کنید، فاکتورهای رشد آزاد می‌شوند، هورمون‌های آنابولیک هم سطح‌شان بیشتر میشود که در نتیجه عضلات‌تان بزرگتر می‌شوند، پاسخ آنابولیک بدن به تمرین الزاماً به واسطه تولید رادیکال‌های آزاد بهترین پاسخ نیست و این موضوعی است که باید مورد بحث واقع شود. تمرین باعث افزایش تولید رادیکال‌های آزاد میشود که میتواند به سلولها لطمه وارد کند. بررسی‌های اخیر نشان داده‌اند که رادیکال‌های آزاد همچنین می‌توانند مقدار سنتز پروتئین عضلات اسکلتی را کاهش دهند.
بنابر اعتقاد دانشمندان، افزایش سطح رادیکال‌های آزاد میتواند باعث تخریب عضلات شود…
پیش از آنکه دچار استرس شوید، این نکته را بدانید بد نیست: گرچه تمرین در کوتاه‌مدت رادیکال‌های آزاد را در بدن افزایش می‌دهد اما در واقع در بلندمدت موجب میشود دفاع طبیعی آنتی‌اکسیدانی بدن در مقابل آنها افزایش یابد. به عنوان یک بدنساز هر یک از شما می‌خواهید که ۲۴ ساعت از ۷ روز هر هفته را در وضعیت آنابولیک باشید.
در تلاش برای از سر راه برداشتن موانع عضله‌سازی، کوچکترین نکات را نیز تحت نظر داشته باشید. بنابراین احتمالاً منطقی است که از یک مکمل آنتی‌اکسیدانی‌ها در کنار رژیم غذایی خود بهره ببرید. مثلاً از ALA یا همان آلفالیپویک اسید بعد از تمرین استفاده کنید. آلفا لینولنیک اسید ALA به جلوگیری از کاهش سنتز پروتئین (که شاید طی افزایش تولید رادیکال‌های آزاد به وقوع بپیوندند) کمک کرده، عملکرد انسولین را در بدن بهبود می‌دهد و ریکاوری بدن را از تمرین تسهیل می‌سازد. بدنسازان عمدتاً برای کسب بهترین نتایح از آلفا لینولنیک اسید ALA ، ۱۰۰ الی ۴۰۰ میلی‌گرم از آن را همراه با وعده بعد از تمرین خود مصرف میکنند که اگر می‌خواهید از آن استفاده کنید با پزشک مشورت کنید.
تحقیق در ایران : بررسی آلفا لینولنیک اسید و خطر بروزدیابت نوع 2: مرورسیستماتیک مطالعات کوهورت
در سال 1394 تحقیقی توسط یکی از دانشجویان دکترای دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ایران صورت گرفته است که نشان داده مصرف آلفا لینولنیک اسید ALA می تواند احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. با هم به چکیده ای از این مقاله نگاه می کنیم.
منابع :
مجله ره آورد سلامت ،دوره 1 ،شماره 1 ، پاییز 1394
فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.
دانشمندان شواهد جدیدی را گزارش کرده اند که بیان می دارد نوشیدن قهوه ممکن است به پیشگیری از دیابت* کمک کند و نیز کافئین ممکن است ماده تشکیل دهنده ای باشد که تا حد زیادی مسئول این اثر است. یافته های آن ها در میان اولین مطالعات حیوانی برای نشان دادن این ارتباط آشکار، در مجله کشاورزی و شیمی مواد غذایی ACS دیده می شود.
Fumihiko Horio و همکارانش می گویند که مطالعات گذشته نشان داده که نوشیدن قهوه به طور منظم ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. این بیماری میلیون ها نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر می گذارد و در سراسر جهان در حال افزایش است. با این حال، کمی از آن شواهد که از مطالعاتی که برای انجام تحقیقات بر روی حیوانات آزمایشگاهی استفاده می شود نمی تواند بر روی انسان انجام شود.
دانشمندان یک گروه از موش های آزمایشگاهی که برای مطالعه پیرامون دیابت استفاده می شوند را با آب و یا قهوه تغذیه کردند. مصرف قهوه موجب جلوگیری از توسعه قند خون بالا شد و نیز حساسیت به انسولین در موش را بهبود بخشید و در نتیجه آن خطر ابتلا به دیابت کاهش یافت. به علاوه مصرف قهوه موجب علائمی از دیگر تغییرات مفید در کبد چرب و التهاب adipocytokines می شود که به کاهش خطر ابتلا به دیابت مربوط می گردند. دانشمندان می گویند مطالعات بیش تر آزمایشگاهی نشان داد که کافئین ممکن است “یکی از ترکیبات ضد دیابت موثر در قهوه” باشد.
مطالعات دیگری در این زمینه در هلند صورت گرفته است. محققان هلندی اعلام کردند نوشیدن قهوه که میلیونها نفر به هنگام برخاستن از خواب صبح‌ها به آن می پردازند، ممکن است خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد. دانشمندان در آمستردام گفتند، ترکیبات موجود در قهوه به سوخت و ساز قند در بدن کمک میکند. از این رو موجب کاهش خطر دیابت میشود که ۱۳۰ میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند. طبق گفته Rob Van Dam از دانشگاه آمستردام، ” این اولین مطالعه و پژوهشی است که نشان می‌دهد نوشیدن قهوه میتواند برای دیابت نوع دوم مفید باشد.” فرقی نمی‌کند قهوه به صورت کاپوچینو ، اسپرسو یا نسکافه باشد، قهوه حاوی مواد معدنی است مانند منیزیم، پتاسیم و دیگر مواد مغذی که فواید درمانی فراوانی دارند. Van Dam و همکارانش نمی‌دانند کدام یک از ترکیبات قهوه مؤثر هستند یا این ترکیبات چگونه علیه دیابت فعالیت میکنند، اما وقتی مصرف قهوه را با خطر دیابت بزرگسالان ( نوع دوم ) بررسی کردند، دریافتند هر قدر افراد، بیشتر قهوه می‌نوشند، خطر ابتلا آنها به بیماری دیابت کمتر است. افرادی که ۷ فنجان یا بیشتر در روز قهوه می‌نوشیدند ۵۰ درصد کمتر احتمال داشت به دیابت مبتلا شوند. نوشیدن چندین فنجان کمتر، تأثیر کمتری داشت. طبق گفته Van Dam برای اکثر افراد بد نیست که مقدار متعادلی قهوه بنوشند. “اما این یافته جدید باید با مطالعات و پژوهش های دیگر تأیید شود و صرفاً رسیدن به این یافته جدید به این معنی نیست که افراد باید مقدار زیادی قهوه در روز بنوشند. ” طبق گفته Van Dam مطالعات نشان داده‌اند که افراط در نوشیدن قهوه میتواند میزان کلسترول و خطر پوکی استخوان را افزایش دهد یا فرد را نسبت به بیماری های استخوان آسیب پذیرتر و حساستر کند. اگر دانشمندان در مورد ترکیبات فعال قهوه ، اطلاعات بیشتر داشتند، می‌توانستند نوعی قهوه درست کنند که ترکیبات مفید بیشتر و ترکیبات مضرّ کمتری داشته باشد.
تحقیقات دیگری نشان داده است که قهوه به علت دارا بودن مواد ضد التهابی و آنتی اکسیدان می تواند به کاهش خطر ابتلاء به سرطان کمک کند. همچنین نوشیدن قهوه باعث تسریع عبور بازمانده های غذایی از لولۀ گوارش شده و از این طریق در کاهش سرطان کولون موثر است. با همۀ موارد خوبی که در مورد قهوه ذکر شد ، نباید فراموش کرد که مصرف قهوه نمی تواند جایگزین مصرف سبزیجات و میوه های تازه شود. باید توجه کنید که افرادی که دچار سوزش معده یا رفیلکس هستند نباید قهوه بخورند، همچنین اگر مشکل خوابیدن دارید از خوردن قهوۀ کافئینه بپرهیزید. توجه داشته باشید که قهوه های غیر فوری (دم کردنی) دارای مقدار بیشتری آنتی اکسیدان هستند اما نباید جایگزین مصرف انواع توت، بقولات، خشکبار و میوه و سبزیجات تازه شوند زیرا این مواد دارای مقدار قابل توجهی آنتی اکسیدان، ویتامین ، ترکیبات محافظتی و فیبرهای غذایی می باشند.
*دیابت یک بیماری مزمن است که در اثر کمبود انسولین حاصل میشود. دیابت نوع دوم از طریق ناتوانی در تولید انسولین کافی یا ناتوانی در کاربرد انسولین بطور مناسب حاصل میشود. افراد مبتلا به دیابت نوع دوم نمی‌توانند انسولین کافی تولید کنند و از اینرو به تزریق روزانه انسولین نیاز دارند. اضافه وزن یک عامل خطرناک بسیار معمول و قابل اجتناب در ایجاد بیماری دیابت است.
| منبع : ترجمه از ساینس دیلی |
ژنی یافت شده است که به مرگ ناگهانی افراد جوان در اثر ایست قلبی منجر می شود. محققانی از کانادا، آفریقای جنوبی و ایتالیا یک ژن جدید را که می تواند به مرگ ناگهانی در میان جوانان و ورزشکاران منجر بشود شناسایی کرده اند. ژنی به نام CDH2، باعث آریتمی کاردیومیوپاتی (بیماری مزمن عضله قلب) بطن راست (به اختصار ARVC) می شود که یک اختلال ژنتیکی است که بیماران را مستعد ایست قلبی می کند و از علل عمده مرگ غیر منتظره در افراد جوان به ظاهر سالم است.
این کشف که در تیراژ “ژنتیک مربوط به قلب و عروق” منتشر شده است، نتیجه یک همکاری بین المللی است که 15 سال پیش آغاز گشته است. این همکاری توسط یک تیم از آفریقای جنوبی به رهبری Bongani Mayosi – استاد قلب و عروق در دانشگاهCape Town و بیمارستان Groote Schuur- همراه با محققان موسسه ایتالیایی Auxologico میلان و دانشگاه Pavia انجام شده است. یک تیم از محققان از موسسه تحقیقات سلامت جمعیت از دانشگاه McMaster و علوم بهداشت Hamilton به رهبری دکتر Guillaume Paré علاوه بر تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیک، ترتیب دهی ژنتیکی را نیز برای این مطالعه انجام داده اند.
دکتر Paré که استادیار پاتولوژی و پزشکی مولکولی همکار با مایکل جی در مدرسه پزشکی DeGroote است گفت: “دانستن این که یک علت ژنتیکی شناسایی شده است، خبر مهمی برای خانواده های است که یک عضو جوان را بر اثر ایست قلبی ناگهانی از دست داده اند.”
با توجه به آمار بنیاد قلب و سکته کانادا، هر سال در حدود 40،000 ایست قلبی در کانادا وجود دارد و تخمین زده می شود که کمتر از یک فرد در هر 10 نفر از کسانی که ایست قلبی آن ها در خارج از بیمارستان اتفاق می افتد زنده می ماند. کاردیومیوپاتی های ارثی اغلب باعث مرگ ناگهانی بر اثر ایست قلبی در افراد جوان زیر 35 سال می شود. در ARVC بافت قلب توسط بافتی فیبری و چرب جایگزین می شود. این فرایند باعث تشویق پیشرفت آریتمی هایی قلبی مثل tachycardia (آهنگ غیر طبیعی ضربان قلب) و فیبریلاسیون بطنی (انقباض بی نظم رشته های عضلانی که باعث از دست دادن هوشیاری و ایست قلبی می گردد) می شود. در مورد فیبریلاسیون بطنی، بدون وجود دفیبریلاتورهای الکتریکی (دستگاهی با قابلیت ایجاد شوک الکتریکی کنترل شده، به منظور بازسازی ریتم طبیعی قلب) آماده به کار، مرگ ناگهانی در عرض چند دقیقه اتفاق می افتد.
برای 20 سال، Mayosi یک خانواده آفریقای جنوبی را زیر نظر گرفته است که تحت تاثیر ARVC تجربه از دست دادن جوانانی را با مرگ ناگهانی داشته اند. به استثنای تمام علل ژنتیکی تا به امروز زمان شناخته شده، محققان ایتالیایی همه مناطق خاص کروموزومی را در دو عضو بیمار خانواده مرتب کردند. جهش ژنتیکی مسئول این بیماری در این خانواده، یا همان CDH2، از بین بیش از 13،000 نوع شایع متغیر ژنتیکی حاضر در دو بیمار مشخص شد.
CDH2 مسئول تولید 2 cadherin یا N-cadherin است که یک پروتئین کلیدی برای چسبندگی طبیعی بین سلول های قلبی می باشد. به گفته این پژوهشگران شناسایی ژن از آن جهت مهم است که به شفاف سازی مکانیزم های ژنتیکی نهفته در ARVC کمک می کند و همچنین در افراد بی اطلاع باعث می شود تشخیص زود هنگام ARVC صورت گیرد. اغلب، علائم بالینی و تشخیص بیماری تنها پس از سال روشن می شوند. با این حال، اگر فردی با ARVC حامل یک جهش در ژن CDH2 باشد، دیگر اعضای خانواده اش که به صورت ژنتیکی تحت تاثیر قرار می گیرند می توانند در عرض چند هفته شناسایی و راهکارهای پیشگیری فورا شروع شوند. محققان نتیجه گرفتند که این امر ممکن است به کاهش آمار مرگ ناگهانی در بیماران مبتلا به جهش منجر شود.
ترجمه از https://www.sciencedaily.com
ورزش شدید و طولانی مدت برای سیستم ایمنی بدن ما چالش بر انگیز است. در واقع شواهد نشان می دهند که در یک بازه کوتاه زمانی بلافاصله پس از ورزش، بدن ما بیشتر مستعد ابتلا به بیماری است. تحقیقات جدید به بررسی بهترین استراتژی برای ریکاوری (بازیابی) پس از ورزش شدید می پردازند. در دراز مدت ورزش برای سلامتی ما بسیار مفید است. شواهد علمی به وضوح نشان می دهد که فعالیت جسمی معمولی تا شدید خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سکته مغزی، دیابت و انواع سرطان را کاهش می دهد و به طور کلی طول عمر افراد را را بهبود می بخشد.
با این حال، بلافاصله بعد از تمرین – به خصوص در مورد ورزشکاران ورزش های استقامتی – سیستم ایمنی بدن ضعیف است. ورزش های سنگین باعث استرس های فیزیولوژیکی شدید می شوند که با خطر بالای عفونت ها و کاهش توانایی سلول های موثر در ایمنی بدن در ارتباط است. از آنجا که تغذیه تقریبا تمام جنبه های سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، تحقیق در مورد اثرات مواد مغذی در توانایی بدن برای بازیابی بسیار قابل توجه است. یکی از این مطالعات به تازگی در مجله فیزیولوژی کاربردی منتشر شده است. این تحقیق توسط دکتر Jonathan Peake و دکتر Oliver Neubauer از موسسه بهداشت و پزشکی نوآوری دانشگاه فناوری کوئینزلند در استرالیا انجام گرفته است، و شامل یک بررسی از مطالعات موجود در ورزش و ایمنی می شود.
اثر ورزش شدید بر روی سیستم ایمنی بدن
تجزیه و تحلیل ها این تصور را که ورزش شدید باعث می شود تا در دوره ریکاوری پس از ورزش یک برهه کوتاه از کاهش توانایی سلول ها در ایمنی بدن ایجاد شود، تایید می کند. و به علاوه آن، تاییدی بر این بوده است که بازه های تکرارشونده فعالیت بدنی شدید ممکن است خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهد.
این تحقیق همچنین تایید می کند که ورزش می تواند تعداد گلبول های ایمنی بدن را افزایش و کاهش دهد. به طور خاص، می تواند میزان گردش نوتروفیل ها و مونوسیت ها را افزایش می دهد، اما گردش لنفوسیت ها را در دوران ریکاوری کاهش دهد. با این حال همان طور که نویسنده توضیح می دهد، مطالعات انجام شده این باور رایج را که ورزش منظم (و بدون استراحت کافی دادن در بین حرکات به بدن برای بازگشت به حالت نرمال خود) باعث تضعیف دستگاه ایمنی بدن می شود، پشتیبانی نمی کند.
دکتر پیک می گوید “اغلب مردم بعد از یک تمرین و در زمان ریکاوری ، تعداد کمتری سلول های سفید خون که کشنده طبیعی بدن هستند دارند، اما ما در حال حاضر بر این باوریم که این سلول ها به جای از بین رفتن به سایر نقاط بدن حرکت می کنند. ورزش شکلی از استرس است، و ورزش شدید تر موجب استرس های فیزیولوژیکی بیشتر می شود که باعث تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در بدن می شود.” او می افزاید که برای مقابله با تهدیدات بالقوه این تغییرات برجسته، سلول های ایمنی ممکن است به سادگی از جریان خون – به عنوان مثال به ریه ها [یا روده] – حرکت کنند.
کربوهیدرات ها موجب کاهش وقوع پایین آمدن توانایی سلول ها در وظیفه ایمنی از بدن که ناشی از ورزش است می شوند. دکتر پیک هشدار می دهد که با وجود تلاش بدن برای محافظت از خود بلافاصله پس از ورزش، فعالیت بدنی شدید بدن را بیش تر مستعد به عفونت می کند: “ورزش شدید بدن ما را بیش تر در معرض عفونت قرار می دهد و به طور کلی هر چه ورزش شدید تر باشد، زمان بیش تری طول می کشد تا سیستم ایمنی بدن به حالت عادی برگردد. بررسی های اپیدمیولوژیک حاکی از این هستند که ورزش معمولی و به طور منظم، فرد را در برابر بیماری های تنفسی فوقانی، مانند سرماخوردگی محافظت می کند، در حالی که ورزش منظم و شدید خطر ابتلا به بیماری های تنفسی فوقانی را افزایش می دهد.”
به نظر می رسد موثر ترین راه تغذیه برای جلوگیری از این تغییرات منفی در سیستم ایمنی بدن مصرف کربوهیدرات است. بررسی تحقیقات نشان می دهد که مصرف کربوهیدرات در حین یا بلافاصله بعد از ورزش میزان افت توانایی سلول ها در ایمنی از بدن را کاهش می دهد و کمک می کند تا بدن ریکاوری شود.
دکتر Neubauer توضیح می دهد که این امر به ویژه برای افرادی که فعالیت های با شدت بالا در جلسه های 90 دقیقه ای یا بیشتر انجام می دهند مفید است: “مصرف بین 30 و 60 گرم کربوهیدرات در هر ساعت در طول ورزش به حمایت از عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن کمک می کند. نمونه هایی از کربوهیدرات که می تواند در طی ورزش مصرف شوند شامل مایعات حاوی کربوهیدرات، ژل ها، و تکه های متشکل از کربوهیدرات های مختلف از جمله گلوکز و فروکتوز است. به عنوان جایگزین، موز می تواند این کار را انجام دهد.”
ترجمه از http://www.medicalnewstoday.com
اهمیت خوردن صبحانه بر کسی پوشیده نیست. زیرا این وعده ی غذایی،انرژی بدن ما را تامین می کند و تاثیر بسزایی بر خلق و خوی ما در طی روز دارد. در ادامه به انواع موادی که می توانند یک صبحانه ی سالم را تشکیل دهند می پردازیم.
- ویتامین های گروه B به طور کلی در چرخه متابولیسم سلولی نقش دارند لذا موجب افزایش متابولیسم بدن شده و رشد و تقسیم سلولها را افزایش میدهند. این ویتامین‌ها در عملکرد درست دستگاه ایمنی و عصبی نقش دارند؛ و برای سلامت پوست و مو و ماهیچه ها ضروری هستند. ویتامینهای گروه B باعث کاهش استرس و افسردگی، و سلامتی اعصاب می‌گردند. همچنین در تحقیقی نشان داده شده‌است که افرادی که ویتامین ب زیادی در خون خود دارند حتی اگر سیگاری باشند با خطر کمتری در ابتلاء به سرطان ریه مواجه هستند. پس برای شروع صبحی پر از شادی و نشاط و کارایی می توانید از مواد حاوی انواع ویتامین ب مثل نان های سبوس دار مانند نان جو و سنگک،لبنیاتی چون : شیر و پنیر ، تخم مرغ ،لوبیا،سبزیجاتی که برگ سبز دارند،میوه خشک،آجیل و عدسی. استفاده از سوسیس و کالباس در صبحانه، به این دلیل که از جذب ویتامینهای ب جلو گیری می کند،توصیه نمی شود.
- عسل نیز به دلیل دارابودن آنزیم ها ،مواد آنتی اکسیدانی و مواد معدنی از گزینه های مفید در صبحانه است.میزان املاح معدنی در انواع مختلف عسل متفاوت است و عسل‌های تیره املاح معدنی بیشتری دارند که مهمترین آنها کلسیم، پتایسیم،سدیم،منگنز،آهن،مس،فسفر،منیزیم و گوگرد است.عسل دارای انواع پروتئین، اسیدهای آمینه، اسیدهای آلی مثل اسید فرمیک و مشتقات کلروفیل نیز می باشد.
- اسیدهای چرب امگا3 در جلوگیری ازبیماریهای قلبی و عروقی،التهاب،افسردگی نیز در ساخت سیستم مغز و اعصاب در دوران جنینی نقش موثری دارد.استفاده از شیر گاو و مغز گردو که حاوی امگا3 است کمک می کند روزتان را با خونسردی بیشتری آغاز کنید.
- ویتامین E آنتی اکسیدانی است که از تخریب سلولها جلوگیری،سلامت قلب و عروق را تامین،روند پیری را کند و دردهای قاعدگی را کم می کند.این ماده را می توانید با خوردن آجیل و گوجه فرنگی در صبحانه تان تامین کنید.
- ویتامین D باعث افزایش قدرت و هماهنگی عضلات در افراد کهنسال و موجب پیشگیری از بروز بیماریهایی مانند راشیتیسم در کودکان، استئومالاسی در بزرگسالان و پوکی استخوان در کهنسالی میشود. این ویتامین به رشد و استحکام استخوان‌ها و رشد سلولها کمک زیادی میکند و مصرفش در سلامت مغز و جلوگیری از آلزایمر مؤثر است.برای بهره گیری ازین ویتامین می توانید از کره، شیر ، زرده تخم مرغ و خامه در صبحانه ی خود استفاده کنید.
- ویتامین C آنتی اکسیدانی است که موجب محافظت پوست در مقابل آثار مخرب اشعه ماورای بنفش نور خورشید میشود. همچنین این ویتامین به افزایش قدرت ایمنی بدن استحکام لثه‌ها و دندان‌ها کمک میکند در پیشگیری از بالارفتن کلسترول خون و ایجاد لخته‌های خونی در رگ مؤثر است.ضمنا مصرف این ویتامین باعث جذب بهتر آهن در بدن میشود و به افرادی که دچار کم‌خونی هستند توصیه میگردد.در تحقیق دیگری دانشمندان مصرف این ویتامین را در تراکم استخوانی و درمان و پیشگیری سرطان در افراد مؤثر دانسته‌اند.استفاده از شیر بز یا گاو،گوجه فرنگی و آب پرتغال طبیعی و آب انبه می تواند تامین کننده ی این ویتامین باشد.
- بتا کاروتن به عنوان ماده ی پیش ساز ویتامین A و محلول در چربی در بدن شناخته می شود که در مواد غذایی گیاهی وجود دارد. بتاکاروتن یکی از مواد آنتی اکسیدانی قوی به شمار می رود که از تولید رادیکال های آزاد اکسیژن در بدن جلوگیری می کند و از این رو در بدن عملکرد مستقل از ویتامین A دارد.آب هویج ، گوجه فرنگی و آب انبه می توانند مواد غذایی مناسبی برای تامین بتاکاروتن مورد نیاز بدن باشند.
- سلنیوم آنتی اکسیدانی قوی است بنابراین از واکنش‌های شیمیایی زیان‌آور که در یاخته‌های بدن اتفاق می‌افتد، جلوگیری میکند. یاخته‌های حمایت شده بهتر قادرند در مقابل بیماریهایی نظیر بیماری قلبی، سرطان و اختلالات وابسته به سن از خود مقاومت نشان دهند.ترکیب سلنیوم با پروتئین موادی به نام سلنوپروتئین تولید میکند که این مواد باعث کنترل عملکرد غده‌ی تیروئید میشود و نقش فعالی در مراقبت از سیستم ایمنی بدن دارد.سلنیوم مقاومت بدن را در برابر اثرات سمی فلزات سنگین و مواد آسیب رسان دیگر بالا می‌برد.سلنیوم قدرت باروری را به خصوص در بین آقایان افزایش و خطر التهاب مفاصل را کاهش می‌دهد.برای تامین سلنیوم روزانه از طریق صبحانه می توان کره، تخم آفتابگردان، کنجد، آجیل،تخم مرغ،گردو و جوانه ی گندم را میل کرد.
- اسید آمینه تریپتوفان پیش نیاز ساخت هورمون سروتونین(هورمون شادی) است. لازم است بدانیم که تریپتوفان نمی‌تواند توسط بدن انسان سنتز و تولید شود، و در نتیجه، بایستی از طریق رژیم غذایی ما تأمین گردد. این امر موجب میشود که از آن اسید آمینه حیاتی بسازد.مصرف مواد لبنی کم چرب که حاوی این اسیدهای آمینه هستند، در مبتلایان به افسردگی توصیه می شود.برای بهره وری از این اسید آمینه می توانید در هنگاه صبحانه از پنیر، شیر، آجیل، گردو ،نان جو و جو دوسر استفاده کنید.
نتایج جدیدترین پژوهشها نشان می دهند، نخوردن صبحانه می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی شود.
دستورالعمل های جدید پزشکان ایالات متحده می گوید برنامه ریزی کردن وعده های غذایی و میان وعده ها و خوردن روزانه صبحانه می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی کمک کند. با توجه به بیانیه علمی از انجمن قلب آمریکا، خوردن کالری بیشتر در اوایل روز و مصرف مواد غذایی کمتر در شب نیز می تواند به کاهش احتمال بروز حمله قلبی، سکته مغزی یا بیماری های رگ های خونی بینجامد.
Marie-Pierre St-Onge محقق تغذیه در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک آمریکا و رئیس گروهی که دستورالعمل ها را تعیین می کند, می گوید “علاوه بر توجه به اینکه چه چیزی می خوریم, باید به اینکه چه زمانی غذا را می خوریم بیشتر اهمیت دهیم.”
بیش از 30 درصد از بزرگسالان ایالات متحده ممکن است به طور معمول وعده صبحانه را نادیده بگیرند و این عادتی است که در سال های اخیر بیشتر رایج شده است که افراد در طول روز بیشتر میان وعده هایی را جایگزین روش سنتی خوردن سه وعده غذایی کامل می کنند. زمانی که افراد خوردن روزانه صبحانه را در برنامه خود قرار می دهند، احتمال بروز عوامل خطر آفرین برای بیماری های قلبی عروقی مانند کلسترول بالا و فشار خون بالا را کمتر می کنند. و افرادی که از این وعده غذایی صبح هنگام می گذرند بیشتر در معرض ابتلا به عوامل خطرسازی مانند چاقی، سوء تغذیه و دیابت یا قند خون بالا قرار می گیرند. دلیل این موضوع این است که زمان وعده غذایی ممکن است در سلامت فرد تأثیر بگذارد به طوری که ساعت درونی بدن وی را تغییر دهد. بدن ما ممکن است قند و شکر را در شب مشابه روز هضم نکند، و همین موضوع در مطالعاتی که روی کارگران شیفت شب انجام شده است، در مقایسه با کارکنانی که در طول روز کار می کنند, به قرار گیری بیشتر در معرض خطر ابتلا به چاقی بیش از حد و بیماری های قلبی مرتبط شده است.
St-Onge می گوید “ما از مطالعات جمعیت این مسئله را می دانیم که خوردن صبحانه علاوه بر کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، به کاهش وزن و رژیم غذایی سالم ارتباط پیدا می کند.” او هشدار داده است که “با این حال، به طور خاص افزایش مصرف صبحانه در افرادی که به طور معمول صبحانه را از وعده غذایی خود حذف می کنند, نمی تواند نقش مهمی را در پشتیبانی از کنترل وزن ایفا کند. اضافه کردن صبحانه، در برخی افراد منجر به افزوده شدن یک وعده غذای اضافی و افزایش وزن می شود.” این امکان وجود دارد که برخی از افرادی که وعده صبحانه را در برنامه خود وارد می کنند، به درستی غذاها را انتخاب نکنند و یا آنچه را که بعد از صبحانه در طول روز می خورند کاهش ندهند. که نتیجه آن دریافت کالری بیشتر اما نه لزوما توسط یک تغذیه خوب می شود.
با توجه به دستورالعمل های رژیم های غذایی، یک رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات، تمام غلات، لبنیات کم چرب و همچنین مرغ و ماهی است. به علاوه، خوب غذا خوردن به معنی محدود کردن گوشت قرمز، نمک و غذاهای پر از شیرینی جات است.
St-Onge پیشنهاد می کند برنامه ریزی پیشاپیش و همراه داشتن مواد غذایی سالم، مسئله مهمی است که باید به آن توجه داشت. Heller اضافه می کند: یکی دیگر از تله های پرخوری خوراکی های بعد از شام هستند. خوردن شب هنگام موردی کاملا رایج و یک راه آسان برای اضافه کردن کالری های غیر ضروری و اضافه وزن است چرا که افراد در هنگام تماشای تلویزیون و کارکردن با کامپیوتر و تبلت میان وعده مصرف می کنند. وی توصیه می کند “هنگامی که شام به پایان رسید، آشپزخانه باید بسته شود! اگر برنامه شما غیر عادی است و نمی توانید تا قبل از رسیدن نیمه شب شام میل کنید, پس به یک شام سبک اکتفا کنید.”
خوردن این مواد غذایی در وعده صبحانه خطرناک است!
مصرف شکر علاوه بر افزایش چاقی، میتواند احتمال بروز بسیاری از بیماریهای مزمن را افزایش بدهد. بهتر است مصرف شکر را کاهش بدهید. شکر نباید بیشتر از ۵٪ کالری دریافتی روزانه‌تان را تشکیل بدهد.
منابع:
تبیان،ویکیپدیا،راسخون
میخواهیم در این مقاله از فواید ورزش و اثرات مثبت آن در زندگی روزمره با شما صحبت کنیم.
ورزش خصوصا اگر هوازی باشد موجب ترشح ماده ای بنام PGC1 آلفا از عضلات می شود و این ماده موجب تولید پروتئینی بنام FNDC5 شده که این پروتئین به بخشهای مختلفی تبدیل میگردد که یکی از آنها ساخت هورمونی بنام ایریسین IRISIN است دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مصرف غذاهای پر کالری با وجود این هورمون موجب افزایش وزن و حتی بالارفتن قند خون در موشهای آزمایشگاهی نشده است! مکانیزم اثر این هورمون در تبدیل سلولهای چربی سفید (چربیهای مقاوم و ذخیره شده) به چربی قهوه ای (چربی های فعال ) میباشد. چربیهای قهوه ای تعداد بیشتری میتوکندری نسبت به سلولهای چربی های سفید دارند و راحت تر به رژیم های غذائی و ورزش ، پاسخ دلنشین میدهند . ایرسین میتواند حساسیت سلولها به انسولین را تقویت کند یعنی موجب جلوگیری از دیابت نوع 2 شود! با این کشف، به نظر میرسد اعداد سوماتوتایپ افراد و دلیل ظاهر بدن آنان توجیه شود و اینکه چرا بعضی افراد با خوردن هر غذائی (حتی چرب و شیرین)، چاق نمی شوند.
فواید ورزش
ورزش فواید بسیار دیگری برای سلامتی دارد. فوایدی مانند کاهش وزن و مخصوصا کنترل وزن، تنظیم قندخون و پیشگیری از دیابت، درمان فشار خون و چربی خون بالا، بهبود وضعیت روانی و کاهش استرس و صدها فایده مهم دیگری که ورزش برای سلامتی دارد.
دانستن این حقایق و آگاهی از فواید و اثرات ورزش باعث شده خیلی از ما همیشه به فکر شروع آن بیفتیم، اما خیلی وقت ها به دلیل مشکلات مختلف مجبور هستیم از ورزش دست بکشیم. نداشتن وقت کافی برای ورزش کردن، ناتوانایی در رفتن به کلاس ورزشی، بیماری هایی مثل کمردرد و زانو درد، ازطرفی نمی دانیم چه ورزشی را برای رسیدن به هدفمان انتخاب کنیم. در اینجا می خواهیم چند ورزش ساده و تاثیرگذار را به شما معرفی کنیم. این ورزش ها را می توانید به راحتی انجام دهید و نتایج آن را ببینید:
شنا
دویدن
دوچرخه سواری
طناب زدن
اسکات
ورزش با افزایش میتوکندری از پیری سلولی جلوگیری می کند!
این مسئله روشنی است که فواید ورزش برای سلامتی بسیار زیاد است. چیزی که هنوز مشخص نشده این است که چگونه فعالیت بدنی باعث کاهش پیری در سطح سلولی می شود. تحقیقات جدید پیرامون میتوکندری این فرایند را روشن می سازد. نشان داده شده است که ورزش منظم می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و باعث افزایش توانایی های شناختی، بهبود خواب، افزایش طول عمر و حفظ قوای عضلانی شود و منافع آن به اثبات رسیده است و این موارد تنها بخشی از فواید ورزش است. با این که مکانیزمی که در بطن اثرات مثبت ورزش است در سایه باقی است، چگونه فعالیت های فیزیکی به بازسازی اندامکها که با افزایش سن ما کمتر هم می گردد، منجر می شوند؟ کدام نوع فعالیت بهتر است؟
دکتر Sreekumaran Nair محقق دیابت در کلینیک مایو در روچستر و تیم تحقیقاتیMatthew Robinson که در حال حاضر در دانشگاه اورگان در یوجین مشغول به کار است تحقیقی ترتیب دادند که شامل 36 مرد و 36 زن، تقسیم شده به دو گروه سنی بود: “جوان” (بین سنین 18 تا 30) و “مسن” (بین سنین 65 تا 80). سپس این شرکت کنندگان به سه دسته از برنامه های ورزشی تقسیم شدند:
- دوچرخه سواری با شدت بالا و وقفه زمانی
- تمرین های قدرتی با معیار وزن
- ترکیبی از تمارین فاصله دار دسته اول و قدرتی دسته دوم
ورزش ، میتوکندری، و پیری
از میتوکندری معمولا به عنوان نیروگاه سلول یاد می شود و وظیفه اصلی آن تولید ” adenosine triphosphate “ است – مولکولی که انرژی شیمیایی را در داخل سلول ها انتقال می دهد. همانطور که سن ما افزایش می یابد ظرفیت میتوکندری برای تولید انرژی به آرامی کاهش می یابد. با مقایسه داده ها، تیم بررسی دریافت که ورزش کردن سلول ها را به ایجاد کپی های RNA بیشتری از ژن هایی تشویق می کند که پروتئین میتوکندری را فراهم می کنند و پروتئین هم مسئول رشد عضلات است. در داوطلبان جوان تر که تمارین با فاصله را انجام دادند، نشان داده شد که افزایش 49 درصدی در ظرفیت میتوکندری وجود داشت و حتی جالب تر از آن، در گروه مسن ها، تیم شاهد افزایش 69 درصدی بود. دوچرخه سواری با شدت بالا به طور موثری منجر به معکوس شدن فرایند کاهش عملکرد میتوکندری (که وابسته به سن است) شد.
همچنین در ریبوزوم ها – عضو حیاتی در سنتز پروتئین ها که با ورزش افزایش پیدا می کنند.افزایش توانایی برای ساخت پروتئین میتوکندری ها دیده شد که همین امر افزایش عملکرد میتوکندری و عضلات بهتر را توضیح می دهد.علاوه بر افزایش ظرفیت میتوکندری، تمارین با فاصله حساسیت به انسولین شرکت کنندگان را بهبود بخشیده که باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت می شود. با این وجود این نوع از ورزش در بهبود قدرت عضلات کمتر موثر بود.
دکتر Nair می گوید: “بر اساس همه آنچه که ما می دانیم، هنگامی که صجبت به تأخیر انداختن روند پیری به میان می آید هیچ جایگزینی برای این برنامه های ورزشی وجود ندارد. این چیزهایی که ما در حال مشاهده هستیم نمی تواند توسط هیچ دارویی انجام می شود.”
فواید ورزش و مقابله با خطرات تهدید کننده سلامتی
یک ساعت ورزش متوسط روزانه برای مقابله با خطرات تهدید کننده سلامت ناشی از نشستن طولانی مدت کافی است.
با توجه به مطالعه ای از یک تیم بین المللی از محققان، به خطر افتادن سلامتی که مرتبط با نشستن به مدت هشت ساعت یا بیشتر در روز است – چه در محل کار، خانه و یا در رفت و آمد – می تواند با فعالیت بدنی یک ساعت یا بیش تر در روز حذف گردد. از زمانی که یک مطالعه در سال 1953 کشف کرد که در لندن رانندگان اتوبوس نسبت به کمک راننده های اتوبوس (فردی که وظیفه اش جمع آوری کرایه و فروش بلیط در اتوبوس است) بیش تر در معرض خطر بیماری های قلبی بودند، دانشمندان شواهد جالبی را مبنی بر این که عدم فعالیت بدنی یک عامل خطر عمده برای بیماری های مختلف و برای خطر مرگ زود رس است پیدا کرده اند. برآوردهای اخیر نشان می دهد که هر ساله بیش از 5 میلیون نفر در سراسر جهان در نتیجه انجام ندادن میزان مورد نیاز فعالیت بدنی روزانه می میرند.
مطالعات انجام شده در کشورهای پر درآمد نشان داده اند که بزرگسالان اکثر ساعات بیداری خود را نشسته می گذرانند. یک روز معمولی برای بسیاری از مردم این است که در حال رانندگی به محل کار باشند، در یک دفتر بنشینند، سپس سمت خانه رانندگی کرده و تلویزیون تماشا کنند. دستورالعمل های فعالیت فیزیکی کنونی توصیه می کنند که بزرگسالان در هفته حداقل 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط انجام دهند.
در تجزیه و تحلیل منتشر شده به تاریخ 27 جولای 2016 در ” The Lancet ” که تعدادی از مطالعات موجود را گرد هم می آورد، یک تیم بین المللی از محققان این سوال را پرسیدند: اگر یک فرد به اندازه کافی فعال باشد، آیا این موضوع می تواند موجب کاهش و یا حتی از بین بردن افزایش خطر ابتلا به مرگ زودرس ناشی از نشستن شود؟
در مجموع محققان 16 تحقیق را که شامل داده هایی از بیش از یک میلیون زن و مرد بود، بررسی کردند. این تیم افراد را بسته به سطح شدت فعالیت فیزیکی متوسط آن ها، اعم از کمتر از 5 دقیقه در روز در پایین ترین گروه و تا بیش از 60 دقیقه فعالیت در گروه بالا، به چهار گروه تقسیم بندی کردند. ورزش با شدت متوسط برای مثال به عنوان معادل راه رفتن 3.5 مایل در ساعت و یا دوچرخه سواری 10 مایل در ساعت، تعریف شده است.
محققان دریافتند که روزانه 60 تا 75 دقیقه ورزش با شدت متوسط، برای از بین بردن افزایش خطر مرگ زودرس ناشی از نشستن به مدت بیش از هشت ساعت در روز، کافی است. اگرچه از هر چهار نفر شرکت کننده در این مطالعه سه نفر آن ها موفق به رسیدن به این سطح از فعالیت های روزانه نشدند.
تحرک جسمی و اهمیت فوق العاده آن در سلامتی
بزرگترین خطر مرگ زودرس بدون در نظر گرفتن مقدار زمان نشستن، مختص کسانی بود که تحرک جسمی نداشتند
آنها در مقایسه با گروهی که در دسته فعال ترین ها قرار داشتند، بین 28٪ تا 59٪ بیش تر در معرض احتمال مرگ زودرس بودند. این خطر شبیه خطرات مرتبط با سیگار کشیدن و چاقی است. به عبارت دیگر، خطرعدم فعالیت بدنی برای سلامتی بزرگ تر از خطر نشستن طولانی مدت است.کسانی که ورزش نمی کنند و فواید ورزش در زندگی خود را نادیده میگیرند کمتر از کسانی که ورزش میکنند در معرض بیماریها قرار میگیرند.
استادUlf Ekelund از واحد اپیدمیولوژی شورای تحقیقات پزشکی در دانشگاه کمبریج می گوید ” نگرانی های بسیاری در مورد خطرات تهدید کننده سلامتی مرتبط با شیوه رایج زندگی بدون تحرک امروزه وجود دارد. پیام ما یک پیام مثبت است: تنها اگر ما به اندازه کافی فعال باشیم، حتی بدون نیاز به ورزش های مختص فضای آزاد و یا رفتن به باشگاه، این امکان وجود دارد که این خطرات را کاهش داد و یا حتی از بین برد.”
“برای بسیاری از افرادی که به محل کارشان رفت و آمد می کنند و شغل های دفتر محور دارند، هیچ راه فراری از نشستن های طولانی مدت وجود ندارد. برای این افراد به طور خاص، ما نمی توانیم به اندازه زیادی روی اهمیت ورزش پافشاری کنیم، مگر روی راه رفتن در موقع استراحت زمان ناهار، دویدن در صبح و یا دوچرخه سواری به سمت محل کار. یک ساعت فعالیت بدنی در روز ایده آل است، اما اگر این امر غیر قابل اجرا باشد، پس حداقل انجام برخی حرکات ورزشی در روز می تواند به کاهش خطرهای موجود کمک کند.”
محققان اذعان دارند که محدودیت هایی در تجزیه و تحلیل داده ها هست که به طور عمده از شرکت کنندگان دارای سن 45 سال به بالا و ساکنین در غرب اروپا، ایالات متحده و استرالیا ناشی می شوند. با این حال آن ها بر این باورند که نقاط قوت تجزیه و تحلیل ها بر این محدودیت ها غلبه دارند. مهمتر از همه، محققان از تمام مطالعات شامل شده در خواست کردند تا بار دیگر داده های خود را به شیوه ای هماهنگ آنالیز نمایند. شیوه ای که تا پیش از این هرگز برای مطالعه ای به این وسعت انجام نگرفته بود و به همین دلیل نیز برآورد بهتری در مقایسه با تحقیقات قبلی فراهم شده است.
۲۰ دقیقه ورزش برای بدن، به عنوان ضد التهاب عمل می کند!
فواید ورزش برای بدن بی شمار است: 20 دقیقه ورزش می تواند به عنوان “ضد التهاب” عمل کند به بیان دیگر، یک جلسه ورزش در حد متوسط موجب پاسخی سلولی می شود که می تواند به مهار التهاب در بدن کمک کند. این موضوع به خوبی شناخته شده است که فعالیت منظم بدنی دارای فوایدی برای سلامتی است که شامل کنترل وزن، تقویت قلب، استخوان ها و عضلات و نیز کاهش خطر ابتلا به بیماری های خاص می شود. اخیرا محققان دانشکده پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا در سان دیه گو دریافته اند که چگونه یک جلسه ورزش معتدل می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند. این یافته ها برای بیماری های مزمنی مانند آرتروز، فیبرومیالژی و برای شرایط فراگیر تر بر روی بیماری چاقی تاثیر دارد.
در این مطالعه که به تازگی به صورت آنلاین در “مغز، رفتار و ایمنی” منتشر شده، یافته شده است که یک جلسه تمرین 20 دقیقه ای ورزش معتدل می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند و باعث تولید پاسخ ضد التهاب سلولی شود.
نویسنده ارشد، دکتر Suzi Hong در دانشکده روانپزشکی و دانشکده پزشکی خانواده و بهداشت عمومی در UC سن دیگو گفت «هر بار که ورزش می کنیم، ما در واقع در حال انجام عملی مفید برای بدنمان هستیم، آن هم از بسیاری جهات از جمله از لحاظ سطح سلول های ایمنی بدن. مزایای ضد التهاب بودن ورزش به محققان شناخته شده است، اما پیدا کردن چگونگی اتفاق افتادن این فرآیند، کلیدی است که بتوان توسط آن با خیالی آسوده آن منافع را به حداکثر رسانید.”
مغز و سیستم عصبی سمپاتیک (که مسیری است که در میان چیزهای دیگر، برای سرعت بخشیدن به ضربان قلب و افزایش فشار خون خدمت می کند) در طی ورزش کردن فعال می شوند تا بدن برای انجام کار آماده گردد. هورمون هایی مانند epinephrine و norepinephrine در جریان خون آزاد می شوند و گیرنده های adrenergic را فعال می کنند که این گیرنده ها دارای سلول های ایمنی هستند.
یکی دیگر از فواید ورزش ایمن سازی بدن می باشد.این فرایند فعال سازی در طی ورزش منجر به تولید پاسخ های ایمنی می شود که شامل تولید زیاد cytokines، یا پروتئین ها می باشد که یکی از آنها TNF است. TNF کلید تنظیم کننده التهاب موضعی و سیستمیک است که به افزایش پاسخهای ایمنی نیز کمک می کند.
دکتر Hong گفت “مطالعات ما نشان داده که یک جلسه حدود 20 دقیقه ورزش متوسط روی تردمیل منجر به افزایش پنج درصدی در تعداد سلول های ایمنی تحریک شده ای می گردد که TNF تولید می کنند. دانستن این که چه چیزی باعث به حرکت افتادن مکانیسم تنظیم کنندگی پروتئین التهابی می شود، می تواند به توسعه درمان های جدید برای تعداد قریب به اتفاق افراد مبتلا به بیماریهای مزمن التهابی شود؛ از جمله کمک به نزدیک به 25 میلیون آمریکایی که از بیماری های ایمنی خودکار رنج می برند.”
47 شرکت کننده مطالعه بر روی تردمیل هایی با درجه شدید که بر اساس سطح تناسب اندام افراد تنظیم شده بود، راه رفتند. نمونه خون آن ها قبل و بلافاصله پس از این چالش ورزش 20 دقیقه ای جمع آوری شد.
دکتر Hong گفت “مطالعه ما نشان می دهد که یک جلسه تمرین لزوما نباید با شدت زیاد باشد تا به اثرات ضد التهابی منجر گردد. بیست دقیقه تا نیم ساعت ورزش متوسط، از جمله پیاده روی سریع، کافی به نظر می رسد. احساس نیاز به ورزش کردن با شدت اوج گیرنده و برای یک مدت زمان طولانی، می تواند برای کسانی که از بیماری التهابی مزمن رنج می برند مضر باشد و این در حالی است که فعالیت های فیزیکی می توانسته است تا حد زیادی برای آن ها بهره مند باشد.”
التهاب یک بخش حیاتی از پاسخ ایمنی بدن است. این واکنش بدن است که پس از یک آسیب دیدگی برای بهبود آسیب وارده تلاش می کند. از خود در مقابل مهاجمان خارجی مانند ویروس ها و باکتری دفاع می نماید و بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند. با این حال، التهاب مزمن می تواند به مسائل جدی سلامتی مرتبط با دیابت، بیماری سلیاک، چاقی و دیگر موارد منجر شود.
دکتر Hong گفت “بیماران مبتلا به بیماری های مزمن التهابی همیشه باید با پزشک خود در مورد طرح درمان مناسب مشورت کنند، اما دانستن اینکه فواید ورزش می تواند به عنوان یک ضد التهاب عمل کند یک قدم هیجان انگیز رو به جلو در انتخاب روش درمانی است.”
منبع : ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کمک به حافظه پس از یادگیری یک مطلب!
نیاز دارید چیزی را به خاطر داشته باشید؟ چهار ساعت بعد از آن ورزش کنید! یک مطالعه جدید استراتژی جذابی را برای افزایش حافظه در مورد آن چه که شما به تازگی به دست آورده اید پیشنهاد می دهد: چهار ساعت بعد از یادگیری به باشگاه بروید! یافته های گزارش شده در مجله “زیست شناسی حال حاضر” موحود در تاریخ 16 ژوئن 2016 نشان می دهد که ورزش پس از یادگیری، توانایی نگهداری و ماندگاری حافظه را بهتر می کند اما این امر تنها زمانی ممکن می شود که ورزش در یک زمان خاص انجام گردد و نه بلافاصله پس از یادگیری.
Guillén Fernández از موسسه Donders در مرکز پزشکی دانشگاه رادبود در هلند می گوید “این نشان می دهد که ما می توانیم تثبیت حافظه خود را با انجام ورزش پس از یادگیری بهبود بخشیم.” در مطالعه جدید، فرناندز همراه با Eelco van Dongen و همکارانش، اثرات یک جلسه فعالیت بدنی پس از یادگیری در تثبیت حافظه و حافظه بلند مدت را تست کرده اند. هفتاد و دو شرکت کننده در مطالعه قبل از این که به طور تصادفی به یکی از سه گروه زیر دسته بندی شوند، 90 تصویر از محل های مختلف را در طی یک دوره حدود 40 دقیقه ای یاد گرفتند. یک گروه فورا شروع به ورزش کردند، گروه دوم چهار ساعت بعد از یادگیری ورزش انجام دادند، و گروه سوم هیچ ورزشی انجام ندادند. تمرین ورزش شامل 35 دقیقه تمرین با فاصله بر روی یک دوچرخه ورزشی با شدتی تا حد 80 درصد از حداکثر ضربان قلب شرکت کنندگان بود. چهل و هشت ساعت بعد، شرکت کنندگان برای یک آزمون دیگر بازگشتند تا در حالی که مغز آن ها از طریق تصویربرداری رزونانسی مغناطیسی (MRI) تصویر برداری می شد، مشخص شود که افراد چه قدر از مطالب را به یاد دارند.
محققان دریافتند که کسانی که چهار ساعت بعد از جلسه یادگیری خود ورزش کردند نسبت به کسانی که یا بلافاصله پس از یادگیری اقدام به ورزش کرده بودند و یا به کل اقدام ورزشی انجام ندادند، دو روز بعد بهتر می توانستند اطلاعات را به یاد بیاورند که این امر نشان دهنده تاثیرات و فواید ورزش است. تصاویر مغزی نیز نشان داد که ورزش پس از یک تاخیر زمانی با بازیابی دقیق تر مطالب در hippocampus همراه بود. هیپوکمپس منطقه ای است که در هنگام یادگیری و به حافظه سپاری مطالب هنگامی که فرد به یک سوال به درستی پاسخ می دهد، دارای اهمیت می شود.
محققان نتیجه گیری کردند: “نتایج ما نشان می دهد که انتخاب زمان مناسب برای ورزش می تواند حافظه بلند مدت را بهبود بخشد و توانایی ورزش را به عنوان یک تاثیر گذارنده در اعمال آموزشی و بالینی درخشان تر کند.”
محققان می گویند هنوز مشخص نیست که دقیقا چرا و چگونه ورزش با فاصله از یادگیری، این اثر را بر روی حافظه می گذارد. با این حال، مطالعات قبلی به دست آمده از حیوانات آزمایشگاهی نشان می دهد که به طور طبیعی ترکیبات شیمیایی شناخته شده ای در بدن به عنوان catecholamines، از جمله دوپامین و norepinephrine، می توانند حافظه را بهبود بخشند و یک راه برای تقویت catecholamines از طریق ورزش کردن است.
فرناندز می گوید که آن ها در حال حاضر در حال راه اندازی آزمایشی مشابه برای مطالعه زمان و شالوده مولکولی ناشی از ورزش و تاثیر آن بر یادگیری و حافظه هستند تا با جزئیات بیش تری این مسائل را بررسی کنند. ترجمه از ساینس دیلی
فواید ورزش و کاهش ریسک سرطان سینه با ورزش منظم
ورزش و اجرای منظم تمرینات ورزشی، همواره از مهمترین توصیه‌های پزشکان برای حفظ سلامت عمومی بدن بوده است. در همین خصوص، محققان کشورمان با بررسی روی جانوران مدل، نشان داده‌اند که انجام تمرینات ورزشی شرایط بدن را برای مقابله با سرطان نیز بهتر میکند.سرطان پستان، شایعترین نوع سرطان بدخیم در میان زنان در سراسر جهان و سومین علت مرگ‌ومیر سرطان در کشور ایران است. خطر مرگ‌ومیر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی نیز در زنان دارای سرطان پستان بیشتر است.
«سایتوکاینها» که پروتئین‌های سلولهای ایمنی ذاتی و اکتسابی هستند، جزء مهمترین عوامل در التهاب ناشی از سرطان به شمار می‌روند. آنها فراخوانی گلبول‌های سفید، تکثیر و بقای سلول و همچنین متاستاز یا پخش شدن سلولهای سرطانی تومور را متأثر میسازند.
«اینترلوکین- 6» یا IL-6 یک سایتوکاین است که در پیشرفت سرطان یک عامل کلیدی بوده و توسط گلبول‌های سفید و ماکروفاژها یا بیگانه‌خواران بدن تولید میشود. عوامل ضدالتهابی مانند «اینترلوکین- 10» IL-10 نیز در تومور یافت می‌شوند.
در سرطان پستان افزایش میزان اینترلوکین- 10 از یک‌سو موجب افزایش رشد تومور میشود و از سوی دیگر به دلیل آثار «ضد آنژیوژنزی» یا همان خاصیت جلوگیری از بدخیم شدن، رشد تومور را سرکوب میکند. علاوه بر درمان با داروهای شیمیایی، یکی از روش‌های مؤثر و کمک‌کننده به درمان سرطان، فعالیت ورزشی است. تمرینات ورزشی هوازی در پیشگیری و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و همچنین پیشگیری و درمان سرطان پستان مؤثر هستند.
پژوهشگران «دانشگاه آزاد اسلامی تهران» و «مرکز ملی ذخایر ژنتیک ایران» در همین رابطه و با هدف بررسی اثرات پیش آماده‌سازی ورزشی بر میزان اینترلوکین 6 و 10 بافت قلبی بررسی‌هایی را بر روی موشهای آزمایشگاهی، انجام داده‌اند.
در این پژوهش، موش‌ها در 2 گروه فعال و غیرفعال قرار گرفتند. گروه فعال به مدت 4 هفته، هفته‌ای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. پس از 4 هفته، یک‌میلیون سلول تومور به آنها تزریق شد. در مرحله بعد، هر دو گروه به‌طور جداگانه به چهار زیرگروه
- الف) ادامه تمرین
- ب) قطع تمرین
- ج) شیمی‌درمانی با دوکسوروبیسین
- د) تمرین و دوکسوروبیسین
تقسیم شدند و در انتها، میزان IL-6 و IL-10 بافت قلب به‌عنوان شاخص‌های التهابی و ضدالتهابی تعیین شده و سایر آنالیزها انجام گرفت.
نتایج این پژوهش که در قالب مقاله‌ای علمی پژوهشی در فصلنامه ابن‌سینا منتشر شده، نشان داد که در زیرگروه‌های الف و ب (بدون شیمی‌درمانی) میزان IL-10 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال افزایش داشت، درحالی‌که این تفاوت در گروه‌های ج و د (شیمی‌درمانی) وجود نداشت.
ابراهیم پور و همکارانش بعنوان محققان این پروژه همچنین خاطرنشان کردند که کاهش میزان IL-6 در گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال به‌خوبی مشاهده میشود که نشان‌دهنده تأثیر شنای استقامتی در بهبود کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان است.
به گفته این محققان، 8 هفته تمرین شنای استقامتی قبل از ابتلا به سرطان پستان با افزایش میزان IL-10 و کاهش میزان IL-6 در بافت قلب، موجب کاهش عوارض التهابی مؤثر بر سرطان در موشهای مبتلا به سرطان پستان گشده که نشان از اهمیت و نقش تمرینات ورزشی در مقاومت بدن نسبت به سرطان دارد.
شایان ذکر است فصلنامه ابن‌سینا که به انتشار نتایج این مطالعه پرداخته، از نشریات علمی پژوهشی وابسته به اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.