بور

بور،مزایا و ویژگی های آن

عنصر بور یک ماده معدنی بسیار مهم و اغلب در حاشیه است که در خوراکی های خاص و همچنین در محیط پیرامونی ما یافت می شود و مزایا و استفاده های زیادی در بدن ما دارد، از تقویت ساختار اسکلتی ما و کمک به سلامت استخوان ها با افزایش تراکم استخوانی و پیشگیری از پوکی استخوان گرفته تا درمان بیماری هایی مانند ورم مفاصل و بهبود قدرت و حجم عضلات.
ورزشکاران و بدنسازان بسیاری از مکمل ساخته شده توسط این عنصر که قابلیت بدن برای تولید و استفاده از تستسترون را افزایش می دهد استفاده می کنند، به این ترتیب این ماده برای ریکاوری پس از تمرین، پیشگیری از دردهای عضلانی و مفصلی، ساخت توده های عضلانی و حفظ قدرت استخوان ها مفید خواهد بود. علاه بر این ها در بعضی موارد با بهبود عملکرد مغز هم در ارتباط است و باعث بهبود تمرکز و یادگیری اطلاعات تازه خواهد شد.

چطور به اندازه کافی بور مصرف کنیم؟
عنصر بور به صورت طبیعی در بسیاری از غذاهای کامل یافت می شود، بویژه غذاهایی مانند حبوبات، آجیل، غلات کامل، و آوکادو و همچنین میوه هایی مانند بری ها، خرما، پرتقال و انگور. در بعضی موارد ممکن است در آب آشامیدنی نیز موجود باشد، با این حال ما بیشتر بور دریافتی خود را از طریق غذاهای ذکر شده جذب می کنیم. نوع بوری که ما از طریق غذا جذب می کنیم بوریک اسید است، که بصورت طبیعی تنها در گیاهان وجود دارد. محققان بر این باور هستند که این ماده به پایدار سازی مولکول های درون گیاه کمک می کند اگرچه ساز و کار دقیق بور چه در گیاهان و چه در انسان ها هنوز ناشناخته است.
نظریه دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که بور به متعادل سازی سطح پ هاش PH در بدن کمک کرده با کمک به بدن در تولید آنزیم های گوارشی ضروری باعث جذب و بکارگیری بهتر مواد معدنی دیگر مانند منیزیم، کلسیم و فسفر خواهد شد. در حالیکه هنوز موارد بسیاری برای تحقیق و مطالعه درباره این عنصر وجود دارد اما یکی از مطالعه شده ترین جنبه های بور، قابلیت این ماده در افزایش سطح استروژن در مردان و زنان سالم است. این یکی از دلایلی است که بور با سلامت استخوان ها و عدم ظهور بیماری های مرتبط با پیری ارتباط دارد.

مقدار مصرف روزانه توصیه شده بور
شما می توانید با مصرف غلات کامل و غذاهای طبیعی و فراوری نشده از جذب مقدار کافی از عنصر بور اطمینان حاصل کنید. در حالیکه مقدار دقیق بور در هر ماده غذایی هنوز مشخص نیست و به عوامل بسیاری از جمله محلی که غذا در آن رشد کرده، کیفیت خاک و موارد بسیار دیگری بستگی دارد، وزارت کشاورزی ایالات متحده گزارش کرده است که بیشتر افراد معمولا بیشترین بور دریافتی خود را از غذاهایی مانند: قهوه، شیر، سیب، حبوبات و سیب زمینی جذب می کنند. این غذاها در مجموع 27 درصد از بور دریافتی اغلب افراد را تشکیل می دهند. با وجود اینکه محققان اعتقاد دارند که قهوه و شیر بهترین منابع بور به شمار نمی آیند و درواقع در مقایسه با دیگر سبزیجات و میوه ها مقدار بور کمتری در خود جای داده اند اما به دلیل اینکه این دو ماده بسیار پر مصرف بوده و جایگاه ویژه ای در رژیم غذایی افراد دارند از اینرو در صدر فهرست غذاهایی هستند که بور دریافتی افراد را در خود جای داده اند.
به دلیل وجود تحقیق های بسیار کم در مورد تعیین مکانیزم بور در بدن سازمان های سلامت هنوز به جمع بندی کاملی درباره میزان توصیه شده برای مصرف روزانه بور دست پیدا نکرده اند. با این وجود آن ها یک حد مصرف برای بور پیشنهاد کرده اند، یعنی مقداری که بیشتر افراد برای حفظ سلامت خود بدون اینکه نشانه های کمبود در آن ها ظاهر شده یا دچار مسمومیت شوند باید مصرف کنند. این مقدار بسته به سن و جنسیت متفاوت بوده و به صورت زیر است:
1 تا 3 سال: 3 میلی گرم در روز
4 تا 8 سال: 6 میلی گرم در روز
9 تا 13 سال: 11 میلی گرم در روز
14 تا 18 سال: 17 میلی گرم در روز
افراد بالغ 19 تا 50 سال: 20 میلی گرم در روز
زنان باردار: 17 تا 20 میلی گرم در روز
زنان شیرده: 20 تا 25 میلی گرم در روز

مزایای بور
1. افزایش تمرکز و کارکردهای مغز
مطالعات مختلف نشان داده اند که سطح پایین بور می تواند به کندی ذهن، اختلال در مهارت های شناخنی و مشکل در یادگیری و بازیابی اطلاعات منجر شود. به دلیل نقشی که بور در کارکرد های مغز بویژه تمرکز، کارکردهای کنترلی و حتی حافظه کوتاه مدت دارد از آن به عنوان غذای مغز نام می برند.
زمانی که محققان بزرگسالان با سطح بور پایین را با بزرگسالان با سطح بور بالا مقایسه کردند مشخص شد که در بزرگسالان با بور دریافتی بالا افزایش قابل توجهی در نسبت فعالیت های کم تکرار و کاهش در نسبت فعالیت های پر تکرار مغز رخ داده است. نتایج این مطالعات بهبودهایی را در در عملکردهای مختلف مغز در تست های ذهنی و شناختی در گروهی که سطح بور بالا داشتند نشان می داد. این بهبود ها شامل سرعت واکنش بهتر، هماهنگی چشم و دست، تمرکز، عکس العمل بهتر و هردو حافظه کوتاه و بلند مدت می شد.

2. کمک به کاهش التهاب مفاصل
بور نقشی حیاتی در تامین کلسیم برای قسمت غضروفی مفاصل بازی کرده و به این ترتیب به کاهش التهاب و درد مفاصل کمک می کند. مطالعات نشان داده اند که افرادی با غلظت پایین بور در استخوان ها و مفاصلشان در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به التهاب مفاصل نسبت که کسانی که اندازه کافی از این عنصر را دریافت می کنند هستند. در مطالعات دیگری که در این زمینه انجام گرفته شواهدی به دست آمده است که نشان می دهد استخوان بیمارانی که از مکمل بور استفاده کنند نسبت به بیمارانی که از این مکمل استفاده نمی کنند در معرض خطر کمتری برای شکستگی قرار خواهند داشت.
طبق آخرین تحقیقات حوزه پزشکی، در مناطقی از جهان که دریافت و جذب بور پایین است (در حدود کمتر از یک میلی گرم در روز) احتمال وقوع ابتلا به التهاب مفاصل بسیار بیشتر مناطقی است که دریافت و جذب بور در آنجا بیشتر است (در حدود 3 تا 10 میلی گرم در روز بطور متوسط).

3. تقویت استخوان ها
یکی دیگر از استفاده های بور در بدن، کمک به استحکام و جلوگیری از تحلیل استخوان ها با تامین و رساندن کلسیم، یکی از مواد معدنی اصلی دخیل در ساخت و استحکام استخوان ها، مستقیما به داخل استخوان است. این کار به جلوگیری از پوک شدن و تحلیل استخوان ها کمک کرده و باعث بهبود وضعیت استخوان های ضعیف خواهد شد. بور همچنین به دلیل نقشش در تنظیم کارکرد استروژن به سلامت استخوان ها کمک می کند.
علاوه بر این مطالعات نشان داده اند که بور می تواند به بدن در تولید و استفاده بهتر از ویتامین دی کمک کند. ویتامین دی یک ماده معدنی حیاتی برای ساخت و فرم دهی استخوان های سالم است مضاف بر اینکه کاربردهای بسیار زیاد دیگری مانند کمک به سیستم ایمنی و بهبود کارکرد های ذهنی نیز دارد.

4. تعادل هورمونی
بور به عنوان یک ماده معدنی می تواند به تعادل سطح هورمون های جنسی شامل تستسترون و استروژن هم در زنان و هم در مردان کمک کند. بور می تواند به کاهش علائم مرتبط با یائسگی وضعیت هایی مانند یائسگی زودرس کمک کند و همچنین می تواند سبب افزایش شانس باروری گردد. در مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام گرفته، تخلیه بور از بدن با مواردی مانند مشکلات بارداری و تولدهای ناقص مرتبط شده است و این موضوع بر روی نقش حیاتی بور در تولید مثل سالم و رشد مناسب جنین تاکید دارد.
در دو مطالعه کوچکتر که بر روی زنان یائسه انجام گرفت، در ابتدا به آن ها رژیم غذایی با بور کم و پس از آن رژیم غذایی با سطح بور بالا داده شد. پس از پایان آزمایش مشخص شد که سطح کلسیم و منیزیم دفع شده از بدن آن ها کاهش و تستسترون و استروژن در آنها دچار افزایش شده است (البته با این وجود سطح ایین هورمون ها هنوز در وضعیت سالم قرار داشت).

5. کمک به شکل گیری توده های عضلانی
زمانی که سطح بور در بدن ما بالا باشد، ویتامین ها و مواد معدنی خاصی در بدن بهتر جذب شده و بکار گرفته می شوند. این موضوع برای ساخت عضلات، سوزاندن چربی ها، و جلوگیری از درد ناشی از تمرین ضروری است و بور این کار را با کمک به ریکاوری و بهبود بافت های عضلات پس از تمرین انجام می دهد. و به این دلیل که بور به تولید بهتر تستسترون سالم در بدن کمک می کند می تواند موجب افزایش سطح انرژی و بازیابی بهتر قدرت بدنی نیز شود.
مطالعات دیگری انجام گرفته که نشان می دهد به این دلیل که بور به مغز در تصمیم گیری سریع تر کمک کرده، باعث می شود مغز واکنش های بهتری به محرک ها داشته باشد و به هماهنگی بهتر چشم و دست می انجامد، و همچنین بهر سلامت استخوان ها و مفاصل کمک کرده و درد آن ها را تسکین می دهد، می تواند سبب بهبود عملکرد ورزسی فرد گردد.
این یکی از دلایلی است که بور هر روزه بیشتر و بیشتر در پودرهای پروتئینی و مکمل های ورزشی برای حصول نتایج بهتر ظاهر می شود. اگرچه هنوز مطالعات بیشتری در این زمینه لازم است تا نشان دهد آیا بور بدون ترکیب با فاکتورهای موثر دیگر قادر به تغییر اساسی در ترکیب بدنی فرد یا قابلیت های فیزیکی وی هست یا خیر.

6. جلوگیری و درمان عفونت های واژن در زنان
بور عنصر فعال در قرص ها و داروهایی است که برای درمان عفونت های واژن در زنان تجویز می شود. بور همچنین به شکل بوریک اسید به عنوان جایگزینی برای کرم ها و داروهای ضد عفونت واژن استفاده می شود. بوریک اسید به عنوان یه راه حل ایمن و موثر به درون واژن وارد شده و به درمان عفونت های دردناک در این ناحیه کمک می کند.
در یک مطالعه تاثیر بور با کرم های تجاری که برای مقابله با عفونت ناحیه واژن ساخته شده اند (شمال ترکیب های نیستاتین) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این مقایسه نشان داد که بور بهتر قادر به درمان عفونت های مختلف بوده است. 92 درصد از زنان مورد آزمایش در دوره زمانی 7 تا 10 روز پس از شروع به استفاده از بور بطور کامل درمان شدند. این مقدار در مقایسه و در بین گروهی که از سایر کرم ها استفاده می کردند 64 درصد بود.
بور در مقایسه عوارض جانبی ناخواسته ندارد و خود فرد می تواند به راحتی آن را اعمال کند. همچنین بسیار ارزانتر از کرم های تجاری است. با مشاهده دلایل فوق محققان به این نتیجه رسیدند که بوریک اسید می تواند یک جایگزین طبیعی و با تاثیر بهتر و ارزانتر نسبت به کرم های واژنی مطرح گردد.

7. کمک به سلامت پوست و جلوگیری از عفونت های پوستی
بور به جلوگیری یا درمان عفونت های روی پوست کمک کرده و بنابراین برای کاهش قرمزی، التهاب، درد و دیگر ناراحتی های پوستی مفید است. به دلیل مشابه بعضی از افراد از بور به عنوان شوینده طبیعی برای شستن چشم ها و کمک به کشتن باکتری ها و عفونت های این ناحیه استفاده می کنند.

8. مبارزه با دیابت
آزمایش هایی که بر روی حیوانات انجام گرفته نشان می دهد که کمبود بور می تواند اثرات فیزیولوژیکی که منجر به دیابت می شود را سرعت بخشد. این اثرات شامل تغییرات در سطح گلوکوز و غلظت تری گلیسیرید خون می شوند. به نظر می رسد که بور می تواند به سوخت و ساز کربوهیدرات ها در بدن و همچنین تولید انسولین از پانکراس کمک کرده که این موضوع به کنترل بهتر و پایدار سطح قند خون می انجامد. بنابراین در آینده امید این می رود که از بور به عنوان یک راه حل درمانی در مواردی برای وضعیت هایی که در آن ها مقاومت به انسولین وجود دارد به کار گرفته شود.

بهترین منابع غذایی حاوی بور
در حالی که یک لیست جامع از غذاهای مرسوم و حاوی بور هنوز وجود ندارد اما فهرستی از چند ماده غذایی که حاوی بیشترین مقدار از این ماده هستند در ادامه خواهد آمد. نکته جالب دیگری که درباره بور وجود دارد این است که از بور به عنوان نگهدارنده طبیعی درون مواد غذایی استفاده می شده. به دلیل اینکه بور رشد باکتریایی را متوقف می کند از ان در طول جنگ های جهانی اول و دوم و زمانی که دسترسی به فریزر امکان پذیر نبوده به عنوان روشی طبیعی برای جلوگیری از فساد مواد غذایی استفاده می شده است.
لوبیاها
کنگر فرنگی
بری ها
گیلاس
سیب زمینی شیرین
پیازها
گردو
انجیر
آلو
خرما
هلو
زردالو
کاکائو
سیب
گلابی
آووکادو
انگورها
پرتقال
قهوه
شیر خام (ارگانیک و پاستوریزه نشده)
شراب قرمز

نگرانی ها و عوارض مصرف بور
این عنصر بصورت کلی به عنوان یک ماده ایمن و بدون خطر برای مصرف انسان و حیوانات شناخته شده است. برخی از کشاورزان حتی از آن به عنوان مکمل خاک استفاده کرده و به دام های خود مقادیر بالایی از مکمل کروم می دهند تا از تشتع های محیطی در امان باشند. بور صنعتی می تواند رادیواکتیویته درون خاک را گیر انداخته و به کاهش مشکلات و مخاطرات سلامتی از جمله سرطان منجر شود.
البته مانند سایر مواد مغذی سطوح بسیار بالای این ماده در بدن می تواند منجر به بروز مشکلاتی شود. اگر بور از طریق مواد غذایی جذب شود مقادیر بالای آن خطر مسمومیت را در پی ندارد اما اگر مقادیر بسیار زیادی از بور از طریق مکمل های غذایی مصرف شود می تواند خطرناک بوده و مشکلاتی از قبیل مشکلات گوارشی، تهوع، استفراغ، اسهال، مشکلات پوستی، تپش قلب، اضطراب و افسردگی را در پی داشته باشد.
از آنجایی که بور می تواند باعث افزایش سطح استروژن شود، سازمان بهداشت جهانی به بیماران با شرایط حساس به هورمون مانند مبتلایان به سرطان سینه و پروستات درباره مصرف مکمل های بور هشدار داده است. همچنین افرادی که دچار نارسایی کلیه و کبد هستند باید در مصرف مکمل بور احتیاط کرده و پیش از اقدام به مصرف با پزشک خود در این باره مشورت کنند.
اما چه مقدار از این ماده معدنی در روز زیاد به شمار می رود؟ باور بر این است که مقدار دوز کشنده بور بین 15 تا 20 گرم در روز برای بزرگسالان و 3 تا 6 گرم در روز برای کودکان است، هرچند بسیاری از مطالعات انجام گرفته هیچگونه مسمومیتی را در این محدوده و یا حتی سطوح بالاتر مشاهده نکرده اند.

منبع :

ترجمه از

https://draxe.com/boron-uses/

 

فرزین جباری هیچگونه تائیدی بر تاثیرات مثبت این دارو ها و محصولات ندارد و این مطالب از سایت های خارجی ترجمه شده است. شرکت های سازنده پاسخگوی سوالات ما در مورد دوپینگ تست آن و عوارض بر روی بدن انسان نبوده اند و این مطالب فقط در جهت مطالعه و تحقیق می باشند.

[تعداد: 5   میانگین:  1.4/5]
به اشتراک بگذارید