در این پست قصد داریم گیاه کبر ( تلفظ : Kabar )را معرفی کنیم. شپه‌له، شفه‌له یا کلکام در زبان کردی، کَبَر، کِیپِر، لگجی، لیجین، خاروک یا علف مار (نام علمی: Capparis spinosa)  گیاهی خاردار و پر شاخه است که شاخه هایش روی زمین پخش می شود و میوه اش را “خیار کبر” می نامند که از بلوط بزرگتر و به اندازه یک خیار کوچک است. این میوه بعد از رسیدن شکفته می شود و مغزش قرمز رنگ و تخمهایش زرد است، طعم تلخ و گسی دارد. هر چه میزان رسیده بودن میوه افزایش یابد، تلخی کمتر می شود. محل روییدن این گیاه، سنگلاخها، خرابه ها و زمینهای نمناک و نزدیک به آب است. در جدول زیر ویتامین ها و مواد معدنی موجود در کبر را مشاهده می کنید.

طبع این گیاه گرم و خشک است. بلغم و سودای اضافیی بدن را از بین می بردو مجاری و گرفتگی های کبد و طحال را باز می کند. از کبر می توان برای درمان و پیشگیری از بیماری هایی که به دلیل غلبه سردی ایجاد می شود، مثل بی حسی های اعصاب و عضلات، درد مفاصل و سیاتیک، نقرس و … استفاده کرد. با توجه به اینکه در آستانه فصول سرد قرار داریم، استفاده از این گیاه توصیه می شود. می توان میوه، ساقه، ریشه و… کبر را پخت و قرقره کرد زیرا سرفه و تنگی نفس را بهبود می دهد و موجب دفع اخلاط از ریه ها و سینوسها می شود. سلولهای مغزی را نیز تقویت و رفع گرفتگی می کند.

کبر تقویت کننده اعضای داخلی بدن مانند : قلب،کبد،مغز،ریه،معده،طحال و… است. یبوست را برطرف می کند و موجب ازدیاد میل جنسی می شود. از این گیاه برای درمان کبد چرب نیز که امروزه اشخاص زیادی به آن مبتلا هستند، استفاده می شود. کبر پادزهر و خنثی کننده تمام سموم بدن است. لازم است افراد گرم مزاج ، کبر را همراه شربت سکنجبین استفاده کنند. در مورد افراد سرد مزاج لازم است این گیاه به شکل پرورده همراه با سرکه مصرف شود. این پرورده از معدود چاشنی هایی است که خوردنش با غذا موجب سهولت هضم، تقویت طحال در جمع آوری سودای اضافی و سموم بدن،گرم شدن بدن، روشن شدن رنگ چهره، کدورت و لکه های پوستی می شود. دیگر توانایی این گیاه ، مبارزه با استرس، اضطراب، اختلال خواب و افسردگی به خصوص در فصول سرد است.

منبع :

گفتگو با متخصص طب سنتی، دکتر مهدیس مجتبایی